Nostris prælusit fabùla rebùs.

Addo magni Cartesij manes sicùt heri mihi ab ignoto missæ
sunt ; in quibùs technas, calùmnias, mendacia, falsorùm testimo-
niorùm fabricas etc. Voetiorum et Dematii detecta videas. Ibi le-
gas licet pag. 19 quæ ego sùpra ex epistola 21. Jan. 1645 excerpsi de
perjùrij formula à Theologo seniore præscriptâ discipùlo suo. Sed
quo abripior ? Quia cùm amico, de præsenti rerùm mearùm statù anxio, nego-
tiùm est, interiores animi fibras laxo, inque ejùs sinùm secretiorem
effùndo quæ nolim noster papa (qùi hîc regnùm possidet) resciscat,
nisi Martyrio coronari velim : adeo trùcùlenta bellùa infernalis
hæc hydra est, monstrùm an portentùm dicam : cùi injuriarùm lites,
qùas cùm omnibus fùriosissimè prosequitur, ambrosia et nectar
sùnt ; neminem ferre, omnes persequi pùra religio est ; hùmana si-
mùl et divina jùra pedibus calcans : venenato suò halitù,
pùram religionem inficiens ; infecto sibilo omnem politiam contùrbans.
Sed dùm ego hæc, hoc epigramma mihi affertùr.

Voetius est exlex fidei contortor acerbus,
Enervans leges ; juratos despicit actus
Quod + Synodùs patriæ quondam contexit in ùnùm
Dordraci : physicæ deceptans diffidet arti,
Implorans monachùm ; negat hoc quærente senatù :
Convictùs scripto, fidùm supplantat Achatem.
Dissidium refovens, crimen dignoscere non vùlt.
Nec fratres se odisse pùtat, conjùrgia tractans ;
Prostituens cænam Domini derepsit ovile.
Subtrahit imperiùm Patribùs, coetùmq; ministris :
Christo dissimilis, fùlmen papale resùmit :
Pontificis fratri popùlus servire tenetur.

+ et ipse istis synodi
membrùm fuit. tanto
pejùs.