PrésentationMode d’emploiServices associésRéutilisations

Génération de PDF

 
Cote : 8811.
Aphorismes d'Hippocrate en version latine, suivis du commentaire galénique latin et du commentaire de Brasavola.
Exemplaire numérisé : BIU Santé (Paris)
Nombre de pages : 1307
Veuillez choisir ce que vous souhaitez télécharger au format PDF : L'ouvrage complet  Une sélection de pages (à préciser ci-dessous)

 [sans numérotation]  [Page de titre]
 [page blanche]  
 [sans numérotation]  [Ex-libris]
 [page blanche]  
 [sans numérotation]  Ad serenissimum atque invictissimum Henricum Britanniae Regem, Antonius Musa Brasavolus medicus Ferrariensis
 [sans numérotation]  
 [page blanche]  
 [sans numérotation]  Authores antiqui quorum meminit Galenus in his Commentariis
 [sans numérotation]  Ad illustrem Galeatium Gonzagam Antonius Musa Brasavolus
 [sans numérotation]  
 1  Antonii Musae Brasavoli medici Ferrariensis in primum librum Aphorismorum Hippocratis & Galeni, Commentaria & Annotationes
 2  
 3  Id est, Hippocratis Coi Aphorismi. Antonii Musae Brasavoli Commentarium
 4  
 5  Hippocratis Aphorismorum Liber primus. Aphorismus primus. Vita breuis, ars uerò longa, occasio autem praeceps, experimentum periculosum, iudicium difficile. ... Antonii Musae Brasavoli Commentarium
 6  
 7  
 8  
 9  
 10  
 11  
 12  
 13  Galeni Pergameni in Aphorismos Hippocratis Liber primus Nicolao Leoniceno Vicentino interprete
 14  
 15  Antonii Musae Brasavoli Annotationes in Commentarium Galeni
 16  
 17  
 18  
 19  Aphorismus II. In perturbationibus uentris, & uomitibus spontinis, si talia purgentur qualia purgari oportet, confert, & leuiter ferunt: sin minus, contra. ... Brasavolus
 20  
 21  
 22  
 23  
 24  
 25  Galenus
 26  
 27  Aphorismus III. Habitus exercitatorum qui ad summum bonitatis attingunt, periculosi si in extremo constiterint: neque enim possunt in eodem permanere, neque quiescere, quum uerò non quiescant, neque possunt proficere in melius. ... Brasavolus
 28  
 29  
 30  
 31  
 32  
 33  Galenus
 34  
 35  
 36  Aphorismus IIII. Victus tenuis, atque exquisitus, in morbis quidem longis semper, in acutis uerò, in quibus non conuenit, periculosus.
 37  
 38  
 39  
 40  
 41  Aphorismus V. In tenui uictu aegri delinquunt, quo fit ut magis laedantur.
 42  
 43  
 44  
 45  Aphorismus VI. Extremis morbis, extrema exquisitè remedia optima sunt
 46  
 47  Aphorismus VII. Ubi morbus peracutus est, statim extremos habet labores, & extremè tenuissimo uictu utendum est:
 48  
 49  
 50  
 51  Aphorismus VIII. Quando morbus in suo uigore constiterit, tunc uictu tenuissimo utendum est
 52  
 53  Aphorismus IX. Coniectari autem oportet, a, aeger cum uictu sufficiat perdurare, donec morbus consistat, & nunquid prius ille deficiat, nec possit cum uictu perdurare, uel morbus ante deficiat atque hebetescat
 54  Aphorismus X. Quibus igitur statim morbus consistit, his statim tenuis uictus adhibendus est:
 55  
 56  Aphorismus XI. In accessionibus abstinere oportet: nam cibum dare nocuum est, & quibus per circuitum fiunt accessiones in ipsa accessione abstinere oportet
 57  
 58  
 59  Aphorismus XII. Accessiones uerò, & constitutiones, morbi indicabunt, & anni tempora, & circuituum successiua incrementa, siue quotidie, siue alternis diebus, siue per maiora interualla fiant.
 60  
 61  
 62  
 63  
 64  
 65  
 66  
 67  
 68  
 69  
 70  
 71  Aphorismus XIII. Senes facillime ieiunium ferunt, secundo loco qui aetatem consistentem habent, minus adulescentes: omnium minime pueri, praesertim qui inter ipsos sunt uiuidiores
 72  
 73  
 74  
 75  
 76  
 77  Aphorismus XIIII. Qui crescunt, plurimum habent calidi innati.
 78  
 79  
 80  
 81  
 82  
 83  
 84  
 85  
 86  Aphorismus XV. Ventres hyeme, & uere natura calidissimi sunt, & somni longissimi, quare per ea tempora alimenta copiosiora sunt exhibenda.
 87  
 88  
 89  
 90  
 91  
 92  
 93  
 94  
 95  Aphorismus XVI. Victus humidus febricitantibus omnibus confert, maximè uero pueris, & alijs qui tali uictu uti consueuerunt
 96  
 97  
 98  
 99  Aphorismus XVII. Et quibus semel, aut bis, & quibus plurà ne, an pauciora particulatim oporteat afferre, considerandum. Condonandum autem aliquid tempori, aetati, & consuetudini
 100  
 101  
 102  
 103  Aphorismus XVIII. Aestate & autumno cibos difficillime ferunt, hyeme facillime. Secundum locum uer habet
 104  
 105  
 106  Aphorismus XIX. Iis qui per circuitus accessionem habent, nihil dare oportet, neque cogere, sed subtrahere adiectioni ante iudicationes
 107  
 108  Aphorismus XX. Quae iudicantur, & iudicata sunt integrè, neque mouere, neque nouare aliquid, siue medicamentis, siue aliter iritando, sed sinere
 109  
 110  Aphorismus XXI. Quae ducere oportet, quò maxime natura uergit per loca conferentia, eo ducere
 111  
 112  Aphorismus XXII. Concocta medicari, atque mouere, non cruda, modo non turgeant, plurima uerò non turgent
 113  
 114  
 115  
 116  
 117  
 118  
 119  
 120  
 121  
 122  Aphorismus XXIII. Deiectiones non multitudine sunt aestimandae, sed si talia deijciantur, qualia conueniunt, & aegri facile tolerant.
 123  
 124  
 125  Aphorismus XXIIII. In acutis passionibus raro, & in principijs medicinis purgantibus uti, & hoc cum praemeditatione faciendum
 126  
 127  
 128  
 129  Aphorismus XXV. Si qualia oportet purgari purgentur, confert, & facile ferunt: si contrà, difficulter
 130  
 131  Ad magnificum D. Bartholomaeum Prosperum illustrissimi Ducis Ferrariae a secretis, Antonius Musa Brasavolus
 132  Antonii Musae Brasavoli medici Ferrariensis in secundum librum Aphorismorum Hippocratis & Galeni, Commentaria & Annotationes. Aphorismus primus. In quo morbo somnus laborem facit, mortale: si uerò iuuat, non mortale. Brasavolus
 133  Galenus
 134  Brasavolus
 135  Aphorismus II. Ubi somnus delirium sedat, bonum
 136  Aphorismus III. Somnus, atque uigilia, utraque si modum excesserint, malum
 137  
 138  
 139  Aphorismus IIII. Non satietas, non fames, neque aliud quidquam, quod modum naturae excesserit
 140  
 141  Aphorismus V. Spontaneae lassitudines morbos praenunciant
 142  
 143  
 144  Aphorismus VI. Quicunque dolentes parte aliqua corporis, omnino dolorem non sentiunt, his mens aegrotat
 145  
 146  Aphorismus VII. Quae longo tempore extenuantur corpora, lente reficere oportet: quae uerò breui, breuiter
 147  
 148  Aphorismus VIII. Si à morbo cibum assumens quis non corroboratur, pluri alimento corpus uti significatur.
 149  
 150  
 151  
 152  
 153  Aphorismus IX. Corpora cum quipiam purgare uoluerit, oportet fluida facere
 154  
 155  
 156  
 157  Aphorismus X. Non pura corpora, quanto plus nutries, tanto magis laedes
 158  
 159  
 160  Aphorismus XI. Facillus est impleri potu, quàm cibis
 161  
 162  
 163  Aphorismus XII. Quae relinquuntur in morbis post iudicationem, recidiuas facere consueuerunt
 164  
 165  
 166  
 167  Aphorismus XIII. Quibuscunque crisis, idest iudicatio fit, his nox grauis ante accessionem. Quae uerò subsequitur, magna ex parte leuior existit
 168  
 169  
 170  
 171  Aphorismus XIIII. In profluuijs alui, mutationes excrementorum iuuant, nisi ad mala mutatio fiat
 172  
 173  Aphorismus XV. Ubi fauces aegrotant, ad tubercula nascuntur in corpore, excretiones inspicere oportet.
 174  
 175  
 176  
 177  Aphorismus XVI. Ubi fames, laborandum non est
 178  
 179  
 180  
 181  Aphorismus XVII. Ubi cibus praeter naturam plus ingestus est, hic morbum facit, ostendit autem sanatio
 182  
 183  
 184  
 185  
 186  
 187  
 188  
 189  
 190  Aphorismus XVIII. Eorum, quae uniuersim, & uelociter nutriunt, ueloces quoque fiunt excretiones
 191  
 192  
 193  
 194  
 195  
 196  
 197  
 198  
 199  
 200  
 201  
 202  
 203  
 204  
 205  
 206  
 207  Aphorismus XIX. Acutorum morborum non omnino sunt certae praenuntiationes aut salutis aut mortis
 208  
 209  
 210  
 211  
 212  Aphorismus XX. Quibus iuuenibus adhuc aluus humecta est, his senescentibus exiccatur. Quibus uerò iuuenibus adhuc aluus sicca est, his senescentibus humectatur
 213  
 214  
 215  
 216  
 217  
 218  
 219  
 220  
 221  
 222  
 223  
 224  
 225  Aphorismus XXI. Famen, thorexis (idest uini potio) soluit
 226  
 227  
 228  
 229  
 230  
 231  
 232  Aphorismus XXII. Quicunque morbi ex repletione fiunt, curat euacuatio: et quicunque ex euacuatione, repletio, & aliorum contrarietas
 233  
 234  
 235  
 236  
 237  
 238  
 239  Aphorismus XXIII. Acuti morbi in quatuordecim diebus iudicantur
 240  
 241  
 242  
 243  
 244  Aphorismus XXIIII. Septenorum quartus est index. Alterius septimanae octauus principium. Ets autem & undecimus contemplabilis.
 245  
 246  
 247  
 248  
 249  
 250  
 251  
 252  
 253  
 254  
 255  
 256  
 257  Aphorismus XXV. Aestiuae quartanae magna ex parte breues, autumnales longae, & maxime quae hyemem attingunt
 258  
 259  
 260  Aphorismus XXVI. Febrem conuulsioni superuenire melius est, quàm febri conuulsionem
 261  
 262  
 263  
 264  
 265  Aphorismus XXVII. His qui non ex ratione leuius se habent, non oportet fidere: neque multum formidare mala quae praeter rationem eueniunt. Plurima enima talia stabilia non sunt, neque multum durare, & permanere consueuere
 266  
 267  Aphorismus XXVIII. Febricitantium non omnino leuiter, permanere corpus, & nihil minui, uel etiam plus quàm ratio postulat, contabescere malum.
 268  
 269  
 270  
 271  
 272  Aphorismus XXIX. Quum morbi inchoant, si quid mouendum uidetur, moue: quum uerò consistunt, ac uigent, melius est quietem habere
 273  
 274  
 275  
 276  Aphorismus XXX. Circa initia & fines; omnis imbecilliora, quum uerò consistunt, fortiora
 277  Aphorismus XXXI. Eius qui ex aegritudine bene cibatur, nihil proficere corpus, malum
 278  
 279  Aphorismus XXXII. Omnes ferè qui male se habent circa initia bene cibati, neque quicquàm proficientes, circa finem rursus cibum non appetunt.
 280  
 281  Aphorismus XXXIII. In quouis morbo mente constare, & bene se habere ad illa quae offeruntur, bonum: contrà à uero se habere, malum
 282  
 283  
 284  Aphorismus XXXIIII. In morbis minus periclitantur, quorum naturae aut aetati, aut habitui, aut tempori magis congruit morbus, quàm quibus secundum nihil istorum congruit
 285  
 286  
 287  
 288  Aphorismus XXXV. In quouis morbo partes ad umbilicum, & imum uentrem attinentes, crassitudinem habere melius est.
 289  
 290  
 291  
 292  
 293  Aphorismus XXXVI. Qui salubritatem corporis habent, per medicamenta euacuati cito exoluuntur & qui prauo utuntur cibo
 294  
 295  Aphorismus XXXVII. Qui bene se habent corpore, difficulter ferunt medicationes
 296  
 297  Parum deterior potus, aut cibus, suauior autem, melioribus quidem, sed minus suauibus, est praeferendus
 298  
 299  Aphorismus XXXIX. Seniores iuuenibus plurimum aegrotant minus. Qui uero morbi ipsis accidunt longi, maxima ex parte comitantur ad mortem
 300  
 301  
 302  Aphorismus XL. Raucedines & grauedines, in ualde senibus coctionem non admittunt
 303  
 304  
 305  
 306  Aphorismus XLI. Qui frequenter, ac fortiter absque causa manifesta exoluuntur, de repente moriuntur
 307  
 308  
 309  Aphorismus XLII. Soluere morbum, quem apoplexiam uocant, fortem, impossibile, debilem uero, non facile
 310  
 311  
 312  
 313  
 314  
 315  Aphorismus XLIII. Strangulati, ac dissoluti, nondum mortui, non referuntur, quibus spuma circa os fuerit
 316  
 317  
 318  
 319  
 320  Aphorismus XLIIII. Qui natura admodum crassi sunt, citius intereunt, quàm qui graciles
 321  
 322  
 323  Aphorismus XLV. Quicunque iuuenes morbo comitiali laborant, mutatione maximè aetatis, & temporum, & locorum, & uictuum quoque liberantur
 324  
 325  
 326  
 297  Aphorismus XLVI. Duobus doloribus simul eundem locum infestantibus, uehementior alterum obscurat
 328  
 329  
 330  Aphorismus XLVII. Dum pus conficitur, dolores, ac febres accidunt magis quàm iam confecto
 331  
 332  
 333  
 334  
 335  Aphorismus XLVIII. In omni corporis motu ubi laborare coeperit, quies statim lassitudinem aufert
 336  Aphorismus XLIX. Qui consueti solitos labores ferre, & si fuerint imbecilles, & senes, non consuetis, fortibus, atque iuuenibus, facilius ferunt
 337  
 338  
 339  Aphorismus L. Quae ex longo tempore consueta sunt, & si deteriora sunt, insuetis minus molestare solent. Oportet igitur ad insueta permutari
 340  
 341  
 342  Aphorismus LI. Plurimum, atque repente euacuare, uel replete, uel calefacere, uel refrigerate, siue quouis alio modo corpus mouere, periculosum.
 343  
 344  
 345  Aphorismus LII. Omnia secundum rationem facienti, si non succedat secundum rationem, non est transeundum ad aliud, stante eo quod à principio uisum est
 346  
 347  Aphorismus LIII. Quicunque aluos humidas habent, siquidem iuuenes fuerint, melius commutant his qui siccas habent.
 348  Aphorismus LIIII. Magnitudo corporis iuuentae quidem nec indecens, neque illiberalis. Senectae uero inutilis, & deterior paruitate
 349  
 350  
 351  Ad magnificum virum Alexandrum Guarinum illustrissimi Herculis Ducis Ferrariae à secretis, Antonius Musa Brasavolus
 352  Antonii Musae Brasavoli medici Ferrariensis in tertium librum Aphorismorum Hippocratis & Galeni, Commentaria & Annotationes. Galenus
 353  Brasavolus. Aphorismus primus. Mutationes temporum potissimum pariunt morbos, & in quibusdam temporibus magnae mutationes, aut frigoris, aut caloris, & alia pro ratione, eodem modo
 354  
 355  
 356  
 357  Galenus. Brasavolus
 358  
 359  Aphorismus secundus. Naturarum, hae quidem ad aestatem, hae uerò ad hyemem, bene, malè, ue se habent
 360  
 361  Aphorismus tertius. Morbi quoque alij ad alia bene uel male se habent, & quaedam aetates ad tempora & loca & uictus genera
 362  
 363  
 364  Aphorismus quartus. In temporibus, quando eodem die modo calor, modo frigus fit, autumnales morbos expectare oportet
 365  Aphorismus quintus. Austri auditum hebetantes, caliginosi, caput grauantes, pigri, dissoluentes.
 366  
 367  
Image :
 368  
 369  
 370  
 371  
 372  
 373  
 374  
 375  
 376  
 377  
 378  
 379  Aphorismus VI. Quando aestas fit ueri similis, sudores in febribus multos expectare oportet
 380  
 381  
 382  Aphorismus VII. In siccitatibus febres acutae fiunt, & si annus magna ex parte talis fuerit, qualem fecerit constitutionem, tales plurimum morbos oportet expectare
 383  
 384  
 385  
 386  Aphorismus VIII. In constantibus temporibus, cum tempestiue tempestiua redduntur, morbi constantes, & boni iudicij fiunt: in inconstantibus autem inconstantes, & mali iudicij
 387  
 388  
 389  Aphorismus IX. Autumno morbi acutissimi, atque exitiales maxima ex parte, uer uero saluberrimum, & minime exitiale
 390  
 391  
 392  
 393  Aphorismus X. Autumnus tabidis malus
 394  
 395  
 396  Aphorismus XI. De temporibus, si quidem hyems sicca, & aquilonia fierit, uer uero pluuiosum, & australe, necesse est, aestate febres acutas, & lippitudines (Graeci ophthalmias uocant) & intestinorum difficultates fieri, praecipue uero mulieribus, & uiris qui natura sunt humidiores
 397  
 398  
 399  
 400  
 401  
 402  
 403  
 404  
 405  
 406  Aphorismus XII. Si uero hyems Australis, a pluuiosa, & serena fuerit: uer autem siccum, & Aquilonium, mulieres, quibus partus ad uer inest, ex quacunque occasione abortiunt: quae uero parient, imbecilles, & morbidos infantes pariunt.
 407  
 408  
 409  
 410  
 411  
 412  
 413  
 414  
 415  
 416  
 417  Aphorismus XIII. Si uerò aestas sicca fuerit, & Aquilonia, autumnus uerò pluuiosus, & Australis, dolores capitis ad hyemem fiunt, & tusses, raucedines, atque grauedines, quibusdam autem & tabes
 418  
 419  
 420  
 421  
 422  
 423  
 424  Aphorismus XIIII. Si uero aquilonius, & siccus, his qui naturam habent humidiorem, & mulieribus confert: reliquis autem erunt lippitudines siccae, & febres acutae, & grauedines: nonnullis uero & atra biles
 425  
 426  
 427  
 428  
 429  
 430  
 431  
 432  
 433  Aphorismus XV. Ex anni autem constitutionibus, quod in totum dixerim, siccitates imbribus sunt salubriores, & minus mortiferae
 434  
 435  
 436  Aphorismus XVI. Morbi in pluuiarum multitudine, magna ex parte fiunt, febres longae, alui profluuia, putredines, morbi comitiales, & attoniti, quos apoplexis Graeci uocant & anginae.
 437  
 438  
 439  
 440  
 441  
 442  
 443  
 444  
 445  Aphorismus XVII. Quotidianae autem constitutiones, aquiloniae quidem corpora densant, contendunt, & bene mobilia, coloratiora, & melius audientia faciunt, & aluos exiccant, oculos mordent, & si pectus dolor aliquis obsederit, dolorem augent:
 446  
 447  
 448  
 449  
 450  
 451  Aphorismus XVIII. Per tempora anni, uere quidem & pruima aestate pueri, & qui hos sequuntur aetate, optime degunt, & sani sunt maxime.
 452  
 453  
 454  
 455  Aphorismus XIX. Morbi, omnes quidem in omnibus temporibus fiunt; quidam uerò magis in quibusdam ipsorum, & fiunt, & excitantur
 456  Aphorismus XX. Uere etenim furores & atrae biles & morbi comitiales & profluuia sanguinis & anginae & grauedines & raucedines & leprae & tusses & impetigines & uitiligines & pustulae ulcerosae plurimae & tubercula & articulorum dolores
 457  
 458  
 459  
 460  
 461  
 462  
 463  
 464  
 465  
 466  
 467  Aphorismus XXI. Aestate autem nonnulli horum, & febres continuae & ardentes & tertianae febres & quartanae & uomitus & alui profluuia & lippitudines oculorum & aurium dolores & oris ulcerationes, genitalium putredines & sudamina
 468  
 469  
 470  
 471  
 472  Aphorismus XXII. Autumno uero & plurimi, uel aestiui morbi fiunt, & febres quartanae, & erraticae, & lienes, aquae inter cutem, & tabes, & stillicidia urinae, & difficultates intestinorum, & leuitates intestinorum, & coxendicum dolores, & anginae, & anhelationes (quas Graeci asthmata uocant) ilei, morbi comitiales, furores, atrae biles
 473  
 474  
 475  
 476  
 477  
 478  
 479  Aphorismus XXIII. Hyeme uero morbi laterales, & pulmonis inflammationes, grauedines, atque raucedines, tusses, dolores pectoris, & laterum, atque lumborum, capitis dolores, uertigines, & apoplexiae
 480  
 481  
 482  Aphorismus XXIIII. In aetatibus autem talia contingunt: paruis, & nuper natis puerulis oris ulcera (quae aphthae uocantur) uomitus, tusses, uigiliae, pauores, umbilici inflammationes, aurium humiditates
 483  
 484  
 485  
 486  
 487  
 488  
 489  Aphorismus XXV. In progressu uero cum iam dentire incipiunt, gingiuarum prurigines, febres, conuulsiones, alui profluuia, & maxime cum caninos edunt dentes, & his praesertim pueris qui crassissimi sunt, & aluos duras habent
 490  
 491  
 492  
 493  
 494  Aphorismus XXVI. Quum uerò iam magis adoleuerint, tonsillae, & uertebrae, quae in occipitio ad interiora luxationes, crebri anhelitus, quos Graeci asthmata uocant, calculi, lumbrici rotundi, ascarides, uerrucae, quas Graeci acrochordonas uocant, satyriae, strumae, & alia tubercula, sed praecipue antedicta
 495  
 496  
 497  
 498  
 499  
 500  
 501  
 502  
 503  
 504  
 505  
 506  
 507  
 508  Aphorismis XXVII. Grandioribus autem & iam accedentibus ad pubertatem, plurima ex his & febres diuturnae magis, & ex naribus profluuia sanguinis
 509  
 510  
 511  Aphorismus XXVIII. Plurimae autem passiones puerulis iudicantur, nonnullae quidem in quadraginta diebus, nonnullae in septem mensibus, nonnullae uero in anis septem, quaedam uero iam ad pubem eccedentibus.
 512  Aphorismus XXIX. Adilescentibus autem sanguinis sputiones, tabes, febres acutae, morbus comitialis, & alij, sed praecipue antedicti
 513  
 514  
 515  
 516  
 517  
 518  Aphorismus XXX. Ultra hanc aetatem asthma, idest creber anhelitus, morbi laterales, pulmonis inflammationes, lethargi, phrenetides, ardores, diuuturna profluuia, cholerae, difficultates intestinorum, leuitates intestinorum, haemorrhoides
 519  
 520  
 521  
 522  
 523  
 524  
 525  
 526  
 527  Aphorismus XXXI. Senibus spirandi difficultates, destillationes cum tusse, urinae stillicidia, urinae difficultates, articulorum dolores, renum passiones, uertigines, apoplexiae, mali habitus, pruritus totius corporis, uigiliae, alui, oculorum, & anrium humiditates, uisus obtusus, glaucedines, auditus graues
 528  
 529  
 530  
 531  
 532  
 533  
 534  
 535  Ad magnificum Alphonsinum trottum equitem Hierosolymitanum Antonius Musa Brasavolus
 536  Antonii Musae Brasavoli medici Ferrariensis in quartum librum Aphorismorum Hippocratis & Galeni, Commentaria & Annotationes. Aphorismus I. Utero gerentes sunt medicandae, si materia turget, quarto mense, & usque ad septimum, sed has minus. Iuniora autem, & seniora uereri oportet. Brasavolus
 537  
 538  
 539  
 540  
 541  
 542  
 543  Galenus. Brasavolus
 544  Aphorismus II. In medicationibus talia educere è corpore, qualia & sponte prodeuntia, utilia: quae uerò contrario modo produent, cohibere oportet
 545  
 546  
 547  
 548  
 549  
 550  
 551  
 552  
 553  Aphorismus III. Si qualia oportet purgari, purgentur, confert, & leuiter ferunt: contraria uerò grauiter
 554  Aphorismus IIII. Medicari aestate superiores magis, hyeme uerò inferiores
 555  
 556  
 557  Aphorismus V. Sub cane, & ante canem difficiles sunt medicationes
 558  
 559  
 560  
 561  Aphorismus VI. Graciles, & facile uomentes, purgare superius, cauentes hyemem
 562  Aphorismus VII. Uomentes uero difficulter & mediocriter bene carnosos, per inferiora, cauentes aestatem
 563  
 564  Aphorismus VIII. Tabidos uerò cauentes, ad superiores purgationes
 565  Aphorismus IX. Melancholicos plenius inferiores, eadem ratione, contraria apponentes
 566  
 567  Aphorismus X. Medicari in ualde acutis, si materia turget eadem die. Tardare enim in talibus malum est
 568  
 569  Aphorismus XI. Quibus tormina, & circa umbilicum labores, & lumborum dolor, qui neque à medicamento, neque aliter soluitur, in aquam intercutem siccam firmatur
 570  
 571  
 572  
 573  
 574  Aphorismus XII. Quorum alui intestinorum leuitate laborant, hyberno tempore supra purgari malum
 575  
 576  
 577  Aphorismus XIII. Ad helleboros qui non facile supra purgantur, eorum corpora ante potionem pluri cibo, atque quiete humectanda sunt
 578  
 579  
 580  
 581  
 582  Aphorismus XIIII. Cum biberit quis helleborum, ad motiones quidem corporum ducere magis, ad somnos uero atque quietem minus. Indicat autem nauigatio, turbari motione corpus
 583  
 584  
 585  Aphorismus XV. Cum uolueris magis ducere helleborum, moue corpus: cum uero sistere, somnum facito, & non moueto
 586  Aphorismus XI. Carnes sanas habentibus helleborus periculosus, facit enim conuulsionem
 587  Aphorismus XVII. Si quis febrem non habens, abstineat à cibo, & cordis morsum, seu uertiginem patitur, & oris amaritudinem sentit, purgatione indigere per superiora significat
 588  
 589  
 590  Aphorismus XVIII. Supra praecordia dolores, purgatione indigere per superiora, significant. Quicunque uerò inferiora molestant, per inferiora
 591  
 592  Aphorismus XIX. Qui in medicamentis purgati, non sitiunt, non quiescunt prius quàm sitiant
 593  
 594  Aphorismus XX. Non febricitantibus si tormina acciderint, & genuum grauitas, & lumborum dolor, purgare inferius oportere significatur
 595  
 596  Aphorismus XXI. Deiectiones nigrae, qualis est sanguis niger, sponte uenientes, siue cum febre, siue sine febre, pessimae: & quanto colores magis praui fuerint plures, peius: cum medicamento uerò melius, & quanto colores plures non praui
 597  
 598  
 599  
 600  
 601   Aphorismus XXII. Morbis quibuslibet incipientibus, si atra bilis, uel supra, uel infra exierit, letale
 602  
 603  
 604  Aphorismus XXIII. Quibuscunque ex morbis acutis, aut diuturnis, uel uulneribus, siue quouis alio modo extenuatis, nigra bilis, siue uti sanguis niger de subter exierit, postridie moriuntur
 605  
 606  Aphorismus XXIIII. Difficultas intestinorum, si ab atra bile inceperit, letalis est
 607  
 608  Aphorismus XXV. Sanguis quidem supra, qualiscunque fuerit, malus, infra autem bonus est
 609  
 610  
 611  Aphorismus XXVI. A difficultate intestinorum habito, si ueluti carunculae exeant, letale est
 612  
 613  Aphorismus XXVII. Quibus in febribus sanguinis fluxerit multitudo, quacunque ex parte, cum reficiuntur, alui his humectantur
 614  
 615  Aphorismus XXVIII. Quibus biliosae deiectiones, superueniente surditate cessant: & quibus surditas, superuenientibus biliosis deiectionibus cessat
 616  Aphorismus XXIX. Quibus in febribus sexto die rigores fiunt, difficile iudicium sequitur
 617  
 618  
 619  Aphorismus XXX. Quibuscunque accessiones fiunt, quacunque hora febris dimiserit, si eadem cras occupauerit, iudicium habent difficile
 620  
 621  Aphorismus XXXI. Lassitudinem habentibus in febribus, in articulos, & circa maxillas potissimum abscessus fiunt
 622  
 623  
 624  Aphorismus XXXII. Quibuscunque resurgentibus ex morbis si quid laborauerint, hic fiunt abscessus
 625  
 626  Aphorismus XXXIII. Sed & si ante morbum aliqua parte doluerit; hic morbus firmatur
 627  Aphorismus XXXIIII. Si à febre habito tumore non existente in faucibus, strangulatio repente superuenerit, letale est
 628  
 629  
 630  
 631  
 632  Aphorismus XXXV. Si à febre habito collum peruertitur, & uix potest deuorare sine ullo tumore, letale est
 633  
 634  
 635  Aphorismus XXXVI. Sudores febricitanti si inceperint, boni, & tertio die, & quinto, & septimo, & nono, & undecimo,
 636  
 637  
 638  
 639  
 640  Aphorismus XXXVII. Frigidi sudores, cum acuta quidem febre mortem: cum mitiori autem, longitudinem morbi significant
 641  
 642  
 643  Aphorismus XXXVIII. Qua parte corporis sudor est, ibi significat morbum
 644  Aphorismus XXXIX. Et qua parte corporis calor, aut frigus, ibi morbus
 645  Aphorismus XL. Et ubi in toto corpore mutationes, & si corpus refrigeratur, uel rursus calefiat, uel color alter ex altero fiat, longitudinum morbi significat
 646  Aphorismus XLI. Sudor multus ex somno factus absque causa manifesta, corpus uti pluri cibo significat. Si uero cibum non accipienti hoc accidat, scire oportet quòd euacuatione indiget
 647  
 648  Aphorismus XLII. Sudor multus, calidus, uel frigidus superfluens, frigidus magis, calidus minus, significat morbum
 649  
 650  Aphorismus XLIII. Febres quaecunque non intermittentes, tertia die fortiores fiunt, magis periculosae. Quicunque autem modo intermiserint, periculum abesse significatur
 651  
 652  
 653  Aphorismus XLIIII. Quibus febres longae, his tubercula, uel labores in articulis fiunt
 654  Aphorismus XLV. Quibus tubercula, uel in articulis labores fiunt, hi pluribus utuntur cibis
 655  
 656  Aphorismus XLVI. Si rigor incidat febre non deficiente, aegro iam debili, letale est
 657  
 658  Aphorismus XLVII. Excreationes in febribus non intermittentibus, liuidae, cruentae, foetidae, omnes malae, & biliosae.
 659  
 660  
 661  Aphorismus XLVIII. In febribus non intermittentibus: si partes exteriores frigidae, interiores uruntur, & sitim habeat, letale est
 662  
 663  
 664  Aphorismus XLIX. In febre non intermittente, si labrum, uel oculus, uel nasus, uel supercilium peruertatur, uel non uideat, uel non audiat, iam debili existente corpore quicquid horum euenerit mors proxima est
 665  
 666  Aphorismus L. Ubi in febre non intermittente difficultas spirandi, & delirium acciderit, letale
 667  
 668  Aphorismus LI. In febribus abscessus, qui ad primas iudicationes non soluunt, longitudinem morbi significant
 669  Aphorismus LII. Quicunque in febribus, uel in alijs morbis sponte illachrymant, nihil absurdum: qui uero non sponte, absurdius
 670  
 671  Aphorismus LIII. Quibus circa dentes in febribus quidam lentores nascuntur, his fortes fiunt febres
 672  Aphorismus LIIII. Quibus plurimum siccae tusses leuiter irritantes in febribus ardentibus fiunt, non multum siti infestantur
 673  
 674  Aphorismus LV. Ex inguinum tumoribus, febres omnes malae, praeter diarias
 675  
 676  Aphorismus LVI. Febricitandi sudor superueniens febre non deficiente, malum. Prorogatur enim morbus, & multam significat humiditatem
 677  Aphorismus LVII. Qui à conuulsione, aut distentione neruorum tenetur, febre superueniente liberatur
 678  
 679  Aphorismus LVIII. A febre ardente habito, rigore superueniente, solutio
 680  
 681  
 682  Aphorismus LIX. Tertiana exquisita septenis circuitibus, quod longissimum est, iudicatur
 683  
 684  
 685  Aphorismus LX. Quibus in febribus aures obsurduerunt, sanguis ex naribus fluens, aut aluus turbata soluit morbum
 686  
 687  Aphorismus LXI. Febricitantem nisi diebus imparibus febris reliquerit, solet recidiuare
 688  Aphorismus LXII. Quibus in febribus morbus regius ante diem septimum accidit, malum
 689  
 690  
 691  
 692  Aphorismus LXIII. Quibus in febribus quotidie rigores fiunt, quotidie febres soluuntur
 693  Aphorismus LXIIII. Quibus in febribus morbus regius septimo uel nono uel undecimo uel quarto decimo superuenerit, bonum, nisi dextrum ilium obduruerit: si uerò non, non bonum
 694  
 695  Aphorismus LXV. In febribus circa uentriculum, & fortis aestus, & cordis morsus, uel dolor, malum
 696  
 697  Aphorismus LXVI. In acutis febribus conuulsiones, & circa uiscera dolores fortes, malum
 698  Aphorismus LXVII. In febribus, ex somnis timores, uel conuulsiones, malum
 699  
 700  Aphorismus LXVIII. In febribus spiritus offendens, malum. Conuulsionem enim significat
 701  
 702  Aphorismus LXIX. Quibus urinae crassae, grumosae, paucae, non sine febre, multitudo ueniens ex his tenuis iuuat: praecipue uerò tales ueniunt quibus ab initio, uel breui sedimen inest
 703  
 704  
Image : Scaphium, siue matula
 705  
 706  
 707  
 708  Aphorismus LXX. Quibus urinae perturbatae, quales sunt iumentorum, his dolor capitis uel adest, uel aderit
 709  
 710  
 711  
 712  Aphorismus LXXI. Quibus septima iudicatur, his nubeculam habet quarta die urina rubeam, & alia ex ratione
 713  
 714  
 715  
 716  Aphorismus LXXII. Quibus urinae albae, & perspicuae, malae praesertim si in delirantibus appareant
 717  
 718  
 719  Aphorismus LXXIII. Quibus ilia suspensa murmurantia, lumborum dolore superueniente, his alui humectantur, nisi flatus erumpant, aut urinae multitudo proueniat, haec uero in febribus
 720  
 721  
 722  Aphorismus LXXIIII. Quibus speratur abscessum futurum ad articulos, liberat ab abscessu urina multa crassa, & alba facta, qualis in laboriosis febribus quarto die quibusdam incipit fieri.
 723  
 724  
 725  Aphorismus LXXV. Si sanguinem, aut pus mingat, aut renum uesicae exulcerationem significat
 726  
 727  Aphorismus LXXVI. Quibus ion urina crassa existente, carunculae paruae, aut ueluti capilli una excunt, his à renibus excernitur
 728  
 729  
 730  
 731  
 732  Aphorismus LXXVII. Quibus in urina crassa, furfurea quaedam simul exeunt, his uesica scabie laborat
 733  
 734  
 735  Aphorismus LXXVIII. Quicunque sponte sanguinem mingunt, his à renibus uenulam ruptam significatur
 736  
 737  
 738  Aphorismus LXXIX. Quibus in urinis arenosa subsistunt, his uesica laborat calculo
 739  
 740  
 741  Aphorismus LXXX. Si sanguinem mingant, aut grumos, uel stillicidium urinae habeant, & dolor in imum incidat uentrem, & pectinem, & foemen, circa uesicam labor est
 742  
 743  Aphorismus LXXXI. Si sanguinem aut pus minxerit, aut squamulas, & grauis odor adsit, uesicae exulcerationem significat
 744  
 745  Aphorismus LXXXII. Quibus in urinaria fistula tubercula nascuntur, his suppuratione facta & eruptione, solutio
 746  
 747  Aphorismus LXXXIII. Mictio noctu plurima facta, paruam significat deiectionem
 748  
 749  Ad magnificum Comitem Alphonsum Calcagninum, Antonius Musa Brasavolus
 750  Antonii Musae Brasavoli medici Ferrariensis in quintum librum Aphorismorum Hippocratis & Galeni, Commentaria & Annotationes. Aphorismus I. Conuulsio ex helleboro letalis est. Brasavolus
 751  
 752  Galenus. Brasavolus
 753  
 754  
 755  Aphorismus II. Conuulsio ex uulnere, letalis est
 756  
 757  Aphorismus III. Ubi sanguis plurimus fluxerit, singultus aut conuulsio superueniens, malum
 758  Aphorismus IIII. Ex superflua purgatione conuulsio, aut singultus superueniens, malum
 759  
 760  Aphorismus V. Si ebrius quispiam repente obmutuerit, conuulsus moritur, nisi febre corripiatur: aut ubi ad horam peruenerit, qua soluuntur crapulae, uocem recuperet
 761  
 762  
 763  
 764  Aphorismus VI. Quicunque à distentione corripiuntur, in quatuor diebus pereunt si uero has effugerint, sani fiunt
 765  
 766  Aphorismus VII. Quibuscunque morbi comitiales fiunt ante puberatem, mutationem accipiunt: quibuscunque autem uigesimoguinto, commoriuntur
 767  
 768  
 769  Aphorismus VIII. Quicunque morbo laterali laborantes in quatuordecim diebus non repurgantur, hi ad suppurationem uertuuntur
 770  
 771  Aphorsimus IX. Tabs fiunt maximè aetatibus, à decimooctauo usque ad trigesimumquintum
 772  
 773  Aphorismus X. Quicunque ab angina liberantur, his ad pulmonem uertitur, & in septem diebus pereunt: si uero has effugerint, suppurantur
 774  Aphorismus XI. Qui tabe molestantur, si sputum, quod extussint, graue olet iniectum carbonibus, & capili à capite defluunt, lethale
 775  
 776  
 777  Aphorismus XII. Quibuscunque tabe laborantibus capilli à capite defluunt, hi alui profluuio superueniente moriuntur
 778  Aphorismus XIII. Quicunque spumosum sanguinem expuunt, his è pulmone eductio fit
 779  
 780  Aphorismus XIIII. A tabe habito profluuium alui superueniens, letale
 781  Aphorismus XV. Quicunque ex morbo laterali suppurantur, si in quadraginta diebus purgantur, à die à qua fit ruptio, liberantur: si uero non, ad tabem transeunt
 782  
 783  Aphorismus XVI. Calidum ubi quis saepius eo utatur haec mala affert, carnium effoeminationem, neruorum incontinentiam, mentis torporem, profluuia sanguinis, animi defectionem, haec ad quae mors
 784  
 785  
 786  Aphorismus XVII. Frigidum autem conuulsiones, distentiones, liuores, rigores febriles
 787  
 788  
 789  Aphorismus XVIII. Frigidum inimicum ossibus, dentibus, neruis, cerebro, spinali medullae. Calidum uerò utile
 790  Aphorismus XIX. Quaecunque refrigerata sunt, excalefacere oportet, exceptis his quibus sanguis fluit, aut fluxurus est
 791  
 792  Aphorismus XX. Ulceribus, frigidum quidem mordax, cutem obdurat, dolorem insuppurabilem facit, liuorem obducit, rigores febriles, conuulsiones, distentiones
 793  
 794  
 795  Aphorismus XXI. Est autem ubi in distentione sine hulceratione, iuuene bene carnoso, aestate media, frigidae aquae multa perfusio calorem reuocat: calor autem haec soluit
 796  
 797  Aphorismus XXII. Calidum suppuratorium non in omni hulcere, magnum ad securitatem indicium, cutem mollit, estenuat, dolorem sedat: rigores, conuulsiones, & distentiones mitigat: & ex his quae ad caput attinet, eius soluit grauitatem.
 798  
 799  
 800  
 801  
 802  
 803  
 804  Aphorismus XXIII. In his frigido utendum unde fluit sanguis au fluxurus est, non ad ipsa, sed circa ipsa unde influit, & quaecunque inflammationes uel inflamina ad rubrum & subcruentum sanguine recenti tendunt, nam ueteribus nigredinem affert.
 805  
 806  
 807  Aphorismus XXIIII. Frigida qualis nix,& glacies, pectori inimica, tusses mouent, & sanguinem, & destillationes
 808  
 809  Aphorismus XXV. Tumores articulorum, atque dolores absque hulcere, & podagricos quoque, atque conuulsa, horum plurima frigida aqua large effula leuat, & extenuat, soluitque dolorem nam modicus torpor dolorem soluit
 810  
 811  
 812  Aphorismus XXVI. Aqua, quae cito calet, & cito refrigeratur, leuissima est
 813  
 814  
 815  
 816  Aphorismus XXVII. Qui noctu bibere appetunt, his admodum sitientibus si superdormierint, bonum
 817  
 818  Aphorismus XXVIII. Suffitus aromatum muliebria ducit, sapius uero & ad alia utilis esset, nisi capitis faceret grauitatem
 819  
 820  
 821  
 822  Aphorismus XXIX. Grauidas purgare turgente materia à quarto mense usque ad septimum, minus uero has. ... / Aphorismus XXX. Mulierem utero gerentem capi ab aliquo morbo acuto, letale est
 823  
 824  Aphorismus XXXI. Mulier utero gerens sanguine misso ex uena, abortit, & magis si foetus sit maior
 825  Aphorismus XXXII. Mulieri sanguinem euomenti, menstruis erumpentibus, solutio
 826  Aphorismus XXXIII. Menstruis deficientibus, sanguis ex naribus fluens, bonum
 827  Aphorismus XXXIIII. Mulieri in utero gerenti si aluus plurimum profluat, periculum est ne abortiat
 828  Aphorismus XXXV. Mulieri, quae uterinis molestatur, aut difficulter parit, superueniens sternutatio, bonum
 829  
 830  
 831  Aphorismus XXXVI. Mulieri menses decolores, nec per idem semper tempus uenientes, purgationem indicant esse necessariam
 832  
 833  
 834  Aphorismus XXXVII. Mulieri utero gerenti si mammae graciles repente fiant, aborit
 835  
 836  Aphorismus XXXVIII. Mulieri utero gerenti, si altera mamma gracilis foat, geminos habenti, alterum abortit: & siquidem mamma dextra gracilis fiat, marem: si uero sinistra, foeminam
 837  
 838  Aphorismus XXXIX. Si mulier, quae neque grauida est, neque peperit, lac habet, huic menstrua defecerunt
 839  
 840  Aphorismus XL. Quibuscunque mulieribus ad mammas sanguis colligitur, furorem significat
 841  
 842  Aphorismus XLI. Si uelis noscere an conceperit mulier, cum dormitura est, ei aquam mulsam potandam da, & si alui tormina patietur, concepit: si minus, non concepit
 843  Aphorismus XLII. Mulier si marem concipit, bene colorata est: si uero foeminam, male colorata
 844  
 845  Aphorismus XLIII. Si mulieris grauidae in utero sit erysipelas, letale / Aphorismus XLIIII. Quaecunque praeter naturam tenues existentes utero gerunt, abortiunt prius quàm crassescant
 846  
 847  Aphorismus XLV. Quaecunque mediocriter corpora habentes abortiunt secundo aut tertio mense sine occasione manifesta, his acetabula uteri plena muccoris sunt, & non possunt ex pondere foetum continere, sed disrupmuntur
 848  
 849  
 850  Aphorismus XLVI. Quaecunque praetre naturam crasse non concipiunt utero, his omentum os uteri comprimit, & prius quàm extenuentur, non concipiunt
 851  Aphorismus XLVII. Si uterus in coxam uergens suppuratur, necesse est linamentum fieri
 852  
 853  Aphorismus XLVIII. Foetus, mares quidem in dextris, foeminae uero in sinistris magis
 854  
 855  
 856  Aphorismus XLIX. Ut secunda procidat, sternutatorio apposito, & nares apprehendito, & os
 857  Aphorismus L. Mulieri si uelis menstrua cohibere, cucurbitulam quàm maximam ad mammas appone
 858  
 859  Aphorismus LI. Quae utero gerunt, his uteri os comprimitur
 860  Aphorismus LII. Mulieri utero gerenti, si lac multum è mammis effluat, foetum imbecillem significat: si uero mammae solidae fuerint, foetum significant saniorem
 861  
 862  Aphorismus LIII. Quae corrupturae sunt foetus, his mammae extenuantur: si uero rursus durae fiant, dolor aut mammas, aut coxas, aut oculos, aut genua infestabit, & non corrumpent
 863  
 864  
 865  
 866  Aphorismus LIIII. Quibus uteri durum est, his uteri os comprimi est necessarium
 867  Aphorismus LV. Quaecunque utero gerentes à febribus corripiuntur, & fortiter calefiunt sine occasione manifesta, difficulter pariunt, & cum periculo, aut abortum facientes periclitantur
 868  
 869  Aphorismus LVI. In fluxu muliebri si conuulsio & animi defectus aduenerit, malum
 870  Aphorismus LVII. Si menstrua plura fiant, accidunt morbi, & si non fiant, ex utero morbi contingunt
 871  
 872  
 873  Aphorismus LVIII. Recto intestino, aut utero inflammationem patiente, urinae stillicidium accidit, & renibus purulentis urinae aduenit stillicidium: hepati autem inflammationem patienti singultus aduenit
 874  
 875  
 876  Aphorismus LIX. Si mulier non concipit, scire autem uelis si conceptura sit, pannis circum tectam desubter suffias, & si odor uideatur per corpus ire ad nares, & os, scito quod ipsa non ex seipsa sterilis est
 877  
 878  Aphorismus LX. Si mulieri utero gerenti purgationes eant, impossibile est foetum esse sanum
 879  
 880  Aphorismus LXI. Si mulieri cessent purgationes, neque rigor superueniat, & fastidia incidant, iudica ipsam in utero habere
 881  
 882  Aphorismus LXII. Quaecunque frigidos, & spissos uteros habent, non concipiunt & quaecunque praehumidos uteros habent, non concipiunt extinguitur enim in eis genitura.
 883  
 884  
 885  
 886  
 887  
 888  Aphorismus LXIII. Similiter autem & in maribus: aut enim propter corporis raritatem spiritus extra fertur, ut semen non transmittatur ad os,
 889  
 890  
 891  Aphorismus LXIIII. Lac dare caput dolentibus, malum: malum uero & febricitantibus, & quibus ilia suspensa murmurant, & siticulosis: malum autem & quibus in febribus acutis biliosae sunt deiectiones, & quibus sanguinis multi deiectio facta est.
 892  
 893  
 894  
 895  
 896  
 897  Aphorismus LXV. Quibus tumores in hulceribus apparent, non conuelluntur maxime, neque insaniunt.
 898  
 899  
 900  
 901  
 902  Aphorismus LXVI. Si in uulneribus fortibus, & prauis tumor non appareat, ingens malum
 903  Aphorismus LXVII. Molles boni, crudi uero mali
 904  Aphorismus LXVIII. Dolenti partem capitis posteriorem, in fronte recta uena incisa prodest
 905  
 906  Aphorismus LXIX. Rigores incipiunt mulieribus quidem ex lumbis magis, & per dorsum ad caput, sed & uiris parte corporis posteriore magis, quàm anteriore, ueluti femorum, cubiti. Sed & cutis rara, indicio autem est pilus
 907  
 908  Aphorismus LXX. A quartanis capti, non admodum à conuulsionibus capiuntur. Si uero prius capiantur, & quartana superuenerit, liberantur
 909  Aphorismus LXXI. Quibus cutes circumtenduntur aridae, & siccae, sine sudore moriuntur. Quibus uero laxae, & rarae, cum sudore moriuntur
 910  
 911  Aphorismus LXXII. Qui regio morbo laborant, non multum uentosi sunt
 912  
 913  Ad magnificum Iulium Boiardum Scandiani Comitem Antonius Musa Brasavolus
 914  Antonii Musae Brasavoli medici Ferrariensis in sextum librum Aphorismorum Hippocratis & Galeni, Commentaria & Annotationes. Aphorismus I. In longis leuitatibus intestinorum, si ructus acidus fiat, qui prius non erat, signum bonum. Brasavolus
 915  
 916  
 917  Galenus
 918  
 919  Aphorismus II. Quibus nares natura humidiores, & genitura humidior, minus integra sanitate fruuntur. Quibus uero contraria, salubrius degunt
 920  
 921  Aphorismus III. In longis difficultatibus intestinorum, inediae ex fastidio, malum: & cum febre, peius
 922  
 923  Aphorismus IIII. Vulnera circumglabra, praua sunt
 924  Aphorismus V. Dolores, qui sunt in lateribus, & pectoribus, atque alijs partibus, si multum differant, perdiscendum
 925  
 926  Aphorismus VI. Renum & uesicae uitia in senioribus difficulter sanantur
 927  
 928  Aphorismus VII. Dolores uentris sublimes, leuiores: cui uerò non sublimes, fortiores
 929  Aphorismus VIII. Aqua intercutem laborantibus ulcera in corpore facta difficulter sanantur
 930  Aphorismus IX. Latae pustulae non admodum pruriunt
 931  Aphorismus X. Caput dolenti, & circum dolent, pus, uel aqua, uel sanguis effluens per nares, aut os, aut aures, morbum soluit
 932  
 933  Aphorismus XI. Atra bile uexatis, & renum passionibus, haemorrhoides superuenientes, bonum / Aphorismus XII. A diuturnis sanato haemorrhoidibus, si una non seruatur, periculum aquam inter cutem, uel tabem aduenire
 934  
 935  Aphorismus XIII. A singultu habitum sternutatio superueniens liberat
 936  
 937  Aphorismus XIIII. Ab aqua inter cutem habito, si aqua à uenis in uentrem defluxerit, soluitur morbus
 938  Aphorismus XV. A longo alui profluuio habito, spontaneus uomitus superueniens morbum soluit
 939  Aphorismus XVI. A morbo laterali uel pulmonia habito, alui profluuium adueniens, malum
 940  Aphorismus XVII. Lippientem alui profluuio corripi, bonum
 941  Aphorismus XVIII. Uesica discissa, aut cerebro, aut corde, aut septo, aut aliquo ex tenuioribus intestinis, aut uentriculo, aut iecore, letale est
 942  
 943  
 944  
 945  Aphorismus XIX. Quum discissum fuerit os, aut chartilago, uel neruus, aut genae particula, tenuis, uel praeputium, neque augetur, neque coalescit
 946  
 947  
 948  Aphorismus XX. Si in uentrem sanguis praeter naturam effunditur, necesse est suppurari
 949  Aphorismus XXI. In insanientibus si uarices, uel haemorrhoides superuenerint, insaniae solutio
 950  
 951  Aphorismus XXII. Quaecunque rupta ex dorso ad cubitum descendunt, uenae sectio soluit
 952  Aphorismus XXIII. Si timor, atque moestitia longo tempore habentes perseuerent, ex eo atra bilis significatur
 953  
 954  
 955  Aphorismus XXIIII. Si quod intestinorum gracilium disscindatur, non coalescit / Aphorismus XXV. Erysipelas ab exterioribus uerti ad interiora non est bonum, ab interioribus autem ad exteriora bonum
 956  Aphorismus XXVI. Qui in febribus ardentibus tremores fiunt, delirio soluuntur
 957  
 958  Aphorismus XXVII. Quicunque suppurati, at aquam intercutem patientes uruntur, aut secantur, si pus, aut aqua uniuersim effluxerit, omnes moriuntur
 959  
 960  
 961  Aphorismus XXVIII. Eunuchi neque podagra laborant, neque calui fiunt
 962  
 963  
 964  
 965  Aphorismus XXIX. Mulier podagra non laborat, nisi menstrua defecerint
 966  Aphorismus XXX. Puer podagra non laborat, ante usum uenereorum
 967  Aphorismus XXXI. Dolores oculorum meri potio, aut balneum, aut fomentum aut uenae sectio, aut medicamentum epotum soluit
 968  
 969  
 970  
 971  
 972  
 973  Aphorismus XXXII. Balbi ab alui profluuio maxime capiuntur
 974  
 975  
 976  Aphorismus XXXIII. Qui acidum eructant, non ualde morbo laterali corripiuntur
 977  
 978  Aphorismus XXXIIII. Quicunque calui sunt, his magnae uarices non fiunt: quibus uero caluis uarices magnae superueniunt, hi rursus capillati fiunt
 979  Aphorismus XXV. Aqua inter cutem laborantibus, tussis superueniens malum
 980  
 981  Aphorismus XXXVI. Difficultatem urinae uena secta iuuat, secare uero interiores
 982  Aphorismus XXXVII. Ab angina habito, si tumor fiat in collo, bonum
 983  Aphorismus XXXVIII. Cancros occultos omnes melius est non cuare. Curati enim cito pereunt, non curati uero longius tempus perdurant
 984  
 985  
 986  Aphorismus XXXIX. Conuulsio fit, uel ex repletione, uel inanitione, ita uero & singultus
 987  
 988  
 989  
 990  Aphorismus XL. Quibus dolor circa ilium fit absque inflammatione, his febris superueniens morbum soluit
 991  Aphorismus XLI. Quibuscunque suppuratio in corpore existens non innotescit, his ob crassitudinem puris, aut loci, non innotescit
 992  Aphorismus XLII. Morbo regio laboantibus, si fiat hepar durum, malum
 993  Aphorismus XLIII. Quicunque lienosi à difficultate intestinorum capiuntur, his superueniente longa difficultate intestinorum, aqua inter cutem, aut leuitas intestinorum aduenit, & moriuntur
 994  
 995  Aphorismus XLIIII. Quibus ex stillicido urinae ileos superuenerit, in septem deibus pereunt, nisi febre superueniente, satis urina fluxerit
 996  
 997  
 998  Aphorismus XLV. Ulcera quaecunque annua sunt, aut etiam diuturniora, os abscedere est necessarium, & cicatrices causas fieri
 999  
 1000  
 1001  Aphorismus XLVI. Qui gibbi ex asthmate, aut tussi fiunt, ante pubertatem moriuntur
 1002  
 1003  
 1004  Aphorismus XLVII. Quibuscunque uenae sectio, uel purgatio cum medicamento conuenit, hos uere purgare, uel uenam incidere oportet
 1005  
 1006  
 1007  Aphorismus XLVIII. Lienosis difficultas intestinorum superueniens, bonum
 1008  Aphorismus XLIX. Quicunque morbi podagrici fiunt, hi sedata in quadraginta diebus inflammatione finiunt
 1009  
 1010  
 1011  Aphorismus L. Quibuscunque praeciditur cerebrum, his necesse febrem & bilis uomitum superuenire
 1012  
 1013  Aphorismus LI. Quicunque sani dolore capitis repente capiuntur, & statim muti fiunt, & stertunt, in septem diebus pereunt, nisi febris apprehenderit
 1014  
 1015  
 1016  Aphorismus LII. Oportet uero & considerare oculorum in dormientibus suspectiones. Nam si quid album commissis palpebris subinspicitur, neque ex alui profluuio, aut medicamenti potione istud contingat, malum est signum & letale ualde
 1017  
 1018  Aphorismus LIII. Desipientiae quae cum risu fiunt, securiores: quae uero cum studio, periculosiores
 1019  
 1020  Aphorismus LIIII. In acutis pasionibus quae cum febre sunt, iuctuosa suspiria malum
 1021  
 1022  Aphorismus LV. Dolores podagrici, uere, & autumno magna ex parte mouentur
 1023  Aphorismus LVI. In morbis melancholicis ad haec periculosi decubitus, stuporem corporis, uel conuulsionem, uel furorem, uel caecitatem significant
 1024  
 1025  Aphorismus LVII. Apoplexiae autem fiunt, maxime à quadragesimo anno usque ad sexagesimum
 1026  Aphorismus LVIII. Si omentum excidat, necessario putrescit
 1027  
 1028  Aphorismus LIX. Quibuscunque à coxendicum dolore molestatis excidit coxa, & rursus incidit, his muccores superueniunt
 1029  
 1030  Aphorismus LX. Quibuscunque à coxendicum dolore molestatais diuturno excidit coxa, his crus tabescit, & claudicant, si non urantur
 1031  
 1032  Ad magnificum Comitem Bonifacium Biuilaquam Compatrem carissimum, Antonius Musa Brasavolus
 1033  Antonii Musae Brasavoli medici Ferrariensis in septimum librum Aphorismorum Hippocratis & Galeni, Commentaria & Annotationes. Galenus. Brasavolus
 1034  Aphorismus I. In morbis acutis frigus partium extremarum malum. Brasavolus
 1035  Galenus. Brasavolus / Aphorismus II. In osse aegrotante caro liuida malum est
 1036  Aphorismus III. A uomitu singultus, & oculorum rubor, malum
 1037  
 1038  Aphorismus IIII. A sudore horror, non bonum / Aphorismus V. A furore difficultas intestinorum, uel aqua inter cutem, uel mentis alienatio, bonum
 1039  
 1040  Aphorismus VI. In morbo diuturno fastidium cibi, & deiectiones sincerae, malum
 1041  Aphorismus VII. Ex multa potatione rigor, & desipientia, malum
 1042  Aphorismus VIII. A tuberculi intus ruptione, exolutio, uomitio, aut animi defectio fit
 1043  
 1044  Aphorismus IX. A profluuio sanguinis, desipientia, ac conuulsio, malum
 1045  Aphorismus X. Ab ileo, uomitus, singultus, desipientia, uel conuulsio, malum
 1046  
 1047  Aphorismus XI. A morbo laterali, inflammatio pulmonis, malum
 1048  Aphorismus XII. A pulmonis inflammatione phrenitis, malum
 1049  Aphorismus XIII. Ab aestatibus fortibus conuulsio aut distentio, malum
 1050  Aphorismus XIIII. In capitis ictu obstupescentia & desipientia, malum
 1051  
 1052  Aphorismus XV. A sanguinis sputo, puris sputum / Aphorismus XVI. A puris sputo phthisis, & fluxus: quum uero sputum retinetur, moriuntur
 1053  
 1054  Aphorismus XVII. In hepatis inflammatione singultus, malum
 1055  Aphorismus XVIII. In uigilia, conuulsio, uel desipientia
 1056  Aphorismus XIX. In ossis exutione, erysipelas
 1057  
 1058  Aphorismus XX. Ab erysipelate, putredo, aut suppuratio / Aphorismus XXI. A forti in ulceribus pulsu, profluuium sanguinis
 1059  
 1060  Aphorismus XXII. A uentris dolore diuturno suppuratio
 1061  Aphorismus XXIII. A deiectione sincera, difficultas intestinorum
 1062  Aphorismus XXIIII. In ossis praecisione, esipientia, si in uacuum apprehenderit
 1063  Aphorismus XXV. Ex medicamenti potione conuulsio, letalis est
 1064  Aphorismus XXVI. In forti dolore uentris, partium extremarum frigiditas, malum
 1065  Aphorismus XXVII. Mulieri utero gerenti si tentio superuenerit, facit aborsum
 1066  Aphorismus XXVIII. Quando os, aut chartilago, aut neruus abscinditur in corpore, non augetur
 1067  Aphorismus XXIX. Qui alba pituita detinetur, si fortis uentris fluxus superuenerit, à morbo liberatur
 1068  Aphorismus XXX. Quibus in alui profluuijs excrementa spumosa sunt, his ex capite pituita defluit
 1069  
 1070  
 1071  
 1072  Aphorismus XXXI. Quibuscunque febricitantibus, in urinis fiunt sedimina, ueluti farina crassior, longam aegritudinem fore significat
 1073  
 1074  
 1075  Aphorismus XXXII. Quibus autem biliosa sedimina supra tenuia, acutum morbum significant
 1076  Aphorismus XXXIII. Quibuscunque urinae distantes sunt, his turbatio fortis in corpore fit
 1077  
 1078  Aphorismus XXXIIII. Quibus in urinis bullae subsistunt morbum renalem & longum significant
 1079  Aphorismus XXXV. Quibus insidens pingue, ac simul totum, his renum uitium acutum significatur
 1080  
 1081  
 1082  Aphorismus XXXVI. Quibus autem morbo renali laborantibus, praedicta accidunt signa, doloresque circa spinae musculos fiunt, si quidem circa loca exteriora fiant, abscessus quoque exterius futuros expecta.
 1083  Aphorismus XXXVII. Quicunque euomunt sanguinem, si sine febrem quidem, salutate: si uero cum febre, malum. Curare uero acerbis, & refrigerantibus
 1084  
 1085  
 1086  Aphorismus XXXVIII. Destillationes in uentrem superiorem suppurantur intra uiginti dies
 1087  Aphorismus XXXIX. Si quis sanguinem minxerit, & grumos, & stillicido ruinae laboret, & dolor inciderit in femur, & imum uentrem, pectinem atque, quae circa uesicam, male se habere significatur
 1088  Aphorismus XL. Si lingua repente incontinens fiat, aut aliqua pars corporis stupore elanguit, tale est melancholicum
 1089  
 1090  Aphorismum XLI. Si timor, atque moestitia longo tempore hominem habentes perseuerauerint, tale est melancholicum
 1091  Aphorismus XLII. Si senioribus supra modum purgatis singultus superuenerit, non bonum
 1092  Aphorismus XLIII. Si febris non ex bile habeat, multa aqua calida capiti superinfusa solutio fit febris
 1093  
 1094  
 1095  
 1096  Aphorismus XLIIII. Mulier ambidextra non fit
 1097  
 1098  Aphorismus XLV. Quicunque suppurati uruntur, uel secantur, si pus purum fluxerit, & album euadunt. Si uerò subcruentum, & feculentum, ac fetidum, peteunt
 1099  Aphorismus XLVI. Quorum hepar suppuratum aduritur, si pus purum fluxerit & album, euadunt: in tunica enim his pus continetur: si uerò qualis amurca fluat, pereunt
 1100  Aphorismus XLVII. Dolores oculorum post meri potionem, & aquae calidae balneum, uenae sectione curato
 1101  
 1102  Aphorismus XLVIII. Aqua inter cutem laborans, si à tussi habeatur, desperatus est
 1103  Aphorismus XLIX. Urinae stillicidium, & mingendi difficultatem, uini potio, & uenae sectio soluit: incidere autem interiores
 1104  Aphorismus L. Ab angina habito, tumor & rubor in pectore superueniens, bonum: extrà enim uertitur morbus
 1105  Aphorismus LI. Quibus cerebrum sphacelatum (idest corruptum) est, in tribus diebus pereunt. Si uero hos euaserint, sqni fiunt
 1106  
 1107  Aphorismus LII. Sternutamentum fit ex capite, calefacto cerebro, aut humecttao eo quod in acpite inani. Aer enim intus contentus extrà erumpit. Sonat autem, quoniam per angustum ipsi est exitus
 1108  
 1109  
 1110  
 1111  Aphorismus LIII. Quicunque hepat circumdolent, his febris superueniens soluit dolorem
 1112  Aphorismus LIIII. Quibus à uenis sanguinem mittere confert, his uere uenam oportet secare
 1113  Aphorismus LV. Quibus inter uentriculum & septum pituita reposita est, & dolorem affert, non habens exitum, neque ad alterum uentrem, his per uenas ad uesicam pituita uersa soluitur morbus
 1114  
 1115  Aphorismus LVI. Quibus hepar aqua plenum in omentum eruperit, his uentre aqua repletur, & moriuntur
 1116  
 1117  Aphorismus LVII. Alyce, anxitudo, oscitatio, horror, uinum aequale aequali potum soluit aegritudinem
 1118  Aphorismus LVIII. Quibus in urinario meatu tubercula fiunt, his suppuratione facta, & eruptione, soluitur dolor
 1119  Aphorismus LIX. Quibus cerebrum aliqua ex causa concussum fuerit, necesse est statim mutos fieri
 1120  Aphorismus LX. Corporibus carnes habentibus humidas, famen adhibere conuenit, fames enim corpora siccat
 1121  
 1122  Aphorismus LXI. Ubi in toto corpore mutationes, & corpus refrigeratur, & rursus calefit, aut colorem alium ex alio commutat, longitudo morbi significatur
 1123  Aphorismus LXII. Sudor multus, calidus, uel frigidus, semper fluens, humorem abduci, robusto quidem supra, debili uero infra significat
 1124  Aphorismus LXIII. Si quis cibum febricitanti dederit, ut sano robur, sic laboranti morbus
 1125  Aphorismus LXIIII. Quae per uesicam excernuntur, inspicere oportet, si talia qualia sanis excernuntur. Quae igitur minime similia sunt his, haec morbosiora. Quae uero sunt sanis similia, haec minime morbosa
 1126  Aphorismus LXV. Et quibus deiectiones, si stare permiseris, & non moueris, ueluti strigmenta subsistunt: & si pauca, paucus est morbus: & si multa, multus his confert alui purgatio, quod si aluo non purgata dederis sorbitiones, quanto plures dederis tanto magis nocebis
 1127  
 1128  
 1129  
 1130  Aphorismus LXVI. Excreationes in febribus non intermittentibus, liuidae, sanguineae, biliosae, & fetidae, omnes malae. ... / Aphorismus LXVII. Corpora oportet ubi quis purgare uoluerit, fluida facere: & si supra, sistere aluum: si uerò infra, humectare
 1131  Aphorismus LXVIII. Somnus, uigiliae, utraque modum excedentia, morbus / Aphorismus LXIX. In febribus non intermittentibus, si exteriora frigent, interiora uruntur, & febris habeat, letale
 1132  Aphorismus LXX. In febre non intermittente si labrum, aut nasus, aut oculus, aut supercilium peruertitur, si non uideat, si non audiat, & iam debilis sit, quicquid horum fuerit, mors prope est
 1133  Aphorismus LXXI. A pituita alba, aqua inter cutem superuenerit / Aphorismus LXXII. Ab alui profluuio, difficultas intestinorum
 1134  Aphorismus LXXIII. A difficultate intestinorum, leuitas intestinorum superuenerit / Aphorismus LXXIIII. A corruptione abscessus ossis
 1135  Aphorismus LXXV. A sanguinis uomitu, tabes, & puris purgatio supra
 1136  Aphorismus LXXVI. Qualia fuerint uesicae, aut alui excrementa, & ex carnibus, & sicubi alibi à natura corpus exierit, si parum, paucus est morbus: si multum, multus: si ualde multum, letale est
 1137  
 1138  Ad magnificum Comitem Nicolaum Tassonum Extensem Antonius Musa Brasavolus
 1139  Antonii Musae Brasavoli medici Ferrariensis in octauum librum Aphorismorum librum Commentaria. Aphorismus primus. Qui supra quadraginta annos phrenitici fiunt, non omnino sanantur: minus enim periclitantur, quorum & natura & aetati morbus sit conueniens. Brasavolus
 1140  Aphorismus II. Quibuscunque in morbis oculi ex causa illachrymant, bonum: quibuscunque autem sine causa, malum / Aphorismus III. Quibuscunque in quartanis febribus sanguis è naribus defluxerit, malum est / Aphorismus IIII. Sudores in diebus iudicatorijs, uehementes & celeres si fiant, periculosi: ... / Aphorismus V. Post longum morbum, alui defluxio, malum.
 1141  Aphorismus VI. Quoscunque morbos medicamenta non sanant, ferrum sanat: ... / Aphorismus VII. Tabifici morbi, uel tabes, à decimooctauo anno usque ad trigesimumquintum potissimum gignuntur / Aphorismus VIII. Quae secundum naturam ad phthisi uergunt, omnia quidem uehementia.
 1142  Aphorismus IX. Lingua nigra atque cruenta, quum quid horum signorum abest, malum ualidum non est, & imbecilliorem luctum significat / Aphorismus X. Haec quidem in acutis febribus obseruentur, uti si quis moriturus uel euasurus sit, dignoscamus
 1143  Aphorismus XI. Testis dexter frigidus conuulsusque, mortiferum est / Aphorismus XII. Ungues nigri, digiti pedum frigidi, nigri, demissi uel proclinati, mortem proximam esse portendunt / Aphorismus XIII. Quod etiam digitorum extrema frigida prae se ferunt
 1144  Aphorismus XIIII. Et labia liuida, resoluta, inuersa, frigida si sint, mortiferum est / Aphorismus XV. Si oculi caligant, uel lucem auersantur, qui somno multo & aestu detinetur, extra spem est / Aphorismus XVI. Si quis sensim rabie quadam efferatur, si quis non cognoscit, non audit, non intelligit, mortiferum est / Aphorismus XVII. Paulo post morituris signa haec sunt clara magis, uentriculi si tolluntur, tumescunt & inflantur
 1145  Aphorismus XVIII. Terminus uero mortis hic est, quum animae calor supra umbilicum praecordiaque recurrit & ascendit, ac omne humidum humorem exurit & siccat:
 [page blanche]  
 [page blanche]  
 [page blanche]  
 [sans numérotation]  Antonii Musae Brasavoli medici Ferrariensis Index copiossimus eorum quae ab Hippocrate & Galeno hoc libro dicuntur
 [sans numérotation]  Ad doctissimum atque reuerendissimum Praesulem Caelium Calcagninum Ferrariensis Academiae primarium, Antonius Musa Brasavolus
 [sans numérotation]  Index
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]