Présentation • Mode d’emploi • Services associés • Réutilisations

Liste des chapitres

 
Hippocrate.
Les aphorismes d’Hippocrate avec le commentaire de Galien sur le premier livre, ...derniere edition...
Lyon, P. Rigaud,, 1615.
Cote : 33249.
Exemplaire numérisé : BIU Santé (Paris)
Adresse permanente : https://www.biusante.parisdescartes.fr/histmed/medica/cote?33249
Page à Page
Par chapitres
PDF Cliquez ici pour telecharger tout ou partie de ce document au format Adobe PDF (Acrobat)
Sur Internet Archive
Nombre de réponses : 256 1-250 page précédente
[sans numérotation] [Page de titre]
[sans numérotation] Au Lecteur
1 Annotation ou brief commentaire sur le premier des Aphorismes d'Hippocrates, par M. Iean Breche de Tours
[sans numérotation] Aphor. I. Vita breuis, ars verò longa, occasio autem praeceps, experimentum periculosum, iudicium difficile. Nec solum seipsum praestare oportet opportuna facientem, sed & aegrum, & assidentes, & exteriora
[sans numérotation] Annotation
[sans numérotation] Aphor. II. In perturbationibus ventris, & vomitibus spontaneis, si talia purgentur qualia purgari oportet, confert & leuiter ferunt: sin minus, contrà, sic & vasorum inanitio, si talis fiat qualis fieri debet confert, & bene tolerant: sin minus contrà. Inspicere itaque oportet & regionem & tempus, aetatem, & morbos in quibus conueniat, aut non
[sans numérotation] Annotation
[sans numérotation] Aphorisme III. Habitus exercitatorum qui ad summum bonitatis attingunt, periculosi, si extremo constiterint, neque enim possunt in eodem permanere, neque quiescere. Cum verò non quiescant, neque possint proficere in melius: reliquum est igitur ut decidant in deterius. ...
20 Gal.
23 Annot.
[sans numérotation] Aphor. IIII. Victus tenuis, atque exquisitus, in morbis quidem longis semper, in acutis verò in quibus non conuenit, periculosus. ...
25 Gal.
[sans numérotation] Annot.
[sans numérotation] Aphor. V. In tenui victu aegri delinquunt: quo fit ut magis laedantur. Omnis enim error qui committitur, maior fit in tenui, quàm paulò pleniore victu, propterea etiam sanis periculosus existit valdè exquisitus victus & constitutus, quoniam errores grauius ferunt. ...
28 Gal.
29 Annot.
[sans numérotation] Aphor. VI. Extremis morbis, extrema exquisitè remedia optima sunt
30 Gal. Annot.
31 Aphor. VII. Ubi morbus peracutis est, statim extremos habet labores, & extremè tenuissimo victu utendum est. ...
[sans numérotation] Aphor. VIII. Quando morbus in suo vigore consisterit, tunc victu tenuissimo utendum est
35 Aphor. IX. Coniectari autem oportet, an aeger cum victu sufficiat perdurare, donec moribus consistat: & nunquid prius ille deficiat, nec possit cum victu perdurare, vel morbus ante deficiat atque hebetescat
[sans numérotation] Aphor. X. Quibus igitur statim morbus consistit, his statim tenuis victus adhibendus est, quibus verò posterius debet consistere his & in ipso consistendi tempore, & parum ante illud, cibus substrahendis prius verò uberius agensum, ut aeger sufficiat
38 Aphor. XI. In accessionibus abstinere oportet, nam & cibum dare nocuum est, & quibus per circuitum fiunt accessiones, in ipsa accessione abstinere oportet
[sans numérotation] Aphor. XII. Accessiones verò & constitutiones morbi indicabunt & anni tempora, & circuituum successiua incrementa siue quotidie, siue alternis diebus, siue per maiora interualla fiant sed ex his quae mox apparent, indicia sumuntur: quemadmodum in morbo laterali, si circa initia statim sputum appareat, morbum breuiat: si verò posteà appareat producit. ...
55 Aphor. XIII. Senes facillimè ieiunium ferunt: secundo loco, qui aetatem consistentem habent, minus adolescentes: omnium minimè pueri, praesertim qui inter ipso sunt viuidiores
[sans numérotation] Aphor. XIIII. Qui crescunt plurimum hbent calidi innati: plurimo igitur egent alimento, alioquin corpus absumitur. Senibus verò parum calidi innati inest, paucis propterea fomitibus egent, quia à multis extinguntur. Hanc etiam ob causam febres senibus non similiter acutae fiunt: frigidum enim eorum corpus
[sans numérotation] Aphor. XV. Ventres hyeme & vere natura calidissimi sunt, & somni longissimi: quare per ea tempora alimenta copiosiora sunt exhibenda. Etenim tunc calor innatus plurimus est, unde & pluribus egent alimentis, indicio sunt aetates, & athletae
[sans numérotation] Aphor. XVI. Victus humidus febricitantibus omnibus confert, maximè verò pueris & aliis qui tali victu uti consueuerunt
77 Aphor. XVII. Et quibus semel, aut bis,& quibus plurane, aut pauciora particulatim oporteat oferre, considerandum. Condonandum autem aliquid tempori, & regioni, & aetati & consuetudini
[sans numérotation] Aphor. XVIII. Aestate, & automno cibos difficillimè ferunt, hyeme, facillimè: secundum locum ver habet
[sans numérotation] Aphor. XIX. His per circuitus accessionem habent, nihil dare oportet, neque cogere: sed subtrahere adiectioni ante iudicationes
[sans numérotation] Aphor. XX. Quae iudicantur, & iudicata sunt integrè neque mouere, neque nouare aliquid, siue medicamentis, siue aliter irritando sed finere
88 Aphor. XXI. Quae ducere oportet, quò maximè natura vergit per loca conferentia eò ducere
91 Aphor. XXII. Concocta medicari, atque mouere, non cruda, nec in principiis modo non turgeant, plurima verò non turgeant
[sans numérotation] Aphor. XXIII. Deiectiones, non multitudine sunt aestimandae, sed talia deicientur qualia conueniunt, & aegri facilè tolerant. ...
96 Aphor. XXIIII. In acutis passionibus rarò, & in principiis medicinis purgantibus uti, & hoc cum praemeditatione faciendum
[sans numérotation] Aphor. XXV. Si qualia oportet purgati, purgentur confert & facile ferunt: si contra difficulter
[sans numérotation] Second liure. Aphor. I. In quo morbo somnus laborem facit, mortale: si verò iuuat, non mortale
100 Aphor. II. Ubi somnus delirium sedat, bonum
[sans numérotation] Aphor. III. Somnus atque vigilia, utraque si modum excesserint, malum
[sans numérotation] Aphor. IIII. Non satietas, non fames, neque aliud quicquam bonum est quod modum naturae excesserit / Aphor. V. Spontaneae lassitudines, morbos praenunciant
102 Aphor. VI. Quicumque dolentes parte aliqua corporis omnino dolorem non sentiuntur, his mens aegrotat
[sans numérotation] Aphor. VII. Quae longo tempore extenuantur corpora, lentè reficere oportet: quae verò breui, breuiter
103 Aphor. VIII. Si à morbo cibum assumens quis non corroborantur, pluri alimento corpus uti significatur, quod si non asumenti cibum hoc accidat, scire oportet quod indiget euacuatione
104 Aphor. IX. Corpora cùm quispiam purgare voluerit, oportet fluida facere
[sans numérotation] Aphor. X. Non puta corpora quantò plus nutries, tantò magis laedes
105 Aphor. XI. Facilius est impleri potu, quàm cibis
[sans numérotation] Aphor. XII. Quae reliquuntur in morbis post iudicationem, recidiuas facere consueuerunt / Aphor. XIII. Quibuscumque crisis, id est, rudicatio fit, his nox grauis ante accessionem. Quae verò subsequuntur magna ex parte leuior existit
106 Aphor. XIIII. In profluuiis alui, mutationes excrementorum iuuant, nisi ad mala mutatio fiat
[sans numérotation] Aphor. XV. Ubi fauces aegrotant, aut tubercula nascuntur in corpore, excretiones inspicere oportet. Nam si biliosa fuerint, corpus una aegrotat, si verò similes sanis, tutum est corpus nutrite
107 Aphor. XVI. Ubi fames, laborandum non est
[sans numérotation] Aphor. XVII. Ubi cibus praeter naturam plus ingestus est, hic morbum facit: ostendit autem sanatio
108 Aphor. XVIII. Eorum quae uniuersim & velociter nutriunt, veloces quoque fiunt excretiones
[sans numérotation] Aphor. XIX. Acutorum morborum non omnino sunt certae praenunciationes
109 Aphor. XX. Quibus iuuenibus adhuc aluus humecta est, his senescentibus exicatur. ...
[sans numérotation] Aphor. XXI. Famen, thorexis (id est, vini potio) soluit
110 Aphor. XXII. Quicumque morbi ex repletione fiunt curat euacuatio. Et quicumque ex euacuatione, repletio & aliorum contrarietas
[sans numérotation] Aphor. XXII. Acuti morbi in quatuordecim diebus iudicantur
111 Aphor. XXIIII. Septenorum quartus est index. Alterius septimanae octauus principium. Est autem & undecimus, contemplabilis. Ipse enim quartus est alterius septimanae. Rursus verò & decimus septimus contemplabilis: ipse siquidem quartus est à quarto decimo: septimus verò, ab undecimo
[sans numérotation] Aphor. XXV. Aestiuae quartanae, magna ex parte breues. Autumnales longae & maximè quae hyemen attinguat
112 Aphor. XXVII. Febrem conuulsioni superuenire melios est, quàm febri conuulsionem
[sans numérotation] Aphor. XXVII. His qui non ex ratione leuius se habent, non oportet fidere, neque multum formidare mala quae praeter rationem eueniunt. Plurima enim talia stabilia non sunt, neque multum durare, & permanere consueuère / Aphor. XXVIII. Febricitantium non omnino leuiter permanere corpus, & nihil minus, vel etiam plus quàm rtatio postulat, contabescere, malum: hoc enim morbi longitudinem, hoc verò, imbecillitatem significat
113 Aphor. XXIX. Quum morbi inchoant, si quid mouendum videtur, moue: quum verò consistunt, ac vigent, melius est quietem habere
114 Aphor. XXX. Circa initia, & fines, omnia imbecilliora: quum verò consistunt, fortiora / Aphor. XXXI. Eius qui ex aegritudine benè cibatur, nihil proficere corpus, malum
[sans numérotation] Aphor. XXXII. Omnes ferè, qui malè se habent circa initia benè cibati, neque quicquam proficientes, circa finem rursus cibum non appaetunt: ...
115 Aphor. XXXIII. In quouis morbo mente constare, & benè se habere ad illa quae offeruntur, bonum: contrà verò se habere malum
[sans numérotation] Aphor. XXXIIII. In morbis minus periclitantur, quorum naturae, aut aetati, aut habitui, aut tempori magis congruit morbus, quàm quibus nulli horum est familiaris
116 Aphor. XXXV. In quouis morbo partes ad umbilicum & imum ventrem attinentes, crassitudinem habere melius est: ... / Aphor. XXXVI. Qui salubritatem corporis habent per medicamenta euacuati citò exoluuntur, & qui prauo utuntur cibo
[sans numérotation] Aphor. XXXVII. Qui benè habent corpore, difficulter ferunt medicationes
117 Aphor. XXXVIII. Paulò deterior potus, aut cibus, suauior autem, melioribus quidem sed minus suauibus, est praeferendus / Aphor. XXXIX. Seniores iuuenibus plurimum aegrotant minus. ...
[sans numérotation] Aphor. XL. Raucedines, & grauedines in valde senibus coctionem non admittur
118 Aphor. XLI. Qui frequenter, ac fortiter absque causa manifesta exoluuntur, derepentè moriuntur / Aphor. XLII. Soluere morbum, quem apoplexiam vocant, fortem, impossibile; debilem verò, non facilè
[sans numérotation] Aphor. XLIII. Strangulati, ac dissoluti, nondum mortui, non referuntur, quibus spuma circa os fuerit
119 Aphor. XLIIII. Qui natura admodum crassi sunt, citius intereunt, quàm qui graciles
[sans numérotation] Aphor. XLV. Quicumque iuuenes morbo comitiali laborant, mutatione maximè aetatis & temporum, & locorum, & victuum quoque liberantur
120 Aphor. XLVI. Duobus doloribus simul nec eundem locum infestantibus, vehementior alterum obscurat / Aphor. XLVII. Dum pus conficitur, dolores ac febres accidunt magis, quam iam confecto
[sans numérotation] Aphor. XLVIII. In omni corporis motu ubi laborare coeperit, quies statim lassitudinem aufert
121 Aphor. XLIX. Qui consueti solidos labores ferre, etsi fuerint imbecilles & senes, non consuetis, fortibus atque iuuenibus facilius ferunt / Aphor. L. Quae longo tempore consueta sunts et si deteriora sunt, insuetis tamen mnus molesta esse solent
[sans numérotation] Aphor. LI. Plurimum atque repentè euacuare ver replete, vel calefacere, vel refrigerate, siue quouis alio modo corpus mouere periculosum: quoniam omne nimis est naturae inimicorum: sed quod paulatim fit, tutum est, tum aliàs, tum quum ab altero ad alterum transitus fit
122 Aphor. LII. Omnia secundùm rationem facienti si non accedat secundùm rationem, non est transeundum ad aliud, stante eo quòd principio visum est
[sans numérotation] Aphor. LIII. Quicumque aluos humidas habent, siquidem iuuenes fuerint, melius agunt his qui siccas habent. Ad senectam verò deterius degunt: nam senescentibus magna ex parte exiccantur / Aphor. LIIII. Proceritas corporis iuuentae quidem, nec incedens, neque liberalis: senecte verò inutilis, & deterior breuitate
123 Tiers liure des Aphorismes d'Hipocrates. Aphor. I. Mutationes temporum, potissimum pariunt morbos: & in quibusdam temporibus magnae mutationes, aut frigoris aut caloris, & alia pro ratione, eodem modo
[sans numérotation] Aphor. II. Naturam hae quidem, ad aestatem hae verò, ad hyemem benè, malè se habent
124 Aphor. III. Morbi quoque alij ad alia bené, vel malè se habent, & quaedam aetates ad tempora, & loca, & victus genera
[sans numérotation] Aphor. IIII. In temporibus, quando eodem die modo calor, modo frigus sit, autumnales morbos expectare oportet / Aphor. V. Austri auditum hebetantes, caliginosi, caput grauantes; pigri dissoluentes, quando hiuiuscemodi tempestas praeualuerit, talia in morbis patiuntur. ...
125 Aphor. VI. Quando aestas fit veri similis, sudores in febribus multos expectare oportet
[sans numérotation] Aphor. VII. In siccitatibus febres acutae fiunt, & si annus magna ex parte talis fuerit, qualem fecerit constitutionem, tales plurimum morbos expectare / Aphor. VIII. In constantibus temporibus, quum tempestiuè tempestiua redduntur, morbi constantes, & boni iudicij fiunt, in inconstantibus autem inconstantes, & mali iudicij
126 Aphor. IX. Autumno morbi acutissimi, atque exitiales, maxima ex parte. Ver verò saluberrimum, & minimé exitiale
[sans numérotation] Aphor. X. Autumnus tabidis malus
127 Aphor. De temporibus, siquidem hyems sicca, & aquilonia fuerit, ver verò pluuiosum, & australe, necesse est aestate febres acutas, & lipitudines, Graeci ophthalmias vocant, & intestinorum difficultates fieri praecipuè verò mulieribus, & vitis qui natura sunt humidiores
[sans numérotation] Aphor. XII. Si verò hyems australis, & pluuiosa, & serena fuerit, ver autem siccum aquilonium: mulieres, quibus partus ad ver inest, est quacunque occasione abortiunt: quae verò pariunt, imbecilles, & morbidos infantes pariunt: quare vel statim intereunt, vel tenues, & valetudinarij viuunt. Caeteris verò mortalibus difficultates intestinorum, lippitudines siccae fiunt. Senioribus autem distillationes, quae citò interiment
[sans numérotation] Aphor. XIIII. Si verò aestas sicca fuerit, & aquilonia, autumnus verò pluuiosus, & australis, dolores capitis ad hyemem fiunt, & tusses, raucedines, atque grauedines; quibusdam autem & tabes / Aphor. XIIII. Si verò aquilonius sit, & siccus: iis qui naturam habent humidiorem & mulieribus conferent: reliquis autem erunt lippitudines siccae, febres acutae & grauedines, nonnullis verò, & atraebiles
129 Aphor. XV. Ex anni autem constitutionibus, quod in totum dixerim, siccitates imbribus sunt salubriores, & minus mortiferae
[sans numérotation] Aphor. XVI. Morbi in pluuiarum multitudine, magna ex parte fiunt febres longae, alui profluuia, putredines, morbi comitiales & attoniti, quos appoplexias Graeci vocant & anginae. In siccitatibus autem, tabitudines, lippitudines, articulorum dolores, stillicidia urinae, & difficultates intestinorum
130 Aphor. XVII. Quotidianae autem constitutiones, aquiloniae quidem corpora densaut, contendunt, & bene mobilia, coloratoria, & melius audientia faciunt, & aluos exsiccant, oculos mordent, & si pectus dolor aliquis obsederit, dolorem augent. Austrinae dissoluuntur corpora, & humectant, auditum obtendunt, capita aggrauant, & vertigines faciunt, oculis atque corporibus difficilem motum praestant, & aluos humectant
[sans numérotation] Aphor. XVIII. Per tempora anni, vere quidem: & prima aetate pueri, & qui hos sequuntur aetate, optimè degunt, & sani sunt maximè. Aetate verò & autumno, usque ad aliquid senes. Reliquum, & hyeme, qui mediam aetatem habent
131 Aphor. XIX. Morbi, omnes quidem in omnibus temporibus fiunt, quidam verò magis in quibusdam ipsorum & fiunt & excitantur
[sans numérotation] Aphor. XX. Vere etenim furores, a atrae biles, & morbi comitiales, & profluuia sanguinis, & anginae & grauedines, & raucedines, & leprae, & tusses & impetigines, & utiligines, & pustulae vicerosae plurimae, & tubercula, & articulorum dolores
132 Aphor. XXI. Aestate autem nonnulli aurium, & febres continuae & ardentes, & tertianae febres, & quartanae, & vomitus, & alui profluuia & lippitudines, oculorum & aurium dolores, & oris ulcerationes, genitalium putredines, & sudamina / Aphor. XXII. Autumno verò, & plurimi vel aestiui morbi fiunt, & febres quartanae, & erraticae, & lienes, aquae inter cutem, & tabes, & sillicidia urinae, & difficultates intestinorum, laeuitates intestinorum & coxendicum dolores, & anginae, & anhelationes (quas Graeci asthmata vocant) ilei, morbi comitiales, furores: atrae biles
[sans numérotation] Aphor. XXIII. Hyeme verò morbi laterales & pulmonis inflammationes, grauedines, atque raucedines, tusses, dolores pectoris & laterum, atque lumborum, capitis dolores, vertigines, & apoplexiae / Aphor. XXIIII. In aetatibus autem talia contingunt, paruis & nuper natis puerulis, oris ulcera (quae aphthae vocantur) vomitus, tusses, vigiliae, pauores, umbilici inflammationes, aurium humiditates
134 Aphor. XXV. In progressu verò quum iam dentire incipiunt, gingiuarum prurigines, febres, conuulsiones, alui profluuia, & maximè quum caninos edunt dentes, & his praesertim pueris, qui crassissimi sunt, & aluos duras habent
[sans numérotation] Aphor. XXVI. Cum verò iam magis adoleuerint tonsillae & vertebrae quae in occipitio ad interiora, luxationes, crebris anhelitus (quos Graeci asthmata vocant) calculi, lumbrici rotondi, ascarides, verrucae, quas Graeci acrochordonas vocant, satyriae, strumae, & alia tubercula, sed praecipuè ante dicta
[sans numérotation] Aphor. XXVII. Grandioribus autem, & iam accedentibus ad pubertatem, plurima ex his, & febres diuturnae magis, & ex naribus profluuia sanguinis / Aphor. XXVIII. Plurimae autem passiones puerulis iudicantur, nonnullae quidem in quadraginta diebus, nonnullae in septem mensibus, nonnullae verò in annis septem: quaedam verò iam ad pubem accedentibus, quae verò permanserint, nec in pubertate finierint puerulis, aut foeminis cum menstrua erumpunt, consenescere consueuerunt
136 Aphor. XXIX. Adolescentibus autem sanguinis sputiones, tabes, febres acutae, morbus commitialis, & alij, sed praecipuè antedicti
[sans numérotation] Aphor. XXX. Ultra hanc aetatem asthma, id est, creber anhelitus, morbi laterales, pulmonis inflammationes, lethargi, phrenetides, ardores, diuturna profluuia, cholerae, difficultates intestinorum, laeuitates intestinorum, hemorrhoides / Aphor. XXXI. Senibus spirandi difficultates, distillationes cum tusse, urinae stillicidia, urinae difficultates, articulorum dolores, renum passiones, vertigines, apoplexiae, mali habitus, pruritus totius corporis, vigiliae, alui, oculorum & narinum humiditates, visus obtusus, glaucedines, auditus graues
[sans numérotation] Quatriesme liure des Aphorismes du Prince des Medecins, Hippocrates. Traduict de Grec en François par M. Iean Breche de Tours. Aphor. I. Utero gerentes sunt medicandae: si materia turget quarto mense, & usque ad septimum, ses has minus. Iuniora autem & seniora vereri oportet
[sans numérotation] Aphor. II. In medicationibus talia educere à corpore, qualia & sponte prodeuntia, utilia: quae verò contrario modo prodeunt cohibere oportet
139 Aphor. III. Si qualia oportet purgari, purgentur, confert & leuiter ferunt. Contraria verò grauiter / Aphor. III. Medicari aestate superiores magis, hyeme verò inferiores
[sans numérotation] Aphor. V. Sub cane & ante canem difficiles sunt medicationes
140 Aphor. VI. Graciles & facilè vomentes, purgare superius cauentes, hyemem / Aphor. VII. Vomentes verò difficulter, & mediocriter bene carnosos per inferiora, cauentes aestatem / Aphor. VIII. Tabidos verò, cauentes ad superiores purgationes
[sans numérotation] Aphor. IX. Melancholicos plenius interiores eadem ratione contraria apponentes / Aphor. X. Medicari in valde acutis: si materia turget, eadem die. Tardare enim in talibus malum est
141 Aphor. XI. Quibus tormina, & circa umbilicum labores & lumborum dolor, qui neque à medicamento, neque aliter soluitur, in aquam intercutem siccam firmatur / Aphor. XII. Quorum alui intestinorum laeuitate laborant, hyberno tempore suprà purgari malum
142 Aphor. XIII. Ad helleboros, qui non facilè suprà purgantur, eorum corpora ante potionem pluri cibo, atque quiete humectanda sunt / Aphor. XIII. Quum biberit quis helleborum, ad motiones quidem corporum ducere magis, ad somnos verò, atque quietem minus. Indicat autem nauigatio, turbari motione corpus
[sans numérotation] Aphor. XV. Quum volueris magis ducere elleborum moue corpus: quum verò sistere, somnum facito, & non moueto
143 Aphor. XVI. Carnes sanas habentibus, helleborus periculosus. Facit enim conuulsionem / Aphor. XVII. Si quis febrem non habens, abstineat à cibo, & cordis morsum, seu vertiginem patitur, & oris amaritudinem sentit, purgatione indigere per superiora significat
[sans numérotation] Aphor. XVIII. Supra praecordia, dolores, purgatione indigere per superiora significat. Quicunque verò inferiora molestant, per inferiora
144 Aphor. XIX. Qui in medicamentis purgati non sitiunt, non quiescunt priusquam sitiant
[sans numérotation] Aphor. XX. Non febricantibus si tormina acciderint: & genuum, grauitas, & lumborum dolor, purgari inferius oportere significatur / Aphor. XXI. Deiectiones nigrae, qualis est sanguis niger sponte venientes siue cum febre, siue febre, pessimae: & quanto colores magis praui fuerint plures, peius: cum medicamento verò meliùs & quanto colores plures non praui
145 Aphor. XXII. Morbis quibuslibet incipientibus si atra bilis, vel suprà, vel infrà exierit, lethale
[sans numérotation] Aphor. XXIII. Quibuscunque ex morbis acutis, aut diuturnis, vel ex vulneribus, siue quouis alio modo extenuatis, nigra bilis siue uti sanguis niger desubter exierit, postridie moriuntur / Aphor. XXIIII. Difficultas intestinorum, si atra bilis incoeperit, lethalis est
146 Aphor. XXV. Sanguis quidem suprà qualiscunque fuerit, malus: infrà autem, bonus est / Aphor. XXVI. Difficultate intestinorum habito, si veluti carunculae exeant, lethale est
[sans numérotation] Aphor. XXVII. Quibus in febribus sanguinis fluxerit multitudo, quacunque ex parte quum reficiuntur, alui his humectantur / Aphor. XXVIII. Quibus biliosae deiectiones, superueniente surditate cessant: & quibus surditas superuenientibus biliosis deiectionibus cessat
147 Aphor. XXIX. Quibus in febribus sexto die rigores fiunt difficile iudicium sequitur / Aphor. XXX. Quibuscunque accessiones fiunt, quacunque hora febris dimiscerit, si eadem hora occupauerit, iudicium habent difficile
[sans numérotation] Aphor. XXXI. Lassitudinem habentibus in febribus in articulos & circa maxillas potissimum abscessus fiunt / Aphor. XXXII. Quibuscunque resurgentibus ex morbis si quid laborauerint, hic fiunt abscessus
148 Aphor. XXXII. Sed si ante morbum aliqua parte doluerit, hic morbus infirmatur / Aphor. XXXIIII. Si à febre habito tumore non existente in faucibus, strangulatio repente peruenerit, lethale est
[sans numérotation] Aphor. XXXV. Si à febre habito collum peruertitur, & vix potest deuorare, sine ullo timore, lethale est / Aphor. XXXVI. Sudores febricitantibus si incoeperint boni, & tertio die, & quinto, & septimo, & nono, undecimo, ...
149 Aphor. XXXVII. Frigidi sudores, cum acuta quidem febre mortem: cum mitiori autem, longitudinem morbi significant / Aphor. XXXVIII. Qua parte corporis sudor est, ibi significat morbum . Aphor. XXXIX. Et qua parte corporis calor, aut frigus, ibi morbus
[sans numérotation] Aphor. XL. Et ubi in toto corpore mutationes, & si corpus refrigeretur, vel rursus calefiat, vel color alter ex altero fiat, longitudinem, morbi significat / Aphor. XLI. Sudor multus ex somno factus absque causa manifesta, corpus uti pluri cibo significat, scire oportet, quòd euacuatione indiget
150 Aphor. XLII. Sudor multus calidus, vel frigidus superfluens, frigidus magis, calidus minus significat morbum / Aphor. XLIII. Febres quaecunque non intermittentes, tertia die fortiores, fiunt magis periculosae. Quocunque autem modo intermiscerint, periculum ab esse significatur
[sans numérotation] Aphor. XLIIII. Quibus febre longae, his tubercula, vel labores in artiuclis fiunt / Aphor. XLV. Quibus tubercula, vel in articulis labores fiunt: hi pluribus utuntur cibis / Aphor. XLVI. Si rigor incidat febre non deficiente, aegro iam debili, lethale est
151 Aphor. XLVII. Excretions in febribus non intermittentibus, liuidae, cruentae, foetidae, & biliosae, omnes malae: & si bene exeunt, siue per alui excretionem, siue per urinas, bonae: si verò non aliquid eorum quae iuuant, per haec loca excernitur malum / Aphor. XLVIII. In febribus non intermittentibus, si partes exteriores frigidae, interiores utuntur, & sitim habeat, lethale est
[sans numérotation] Aphor. XLIX. In febre non intermittente, si labrum vel oculus, vel nasus, vel supercilium peruertatur, vel non videat, vel non audiat, iam debili existente corpore, quicquid horum euenerit, mors proxima est / Aphor. L. Ubi in febre non intermittente difficultas spirandi, & delirium acciderit: lethale
152 Aphor. LI. In febribus, abscessus, qui ad primas iudicationes non soluunt, longitudinem morbi significant / Aphor. LII. Quicumque in febribus vel in aliis morbis sponte illachrymant, nihil absurdum: qui verò non sponte, absurdius
[sans numérotation] Aphor. LIII. Quibus circa dentes in febribus quidem lentores nascuntur, his fortes fiunt febres / Aphor. LIIII. Quibus plurimum siccae tusses leuiter irritantes in febribus ardentibus fiunt, non multum siti infestantur
153 Aphor. LX. Ex inguinum rumoribus febres & omnes malae praeter diarias / Aphor. LVI. Febricitanti sudor superueniens febre non deficiente, malum. Prorogatur enim morbus, & multam significat humilitatem
[sans numérotation] Aphor. LVII. Qui à conuulsione, aut distentione neruorum tenetur, febre superueniente liberatur
154 Aphor. LVII. A febre ardente habito rigore superueniente solutio / Aphor. LIX. Tertiana exquisita septenis circuitibus, quod longissimum est iudicatur / Aphor. LX. Quibus in febribus aures obsurduerunt, sanguis ex naribus fluens, aut aluus turbata soluit morbum
[sans numérotation] Aphor. LXI. Febricitantem nisi diebus imparibus febribus reliquerit, solet recidiuare
155 Aphor. LXII. Quibus in febribus morbus regius ante diem septimum accidit, malum / Aphor. LXIII. Quibus in febribus quotidie rigores fiunt, quotidie febres soluuntur / Aphor. LXIIII. Quibus in febribus morbus regius septimo, vel nono, vel undecimo, vel quartodecimo superuenerit, bonum: nisi dextrum illum obduruerit, su verò non, non bonum
[sans numérotation] Aphor. LXV. In febribus circa ventriculum & fortis aestus & cordis morsus, vel dolor, malum / Aphor. LXVI. In acutis febribus conuulsiones, & circa viscera dolores fortes, malum
156 Aphor. LXVII. In febribus, ex somnis timores, vel conuulsiones, malum / Aphor. LXVIII. In febribus spiritus offendens, malum, conuulsionem enim significat
[sans numérotation] Aphor. LXIX. Quibus urinae crassae, grumosae, paucae, non sine febre multitudo veniens ex his tenuis iuuat, praecipuè verò tales veniunt quibus ab initio, vel breui sedimen inest / Aphor. LXX. Quibus urinae perturbatae quales sunt iumentorum, his dolor capitis vel adest vel aderit
157 Aphor. LXXI. Quibus septima iudicatur, his nubeculam habet quarta die urina rubeam, & alba ex ratione / Aphor. LXXII. Quibus urinae albae & perspicuae, malae: praesertim si in delirantibus appareat
[sans numérotation] Aphor. LXXIII. Quibus ilia suspensa murmurant, lumborum dolore superueniente, his alui humectantur, nisi flatus erumpant, aut urinae multitudo proueniat, haec verò in febribus / Aphor. LXXIIII. Quibus speratur abscessum futurum ad articulos, liberat abscessu urina multa, crassa & alba facta, qualis in laboriosis febribus quarto die quibusdam incipit fieri. Si verò etiam ex naribus fluxerit sanguis, breui admodum solutio fit
158 Aphor. LXXV. Si sanguinem, aut pus mingat, aut renum, aut vesicae exulcerationem significat / Aphor. LXXXVI. Quibus in urina crassa existente, carunculae paruae, aut veluti capilli una exeunt, his à renibus excernitur
[sans numérotation] Aphor. LXVII. Quibus in urina crassa furfurea quaedam simul exeunt, his vesica scabie laborat / Aphor. LXXVIII. Quicumque sponte sanguinem mingunt, his à renibus venulam ruptam significat
159 Aphor. LXXIX. Quibus in urinis arenosa subsistunt his vesica laborat calculo
[sans numérotation] Aphor. LXXX. Si sanguinem mingant, & grumos, vel stillicidium urinae habeant, & dolor in imum incidat ventrem, & pectinem, & semen: circa vesicam labor est / Aphor. LXXXI. Si sanguinem & pus minxerit, & squamulas & grauis odor adsit, vesicae exulcerationem significat
160 Aphor. LXXXIII. Mictio noctu plurima facta, paruam significat deiectionem
[sans numérotation] Cinquiesme liure des Aphorismes d'Hippocrates, translaté du Grec en François a paraphrastiquement, par M. I. Breche de Tours. Aphor. I. Conuulsio ex helleboro, lethalis est
161 Aphor. II. Conuulsio ex vulnere, lethalis est
[sans numérotation] Aphor. III. Ubi sanguis plurimis fluxerit: singultus au conuulsio superueniens malum / Aphor. IIII. Ex superflua purgatione, conuulsio aut singultus superueniens, malum
162 Aphor. V. Si ebrius quipiam repentè obmutuerit, conuulsus moritur, nisi febre corripiatur, aut ubi ad horam peruenerit qua soluuntur crapulae, vocem recuperet
[sans numérotation] Aphor. VI. Quicunque à distentione corripiuntur in quatuor diebus pereunt: si verò has effugerint, sani fiunt / Aphor. VII. Quibusqunque morbi comitiales fiunt, ante pubertatem mutationem accipiunt: quibusqunque autem vigesimoquinto commoriuntur
163 Aphor. VIII. Quicunque morbo laterali laborantes in quatuordecim diebus non repurgantur, ubi ad suppurationem vertuntur
[sans numérotation] Aphor. IX. Tabes fiunt maximè aetatibus, à decimo octauo usque ad trigesimum quintum
164 Aphor. X. Quicunque ab angina liberantur, his ad pulmonem vertitur, & in septem diebus pereunt: si verò has effugerint, suppurantur
[sans numérotation] Aphor. XI. Qui tabe molestantur, si sputum quod extussiunt graue olet iniectum carbonibus, & capilli à capite defluunt, lethale
165 Aphor. XII. Quibuscunque tabe laborantibus capilli à capite defluunt, hi alui profluuio superueniente moriuntur / Aphor. XIII. Quicuqnue spusmosum sanguinem expuunt, his e pulmone eductio fit
[sans numérotation] Aphor. XIIII. A tabe habito profluuium alui superueniens, lethale
166 Aphor. XV. Quicunque ex morbo laterali suppurantur, si in quadraginta diebus purgantur, à die à qua fit ruptio, liberantur. Si verò non, ad tabem transeunt
[sans numérotation] Aphor. XVI. Calidum ubi quis saepè eo utatur, haec mala affert, carnium efoeminationem, neruorum incontinentiam, mentis torporem, profluuia sanguinis, animi defectionem, haec ad quae mors
167 Aphor. XVII. Frigidum autem conuulsiones, distentiones, liuores, rigores, febriles
[sans numérotation] Aphor. XVIII. Frigidum inimicum ossibus, dentibus, neruis, cerebro, spinali medullae calidum verò utile
168 Aphor. XIX. Quaecumque refrigerata sunt, excalefascere oportet, exceptis vis quibus sanguis fluit aut fluxurus est / Aphor. XX. Ulceribus frigidum quibus mordax cutem obdurat, dolorem insuppurabilem facit, liuorem obducit, rigores febriles, conuulsiones, distensiones
[sans numérotation] Aphor. XXI. Est ante ubi in distinctione sine ulceratione, iuuene bene carnoso, aestate media frigidae aquae multa perfusio calorem reuocar. Calor autem haec soluit
[sans numérotation] Aphor. XXIII. In his frigido utendum unde fluit sanguis aut fluxutus est, non ad ipsa, sed circa ipsa unde influit: & quaecumque inflammationes, vel inflamina ad rubrum & superuentum sanguine recenti tendunt: nam veteribus nigredinem affert. Erysipelas etiam non ulceratum iuuat: nam exulceratum laedit
170 Aphor. XXIIII. Frigida qualis nix & glacies pectori inimica, tusses mouent, & sanguinem, & distillationes
[sans numérotation] Aphor. XXV. Tumores articulorum, atque dolores absque ulcere, & podagricos quoque, atque conuulsa horum plurima frigida aqua largè effusa leuat, & extenua, soluitque dolorem. Nam modicus torpor dolorem soluit / Aphor. XXVI. Aqua quae citò calet, & citò refrigeratur, leuissima est
171 Aphor. XXVII. Qui noctu bibere appetunt, his admodum sitientibus si superdormierint: bonum / Aphor. XXVIII. Suffitus aromatum muliebria ducit: saepius verò ad alia utilis esset, nisi capitis faceret grauitatem
[sans numérotation] Aphor. XXIX. Grauitas purgare turgente materia à quarto mense usque ad septimum, minus verò has. Recentiones autem & seniores veteri oportet / Aphor. XXX. Muilierem utero gerentem capi ab aliquo morbo acute, lethale est
172 Aphor. XXXI. Mulier utero gerens sanguine misso ex vena, abortit: & magis si foetus fi maior / Aphor. XXXII. Mulieri sanguinem euomenti, menstruis erumpentibus, solutio
[sans numérotation] Aphor. XXXIII. Menstruis deficientibus sanguis ex naribus fluens, bonum / Aphor. XXXIIII. Mulieri in utero gerenti si aluus plurimum profluat, periculum est, ne abortiat / Aphor. XXXV. Mulieri quae uterinis molestatur, aut difficulter parit, superueniens sternutatio bonum
173 Aphor. XXXVI. Mulieri menses decolores, nec per idem semper tempus venientes, purgationem indicant esse necessariam / Aphor. XXXVII. Mulieri utero gerenti, si mammae graciles repentè fiant, abortit / Aphor. XXXVIII. Mulieri utero gerenti, si altera mamma gracilis fiat, gemines habenti, alterum abortit: & si quidem mamma dextera gracilis fiat, marem: si verò sinistra, foeminam
[sans numérotation] Aphor. XXXIX. Si mulier quae neque grauida est, neque peperit, lac habet: huic menstrua defecerunt / Aphor. XL. Quibuscumque mulieribus ad mammas sanguis colligitur, furorem significat
174 Aphor. XLI. Si velis noscere conceperit mulier, quum dormitura est, ei aquam mulsam potandam da: & si alui tormina patietur, concepit: si minus non concepit
[sans numérotation] Aphor. XLII. Mulier si marem concepit, bene colorata est: si verò foeminam, malè colorata / Aphor. XLIIII. Si mulieris grauidae in utero sit erysipelas, lethale
175 Aphor. XLIIII. Quacunquue praeter naturam tenues existentes utero gerunt, abortiunt prius quàm crassescant / Aphor. XLV. Quaecunque mediocriter corpora habentes, abortiunt secundo aut tertio mense, sine occasione manifesta his acetabula uteri plena mucoris sunt: & non possunt ex pondere foetum continere, sed disrumpuntur
[sans numérotation] Aphor. XLVI. Quaecunque praeter, naturam crassae, non concipium: utero, his omentum os uteri comprimit: & prius quàm extenuentur, non concipiunt
176 Aphor. XLVII. Si vertus in coxam vergens suppuratur necesse est lineamentum fieri / Aphor. XLVIII. Foetus mares quidem in dextris, foeminae verò in sinistris magis
[sans numérotation] Aphor. XLIX. Ut secunda procidat, sternutatorio, apposito, & nares apprehendito, & os / Aphor. L. Mulieri si velis menstrua cohibere cucurbitulam quàm maximam ad mammas appone
177 Aphor. LI. Quae verò gerunt, his uteri os comprimitur / Aphor. LII. Mulieri utero gerenti, si lac multum è mammis efluat, foetum imbecillem significat: si verò mammae solidae fuerint, foetum significant saniorem / Aphor. LIII. Quae corrupturae sunt foetus, his mammae extenuantur. Si verò rursus duae fiant, dolor aut mammas aut coxas, aut oculos, aut genua infestabit, & non corrumpent
[sans numérotation] Aphor. LIIII. Quibus os durum est, his veteri os comprimi est necessarium
178 Aphor. LV. Quaecumque utero gerentes à febribus corripiuntur, & fortiter calefiunt sine occasione manifesta, difficulter pariunt & cum periculo, aut auortum facientes periclitantur / Aphor. LVI. In fluxu muliebri si conuulsio, & animi defectus aduenierit, malum / Aphor. LVII. Si menstrua plura fiant, accidunt morbi: & si non fiant, ex utero morbi contingunt
[sans numérotation] Aphor. LVIII. Recto intestino, aut utero inflammationem patiente, urinae stillicidium accidit: & renibus purulentis urinae aduenit stillicidium: hepati autem inflammationem patienti singultus aduenit / Aphor. LIX. Si mulier non concipit, scire autem velus conceptura sit, ...
179 Aphor. LX. Si mulieri utero gerenti purgationes eant, impossibile est foetum esse sanum / Aphor. LXI. Si mulieri cessent purgationes, neque febris, neque rigor superueniat, & fastidia incidant indicia, ipsam in utero habere
[sans numérotation] Aphor. LXII. Quaecumque frigidos, & spissos uteros habent, non concipiunt. ...
180 Aphor. LXIII. Similiter autem, & in maribus: aut enim propter corporis raritatè spiritus extra fertur, ut semen non transmittatur ad os: ...
[sans numérotation] Aphor. LXIIII. Lac date caput dolentibus malum: malum verò & febricitantibus, & quibus illa suspensa murmurant, & siticulosis: malum autem & quibus in febribus acutis biliosae sunt deiectiones, & quibus sanguinis multi deiectio facta est. ...
181 Aphor. LXV. Quibus tumores in ulceribus apparent, non conuelluntur maximè, neque insaniunt. Verùm his repentè euanescentibus, quibusdam à ergo conuulsiones & distensiones fiunt: quibusdam autem insania, vel dolor lateris acutus, vel suppuratio, vel difficilis intestinorum, si tumores sunt rubicundi
[sans numérotation] Aphor. LXVI. Si in vulneribus fortibus, & prauis tumor non pareat, ingens malum / Aphor. LXVII. Molles, boni: crudi verò, mali
182 Aphor. LXVIII. Dolenti partem capitis posteriorem, in fronte recta vena incisa prodest / Aphor. LXIX. Rigores incipiunt mulieribus quidem ex lumbi magis, & per dorsum ad caput: ...
[sans numérotation] Aphor. LXX. A quartanis caepti, non admodum à conuulsionibus capiuntur. Si verò prius capiantur, & quartana superuenerit, liberantur
183 Aphor. LXXI. Quibus cutes circuntendentur acidae & siccae sine sudore moriuntur quibus verò laxae & rarae, sudore moriuntur
[sans numérotation] Aphor. LXXII. Qui regio morbo laborant, non multum ventosi sunt
184 Sixiesme liure des Aphorismes d'Hippocrates. Translatez du Grec en françois paraphrastiquement, par M. Iean Breche de Tours / Aphor. I. In longis leuitatibus intestinorum si ructus acidus fiat, qui priùs non erat, signum bonum
[sans numérotation] Aphor. II. Quibus nares natura humidiores, & genitura humidior, minus integra sanitate fruuntur. Quibus verò contraria, salubris degunt / Aphor. III. In longis difficultatibus intestinorum inediae ex fastidio, malum, & cum febre peius
185 Aphor. IIII. Vulnera circum glabra, praua sunt / Aphor. V. Dolores qui sunt in lateribus & pectoribus, atque aliis partibus, simultum differant perdiscendum / Aphor. VI. Renum & vesicae vitia in senioribus difficulter sanantur
[sans numérotation] Aphor. VII. Dolores & tumores ventris sublimes, leuiores. Qui verò non sublimes, fortiores / Aphor. VIII. Aqua inter cute laborantibus, ulcere in corpore facta difficulter sanantur / Aphor. XIX. Lactae pustulae non admodum pruriunt
186 Aphor. X. Caput dolenti, & circum dolent, pus, vel aqua, vel sanguis effluens per nares, aut os, aut aures, morbum soluit / Aphor. XI. Atra bile vexatis, & renum passionibus, haemorrhoides superuenientes, bonum
[sans numérotation] Aphor. XII A diuturnis sanato haemorrhoidibus si una non seruatur, periculum est aquam inter cutem, vel tabem aduenire / Aphor. XIII. A singultu habitum sternutatio superueniens liberat / Aphor. XIV. Ab aqua inter cutem habito, si aqua à venis in ventrem defluxerit, soluitur morbus
187 Aphor. XV. A longo alui profluuio habito, spontaneus vomitus superueniens morbum soluit / Aphor. XVI. A morbo laterali, vel peripneumonia habito, alui profluuium adueniens malum
[sans numérotation] Aphor. XVII. Lippientem alui profluuio corripi, bonum / Aphor. XVIII. Vesica discissa, aut cerebro, aut corde, aut scepto aliquo ex tenui oribus intestinis aut ventriculo, aut iecore, lethale est
188 Aphor. XIX. Quum discissum fuerit os, aut cartilago, vel neruus, aut genae particula tenuis, vel praeputium, neque augetur, neque coalescit / Aphor. XX. Si in ventrem sanguis praeter naturam effunditur, necesse est suppurari
[sans numérotation] Aphor. XXI. In insanientibus si varices, vel haemorrhoides superuenerint, insaniae solutio / Aphor. XXII. Quaecumque rupta ex dorso ad cubitum descendunt, venae sectio soluit
189 Aphor. XXIII. Si timor atque moestitia longo tempore habentes perseuerant, ex eo atrabilis significatur / Aphor. XXIIII. Si quod intestinorum gracilium discindatur, non coalescit / Aphor. XXV. Erysipelas ab exterioribus verti ad interiora non est bonum: ab interioribus autem ad exteriora, bonum
[sans numérotation] Aphor. XXVI. Qui in febribus ardentibus tremores fiunt, delirio soluuntur / Aphor. XXVII. Quicumque suppurati, aut aquam inter cutem patientes uruntur, aut secantur, si pus aut aqua uniuersum effluxerit, omnes moriuntur
190 Aphor. XXVIII. Eunuchi, neque podagra laborant, neque calui sunt / Aphor. XIX. Mulier podagra non laborat, nisi menstrua defecerint / Aphor. XXX. Puer podagra non laborat ante usum venerorum
[sans numérotation] Aphor. XXXI. Dolores oculorum, meri potio, aut balneum, aut venae sectio, aut medicamentum epotum soluit / Aphor. XXXII. Balbi ab alui profluuio maximè capiuntur
191 Aphor. XXXIII. Qui acidum eructant: non valde morbo laterali corripiuntur / Aphor. XXXIIII. Quicunque calui sunt, his magnae varices non fiunt. ...
[sans numérotation] Aphor. XXXV. Aqua inter cutem laborantibus, tussis superueniens, malum / Aphor. XXXVI. Difficultatem urinae vena secta iuuat: secare verò interiores / Aphor. XXXVII. Ab angine habito, si tumor fiat in collo bonum: foras enim morbus deducitur
192 Aphor. XXXVIII. Cancros ocultos omnes melius est non curare. Curati enim citò pereunt: non curati verò, longius tempus perdurant / Aphor. XXXIX. Conuulsio fit, vel ex repletione, vel inanitione, ita verò & singultus / Aphor. XL. Quibus dolor circa ilium fit absque inflammatione, his febris superueniens morbum soluit
[sans numérotation] Aphor. XLI. Quiibuscunque suppuratio in corpore existens non innotescit, his ob crassitudinis puris, aut loci, non innotescit / Aphor. XLII. Morbo regio laborantibus, si fiat hepar durum, malum
193 Aphor. XLIII. Quicunque lienosi à difficultate intestinorum capiuntur, his superueniente longa difficultate intestinorum, aqua inter cutem, aut leuitas intestinorum aduenit, & moriuntur / Aphor. XLIIII. Quibus ex stillicidio urinae ileos superuenerit, in septem diebus pereunt, nisi febre, superueniente, satis urina fluxerit
[sans numérotation] Aphor. XLV. Ulcera quaecunque annua sunt aut etiam diuturniora, os abscedere est necessarium & cicatrices cauas fieri
194 Aphor. XLVI. Qui gibbi ex asthmate, aut tussi fiunt ante pubertatem, moriuntur / Aphor. XLVII. Quibuscuqnue venae sectio, vel purgatio cum medicamneto conuenit, hoc vere purgare, vel venam incidere oportet
[sans numérotation] Aphor. LXVIII. Lienosis difficultas intestinorum superueniens, bonum / Aphor. XLXI. Quicunque morbi podagrici fiunt, hi sedata in quadraginta diebus inflammatione finiunt
195 Aphor. L. Quibuscunque praeciditur cerebrum, his necesse febre, & bilis vomitum superuenire / Aphor. LI. Quicunque sani dolore capitis repentè capiuntur & statim muti fiunt & stertunt, in septem diebus pereunt, nisi febris apprehendent
[sans numérotation] Aphor. LII. Oportet verò & considerare oculorum in dormientibus suspectiones. ... / Aphor. LIII. Desipientiae quae cum risu fiunt, securiores: quae verò cum studio periculosiores
196 Aphor. LIIII. In acutis passionibus, quae cum febre sunt, luctuosa suspiria malum / Aphor. LV. Dolores podagrici, vere & autumno magna ex parte mouentur
[sans numérotation] Aphor. LVI. In morbis melancholicis ad haec periculosi de cubitus, stuporem corporis, vel conuulsionem, vel furorem, vel caecitatem significant / Aphor. LVII. Apoplexiae autem fiunt maximè à quadragesimo anno usque ad sexagesimum / Aphor. LVIII. Si omentum excidat, necessariò purescit
197 Aphor. LIX. Quibuscunque à coxendicum dolore molestias excidit coxa, & rursus incidit, his mucores superueniunt / Aphor. LX. Quibuscunque à coxendicum dolore molestatis diuturno excidit coxa, his crux tabescit, & claudicant si non utantur
198 Le septiesme et dernier liure des Aphorismes d'Hippocrates, traduict de Grec en François, par M. I. Breche de Tours / Aphor. I. In morbis acutis, frigus partium extremarum, malum / Aphor. II. In osse aegrotante caro liuida, malum est
[sans numérotation] Aphor. III. A vomitu singultus, & oculorum rubor, malum / Aphor. IIII. A sudore horror, non bonum / Aphor. V. A furore difficultas intestinorum, vel aqua inter cutem, vel mentis alienatio, bonum
199 Aphor. XVI. In morbo diuturno fastidium sibi & deiectionis syncerae, malum / Aphor. VII. Ex multa potatione rigor & desipientia, malum
[sans numérotation] Aphor. VIII. A tuberculi intus ruptione, exolutio, vomitio, aut animi defectio fit / Aphor. IX. A profluuio sanguinis, desipientia, ac conuulsio, malum / Aphor. X. Ab ileo, vomitus, singultus desipientia, vel conuulsio, malum
200 Aphor. XI. A morbo laterali inflammatio pulmonis, malum / Aphor. XII. A pulmonis inflammatione phrenitis, malum / Aphor. XIII. Ab aestibus fortibus conuulsio, aut distentio, malum
[sans numérotation] Aphor. XIIII. In capitis ictu ob stupescentia, & desipientia, malum / Aphor. XV. A sanguinis sputo, puris sputum, malum / Aphor. XVI. A puris sputo phtisis, & fluxum, quum verò sputum retinetur, moriuntur
201 Aphor. XVII. In hepatis inflammatione singultus, malum / Aphor. XVIII. In vigilia conuulsio, vel desipientia, malum
[sans numérotation] Aphor. XIX. In ossis exutione erysipelas / Aphor. XX. Ab erysipelate, putredo, aut suppuratio, malum / Aphor. XXI. A forti in ulceribus pulsu, profluuium sanguinis, malum
202 Aphor. XXII. A ventris dolore diuturno suppuratio / Aphor. XXIII. Ab deiectione syncera difficultas intestinorum / Aphor. XXIIII. In ossis praecisione, desipientia, si in vacuum apprehenderit
[sans numérotation] Aphor. XXV. Ex medicamenti potione conuulsio lethalis est / Aphor. XXVI. In forti dolore ventris, partium extremarum frigiditas, malum / Aphor. XXVII. Mulieri utero gerenti, si tensio superuenerit, facit abortum
203 Aphor. XXVIII. Quando os, aut cartilago, aut neruus abscinditur in corpore, non augetur / Aphor. XXIX. Qui alba pituita detinetur, si fortis ventris fluxus superuenerit à morbo liberatur / Aphor. XXX. Quibus in alui profluuis excrementa spumosa sunt, his ex capite pituita defluit
[sans numérotation] Aphor. XXXI. Quibuscumque febricantibus, in urinis fiunt sedimina, veluti farina crassior, longam aegritudinem fore significat / Aphor. XXXII. Quibus autem biliosa sedimina supra tenuia, acutum morbum significant / Aphor. XXXIII. Quibuscumque urinae distantes sunt, his turbatio fortis in corpore fit
204 Aphor. XXXIV. Quibus in urinis bullae subsistunt morbum renalem & longum significant / Aphor. XXXV. Quibus insidens pingue, ac simul totum, his renum vitium acutum significantur / Aphor. Quibus autem morbo renali laborantibus, praedicta accidunt signa, dolorèsque circa spinae masculos fiunt, si quidem circa loca exteriora fiunt, abscessus quoque exterius futuros expecta: si verò dolores magis circa loca interiora fiant, etiam abscessus expecta futuros interius
[sans numérotation] Aphor. XXXVII. Quicumque euomunt sanguinem, si sine febre, quidem salutarè: si verò cum febre, malum. Curare verò acerbis & refrigerantibus
205 Aphor. XXXVIII. Distillationes in ventrem superiorem suppurantur intra viginti dies / Aphor. XXXIX. Si quis sanguinem minxerit, & grumos & stillicidio urinae laboret, & dolor inciderit in femur & imum ventrem pectinémque, circa vesicam malè habere significatur / Aphor. XL. Si lingua repentè incontinens fiat, aliqua pars corporis stupore elanguit, tale est melancholicum
[sans numérotation] Aphor. XLI. Si senioribus supra modum purgatis, singultus superuenerit, non bonum / Aphor. XLII. Si febris non est bile habet multa aqua calida capiti superinfusa, solutio fit febris / Aphor. XLIII. Mulier ambidextera non fit
206 Aphor. XLIV. Quicumque suppurati utuntur, vel screantur, si pus purum fluxerit, & album, euadunt: si verò subscruentum & foeculentum, ac foetidum pereunt / Aphor. XLV. Quorum hepar suppuratum aduritur, si pus purum fluxerit, & album euadunt: in tunica enim his pus continetur, si verò qualis amurca fluat, pereunt
[sans numérotation] Aphor. XLVI. Dolores oculorum post meri potionem, & aquae calidae balneum, venae sectione curato / Aphor. XLVII. Aqua inter cutem laborans, si à tussi habeatur, desperatus est / Aphor. XLVIII. Urinae stillicidium, & mingendi difficultatem, vini potio & venae sectio soluit, incidere autem interiores
207 Aphor. XLIX. Ab angina habito, tumor: & rubor in pectore superueniens, bonum: extra enim vertitur morbus / Aphor. L. Quibus cerebrum sphacelatum, id est corruptum est, in tribus diebus pereunt: si verò hos euaserint, sani fiunt / Aphor. LI. Sternutamentum fit ex capite, calefacto cerebro, aut humectaro, eo quod est in capite vacuum. Aër enim intus contentus extra erumpit, sonat autem, quoniam perangustum ipsi exitus
[sans numérotation] Aphor. LII. Quibuscunque hepar circundolet, his febris superueniens soluit dolorem / Aphor. LIII. Quibus à venis sanguinem mittere confert, his vere venam oportet secare
208 Aphor. LIIII. Quibus inter ventriculum & septum pituita resposita est, & dolorem affert non habens exitum neque ad alterum ventrem: his per venas ad vesicam pituita versa soluitur morbus / Aphor. LV. Quibus hepar aqua plenum in omentum eruperit his venter aqua repletur, & moriuntur
[sans numérotation] Aphor. LVI. Anxietudo, oscitatio, horror, vinum aequale aequali potum, soluit aegritudinem / Aphor. LVII. Quibus in urinario meatu tubercula fiunt, his suppuratione facta, & eruptione, soluitur dolor
209 Aphor. LVIII. Quibus cerebrum aliqua ex causa concussum fuerit, necesse est statim mutos fieri / Aphor. LIX. Corporibus carnes habentibus humidas, famem adhibere conuenit: fames enim corpora siccat / Aphor/ LX. Si à febre habito tumore non existente faucibus, strangulatio repente superueniat, & nisi vix deuorare non posset, lethale
[sans numérotation] Aphor. LXI. Si febricitanti collum peruertitur ut deuorare non possit, sine ullo colli tumore, exitiosum est / Aphor. LXII. Ubi in toto corpore mutationes & corpus refrigeratur, & rursus calefit, colorem alium ex alio commutat, longitudo morbi significatur / Aphor. LXIII. Sudor multus, calidus, vel frigidus semper fluens, humorem adducit robusto quidem suprà, debili verò infrà significat
210 Aphor. LXIIII. Febres quaecunque non intermittentes tertio die vehementiores fiunt periculosae. Quocunque autem modo intermiserint, securitaté inesse significatur / Aphor. LXV. Quibus febres longae, his vel vomicae vel in articulos dolores decumbunt
[sans numérotation] Aphor. XLVI. Quibus vomicae diutinae aut in articulos dolores ex febre decumbunt, hi cibo pleniore utuntur / Aphor. LXVII. Si quis cibum febricitanti dederit, ut sano robur: sic laboranti morbus / Aphor. LXVIII. Quae per vesicam excernuntur, inspicere oportet, si talia qualia sanis excernuntur. Quae igitur minimè similia sunt his, haec morbosiora. Quae verò sunt sanis similia, haec minimè morbosa
211 Aphor. LXIX. Et quibus deiectiones, fi stare permiseris, a non moueris, veluti strigmenta subsistunt: si pauca, paucus et morbus, & si multa, multas, his confert alui purgatio: quod si aluo non purgata dederis sorbitiones, quanto plures dederis, tantò magis nocebis
[sans numérotation] Aphor. LXX. Quibuscunque inferius cruda deiciuntur, ab atra bile sunt ut plura, plura, si pauciora / Aphor. LXXI. Excretiones in febribus non intermittentibus liuidae, sanguinae, biliosae, & foetidae, omnes malae: cùm verò benè externuntur bonum est, & per ventrem & per vesicam, & ubi aliquid secedens steterit non purgatum, malum
Nombre de réponses : 256 1-250 page précédente