huius dentium interstitii parte rara, ui caloris extenuatam pituitam percolare existimetur. Postquam uero a molaribus ad minores dentes descensum est, neruus cum arteria, quæ illum comitatur, bipartito scinditur ; cuius pars una per foramen eo loco sculptum, ad labium inferius emergit : altera ad radices incisorum tendit, distributoque cuique ipsorum surculo, una portione sui cum exteriore radicum parte iungitur, altera autem eaque tenuissima, sinum dentium penetrat. quod quidem etiam in homine ab his, qui sectionem docte et accurate tractant ; cerni non difficulter potest. Sed mirum profecto est, et naturæ æquitati(62, 12) parum decens uidetur, incisores et caninos dentes, paruos, unaque radice infixos, eiusmodi neruorum ac uasorum surculos magnos et conspicuos obtinere, patentique uia ad insertionem accedere, molares uero eis longe maiores, tribusque et interdum etiam quatuor radicibus præditos, eosdem surculos, qui bifariam, trifariam've, ac etiam quadrifariam scindi debent, capillorum modo tenues habere, obscurissimoque itinere incedere. Cæterum dum molarem incisoremque e proprio alueolo sensim extrahis, gracillimas fibras inspicies, quas e maxillæ concauitate ad usum nerui facta emergere, et dentium radicibus coniungi antea monui, simulque raras ossei interstitii partes obseruabis, substantia quadam mucosa refertas, nempe illi, ex qua dentes eorumque folliculi generantur, non dissimili. Dentibus deinde penitus euulsis, in extrema radicum parte materia partim fibrosa, partim mucosa apparebit, mucosa, ut coniicio, cum alia, quæ dentis sinu continetur, in ipso ortu iuncta eius est uinculum ; fibrosa nerui atque utriusque uasis speciem præsefert, ita tamen obscuram