Présentation • Mode d’emploi • Services associés • Réutilisations

Liste des chapitres

 
Hippocrate / Breche, Jean.
Les Aphorismes d'Hippocrates, prince des Médecins, avecq le Commentaire de Galien sur le premier Livre desdictz Aphorismes, traduictz du Grec mesme en François, par M. Jehan Breche de Tours
A Paris, par Jacques Keruer, 1552.
[Privilège, 3 avril 1549, f. a1v ; Clarissimo viro D. Antonio des Essarts suppraefecto Parisiensi aequiss. Ioannes Brechaeus Turonus., f. a2r-a4v ; Preface aux Lecteurs, f. a5r-a8r]
Cote : Bibliothèque de l'Académie nationale de médecine A.
Ouvrage mis en ligne avec l'aimable autorisation de la Bibliothèque de l'Académie nationale de médecine
Adresse permanente : https://www.biusante.parisdescartes.fr/histmed/medica/cote?extacadd962
Page à Page
Par chapitres
PDF Cliquez ici pour telecharger tout ou partie de ce document au format Adobe PDF (Acrobat)
Nombre de réponses : 249 1-249
[sans numérotation] [Page de titre]
[sans numérotation] [Priuilege du Roy]
[sans numérotation] Clarissimo viro D. Antonio des Essarts Suppraefecto Parisiensi aequiss. Ioannes Brechaeus Turonus S.P.D
[sans numérotation] Preface aux Lecteurs
[sans numérotation] Briefue louange de Medecine
1 Annotation ou brief Commentaire sur le premier des Aphorismes d'Hippocrates, par M. Iehan Breche de Tours
[sans numérotation] Aphor. I. Vita breuis, ars verò longa, occasio autem praeceps: experimentum periculosum, iudicium difficile. Nec solum seipsum praestare oportet opportuna facienté, sed & aegrum, & assidentes, & exteriora
[sans numérotation] Aphor. II. In perturbationibus ventris, & vomitibus spontaneis, si talia purgentur qualia purgari oportet, confert, & leuiter ferunt: sin minus, contrà. Sic & vasorum inanitio, si talis fiat qualis fieri debet, confert, & bene tolerant: sin minus, contrà. Inspicere itaque oportet & regionem, & tempus, & aetatem, & morbos in quibus conueniat, aut non
[sans numérotation] Aphor. III. Habitus exercitatorum qui ad summum bonitatis attingunt, periculosi, si in extremo constiterint, neque enim possunt in eodem permanere, neque quiescere.
[sans numérotation] Aphor. IIII. Victus tenuis, atque exquisitus, in morbis quidem longis semper, in acutis verò, in quibus non conuenit, periculosus. Et rursus qui ad extremum deuenit tenuitatis, grauis est. Nam & repletiones, quae ad extremum deueniunt, graues sunt
[sans numérotation] Aphor. V. In tenui victu aegri delinquunt: quo fit ut magis laedantur.
[sans numérotation] Aphor. VI. Extremis morbis, extrema exquisité remedia optima sunt
31 Aphor. VII. Ubi morbus peracutus est, statim extremos habet labores, & extremè tenuissimo victu utendum est: ubi verò non, sed pleniorem victum contingit adhibere: tantum cibi indulgendum est, quantò morbus extremis est mollior
[sans numérotation] Aphor. VIII. Quando morbus in suo vigore constiterit, tunc victu tenuissimo utendum est
35 Aphor. IX. Coniectari autem oportet, an aeger cum victu sufficiat perdurare, donec morbus consistat, & nunquid prius ille deficiat, nec possit cum victu perdurare, vel morbus antè deficiat, atque hebetescat
[sans numérotation] Aphor. X. Quibus igitur statim morbus consistit, his statim tenuis victus adhibendus est quibus verò posterius debet consistere, his & in ipso consistendi tempore, & parum ante illud, cibus subtrahendus, prius verò uberius agendum ut aeger sufficiat
38 Aphor. XI. In accessionibus abstinere oportet nam cibum dare, nocuum est & quibus per circuitum fiunt accessiones, in ipsa accessione abstinere oportet
[sans numérotation] Aphor. XII. Accessiones verò & constitutiones morbi indicabunt & anni tempora, & circuitum successiua incrementa siue quotidie, siue alternis diebus, siue per maiora interualla fiant.
55 Aphor. XIII. Senes facillimè iciunium ferunt: secundo loco, qui aetatem consistentem habent: minus adolescentes: omnium minimè pueri, praesertim qui inter ipsos sunt viuidiores
[sans numérotation] Aphor. XIIII. Qui crescunt plurimum habent calidi innati: plurimo igitur egent alimento, alioquin corpus absumitur. Senibus verò parum calidi innati inest paucis propterea somitibus egent, quia à multis extinguuntur. Hanc etiam ob causam febres senibus non similiter acutae fiunt, frigidum enim eorum corpus
[sans numérotation] Aphoris. XV. Ventres hyeme & vere natura calidissimi sunt, & somni longissimi quare per ea tempora alimenta copiosora sunt exhibenda. Etenim tunc calor innatus plurimus est, unde & pluribus egent alimentis, indicio sunt aetates, & athletae
[sans numérotation] Aphoris. XVI. Victus humidus febricitantibus omnibus confert, maximè verò pueris, & aliis qui tali victu uti consueuerunt
77 Aphor. XVII. Et quibus semel, aut bis, & quibus pluràne, an pauciora particulatim oporteat offere, considerandum. Condonandum autem aliquid tempori, & regioni, & aetati, & consuetudini
[sans numérotation] Aphor. XVIII. Aestate, & autumno cibos difficillimè ferunt, hyeme, facillimè: secundum locum ver habet
[sans numérotation] Aphor. XIX. His qui per circuitus accessionem habent, nihil dare oportet, neque cogere, sed subtrahere adiectioni ante iudicationes
[sans numérotation] Aphor. XX. Quae iudicantur, & iudicata sunt integrè, neque mouere, neque nouare aliquid, siue medicamentis, siue aliter irritando, sed sinere
88 Aphor. XXI. Que ducere oportet, quò maximè natura vergit per loca conferentia eo ducere
91 Aphor. XXII. Concocta medicari, atque mouere, non cruda, nec in principiis, modo non turgeant, plurima verò non turgent
[sans numérotation] Aphorisme XXIII. Deiectiones, non multitudine sunt aestimandae, sed si talia deieciantur qualia conueniunt, & aegri facilè tolerant. Atque ubi usque ad animi defectionem expedit ducere, faciendum, si aeger possit tolerare
96 Aphor. XXIIII. In acutis passionibus rarò, & in principiis medecinis purgantibus uti, & hoc cum praemeditatione faciendum
[sans numérotation] Aphor. XXV. Si qualia oportet purgari, purgentur confert, & facilè ferunt: si contra, difficulter
[sans numérotation] Second liure des Aphorismes d'Hippocrates / Aphor. I. In quo morbo somnus laborem facit, mortale: si verò iuuat, non mortale
100 Aphor. II. Ubi somnus delirium sedat, bonum
[sans numérotation] Aphor. III. Somnus, atque vigilia, utraque si modum excesserint, malum
[sans numérotation] Aphor. IIII. Non satietas, nos fames, neque aliud quicquam bonum est quod modum naturae excesserit / Aphor. V. Spontanea lassitudines, morbos praenunciant
102 Aphor. VI. Quicunque dolentes parte aliqua corporis omnino dolorem non sentiunt, his mens aegrotat
[sans numérotation] Aphor. VII. Que longo tempore extenuantur corpora, lentè reficere oportet: quae verò breui, breuiter
103 Aphor. VIII. Si à morbo cibum assumens quis non corroboras ut, pluri alimento corpus uti significatur.
104 Aphor. IX. Corpora cùm quispiam purgare voluerit, oportet fluida facere
[sans numérotation] Aphor. X. Non pura corpora quantò plus nutries, tantò magis laedes
105 Aphor. XI. Facilius est impleri potu, quàm cibis
[sans numérotation] Aphor. XII. Quae relinquuntur in morbis post iudicationem, recidiuas facere consueuerunt / Aphor. XIII. Quibuscunque crisis, id est iudicatio fit, his nox grauis ante accessionem.
106 Aphor. XIIII. In profluuiis alui, mutationes excrementorum iuuant, nisi ad mala mutatio fiat
[sans numérotation] Aphor. XV. Ubi fauces aegrotant, aut tubercula nascuntur in corpore, excretiones inspicere oportet. Nam si biliosae fuerint, corpus unà aegrotat, si verò similes sanis, tutum est corpus nutrire
107 Aphor. XVI. Ubi fames, laborandum non est
[sans numérotation] Aphor. XVIII. Ubi cibus praeter naturam plus ingestus est, hic morbum facit: ostendit autem sanatio
108 Aphor. XVIII. Eorum quae uniuersum & velociter nutriunt, veloces quoque fiunt excretiones
[sans numérotation] Aphor. XIX. Acutorum morborum non omnino sunt certae praenuntiationes aut salutis, aut mortis
109 Aphor. XX. Quibus iuuenibus adhuc aluus humecta est, his senescentibus exiccatur. Quibus verò iuuenibus adhuc aluus sicca est, his senescentibus humectatur
[sans numérotation] Aphor. XXI. Famen, thorexis (id est, vini potio) soluit
110 Aphor. XXII. Quicunque morbi ex repletione fiunt, curat euacuatio. Et Quicunque ex euacuatione, repletio & aliorum contrarietas
[sans numérotation] Aphor. XXIII. Acuti morbi in quatuordecim diebus iudicantur
111 Aphor. XXIIII. Septenorum, quartus est index. Alterius septimanae octauus principium. Est autem & undecimus contemplabilis. Ipse enim quartus est alterius septimanae.
[sans numérotation] Aphor. XXV. Aestiuae quartanae, magna ex parte breues. Autumnales, longae, & maximè quae hyemem attingunt
112 Aphor. XXVI. Febrem conuulsioni superuenire melius est, quàm febri conuulsionem
[sans numérotation] Aphor. XXVII. His qui non ex ratione leuius se habent, non oportet fidere, neque multum formidare mala quae praeter rationem eueniunt. Plurima enima talia stabilia non sunt, neque multum durare, & permanere consueuere / Aphor. XXVIII. Febricitantium non omnino leuiter permanere corpus, & nihil minus, vel etiam plus quàm ratio postulat.
113 Aphor. XXIX. Quum morbi inchoant, si quid mouendum videtur, moue: quum verò consistunt, ac vigent, melius est quietem habere
114 Aphor. XXX. Circa initia, & fines, omnia imbecilliora: quum verò consistunt, fortiora / Aphor. XXXI. Eius qui ex aegritudine bene cibatur, nihil proficere corpus, malum
[sans numérotation] Aphor. XXXII. Omnes ferè qui malè se habent circa initia bene cibati, neque quicquum proficientes, circa finem rursus cibum non appetunt: qui verò circa initia cibum valde non appetunt, postea bene appetentes, ii melius euadunt
115 Aphor. XXXIII. In quouis morbo mente constare, & bene se habere ad illa quae offeruntur, bonum, contrà verò se habere malum
[sans numérotation] Aphor. XXXIIII. In morbis minus periclitantur, quorum naturae, aut aetati, aut habitui, aut tempori magis congruit morbus, .
116 Aphor. XXXV. In quouis morbo partes ad umbilicum & imum ventrem attinentes, crassitudinem habere melius est: multum verò extenuari, contabescere, prauum. Sed hoc quoque ad inferiores purgationes, periculosum / Aphor. XXXVI. Qui salubritatem corporis habent, per medicamenta euacuati citò exoluuntur, & qui prauo utuntur cibo
[sans numérotation] Aphor. XXXVII. Qui bene se habent corpore, difficulter ferunt medicationes
117 Aphor. XXXVIII. Parum deterior potus, aut cibus, suauior autem, melioribus quidem, sed minus suauibus, est praeferendus / Aphor. XXXIX. Seniores iuuenibus plurimum aegrotant minus. Qui verò morbi ipsis accidunt longi, maxima ex parte comitantur ad mortem
[sans numérotation] Aphorisme XL. Raucedines, & grauedines in valde senibus coctionem non admittunt
118 Aphor. XLI. Qui frequenter, ac fortiter absque causa manifesta exoluuntur, de repente moriuntur / Aphor. XLII. Soluere morbum, quem apoplexiam vocant, fortem, impossibile: debilem verò, non facile
[sans numérotation] Aphor. XLIII. Strangulati, ac dissoluti, nondum mortui, non referuntur, quibus spuma circa os fuerit
119 Aphor. XLIIII. Qui naturâ admodum crassi sunt, citius intereunt, quàm qui graciles
[sans numérotation] Aphor. XLV. Quicunque iuuenes morbo comitiali laborant, mutatione maximè, aetatis & temporum, & locorum, & victuum quoque liberantur
120 Aphor. XLVI. Duobus doloribus simul nec eundem locum infestantibus, vehementior alterum obscurat / Aphor. XLVII. Dum pus conficitur, dolores, ac febres accidunt magis, quàm iam confecto
[sans numérotation] Aphor. XLVIII. In omni corporis motu ubi laborare .
121 Aphor. XLIX. Qui consueti solitos labores ferre, etsi fuerint imbecilles, & senes, non consuetis, fortibus, atque iuuentibus facilius ferunt / Aphor. L. Quae longo tempore consueta sunt, etsi deteriora sunt, insuetis tamen minus molestas esse solent
[sans numérotation] Aphor. LI. Plurimam atque repentè euacuere: vel replere, vel calefacere, vel refrigerare; siue quouis alio modo corpus mouere, periculosum: quoniam omne nimis est naturae inimicum: sed quod paulatim fit, tutum est tum alias tum quum ab altero ad elterum transitus fit
122 Aphor. LII. Omnia secundum rationem facienti, si non succedat secundum rationem, non est transcundum ad aliud, ante eo quod à principio visum est / Aphor. LIII. Quicunque aluos humidas habent, siquidem iuuenes fuerint, melius agunt his qui siccas habent.
[sans numérotation] Aphor. LIIII. Proceritas corporis iuuentae quidem, nec indecens, neque illiberalis: sene est verò inutilis, & deterior breuitate
123 Tiers liure des Aphorismes d'Hippocrates / Aphor. I. Mutationes temporum potissimum pariunt morbos: & in quibusdam temporibus magnae mutationes, aut frigoris, aut caloris, & alia pro ratione, eodem modo
[sans numérotation] Aphor. II. Naturarum, haec quidem ad aestatem, haec verò ad hyemè bene, [...] se habent
124 Aphor. III. Morbi quoque alij ad alia benè, vel malè se habent, & quaedam aetates ad tempora, & loca, & victus genera
[sans numérotation] Aphor. IIII. In temporibus, quando eodem die modò calor, modò frigus fit, autumnales morbos expectare oportet / Aphor. V. Austri auditum hebetantes, caliginosi, caput grauantes, pigri, dissoluentes.
125 Aphor. VI. Quando aestas fit veri similis, sudores in febribus multos expectare oportet
[sans numérotation] Aphor. VII. In siccitatibus febres acuta fiunt: & si annus magna ex parte talis fuerit, qualem fecerit constitutionem, tales plurimùm morbos oportet expectare
126 Aphor. VIII. In constantibus temporibus, quum tempestiuè tempestiua redduntur, morbi constantes, & boni iudicis fiunt. ... / Aphor. IX. Autumno morbi acutissimi, atque exitiales, maxima ex parte. Ver verò saluberrimum, & minimè exitiale
[sans numérotation] Aphor. X. Autumnus tabidis malus
127 Aphor. XI. De temporibus, siquidem hyems sicca, et Aquilonia fuerit, ver verò pluuiosum, & australe, necesse est aestate febres acutas, & lippitudines, Graeci ophthalmias vocant, & intestinorum difficultates fieri: praecipuè verò mulieribus, & virus qui naturâ sunt humidiores
[sans numérotation] Aphor. XII. Si verò hyems australis, & pluuiosa, & serena fuerit, ver aute siccum & Aquilonium, mulieres, quibus partus ad ver inest, ex quacunque occasione abortiunt: quae verò parient, imbecilles, & morbidos infantes pariunt: quare vel statim intereunt, vel tenues, & valetudinarij viuunt
[sans numérotation] Aphor. XIII. Si verò aestas sicca fuerit, & Aquilonia, autumnus verò pluuiosus, & Australis: dolores capitis ad hyemem fiunt, & tusses, raucedines, atque grauedines, quibusdam autem & tabes / Aphor. XIIII. Si verò Aquilonius sit, & siccus: his qui naturam habent humidiorem, & mulieribus conferet, reliquis autem erunt lippitudines sicca, & febres acutae, & grauedines, nonnullis verò, & atrae biles
129 Aphor. XV. Ex anni autem constitutionibus, quod in totum dixerim, siccitates imbridus sunt salubriores & minus mortiferae
[sans numérotation] Aphor. XVI. Morbi in pluuiarum multitudine, magna ex parte fiunt febres longae, alui profluuia, putredines, morbi comitiales, .
130 Aphor. XVII. Quotidianae autem constitutiones, Aquiloniae quidem corpora densant, contendunt, & bene mobilia, coloratiora, & melius audientia faciunt, & aluos exiccant, oculos mordent, & si pectus dolor aliquis obsederit, dolorem augent .
[sans numérotation] Aphor. XVIII. Per tempora anni, vere quidem: & prima aestate pueri, & quibus hos sequuntur aetate, optimè degunt, & sani sunt maximè. Aestate verò & autumno, usque ad aliquid senes. Reliquum, & hyeme, qui mediam aetatem habent
131 Aphor. XIX. Morbi, omnes quidem in omnibus temporibus fiunt, quidam verò magis in quibusdam ipsorum & fiunt & excitantur
[sans numérotation] Aphor. XX. Vere etenim furores, & atrae biles, & morbi comitiales, & profluuia sanguinis, & anginae, & grauedines, & raucedines, & leprae, & tusses, & impetigines, & vitiligines, & pustulae ulcerosae plurimae, & tubercula, & articulorum dolores
132 Aphor. XXI. Aestate autem, nonnulli horum, & febres continuae & ardentes, & tertianae febres, & quartanae, & vomitus, & alui profluuiae, & lippitudines oculorum, & aurium dolores, & oris ulcerationes genitalium putredines, & sudamina / Aphor. XXII. Autumno verò, & plurimi vel aestiui morbi fiunt, & febres quartanae, & erraticae, .
[sans numérotation] Aphor. XXIII. Hyeme verò morbi laterales & pulmonis inflammationes, grauedines, atque raucedines, tusses, dolores pectoris & laterum, atque lumborum, capitis dolores, vertigines, & apoplexiae / Aphor. XXIIII In aetatibus autem talia contingunt, .
134 Aphor. XXV. In progressu verò quum iam dentire incipiunt, gingiuarum prurigines, febres, conuulsiones, alui profluuiae, & maximè quum caninis edunt dentes, & his praesertim pueris .
[sans numérotation] Aphor. XXVI. Quum verò iam magis adoleuerint tonsillae & vertebra quae in occipitio ad interiora luxationes, crebri anhelitus, (quos Graeci asthmata vocant) calculi, lumbrici rotundi, ascarides, verrucae, quos Graeci acrochordonas vocant, satyriae, strumae, & alia tubercula, sed praecipuè antè dicta
[sans numérotation] Aphor. XXVII. Grandioribus autem, & iam accedentibus ad pubertatem, plurimae ex his, & febres diuturnae magis, & ex naribus profluuia sanguinis / Aphor. XXVIII. Plurima autem passiones puerulis iudicantur, ninnullae quidem in quadraginta diebus, nonnullae in septem mensibus, nonnullae verò in annis septem, .
136 Aphor. XXIX. Adolescentibus autem sanguinis spuitiones, tabes, febres acutae, morbus comitiales, & alli, sed praecipuè antedicti
[sans numérotation] Aphor. XXX. Ultra hanc aetatem asthma, id est, creber anhelitus, morbi laterales, pulmonis inflammationes, lethargi, phrenetides, ardores, ... / Aphor. XXXI. Senibus spirandi difficultates, distillationes cum tusse, urinae stillicidia, urinae difficultates, articulorum dolores, renum passiones, vertigines, .
[sans numérotation] Quatriesme liure des Aphorismes / Aphor. I. Utero gerentes medicanda: si materia turget quarto mense, & usque ad septimum, sed has minus. Iuniora autem & seniora vereri oportet
[sans numérotation] Aphor. II. In medicationibus talia educere è corpore, qualia & sponte prodeuntia, utilia: quae verò contrario modo prodeunt, cohibere oportet
139 Aphor. III. Si qualia oportet purgari, purgentur, confert & leuiter ferunt. Contraria verò grauiter / Aphor. IIII. Medicari aestate superiores magis, hyeme verò inferiores
[sans numérotation] Aphor. V. Sub cane, & ante canem difficiles sunt medicationes / Aphor. VI. Graciles & facilè vomentes purgare superius, cauentes hyemem
140 Aphor. VII. Vomentes verò difficulter, & mediocriter bene carnosos, per inferiora, cauentes aestatem / Aphor. VIII. Tabidos verò, cauentes ad superiores purgationes
[sans numérotation] Aphor. IX. Melancholicos plenius inferiores eadem ratione contraria apponentes / Aphor. X. Medicari in valde acutis: materia turget, eadem die. Tardare enim in talibus malum est / Aphor. XI. Quibus tormina, & circa umbilicum labores & lumborum dolor, .
141 Aphor. XII. Quorum alui intestinorum leuitate laborant, hyberno tempore supra purgari, malum
[sans numérotation] Aphor. XIII. Ad helleboros qui non facilè suprà purgantur, eorum corpora ante potionem, pluri cibo, atque quiete humectanda sunt / Aphor. XIIII. Quum biberit quis helleborum, ad motiones quidem corporum ducere magis, ad somnos verò, atque quietem minus. Indicat autem nauigatio, turbari motione corpus
[sans numérotation] Aphor. XV. Quum volueris magis ducere elleborum moue corpus: quum verò sistere, somnum facito, & non moueto
143 Aphor. XVI. Carnes sanas habentibus, helleborus periculosus. Facit enim conuulsionem / Aphor. XVII. Si quis febrem non habens, abstineat à cibo, & cordis morsum, seu vertiginem patitur, & oris amaritudinem sentit, purgatione indigere per superiora significat
[sans numérotation] Aphor. XVIII. Supra praecordia dolores, purgatione indigere per superiora significant. Quicunque verò inferiora molestant, per inferiora
144 Aphor. XIX. Qui in medicamentis purgati, non sitiunt, non quiescunt priusquam sitiant
[sans numérotation] Aphor. XX. Non febricitantibus si tormina acciderint: & genuum grauitas, & lumborum dolor, purgari inferius oportet significatur / Aphor. XXI. Deiectiones nigrae, qualis est sanguis niger, sponte venientes, siue cum febre, siue sine febre, pessimae: .
145 Aphor. XXII. Morbis quibuslibet incipientibus si atra bilis, vel supra, vel infra exierit, lethale
[sans numérotation] Aphor. XXIII. Quibuscunque ex morbis acutis, aut diuturnis, vel ex vulneribus, siue quouis alio modo extenuatis, nigra bilis siue uti sanguis niger desubter exierit, postridie moriuntur / Aphor. XXIIII. Difficultas intestinorum, si ab atra bile incoeperit, lethalis est
146 Aphor. XXV. Sanguis quidem supra qualiscunque fuerit, malus: infra autem, bonus est / Aphor. XXVI. Difficultate intestinorum habito, si veluti carunculae exeant, lethale est
[sans numérotation] Aphor. XXVII. Quibus in febribus sanguinis fluxerit multitudo, quacunque ex parte quum reficiuntur, aluis his humectantur / Aphor. XXVIII. Quibus biliosae deiectiones, superueniente surditate cessant: & quibus surditas, superuenientibus biliosis diectionibus cessat
147 Aphor. XXIX. Quibus in febribus sexto die vigores fiunt, difficile iudicium sequitur / Aphor. XXX. Quibuscunque accessiones fiunt, quacunque hora febris dimiserit si eadem cras occupauerit, iudicium habent difficile
[sans numérotation] Aphor. XXXI. Lassitudinem habentibus in febribus in articulos & circa maxillas potissimum abscessus fiunt / Aphor. XXXII. Quibuscunque refurgentibus ex morbis, si quid laborauerint, hic fiunt abscessus
148 Aphor. XXXIII. Sed & si ante morbum aliqua parte doluerit, hic morbus firmatur / Aphor. XXXIIII. Si à febre habito tumore non existente in faucibus, strangulation repentè superuenerit, lethale est
[sans numérotation] Aphor. XXXV. Si à febre habito collum peruertitum & vix potest deuorare, sine ullo tumore, lethale est / Aphor. XXXVI. Sudores febricitantibus si incoeperint, boni, & tertio die, & quinto, & septimo, & nono, & undecimo .
149 Aphor. XXXVII. Frigidi sudores, cum acuta quidem febre, mortem: cum mitiori autem, longitudinem morbi significant / Aphor. XXXVIII. Qua parte corporis sudor est, ibi significat morbum / Aphor. XXXIX. Et qua parte corporis calor, aut frigus, ibi morbus
[sans numérotation] Aphor. XL. Et ubi in toto corpore mutationes, & si corpus refrigeretur, vel rursus calefiat, vel color alter ex altero fiat, longitudinem morbi significat / Aphor. XLI. Sudor multus ex somno factus absque, causa manifesta, corpus uti pluri cibo significat.
150 Aphor. XLII. Sudor multus calidus, vel frigidus superfluens, frigidus magis, calidus minus significat morbus / Aphor. XLIII. Febres quaecunque non intermittentes tertia die fortiores fiunt, magis periculosa.
[sans numérotation] Aphor. XLIIII. Quibus febres longuae, his tubercula, vel labores in articulis fiunt / Aphor. XLV. Quibus tubercula, vel in articulis labores fiunt: hi pluribus utuntur cibis / Aphor. XLVI. Si rigor incidat febre non deficiente, aegro iam debili, lethale est
151 Aphor. XLVII. Excreationes in febribus non intermittentibus, liuidae, cruentae, fortidae, & biliosae, omnes malae & si bene exeunt, siue per alui excretionem, siue per urinas, bonae: ... / Aphor. XLVIII. In febribus non intermittentibus, si partes exteriores frigidae, interiores utuntur, & sitim habeat, lethale est
[sans numérotation] Aphor. XLIX. In febre non intermittente, si labrum, vel oculus, vel nasus, vel supercilium peruertatur, vel non videat, vel non audiat, iam debili existente corpore, quicquid horum, euenerit, mors proxima est / Aphor. L. Ubi in febre non intermittente difficultas spirandi, & delirium acciderit, lethale
152 Aphor. LI. In febribus, abscessus qui ad primas iudicationes non soluunt, longitudinem morbi significant / Aphor. LII. Quicunque in febribus, vel in aliis morbis sponte illachrymant, nihil absurdum, qui verò non sponte, absurdius
[sans numérotation] Aphor. LIII. Quibus circa dentes in febribus quidam lentores nascuntur, his fortes fiunt febres / Aphor. LIIII. Quibus plurimum siccae tusses leuiter irritantes in febribus ardentibus fiunt, non multum siti infestantur
153 Aphor. LV. Ex inguinum tumoribus febres omnes malae, praeter diarias / Aphor. LVI. Febricitandi sudor superueniens febre non deficiente, malum. Prorogatur enim morbus, & multam significat humiditatem
[sans numérotation] Aphor. LVII. Qui à conuulsione, aut distensione neruorum tenetur, febre superueniente liberatur
154 Aphor. LVIII. A febre ardente habito, rigore superueniente, solutio / Aphor. LIX. Tertiana exquisita septenis circuitibus, quod longissimum est, iudicatur / Aphor. LX. Quibus in febribus aures obsurduerunt, sanguis ex naribus fluens, aut aluus turbata, soluit morbum
[sans numérotation] Aphor. LXI. Febricitantem nisi diebus imparibus febris reliquerit, solet recidiuare
155 Aphor. LXII. Quibus in febribus morbus regius ante diem septimum accidit, malum / Aphor. LXIII. Quibus in febribus quotidie rigores fiunt, quotidie febres soluuntur / Aphor. LXIIII. Quibus in febribus morbus regius, septimo, vel nono, vel undecimo, vel quartodecimo superuenerit, bonum: .
[sans numérotation] Aphor. LXV. In febribus circa ventriculum & fortis aestus, & cordis morsus, vel dolor, malum / Aphor. LXVI. In acutis febribus conuulsiones, & circa viscera dolores fortes, malum
156 Aphor. LXVII. In febribus, ex somnis timores, vel conuulsiones, malum / Aphor. LXVIII. In febribus spiritus offendens, malum, conuulsionem enim significat
[sans numérotation] Aphor. LXIX. Quibus urinae crassae, grumosae, paucae, non sine febre, multitudo veniens, ex his tenuis iuuat, praecipuè verò tales veniunt quibus ab initio, vel breui sedimen inest / Aphor. LXX. Quibus urinae perturbatae quales sunt iumentorum, his dolor capitis vel adest vel aderit
157 Aphor. XXI. Quibus septima iudicatur, his nubeculam habet quarta die urina rubeam, & alia ex ratione / Aphor. LXXII. Quibus urinae albae, & perspicuae, malae: praesertim si in delirantibus appareant
[sans numérotation] Aphor. LXXIII. Quibus ilia suspensa murmurant, lumborum dolore superueniente, his alui humectantur, nisi flatus erumpant, aut urinae multitudo proueniat, haec verò in febribus / Aphor. LXXIIII. Quibus speratur abscessum futurum ad articulos, liberat abscessu urina multa, crassa & alba facta, qualis in laboriosis febribus quarto die quibusdam incipit fieri.
158 Aphor. LXXV. Si sanguinem, aut pus mingat: aut renum, aut vesicae exulcerationem significat / Aphor. LXXVI. Quibus in urina crassa existente, carunculae paruae, aut veluti capilli unà exeunt, his à renibus excernitur
[sans numérotation] Aphor. LXXVII. Quibus in urina crassa, furfurea quaedam simul exeunt, his vesica scabie laborat / Aphor. LXXVIII. Quicunque sponte sanguinem mingunt, his à renibus venulam ruptam significatur
159 Aphor. LXXIX. Quibus in urinis arenosa subsistunt, his vesica laborat calculo
[sans numérotation] Aphor. LXXX. Si sanguinem mingant, & grumos, vel stillicidium urinae habeant, & dolor in imum incidat ventrem, & pectinem, & semen: circa vesicam labor est / Aphor. LXXXI. Si sanguinem & pus minxerit, & squamulas, & grauis odor adsit, vesicae exulcerationem significat
160 Aphor. LXXXII. Quibus urinaria fistula tubercula nascuntur, his suppuratione facta, & eruptione, solutio / Aphor. LXXXIII. Mictio noctu plurima facta, paruam significat deiectionem
[sans numérotation] Cinquiesme liure des Aphorismes d'Hippocrates / Aphor. I. Conuulsio ex helleboro, lethalis est
161 Aphor. II. Conuulsio ex vulnere, lethalis est / Aphor. III. Ubi sanguis plurimus fluxerit, singultus aut conuulsio superueniens, malum
[sans numérotation] Aphor. IIII. Ex superflua purgatione, conuulsio, aut singultus superueniens, malum
162 Aphor. V. Si ebrius quispiam repentè obmutuerit, conuulsus moritur, nisi febre corripiatur, aut ubi ad horam peruenerit qua soluuntur crapulae, vocem recuperet / Aphor. VI. Quicunque à distentione corripiuntur, in quator diebus pereunt: si verò has effugerint, sani fiunt
[sans numérotation] Aphor. VII. Quibuscunque morbi comitiales fiunt, ante pubertatem mutationem accipiunt, quibuscunque autem vigesimoquinto commoriuntur
163 Aphor. VIII. Quicunque morbo laterali laborantes in quatuordecim diebus non repurgantur, hi ad suppurationem vertuntur
[sans numérotation] Aphor. IX. Tabes fiunt maximè aetatibus, à decimo octauo usque ad trigesimum quintum
164 Aphor. X. Quicunque ab angina liberantur, his ad pulmonem vertitur, & in septem diebus pereunt: si verò has effugerint, suppurantur
[sans numérotation] Aphor. XI. Qui tabe molestantur, si sputum quod extussiunt, graue olet iniectum carbonibus, & capilli à capite defluunt, lethale
165 Aphor. XII. Quibuscunque tabe laborantibus capilli à capite defluunt, hi alui profluuio superueniente moriuntur / Aphor. XIII. Quicunque spumosum sanguinem expuunt, his è pulmone eductio fit
[sans numérotation] Aphor. XIIII. A tabe habito profluuium alui superueniens, lethale
166 Aphor. XV. Quicunque ex morbo laterali suppurantur, si in quadraginta diebus purgantur, à die à qua fit ruptio, liberantur. Si verò non, ad tabem transeunt
[sans numérotation] Aphor. XVI. Calidum ubi quis saepius eo utatur, haec mala affert, carnium effoeminationem, neruorum incontinentiam, mentis torporem, profluuia sanguinis, animi defectionem, haec ad quae mors
167 Aphor. XVII. Frigidum autem, conuulsione distentiones, liuores, rigores febriles
[sans numérotation] Aphor. XVIII. Frigidum inimicum ossibus, dentibus, neruis, cerebro, spinali medullae: calidum verò utile / Aphor. XIX. Quaecunque refrigerata sunt, excalefacere oportet, exceptis his quibus sanguis fluit, aut fluxurus est
168 Aphor. XX. Ulceribus frigidum quidem mordax, cutem obdurat, dolorem insuppurabilem facit, liuorem obducit, rigores febriles, conuulsiones, distensiones
[sans numérotation] Aphor. XXI. Est autem ubi in distentione sine ulceratione, iuuene bene carnoso, aestate media frigidae aquae multo perfusio calorem reuocat. Calor autem haec soluit / Aphor. XXII. Calidum suppuratorium non in omni ulcere, magnum ad securitatem indicunt: .
[sans numérotation] Aphor. XXIII. In his frigido utendum unde fluit sanguis aut fluxurus est, non ad ipsa, sed circa ipsa unde influit: & quaecunque, inflammationes, .
170 Aphor. XXIIII. Frigida qualis nix & glacies pectori inimica, tusses mouent, & sanguinem, & distillationes
[sans numérotation] Aphor. XXV. Tumores articulorum, atque dolores, absque ulcere, & podagricos quoque, atque conuulsa, horum plurima frigida aqua largè effusa leuat, & extenuat, soluit que dolorem. Nam modicus torpor dolorem soluit / Aphor. XXVI. Aqua quae citò calet, & citò refrigeratur, leuissima est
171 Aphor. XXVII. Qui noctu bibere appetunt, his admodum sitientibus si super dormierint, bonum / Aphor. XXVIII. Suffitus aromatum muliebria ducit: saepi verò ad alia utilis esset, nisi capitis faceret grauitatem
[sans numérotation] Aphor. XXIX. Grauidas purgare turgente materia à quarto mense usque ad septimum, minus verò has. Recentiores autem, & seniores vereri oportet / Aphor. XXX. Mulierum utero gerentem capi ab aliquo morbo acuto, lethale est
172 Aphor. XXXI. Mulier utero gerens sanguine misso ex vena, abortit: & magis si foetus sit maior / Aphor. XXXII
[sans numérotation] Aphor. XXXIII. Menstruis deficientibus sanguis ex naribus fluens, bonum / Aphor. XXXIIII. Mulieri in utero gerenti, si aluus plurimum profluat, periculum est ne abortiat / Aphor. XXXV. Mulieri quae uterinis molestatur, aut difficulter parit, superueniens sternutatio bonum
173 Aphor. XXXVI. Mulieri menses decolores, nec per idem semper tempus venientes, purgationem indicant esse necessariam / Aphor. XXXVII. Mulieri utero gerenti, si mammae graciles repentè fiant, abortit / Aphor. XXXVIII. Mulieri utero gerenti, si altera mamma gracilis fiat, geminos habenti, alterum abortit: .
[sans numérotation] Aphor. XXXIX. Si mulier quae neque grauida est, neque peperit, hac habet: huic menstrua defecerunt / Aphor. XL. Quibuscunque mulieribus ad mammas sanguis colligitur, furorem significat
124 Aphor. XLI. Si velis noscere an conceperit mulier, quum dormitura est, ei aquem mulsam potandam da: & si alui tormina patietur, concepit: si minus non concepit
[sans numérotation] Aphor. XLII. Mulier si marem concepit, bene colorata est: si verò foeminum, malè colorata / Aphor. XLIII. Si mulieris grauidae, in utero sit erysipelas, lethale
175 Aphor. XLIIII. Quaecunque praeter naturam tenues existentes utero gerunt, abortiunt prius quàm crassescant / Aphor. XLV. Quaecunque mediocriter corpora habentes, abortiunt secundo aut tertio mense, sine occasione manifesta: .
[sans numérotation] Aphor. XLVI. Quaecunque praeter naturam crassae, non concipiunt utero, his omentum os uteri comprimit: & prius quàm extenuentur, non concipiunt
176 Aphor. XLVII. Si uterus in coxam vergens suppuratur, necesse est linamentum fieri / Aphor. XLVIII. Foetus, mares quidem in dextris: foeminae verò in sinistris magis
[sans numérotation] Aphor. XLIX. Ut secunda procidat, sternutatorio apposito, & nares apprehendito, & os / Aphor. L. Mulieri si velis menstrua cohibere, cucurbitulam quàm maximam ad mammas appone
177 Aphor. LI. Quae utero gerunt, his uteri os comprimitur / Aphor. LII. Mulieri utero gerenti, si lac multum è mammis effluat, foetum imbecilem significat, si verò mammae solidae fuerint, foetum significant saniorem / Aphor. LIII. Quae corrupturae sunt foetus, his mammae extenuantur.
[sans numérotation] Aphor. LIIII. Quibus os uteri durum est, his uteri os comprimi est necessarium
178 Aphor. LV. Quaecunque utero gerentes à febribus corripiuntur, & fortiter calefiunt sine occasione manifesta, difficulter pariunt, & cum periculo, aut abortum facientes periclitantur / Aphor. LVI. In fluxu muliebri si conuulsio, & animi defectus aduenerit, malum / Aphor. LVII. Si menstrua plura fiant, accidunt morbi: .
[sans numérotation] Aphor. LVIII. Recto intestino aut utero inflammationem patiente, urinae stillicidium accidit: ... Aphor. LIX. Si mulier non concipit, scire autem velis si conceptura sit, pannis circumtestam desubter suffias, & si odor videatur per corpus ire ad nares, & os, scito quòd ipsa non ex seipsa sterilis est
179 Aphor. LX. Si mulieri utero gerenti purgationes eant impossibile est foetum esse sanum / Aphor. LII. Si mulieri cessent purgationes, neque febris, neque rigor superueniat, & fastidia incidant, iudica ipsam in utero habere
[sans numérotation] Aphor. LXII. Quaecunque frigidos, & spissos uteros habent, non concipiunt. Et quaecunque praehumidos uteros habent, non concipiunt: extinguitur enim in eis genitura.
180 Aphor. LXIII. Similiter autem & in maribus: aut enim propter corporis raritatem spiritus extra fertur, ut semen non transmittatur ad os: vel propter spissitudinem humor non exit foras: .
[sans numérotation] Aphor. LXIIII. Lac dare caput dolentibus malum: malum verò & febricitantibus, & quibus ilia suspensa murmurant, & siticulosis: malum autem & quibus in febribus acutis biliosae sunt deiectiones, & quibus sanguinis multi deiectio facta est. .
181 Aphor. LIV. Quibus tumores in ulceribus apparent, non conuelluntur maximè, neque insaniunt. Verùm his repentè euanescentibus, quibusdam à tergo conuulsiones & distensiones fiunt: .
[sans numérotation] Aphor. LXVI. Si in vulneribus fortibus, & prauis tumor non appareat, ingens malum / Aphor. LXVII. Molles, boni: crudi verò, mali
182 Aphor. LXVIII. Dolenti partem capitis posteriorem, in fronte recta vena incisa prodest / Aphor. LXIX. Rigores incipiunt mulieribus quidem ex lumbis magis, & per dorsum ad caput: sed & viris parte corporis posteriore magis, quàm anteriore, veluti femorum, cubiti.
[sans numérotation] Aphor LXX. A quartanis capti, non admodum à conuulsionibus capiuntur.
183 Aphor. LXXI. Quibus cutes circuntenduntue aridae & siccae, sine sudore moriuntur, quibus verò laxae & rarae, cum sudore moriuntur
[sans numérotation] Aphor. LXXII. Qui regio morbo laborant, non multum ventosi sunt
184 Sixiesme liure des Aphorismes d'Hippocrates / Aphor. I. In longis leuitatibus intestinorum si ructus acidus fiat, qui prius non erat, signum bonum / Aphor. II. Quibus nares naturâ humidiores, & genitura humidior, minus integra sanitate fruuntur. Quibus verò contraria, salubris degunt
[sans numérotation] Aphor. III. In longis difficultatibus intestinorum, inediae ex fastidio, malum, & cum febre, peius / Aphor. IIII. Vulnera circum glabra, praua sunt
185 Aphor. V. Dolores qui sunt in lateribus & pectoribus, atque aliis partibus, si multum differant perdiscendum / Aphor. VI. Renum, & vesicae vitia in senioribus difficulter sanantur / Aphor. VII. Dolores, & tumores ventris sublimes leuiores. Qui verò non sublimes, fortiores
[sans numérotation] Aphor. VIII. Aqua intercute laborantibus, ulcera in corpore facta difficulter sanantur / Aphor. IX. Latae pustulae non admodum pruriunt / Aphor. X. Caput dolenti, & circundolenti, pus, vel aqua, vel sanguis effluens per nares aut os, aut aures, morbum soluit
186 Aphor. XI. Atra bile vexatis, & renum passionibus, haemorrhoides superuenientes, bonum
[sans numérotation] Aphor. XII. A diuturnis santao haemorrhoidibus, si una non seruatur, periculum est aquam inter cutem, vel tabem aduenire / Aphor. XIII. A singultu habitum sternuatio superueniens liberat / Aphor. XIIII. Ab aqua inter cutem habito, si aquae à venis in ventrem defluxerit, soluitur morbus
187 Aphor. XV. A longo alui profluuio habito, spontaneus vomitus superueniens morbum soluit / Aphor. XVI. A morbo laterali, vel peripneumonia habito, alui profluuium adueniens, malum
[sans numérotation] Aphor. XVII. Lippientem alui profluuio corripi, bonum / Aphor. XVIII. Vesica discissa, aut cerebro, aut corde, aut septo aliquo ex tenuioribus intestinis, aut ventriculo, aut iecore, lethale est
188 Aphor. XIX. Qum discissum fuerit os, aut cartilago, vel nerus, aut genae particula tenuis, vel praeputium, neque augetur, necque coalescit / Aphor. XX. Si in ventrem sanguis praeter naturam effunditur, necesse est suppurari
[sans numérotation] Apghor. XXI. In insanientibus si varices, vel haemorrhoides superuenerunt, insaniae solutio / Aphor. XXII. Quaecunque rupta ex dorso ad cubitum descendunt, venae sectio soluit
189 Aphor. XXIII. Si timor atque moestitia longo tempore habentes perseuerant, ex eo atra bilis significatur / Aphor. XXIIII. Si quod intestinorum gracilium discindatur, non coalescit / Aphor. XXV. Erysipelas ab exterioribus verti ad interiora, non est bonum: ab interioribus autem, ad exteriora, bonum
[sans numérotation] Aphor. XXVI. Qui in febribus ardentibus tremores fiunt, delirio soluuntur / Aphor. XXVII. Quicunque suppurati, aut aquam inter cutem patientes, uruntur, aut secantur, si pus, aut aqua uniuersum effluxerit, omnes moriuntur
190 Aphor. XXVIII. Eunuchi, neque podagra laborant, neque calui fiunt / Aphor. XXIX. Mulier podagra non laborat, nisi menstrua defecerint / Aphor. XXX. Puer podagra non laborat ante usum venerorum
[sans numérotation] Aphor. XXXI. Dolores oculorum meri potio, aut balneum, aut venae sectio, aut medicamentum epotum soluit / Aphor. XXXII. Balbi ab alui profluuio maximè capiuntur
191 Aphor. XXXIII. Qui acidum eructant: non valde morbo laterali corripiuntur / Aphor. XXXIIII. Quicunque calui sunt, his magnae varices non fiunt. Quibus verò caluis varices magnae superueniunt, hi rursus capillati fiunt
[sans numérotation] Aphor. XXXV. Aqua inter cutem laborantibus tussis superueniens malum / Aphor. XXXVI. Difficultatem urinae vena secta iuuat: secare verò interiores / Aphor. XXXVII. At angina habito, si tumor fiat in collo, bonum, foras enim morbus deducitur
192 Aphor. XXXVIII. Cancros occultos omnes melis est non curare. Curati enim citò pereunt: non curati verò, longius tempus perdurant / Aphor. XXXIX. Conuulsio fit, vel ex repletione, vel inanitione, ita verò & singultus / Aphor. XL. Quibus dolor circa ilium fit absque inflammatione, his febris superueniens morbum soluit
[sans numérotation] Aphor. XLI. Quibuscunque suppuratio in corpore existens non innotescit, his crassitudinem puris, aut loci, non innotescit / Aphor. XLII. Morbo regio laborantibus, si fiat hepat durum, malum
193 Aphor. XLIII. Quicunque lienosi à difficultate intestinorum capiuntur, his superueniente longa difficultate intestinorum, aqua inter cutem, aut leuitas intestinorum aduenit, & moriuntur / Aphor. XLIIII. Quibus ex stillicido urinae ileos superuenerit, in septem diebus pereunt, nisi febre supreueniente, satis urina fluxerit
[sans numérotation] Aphor. XLV. Ulcera quaecunque annua sunt, aut etiam diuturniora, os abscedere est necessarium, & cicatrices causas fieri
194 Aphor. XLVI. Qui gibbi ex asthmate, aut tussi fiunt ante pubertatem, moriuntur / Aphor. XLVII. Quibuscunque venae sectio, vel purgatio cum medicamento conuenit, hos vere purgare, vel venam incidere oportet
[sans numérotation] Aphor. XLVIII. Lienosis difficultas intestinorum superueniens, bonum / Aphor. XLIX. Quicunque morbi podagrici fiunt, hi sedata in quadriginta diebus inflammatione finiunt
195 Aphor. L. Quibuscunque praeriditur cerebrum, his necesse febrem, & bilis vomitum superuenire / Aphor. LI. Quicunque sani, dolore capitis repentè capiuntur, & statim muti fiunt, & stretunt, in septem diebus pereunt, nisi febris apprehenderit
[sans numérotation] Aphor. LII. Oportet verò & considerare oculorum, in dormientibus suspectiones. Nam si quid album commissis palpebris subinspicitur, neque ex alui profluuio, aut medicamentis potione istud contingat, malum est signum, & lethale valde / Aphor. LIII. Desipientiae quae cum risu fiunt, securiores: quae verò cum studio periculosiores
196 Aphor. LIIII. In acutis passionibus, quae cum febre sunt, luctuosa suspiria, malum / Aphor. LV. Dolores podagrici, vere, & autumno magna ex parte mouentur
[sans numérotation] Aphor. LVI. In morbis melancholicis ad haec periculosi decubitus, stuporem corporis, vel conuulsionem, vel furorem, vel caecitatem significant / Aphor. LVII. Apoplexiae autem fiunt, maximè à quadragesimo anno usque ad sexagesimum / Aphor. LVIII. Si omentum excidat, necessariò putrescit
197 Aphor. LIX. Quibuscunque à coxendicum dolore molestatis excidit coxa, & rursus incidit, his mucores superueniunt / Aphor. LX. Quibuscunque à coxendicum dolore molestatis diuturno excidit coxa, his crus tabescit, & claudicant, si non urantur
198 Le septiesme et dernier liure des Aphorismes d'Hippocrates / Aphor. I. In morbis acutis, frigus partium extremarum, malum / Aphor. II. In osse aegrotante caro liuida malum est
[sans numérotation] Aphor. III. A vomitu singultus, & oculorum rubor, malum / Aphor. IIII. A sudore horror, non bonum / Aphor. A furore difficultas intestinorum, vel aqua inter cutem, vel mentis alienatio, bonum
199 Aphor. VI. In morbo diuturno fastidium cibi & deiectiones syncerae, malum / Aphor. VII. Ex multa potatione rigor & desipientia, malum
[sans numérotation] Aphor. VIII. A tuberculi intus ruptione, exolutio, vomitio, aut animi defectio fit / Aphor. IX. A profluuio sanguinis, desipientia, ac conuulsio malum / Aphor. X. Ab ileo, vomitus, singultus, desipientia, vel conuulsio, malum
200 Aphor. XI. A morbo laterali inflammatio pulmonis, malum / Aphor. XII. A pulmonis inflammatione phrenitis, malum / Aphor. XIII. Ab aestibus fortibus conuulsio, aut distentio, malum
[sans numérotation] Aphor. XIIII. In capitis ictu obstupescentia, & desipientia, malum / Aphor. XV. A sanguinis sputo, puris sputum, malum / Aphor. XVI. A puris sputo phthisis, & fluxus: quum verò sputum retinetur, moriuntur
201 Aphor. XVII. In hepatis inflammatione singultus, malum / Aphor. XVIII. In vigilia conuulsio, vel desipientia, malum
[sans numérotation] Aphor. XIX. In ossis exuione erysipelas / Aphor. XX. Ab erysipelate, putredo, aut suppuratio, malum / Aphor. XXI. A forti in ulceribus pulsu, profluuium sanguinis, malum
202 Aphor. XXII. A ventris dolore diuturno, suppuratio / Aphor. XXIII. A deiectione syncerae difficultas intestinorum / Aphor. XXIIII. In ossis praecisione desipientia , si in vacuum apprehenderit
[sans numérotation] Aphor. XXV. Ex medicamenti potione conuulsio lethalis est / Aphor. XXVI. In forti dolore ventris, partium extremarum frigiditas, malum / Aphor. XXVII. Mulieri utero gerenti, si tensio superuenerit, facit aborsum
203 Aphor. XXVIII. Quando os, aut cartilago, aut neruus abscinditur in corpore, non augetur / Aphor. XXIX. Qui alba pituita detinetur, si fortis ventris fluxus superuenerit, à morbo liberatur / Aphor. XXX. Quibus in alui profluuiis excrementa spumosa sunt, his ex capite pituita defluit
[sans numérotation] Aphor. XXXI. Quibuscunque febricitantibus, in urinis fiunt sedimina, veluti farina crassior, longam aegritudinem fore significat / Aphor. XXXII. Quibus autem biliosa sedimina supra tenuia acutum morbum significant / Aphor. XXXIII. Quibuscunque urinae distantes sunt, his turbatio fortis in corpore fit
204 Aphor. XXXIIII. Quibus in urinis bullae subsistunt, morbum renalem, & longum significant / Aphor. XXXV. Quibus insidens pingue, ac simul totum his, renum vitium acutum significatur / Aphor. XXXVI. Quibus autem morbo renali laborantibus praedicta accidunt signa, doloresque circa spinae musculos fiunt, si quidem circa loca exteriora fiant, .
[sans numérotation] Aphor. XXXVII. Quicunque euomunt sanguinem, si sine febre quidem, salutare: si verò cum febre, malum. Curare verò acerbis, & refrigerantibus
205 Aphor. XXXVIII. Distillationes in ventrem superiorem suppurantur intra viginti dies / Aphor. XXXIX. Si quis sanguinem minxerit, & grumos, & stillicidio urinae laboret, & dolor inciderit in femur & imum ventrem, ... / Aphor. XL. Si lingua repentè incontinens fiat, aut aliqua pars corporis stupore elanguit, tale est melancholicum
[sans numérotation] Aphor. XLI. Si senioribus supra modum purgatis, singultus superuenerit, non bonum / Aphor. XLII. Si febris non ex bile habeat, multa aqua calida capiti superinfusa, solutio fit febris / Aphor. XLIII. Mulier ambidextra non fit
206 Aphor. XLIIII. Quicunque suppurati uruntur, vel secantur, si pus purum fluxerit, & album, euadunt, si verò subcruentum, & foeculentum, ac foetidem pereunt / Aphor. XLV. Quorum hepar suppuratum aduritur, si pus purum fluxerit, & album, euadunt: in tunica enim his pus continetur, si verò qualis amurca fluat, pereunt
[sans numérotation] Aphor. XLVI. Dolores oculorum post meripotionem, & aquae calidae balneum, venae sectione curato / Aphor. XLVII. Aqua inter cutem laborans, si à tussi habeatur, desperatus est / Aphor. XLVIII. Urinae stillicidium, & mingendi difficultatem, vini potio, & venae sectio soluit, incidere autem interiores
207 Aphor. XLIX. Ab angina habito, tumor, & rubor in pectore superueniens, bonum: extra enim vertitur morbus / Aphor. L. Quibus cerebrum sphacelatum, id est corruptum est, in tribus diebus pereunt: si verò hos euaserint, sani fiunt / Aphor. LI. Sternutamentum fit ex capite, calefacto cerebro, aut humectato eo quod est in capite vacuum.
[sans numérotation] Aphor. LII. Quicunque hepar circundolent, his febris superueniens soluit dolorem / Aphor. LIII. Quibus à venis sanguinem mittere confert, his vere venam oportet secare
208 Aphor. LIIII. Quibus inter ventriculum & septum pitiuta reposita est, & dolorem affert non habens exitum, neque ad alterum ventrem: his per venas ad vesicam pituita versa soluitur morbus / Aphor. LV. Quibus hepar aqua plenum in omentum eruperit, his venter aqua repletur, & moriuntur
[sans numérotation] Aphor. LVI. Anxietudo, oscitatio, horror, vinum aequale aequali potum, soluit aegritudine / Aphor. LVII. Quibus in urinario meatu tuberculae fiunt, his suppuratione facta, & eruptione, soluitur dolor
209 Aphor. LVIII. Quibus cerebrum aliqua ex causa concussum fuerit, necesse est statim mutos fieri / Aphor. LIX. Corporibus carnes habentibus humidas, famem adhibere conuenit: fames enim corpora siccat / Aphor. LX. Si à febre habito tumore non existente in faucibus, strangulatio repentè superueniat, & nisi vix deuorare non possit, lethale
[sans numérotation] Aphor. LXI. Si febricitanti collum peruertitur ut deuorare non possit, sine ullo colli tumore, exitiosum est / Aphor. LXII. Ubi in toto corpore mutationes & corpus refrigeratur, & rursus calefit, aut colorem alium ex alio commutat, longitudo morbi significatur / Aphor. LXIII. Sudor multus, calidus, vel frigidus semper fluens, humorem abduci, robusto quidem suprà, debili verò infrà significat
210 Aphor. LXIIII. Febres quaecunque non intermittentes tertio die vehementiores fiunt, periculosae. Quocunque autem modo intermiserint, securitatem inesse significatur / Aphor. LXV. Quibus febres longae, his vel vomicae vel in articulos dolores decumbunt
[sans numérotation] Aphor. LXVI. Quibus vomicae diutinae aut in articulos dolores ex febre decumbunt, hi cobo pleniore utuntur / Aphor. LXVII. Si quis cibum febricitanti dederit, ut sano robur, sic laboranti morbus / Aphor. LXVIII. Quae per vesicam excernuntur, inspicere oportet, si talia qualia sanis excernuntur.
211 Aphor. LXIX. Et quibus deiectiones, si stare permiseris, & non moueris, veluti strigmenta subsistunt: & si pauca, paucus est morbus, & si multa, multus, .
[sans numérotation] Aphor. LXX. Quibuscunque inferius cruda deiciuntur, ab atra bile sunt, si plura pluri, si pauciora pauciori / Aphor. LXXI. Excreationes in febribus non intermitentibus liuidae, sanguineae, biliosae, & foetidae, omnes malae.
212 Aphor. LXXII. Corpora oportet ubi quis purgare voluerit, fluida facere, et si supra, sistere aluum, si verò infra, humectare
[sans numérotation] Aphor. LXIII. Somnus, vigiliae, utraque modum excedentia, morbus / Aphor. LXXIIII. In febribus non intermittentibus si exteriora frigent, interiora uruntur, & febris habeat, lethale / Aphor. LXXV. In febre non intermittente si laborum aut nasus, aut oculus, aut supercilium peruertitur, si non videat, si non audiat, & iam debilis sit, quicquid horum fuerit, mors prope est
213 Aphor. LXXVI. Pituita alba, aqua inter cutem superuenit / Aphor. LXXVII. Ab alui profluuio difficultas intestinorum / Aphor. LXXVIII. A difficultate intestinorum, leuitas intestinorum superuenit
[sans numérotation] Aphor. LXXIX. A corruptione, abscessus ossis / Aphor. LXXX. A sanguinis vomitu, phthisis, & puris purgatio supra: à tabe fluxio ex capite, à fluxione, alui profluuium, ab alui profluuio adstrictio purgationis superioris: ab adstrictione mors / Aphor. LXXXI. Qualia fuerint vesicae, aut alui excrementa, & ex carnibus, & sicubi alibi à natura corpus exierit, si parum, paucus est morbus: si multum, multus: si valde multum lethale est
214 [Achevé d'imprimer]
Nombre de réponses : 249 1-249