Présentation • Mode d’emploi • Services associés • Réutilisations

Liste des chapitres

 
Campanella, Tommaso .
De sensu rerum et magia libri quatuor
1620.
Cote : 5078.
Exemplaire numérisé : BIU Santé (Paris)
Adresse permanente : https://www.biusante.parisdescartes.fr/histmed/medica/cote?05078
Page à Page
Par chapitres
PDF Cliquez ici pour telecharger tout ou partie de ce document au format Adobe PDF (Acrobat)
Sur Internet Archive
Nombre de réponses : 86 1-86
[sans numérotation] [Note manuscrite]
[sans numérotation] [Page de titre]
[sans numérotation] Epistola Dedicatoria
[sans numérotation] Index Capitum horum quatuor Librorum, De sensu rerum
1 De sensu rerum Liber primus. Caput I. Quicquid est in effectibus esse & in causis: ideoque Elementa ac mundum sentire
2 Caput II. Argumenta nulla contra primam propositionem militare
6 Caput III. Perperam à Lucretio sensum rebus auferri; peius à Galeno: & quid hac dere sapientiores senserint
11 Caput IV. Sensum esse perceptionem passionis cum discursu rei existentis actu; & non potentiae purae informationem; eiusque differentiae
14 Caput V. Ex actionibus, passionibusque entium, omnia sentire ostenditur, ac sine sensu mundum esse chaos nec generationem nec corruptionem fieri
16 Caput VI. Rerum operationes, in quibus ipsarum manifestatur sensus non à Deo: nec ab Angelis, nec ab Anima mundi, nec ab intellectu agente, ut alii opinantur, sed ab ipsis formis naturalibus at: non sine Deo fieri
21 Caput VII. Instinctum esse impulsum sentientis naturae, & qui instinctures agi ponunt, sensu ponant oportere
25 Caput VIII. Quaecunque accidentia ab instinctu fiunt, effectus esse sensus partium, totiusque mundi
30 Appendix
35 Caput IX. Cuncta Entia abhorrere vacuum: ergo sentire, mutuoque gaudere contactu, mundumque animal esse
37 Caput X. Dari vacuum violenter, non naturaliter, & sensum rerum comprobari contra Arist. utrinque
39 Caput XI. Omnem naturam sentire, si vacuum prohibet contra Peripateticos
40 Caput XII. Spatio sensum attractiuum inesse, ac potius à rebus amari quam odio haberi
43 Caput XIII. Mundum esse animal mortale, & quid extra ipsum esse queat
48 De sensu rerum Liber secundus. Caput I. Quae & quomodo dicenda remanent. Caput II. De Sensu materiei
52 Caput III. Neque animam, neque sensum, neque formam ullam de materiae sinu educi, sed ab agentibus effundi causis
54 Caput IV. Ex fabrica & origine animalis, animam esse spiritum tenuem, calidum, mobiles, aptum pati, proptereaque sentire
57 Caput V. Spontaneas generationes, earumque euentus idem ostendere
60 Caput VI. Stulte Aristotelem generantis motioni, animae productionem & corporis fabricam committere
62 Caput VII. Mortem, aliasque passiones animalis idem declarare
67 Caput VIII. Entia omnia ab igne motum habere, animamque motiuam esse spiritum calidum
70 Caput IX. Eundem spiritum esse animam cognoscentem irascibilem, & concupiscibilem, & motricem, contra Galenum
80 Caput X. Ex concoctione, nutritione, augmento & decremento spiritum esse animam: operarique ut principale agens, nec posse ab anima regi, nisi ipse sentiat praeceptum
83 Caput XI. Diuersos modos sentiendi significandique, ostendere unicum sensum in omni re
87 Caput XII. Omnes sensus esse tactus: at sensoria & sentiendi modos differre
94 Caput XIII. Ossa, pilos, neruos, sanguinem & spiritum, omnes sentire contra Aristotelem
99 Caput XIV. Positio Aristotelicorum de sensu, sensoriis & sensatione
101 Caput XV. Non fieri sensationem informatione, nec perfectiua tantum passione, nec extare sensum agentem, nec sensum esse puram potentiam incorpoream, sed Ens passibile eorum quae non est, & sentiri mutatione modica & argumento
110 Caput XVI. Si sensus esset potentia passiua incorporea indiuisibilis, non posset nisi semel sentire, nec multa, nec contraria simul nec simulacra eorum, sed corpori tenui mobilique haec omnia conuenire
114 Caput XVII. In diuersis sensoriis, non potentias diuersas informatrices, sed unum eundum spiritum corporeum sentire & conferre obiecta quia idem obambulat omnia organa: & non dari sensum communem, ut Aristoteles scribit
117 Caput XVIII. Animam non esse corporis formam, sed Dominam & accolam: excepta mente humana
121 Caput XIX. Peripateticos ex una anima indiuisibili plures partes efficere, aut animas aut facultates differentes
123 Caput XX. Memoriam in sentiente spiritu reponendam, eundemque sentire & recordari
126 Caput XXI. Eandem animam sentientem & memoratiuam esse imaginatiuam, & discursiuam
131 Caput XXII. Sensum, intellectumque Aristoteli notum esse idem; & uniuersale ab utrisque & particulare cognosci, nec ulla ratione Aristoteli ponendum esse intellectum incorporeum separatum & immortalem
138 Caput XXIII. Esse in brutis sensum, memoriam, disciplinam, discursum & intellectum uniuersalis, sed non diuinorum sicut in homine: qui praestat eis etiam in omnibus actibus & quare
143 Caput XXIV. De anima humana sententiae variae
145 Caput XXV. De immortalitate ac diuinitate hominis, eiusque summo bono
156 Caput XXVI. Praeparatio ad immortalitatem animi lucidandam. Omnia Entia esse & operari tanquam instrumenta primae sapientiae, summumque bonum esse in aeternitatem conseruari, omniaque hoc ad petere, & suo consequi modo
164 Caput XXVII. Ex imitatione Auctoris naturae, cognoscitur homo illi conuenire
166 Caput XXVIII. Respondetur Pythagoricis, aliisque opinantibus de Anima humana
170 Caput XXIX. Responsio & Epilogus operationum demonstrantium hominis immortalitatem, ac diuinitatem
174 Caput XXX. Sensum esse cognitionem veram, abditam vel additam, memoriam languidam, discursum, extraneam, intelligentiam remotam, omnesque communes esse menti humanae ac spiritui, ipsamque huius esse formam & immortalem; Respondeturque argumentis praecedentibus contra eius immortalitatem
188 Caput XXXI. De obliuione & deceptione mentis, & vitiis & virtutibus, & Physionomia
193 Caput XXXII. Num Anima mundi existat
197 De sensu rerum Liber tertius. Caput I. Coelum, stellasque, ignis natura constare, ac sentire
200 Caput II. Coelum stellasque motu regulari, irregularique à propria virtute sensitiua conseruationis propriae gratiae ferri omnes singulasque
206 Caput III. Coelum propria virtute moueri, stellasque à seipsis intra coelum ac fortasse Angelicas mentes illis inditas esse, ad actus, etc
208 Caput IV. De stellarum sensu, & Accolis earum & cur celantur nobis
211 Caput V. De sensu lucis & ignis & tenebrarum & frigoris & terrae
216 Caput VI. De sensu Aeris, & ventorum, sensui spiritus animalis consimili
218 Caput VII. Aerem esse spiritum communem, & deferre scientiam spirituum animalibus inclusorum ab altero in alterum
221 Caput VIII. De Prophetia animalium, & hominum, & ex ipsarum differentia hominis diuinitatem agnosci
225 Caput IX. Aerem affici rebus praesentibus futurisque, atque nobis communicare
231 Caput X. De sagacitate melancholicorum purorum, & impurorum; & de daemonoplexia, & consensu aeris nobiscum
235 Caput XI. Prophetiam naturalem in spiritu, supernaturalem in mente fieri, & properam ab Aristotele & Galeno confundi; & de Sybillis & Pythonissis
241 Caput XII. Omnes aquas, liquoresque sentire, & de sympathia & antipathia ipsorum
247 Caput XIII. De sensu lapidum & metallorum, & de amicitia & odio
251 Caput XIV. De plantarum sensu, sympathia & antipathia mutua, & alias adres
258 Appendix. De remora detinente nauim
260 De sensu rerum Liber quartus. Qui est de Magia. Caput I. De magia in communi, eiusque diuisione
263 Caput II. Ad Magiam coelestem requiri amicitiam Dei & fidem & quomodo, & qualem, & in quibus, unde miracula fiant supra naturam
271 Caput III. Miracula facta absque Dei amicitia, non vere esse miracula, sed naturalis magiae opera, aut Diaboli, aut astutiae, imperitos ludificantis
278 Caput IV. Miracula circulatorum ludos esse astutia confictos multaque sapientiam continere & discrimen inter vera adparentiaque miracula
281 Caput V. De magia Diaboli silendum esse, & aemulam esse diuinae, & naturae viribus occultis inniti
282 Caput VI. Scientas artesque omnes naturali magiae seruire, sed quasdam magis
283 Caput VII. De naturalibus affectibus, quos mouet Magus, ut perficiat opus suum
285 Caput VIII. Magia naturalis ad prolatandam & breuiandam vitam in uniuersali
295 Caput IX. In Cadaueribus sensum reperiri, & de putredine
299 Caput X. In rebus diu consumptis remanere sensum antecedentem, & recentem; exprimenta mirifica ad magiam
303 Caput XI. Non modo remanere sensum absente aut consumpto sentiente, unde deciditur: sed etiam multiplicari & alia in se conuertere: comprobatur in morsu Appulae Araneae, & canis rabidi, aperiturque mirabilis quaedam latens Magia, nulli hucusque nota
315 Caput XII. In lege leprae Moysen docere sensum affectumque communicari & multiplicari in res dissimilimas & distantes, consensumque comprobare
318 Caput XIII. Uniuersales Canones ad inueniendum introductionem & immutationem affectuum
321 Caput XIV. Canones, quibus animalia, plantae & mineralia ad magicum usum adplicantur
326 Caput XV. Ex oculis manare vim immutatiuam, & per consensum actiuam
328 Caput XVI. Mirificas apparentias arte fieri utente natura in visione
333 Appendix
335 Caput VII. Sonos qua motus & qua signa vim magicam mirificam certamque continere
340 Caput XVIII. Verba vim in absentes res habere; sed saepe daemones dolose interuenire
345 Caput XIX. Magia ad Generationem
355 Caput XX. Necessariam mago optimo Astrologiam esse, & de eius virtute, veritate, & usu
370 Epilogus De sensu Uniuersi
Nombre de réponses : 86 1-86