| début |
fin |
|
|
|
|
[sans numérotation] [Note manuscrite]
|
|
|
|
[page blanche]
|
|
|
|
[sans numérotation] [Page de titre]
Image : Ex-libris
|
|
|
|
[page blanche]
|
|
|
|
[sans numérotation] Epistola Dedicatoria
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation] Index Capitum horum quatuor Librorum, De sensu rerum
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[page blanche]
|
|
|
|
1 De sensu rerum Liber primus. Caput I. Quicquid est in effectibus esse & in causis: ideoque Elementa ac mundum sentire
|
|
|
|
2 Caput II. Argumenta nulla contra primam propositionem militare
|
|
|
|
3
|
|
|
|
4
|
|
|
|
5
|
|
|
|
6 Caput III. Perperam à Lucretio sensum rebus auferri; peius à Galeno: & quid hac dere sapientiores senserint
|
|
|
|
7
|
|
|
|
8
|
|
|
|
9
|
|
|
|
10
|
|
|
|
11 Caput IV. Sensum esse perceptionem passionis cum discursu rei existentis actu; & non potentiae purae informationem; eiusque differentiae
|
|
|
|
12
|
|
|
|
13
|
|
|
|
14 Caput V. Ex actionibus, passionibusque entium, omnia sentire ostenditur, ac sine sensu mundum esse chaos nec generationem nec corruptionem fieri
|
|
|
|
15
|
|
|
|
16 Caput VI. Rerum operationes, in quibus ipsarum manifestatur sensus non à Deo: nec ab Angelis, nec ab Anima mundi, nec ab intellectu agente, ut alii opinantur, sed ab ipsis formis naturalibus at: non sine Deo fieri
|
|
|
|
17
|
|
|
|
18
|
|
|
|
19
|
|
|
|
20
|
|
|
|
21 Caput VII. Instinctum esse impulsum sentientis naturae, & qui instinctures agi ponunt, sensu ponant oportere
|
|
|
|
22
|
|
|
|
23
|
|
|
|
24
|
|
|
|
25 Caput VIII. Quaecunque accidentia ab instinctu fiunt, effectus esse sensus partium, totiusque mundi
|
|
|
|
26
|
|
|
|
27
|
|
|
|
28
|
|
|
|
29
|
|
|
|
30 Appendix
|
|
|
|
31
|
|
|
|
32
|
|
|
|
33
|
|
|
|
34
|
|
|
|
35 Caput IX. Cuncta Entia abhorrere vacuum: ergo sentire, mutuoque gaudere contactu, mundumque animal esse
|
|
|
|
36
|
|
|
|
37 Caput X. Dari vacuum violenter, non naturaliter, & sensum rerum comprobari contra Arist. utrinque
|
|
|
|
38
|
|
|
|
39 Caput XI. Omnem naturam sentire, si vacuum prohibet contra Peripateticos
|
|
|
|
40 Caput XII. Spatio sensum attractiuum inesse, ac potius à rebus amari quam odio haberi
|
|
|
|
41
|
|
|
|
42
|
|
|
|
43 Caput XIII. Mundum esse animal mortale, & quid extra ipsum esse queat
|
|
|
|
44
|
|
|
|
45
|
|
|
|
46
|
|
|
|
47
|
|
|
|
48 De sensu rerum Liber secundus. Caput I. Quae & quomodo dicenda remanent. Caput II. De Sensu materiei
|
|
|
|
49
|
|
|
|
50
|
|
|
|
51
|
|
|
|
52 Caput III. Neque animam, neque sensum, neque formam ullam de materiae sinu educi, sed ab agentibus effundi causis
|
|
|
|
53
|
|
|
|
54 Caput IV. Ex fabrica & origine animalis, animam esse spiritum tenuem, calidum, mobiles, aptum pati, proptereaque sentire
|
|
|
|
55
|
|
|
|
56
|
|
|
|
57 Caput V. Spontaneas generationes, earumque euentus idem ostendere
|
|
|
|
58
|
|
|
|
59
|
|
|
|
60 Caput VI. Stulte Aristotelem generantis motioni, animae productionem & corporis fabricam committere
|
|
|
|
61
|
|
|
|
62 Caput VII. Mortem, aliasque passiones animalis idem declarare
|
|
|
|
63
|
|
|
|
64
|
|
|
|
65
|
|
|
|
66
|
|
|
|
67 Caput VIII. Entia omnia ab igne motum habere, animamque motiuam esse spiritum calidum
|
|
|
|
68
|
|
|
|
69
|
|
|
|
70 Caput IX. Eundem spiritum esse animam cognoscentem irascibilem, & concupiscibilem, & motricem, contra Galenum
|
|
|
|
71
|
|
|
|
72
|
|
|
|
73
|
|
|
|
74
|
|
|
|
75
|
|
|
|
76
|
|
|
|
77
|
|
|
|
78
|
|
|
|
79
|
|
|
|
80 Caput X. Ex concoctione, nutritione, augmento & decremento spiritum esse animam: operarique ut principale agens, nec posse ab anima regi, nisi ipse sentiat praeceptum
|
|
|
|
81
|
|
|
|
82
|
|
|
|
83 Caput XI. Diuersos modos sentiendi significandique, ostendere unicum sensum in omni re
|
|
|
|
84
|
|
|
|
85
|
|
|
|
86
|
|
|
|
87 Caput XII. Omnes sensus esse tactus: at sensoria & sentiendi modos differre
|
|
|
|
88
|
|
|
|
89
|
|
|
|
90
|
|
|
|
91
|
|
|
|
92
|
|
|
|
93
|
|
|
|
94 Caput XIII. Ossa, pilos, neruos, sanguinem & spiritum, omnes sentire contra Aristotelem
|
|
|
|
95
|
|
|
|
96
|
|
|
|
97
|
|
|
|
98
|
|
|
|
99 Caput XIV. Positio Aristotelicorum de sensu, sensoriis & sensatione
|
|
|
|
100
|
|
|
|
101 Caput XV. Non fieri sensationem informatione, nec perfectiua tantum passione, nec extare sensum agentem, nec sensum esse puram potentiam incorpoream, sed Ens passibile eorum quae non est, & sentiri mutatione modica & argumento
|
|
|
|
102
|
|
|
|
103
|
|
|
|
104
|
|
|
|
105
|
|
|
|
106
|
|
|
|
107
|
|
|
|
108
|
|
|
|
109
|
|
|
|
110 Caput XVI. Si sensus esset potentia passiua incorporea indiuisibilis, non posset nisi semel sentire, nec multa, nec contraria simul nec simulacra eorum, sed corpori tenui mobilique haec omnia conuenire
|
|
|
|
111
|
|
|
|
112
|
|
|
|
113
|
|
|
|
114 Caput XVII. In diuersis sensoriis, non potentias diuersas informatrices, sed unum eundum spiritum corporeum sentire & conferre obiecta quia idem obambulat omnia organa: & non dari sensum communem, ut Aristoteles scribit
|
|
|
|
115
|
|
|
|
116
|
|
|
|
117 Caput XVIII. Animam non esse corporis formam, sed Dominam & accolam: excepta mente humana
|
|
|
|
118
|
|
|
|
119
|
|
|
|
120
|
|
|
|
121 Caput XIX. Peripateticos ex una anima indiuisibili plures partes efficere, aut animas aut facultates differentes
|
|
|
|
122
|
|
|
|
123 Caput XX. Memoriam in sentiente spiritu reponendam, eundemque sentire & recordari
|
|
|
|
124
|
|
|
|
125
|
|
|
|
126 Caput XXI. Eandem animam sentientem & memoratiuam esse imaginatiuam, & discursiuam
|
|
|
|
127
|
|
|
|
128
|
|
|
|
129
|
|
|
|
130
|
|
|
|
131 Caput XXII. Sensum, intellectumque Aristoteli notum esse idem; & uniuersale ab utrisque & particulare cognosci, nec ulla ratione Aristoteli ponendum esse intellectum incorporeum separatum & immortalem
|
|
|
|
132
|
|
|
|
133
|
|
|
|
134
|
|
|
|
135
|
|
|
|
136
|
|
|
|
137
|
|
|
|
138 Caput XXIII. Esse in brutis sensum, memoriam, disciplinam, discursum & intellectum uniuersalis, sed non diuinorum sicut in homine: qui praestat eis etiam in omnibus actibus & quare
|
|
|
|
139
|
|
|
|
140
|
|
|
|
141
|
|
|
|
142
|
|
|
|
143 Caput XXIV. De anima humana sententiae variae
|
|
|
|
144
|
|
|
|
145 Caput XXV. De immortalitate ac diuinitate hominis, eiusque summo bono
|
|
|
|
146
|
|
|
|
147
|
|
|
|
148
|
|
|
|
149
|
|
|
|
150
|
|
|
|
151
|
|
|
|
152
|
|
|
|
153
|
|
|
|
154
|
|
|
|
155
|
|
|
|
156 Caput XXVI. Praeparatio ad immortalitatem animi lucidandam. Omnia Entia esse & operari tanquam instrumenta primae sapientiae, summumque bonum esse in aeternitatem conseruari, omniaque hoc ad petere, & suo consequi modo
|
|
|
|
157
|
|
|
|
158
|
|
|
|
159
|
|
|
|
160
|
|
|
|
161
|
|
|
|
162
|
|
|
|
163
|
|
|
|
164 Caput XXVII. Ex imitatione Auctoris naturae, cognoscitur homo illi conuenire
|
|
|
|
165
|
|
|
|
166 Caput XXVIII. Respondetur Pythagoricis, aliisque opinantibus de Anima humana
|
|
|
|
167
|
|
|
|
168
|
|
|
|
169
|
|
|
|
170 Caput XXIX. Responsio & Epilogus operationum demonstrantium hominis immortalitatem, ac diuinitatem
|
|
|
|
171
|
|
|
|
172
|
|
|
|
173
|
|
|
|
174 Caput XXX. Sensum esse cognitionem veram, abditam vel additam, memoriam languidam, discursum, extraneam, intelligentiam remotam, omnesque communes esse menti humanae ac spiritui, ipsamque huius esse formam & immortalem; Respondeturque argumentis praecedentibus contra eius immortalitatem
|
|
|
|
175
|
|
|
|
176
|
|
|
|
177
|
|
|
|
178
|
|
|
|
179
|
|
|
|
180
|
|
|
|
181
|
|
|
|
182
|
|
|
|
183
|
|
|
|
184
|
|
|
|
185
|
|
|
|
186
|
|
|
|
187
|
|
|
|
188 Caput XXXI. De obliuione & deceptione mentis, & vitiis & virtutibus, & Physionomia
|
|
|
|
189
|
|
|
|
190
|
|
|
|
191
|
|
|
|
192
|
|
|
|
193 Caput XXXII. Num Anima mundi existat
|
|
|
|
194
|
|
|
|
195
|
|
|
|
196
|
|
|
|
197 De sensu rerum Liber tertius. Caput I. Coelum, stellasque, ignis natura constare, ac sentire
|
|
|
|
198
|
|
|
|
199
|
|
|
|
200 Caput II. Coelum stellasque motu regulari, irregularique à propria virtute sensitiua conseruationis propriae gratiae ferri omnes singulasque
|
|
|
|
201
|
|
|
|
202
|
|
|
|
203
|
|
|
|
204
|
|
|
|
205
|
|
|
|
206 Caput III. Coelum propria virtute moueri, stellasque à seipsis intra coelum ac fortasse Angelicas mentes illis inditas esse, ad actus, etc
|
|
|
|
207
|
|
|
|
208 Caput IV. De stellarum sensu, & Accolis earum & cur celantur nobis
|
|
|
|
209
|
|
|
|
210
|
|
|
|
211 Caput V. De sensu lucis & ignis & tenebrarum & frigoris & terrae
|
|
|
|
212
|
|
|
|
213
|
|
|
|
214
|
|
|
|
215
|
|
|
|
216 Caput VI. De sensu Aeris, & ventorum, sensui spiritus animalis consimili
|
|
|
|
217
|
|
|
|
218 Caput VII. Aerem esse spiritum communem, & deferre scientiam spirituum animalibus inclusorum ab altero in alterum
|
|
|
|
219
|
|
|
|
220
|
|
|
|
221 Caput VIII. De Prophetia animalium, & hominum, & ex ipsarum differentia hominis diuinitatem agnosci
|
|
|
|
222
|
|
|
|
223
|
|
|
|
224
|
|
|
|
225 Caput IX. Aerem affici rebus praesentibus futurisque, atque nobis communicare
|
|
|
|
226
|
|
|
|
227
|
|
|
|
228
|
|
|
|
229
|
|
|
|
230
|
|
|
|
231 Caput X. De sagacitate melancholicorum purorum, & impurorum; & de daemonoplexia, & consensu aeris nobiscum
|
|
|
|
232
|
|
|
|
233
|
|
|
|
234
|
|
|
|
235 Caput XI. Prophetiam naturalem in spiritu, supernaturalem in mente fieri, & properam ab Aristotele & Galeno confundi; & de Sybillis & Pythonissis
|
|
|
|
236
|
|
|
|
237
|
|
|
|
238
|
|
|
|
239
|
|
|
|
240
|
|
|
|
241 Caput XII. Omnes aquas, liquoresque sentire, & de sympathia & antipathia ipsorum
|
|
|
|
242
|
|
|
|
243
|
|
|
|
244
|
|
|
|
245
|
|
|
|
246
|
|
|
|
247 Caput XIII. De sensu lapidum & metallorum, & de amicitia & odio
|
|
|
|
248
|
|
|
|
249
|
|
|
|
250
|
|
|
|
251 Caput XIV. De plantarum sensu, sympathia & antipathia mutua, & alias adres
|
|
|
|
252
|
|
|
|
253
|
|
|
|
254
|
|
|
|
255
|
|
|
|
256
|
|
|
|
257
|
|
|
|
258 Appendix. De remora detinente nauim
|
|
|
|
259
|
|
|
|
260 De sensu rerum Liber quartus. Qui est de Magia. Caput I. De magia in communi, eiusque diuisione
|
|
|
|
261
|
|
|
|
262
|
|
|
|
263 Caput II. Ad Magiam coelestem requiri amicitiam Dei & fidem & quomodo, & qualem, & in quibus, unde miracula fiant supra naturam
|
|
|
|
264
|
|
|
|
265
|
|
|
|
266
|
|
|
|
267
|
|
|
|
268
|
|
|
|
269
|
|
|
|
270
|
|
|
|
271 Caput III. Miracula facta absque Dei amicitia, non vere esse miracula, sed naturalis magiae opera, aut Diaboli, aut astutiae, imperitos ludificantis
|
|
|
|
272
|
|
|
|
273
|
|
|
|
274
|
|
|
|
275
|
|
|
|
276
|
|
|
|
277
|
|
|
|
278 Caput IV. Miracula circulatorum ludos esse astutia confictos multaque sapientiam continere & discrimen inter vera adparentiaque miracula
|
|
|
|
279
|
|
|
|
280
|
|
|
|
281 Caput V. De magia Diaboli silendum esse, & aemulam esse diuinae, & naturae viribus occultis inniti
|
|
|
|
282 Caput VI. Scientas artesque omnes naturali magiae seruire, sed quasdam magis
|
|
|
|
283 Caput VII. De naturalibus affectibus, quos mouet Magus, ut perficiat opus suum
|
|
|
|
284
|
|
|
|
285 Caput VIII. Magia naturalis ad prolatandam & breuiandam vitam in uniuersali
|
|
|
|
286
|
|
|
|
287
|
|
|
|
288
|
|
|
|
289
|
|
|
|
290
|
|
|
|
291
|
|
|
|
292
|
|
|
|
293
|
|
|
|
294
|
|
|
|
295 Caput IX. In Cadaueribus sensum reperiri, & de putredine
|
|
|
|
296
|
|
|
|
297
|
|
|
|
298
|
|
|
|
299 Caput X. In rebus diu consumptis remanere sensum antecedentem, & recentem; exprimenta mirifica ad magiam
|
|
|
|
300
|
|
|
|
301
|
|
|
|
302
|
|
|
|
303 Caput XI. Non modo remanere sensum absente aut consumpto sentiente, unde deciditur: sed etiam multiplicari & alia in se conuertere: comprobatur in morsu Appulae Araneae, & canis rabidi, aperiturque mirabilis quaedam latens Magia, nulli hucusque nota
|
|
|
|
304
|
|
|
|
305
|
|
|
|
306
|
|
|
|
307
|
|
|
|
308
|
|
|
|
309
|
|
|
|
310
|
|
|
|
311
|
|
|
|
312
|
|
|
|
313
|
|
|
|
314
|
|
|
|
315 Caput XII. In lege leprae Moysen docere sensum affectumque communicari & multiplicari in res dissimilimas & distantes, consensumque comprobare
|
|
|
|
316
|
|
|
|
317
|
|
|
|
318 Caput XIII. Uniuersales Canones ad inueniendum introductionem & immutationem affectuum
|
|
|
|
319
|
|
|
|
320
|
|
|
|
321 Caput XIV. Canones, quibus animalia, plantae & mineralia ad magicum usum adplicantur
|
|
|
|
322
|
|
|
|
323
|
|
|
|
324
|
|
|
|
325
|
|
|
|
326 Caput XV. Ex oculis manare vim immutatiuam, & per consensum actiuam
|
|
|
|
327
|
|
|
|
328 Caput XVI. Mirificas apparentias arte fieri utente natura in visione
|
|
|
|
329
|
|
|
|
330
|
|
|
|
331
|
|
|
|
332
|
|
|
|
333 Appendix
|
|
|
|
334
|
|
|
|
335 Caput VII. Sonos qua motus & qua signa vim magicam mirificam certamque continere
|
|
|
|
336
|
|
|
|
337
|
|
|
|
338
|
|
|
|
339
|
|
|
|
340 Caput XVIII. Verba vim in absentes res habere; sed saepe daemones dolose interuenire
|
|
|
|
341
|
|
|
|
342
|
|
|
|
343
|
|
|
|
344
|
|
|
|
345 Caput XIX. Magia ad Generationem
|
|
|
|
346
|
|
|
|
347
|
|
|
|
348
|
|
|
|
349
|
|
|
|
350
|
|
|
|
351
|
|
|
|
352
|
|
|
|
353
|
|
|
|
354
|
|
|
|
355 Caput XX. Necessariam mago optimo Astrologiam esse, & de eius virtute, veritate, & usu
|
|
|
|
356
|
|
|
|
357
|
|
|
|
358
|
|
|
|
359
|
|
|
|
360
|
|
|
|
361
|
|
|
|
362
|
|
|
|
367
|
|
|
|
364
|
|
|
|
365
|
|
|
|
396
|
|
|
|
396
|
|
|
|
368
|
|
|
|
369
|
|
|
|
370 Epilogus De sensu Uniuersi
|
|
|
|
371
|
