Résultats de recherche — Medica

Accueil
Histoire de la santé
Medica
Résultats de recherche

Présentation • Mode d’emploi • Services associés • Réutilisations

Liste des chapitres

Hippocrate / Duret , Louis (éd.) / Girardet, Pierre (éd.) / Günz, Justus Gottfried (éd.).

Hippocratis Coi De humoribus purgandis liber : et De diaeta acutorum libri tres -- cum commentariis integris Ludovici Dureti Segusiani : accessit Constitutio prima libri secundi Epidemion -- cum ejusdem auctoris interpretatione ; Petrus Girardetus... emendavit, in ordinem distribuit, ac primum in lucem protulit ; iterum recensuit, emendavit, paraphrasin, notas, praefationem et indicem novum adjecit Justus Godofredus Günz

Lipsiae : sumptibus haeredum Lankisianorum, 1745.

Cote : 33539.

Exemplaire numérisé : BIU Santé (Paris)

Adresse permanente : https://www.biusante.parisdescartes.fr/histmed/medica/cote?33539x01

Page à Page

Par chapitres

PDF

Cliquez ici pour telecharger tout ou partie de ce document au format Adobe PDF (Acrobat)

Sur Internet Archive

Nombre de réponses : 189 1-189

[sans numérotation] [page de titre]

[sans numérotation] [Dedicatio]

[sans numérotation] Petrus Girardet doctor medicus Parisiensis humanissimo Lector S.

[sans numérotation] Approbatio

[sans numérotation] Lectoris salutem

1 Hippocratis Magni de Humoribus purgandis. Interprete et enarratore Ludovico Dureto Segusiano. I. Coloratio corporis humoribus, si non sint reflui, similis efflorescit

4 II. Ducendi vero sunt omnes, qua viam affectant, et per loca lege naturae commoda, nisi quorum mitificationes fiunt in tempore

9 III. Mitificationes autem seu maturationes inclinationem habent aut foras, aut intro, aut alio, quo oportet

10 IIII. Cautio

11 V. Inexperta medicatio, difficultas experiendi

19 VI. Pilorum defluuium

20 VII. Viscerum vacuitas, repletio abdominis et crassitudo, per superiora alimentum

23 VIII. Sursum inclinatio. Deorsum inclinatio

24 IX. Quae sponte sursum deorsumue feruntur, quae prosunt aut obsunt: congenita forma, regio, mos, aetas, temporis vicissitudinis ratio, morbi status, nimietas, paucitas, siue quibus deest aut abundat

28 X. Medela, declinatio / XI. Deriuatio ad capitis dolores curandos, per obliqua, qua viam affectant, aut reuulsio, quibus sursum deorsum, quibus deorsum sursum; aut desiccandi locus est, aut quibus superiora, aut quibus inferiora, aut eluitus, aut quibus sedabitur dolor

30 XII. Quae diffusa sunt, non sunt intro reuocanda, sed ipsas excrementorum vias siccare

31 XIII. Perturbatio, perfusio, ablutio, quibus ad anum secesso fit, unde conceditur, exoluitur, aut medicamentum, aut ulcus, aut quispiam coactus humor et concretus, aut germen, aut flatus, aut stercus, aut animalculum, aut aestus, aut alia affectio

33 IIII. Haec vero attendenda sunt, quorsum, quae ultro fiunt aut apparent, desinant; aut cuiusmodi sunt pustulae oborientes ab exustione, quatenus sunt eiusmodi, ut aut noceant aut prosint. ...

36 XV. Cognitio haec vomitus, deiectionis, aut expectorati, mucoris, tussis, ructus, singultus, flatus, urinae, sternutamenti, lacrymarum, pruritus, vellicationum, contactus, sitis, famis,satietatis, somni, laboris, cessationis, corporis, mentis, morum institutorum, memoraie, vocis, silentii

41 XVI. Muliei uterinae purgationes, quae superne vi erumpunt cum torminibus coniuncta, pinguia, meraca, spumantia, calida, mordacia, varia, abradentia, faeculenta, cruenta, flatus expertia, cruda, cocta, sicca quaeque circumfluunt, alacritatem molestiamque aegri contemplari oportet, antequam periculum accidat

45 XVII. Maturatio, deiectio earum rerum, quae in partibus diaphragmate inferioribus vitium, purgationis indigens, concepere, fluctuatio eorum quae supra sunt; tum quae ex utero feruntur: in auribus sordes, humoris efferi concitatio, adapertio vasorum, vacuatio, calefactio, refrigeratio, intus, foras; aliorum quidem, caeterorum non

47 XVIII. In partibus umbilico inferioribus quoties tormina excitantur, tarda et mollia sunt illa tormina, contra in partibus umbilico superioribus / XIX. Quae feruntur ex aluo, qua viam affectant, spumae expertia, cocta, siue cruda, frigida, foetida, putria, sicca, humida, olfactu grauia

48 XX. Sitis quae antea non erat, et nullus ardor, nec alterius cuiuspiam causae excusatio adferri possit, urina, nasi humectatio

49 XXI. Prolapsus id pedes, siccitas, ac non collapsus corporis habitus, spiritus turbidus, hypochondrium, extimae partes, oculi male affecti, coloris mutatio; pulsus, refrigeratio, palpitatio, tremores, durities cutis, neruorum, articulorum, vocis, mentis; figura spontanea, capilli, ungues, alacritas aut aegri molestia

52 Secunda huius Libri pars, ina qua de signis agitur. I. Existunt haec signa: odores corporis, oris, deiectionis, auris, flatus, urinae, ulceris, sudoris, sputi, narium; cutis salsa, aut salsa sputa, aut nares, aut lachrymae, aut alii humores; an omnino similia inter se, quae prosunt, aut obsunt

54 II. Insomnia qualia videat, at in somnis quae faciat; si acute audiat, et ita sit animo comparatus, aut audiat; tum si numero et dignitate vincant et fortiora sint, quae apparent, sintaque maioris momenti salutaria, quam lethalia, aut contra: si omni sensu omnia percipiant et alacriter ferant

55 III. Cuiusmodi sunt odores, sermones, vestitus, figurae, atque talia alacriter ferant, quae cum sponte apparent, adiumentum afferunt; tunc etiam quibus eiusmodi signa commemorata afferunt crisim, et quam indicandi et iudicandi vim habeant, ut flatus, urina, et tot et tanta hoc vel illo tempore, quaecumque contraria sunt, auertere, cum eis pugnare

57 IIII. Quae sunt vicina loco, situ, atque communia, illa primum et maxime labefactantur

58 V. Cuius que morbi historiam seu descriptionem ex his, quae initio apparent et fiunt, ex urinis, quales hac fuerint, tum qualis existat collapsus, degener color, imminutio spiritus, et cum eis coniuncta diaeta

59 VI. Oportet, inquam, animo complecti, an, quae secedunt, similia sint, deiectiones, urina, hystericae purgationes, expectorata, narium mucus, oculi, sudor, tumoribus contra naturam, vulneribus, exanthematis, quaecumque ultro apparent, et quae fiunt artificio Medici, quae semper inter se similia

61 VII. Omniaque quae iudicandi et indicandi vim habent, et quae iuuant, nocent, interimunt; Omni studio fugiens declinet, prouocans et inuitans ducat, moueat, et obuiis ulnis excipiat: ...

63 VIII. Quin etiam qui abscessus eiusmodi sunt, cibis, potionibus, odoribus, aspectu, auditu, cogitationibus, secretionibus, humidis, calore, frigore, siccis, humectando, dessicando, unctionibus, linimentis, cataplasmatis, emplastris, inspersionibus; ...

67 IX. In paroxysmis periodicis cibi accessio non est adiungenda, nulla necessitate motus id facere debes, sed contra deducendum de ciborum adiectionibus ante crises

69 X. Quae indicantur et iudicata sunt perfecte, neque nouare, neque ciere, nec medicamentis purgantibus, nec aliis irritamentis; sed missa facienda

70 XI. Concocta medicari seu purgare, atque mouere oportet, non cruda; nec in principiis, modo non turgeant, plurima vero non turgent

72 XII. Quae ducere oportet, ducenda sunt quo maxime natura vergit, per loca commoda

73 XIII. Excretiones non multitudine sunt aestimandae; sed si talia excernantur, qualia oportet, et aegri facile tolerant: atque ubi usque ad animi defectiones expedit ducere, faciendum, si aeger possit tolerare: ex his iustae quantitatis ratio est ineunda, alioqui alio conuertere, aut siccare, aut humectare, aut reuellere

74 XIIII. Quae enim sicca sunt, erunt calida; humida vero frigida. Quae vero subducendi vim habent, contraria pariunt ut plurimum

75 XV. Atque haec diebus imparibus sursum, si et ipsae periodi atque adeo morbi status huiusmodi sunt ex paroxysmis: sed ut plurimum quae paribus diebus mouentur, fiunt deorsum; ...

76 XVI. Quin etiam quae tempore longius progressa, necessario sunt eiusmodi, ut ad decimumtertium diem, aut decimamquartam periodum perueniant, ut fiat decimatertiana, aut decimaquartana; ac decimotertio die motus fit deorsum, decimaquarto vero sursum; nam ad iudicandi vim ita confert

77 XVII. Tum quae in vigesimum morbi diem cadunt, nisi quod quaecumque viam affectant deorsum, maxima ex parte purgare oportet; sed haec molienda non sunt, cum in procinctu est crisis, sed ultra; nam in morbis acutis raro multa ciere oportet; contra in febribus laboriosis totum

79 XVIII. In febribus laboriosis in artiuculos et ad maxillas potissimum abscessus fiunt, propter vicina cuiusque doloris loca, quamuis fere sursum. ...

81 XIX. Quin etiam si parte aliqua laborarit, aut lassitudine fractus fuerit, priusquam aegrotare coeperit, eo loci se morbus obfirmat, cuiusmodi illud fuit, quod animaduertimus Perinthi, tussiculosis et angina correptis; ...

83 XX. Maxime in hoc debet esse Medicus exercitatus, ut intelligat, quibus anni temporibus, humores efflorescant; tum cuiusmodi morbos in singulis pariant, necnon quae quibusque morbis affectiones inesse videantur

84 XXI. Tum autem corpus aliud atque aliud, in quem morbum communis et propria cuiusque natura sit procliuis, exempli causa, quid lien intumescens efficiat; ...

86 XXII. Animi impotentia potionis et cibi, somni, vigiliarum, aut propter studia quaedam, ut tesserarum, aut bonarum artium, aut necessitatis causa, studium pertinax, et quarum rerum ordinatum, aut ordinis expers

87 XXIII. Mutationes ex quibus in quae / XXIV. Ex moribus, animi industria et alacritas, aut quaerendo, inuestigando, cogitando, aut videndo, aut dicendo, aut si quid aliud; ut tristitiae, irae memores, cupiditates quae aut fato, aut casu incidunt

88 XXV. Angustiae animi, item quae aut ad aspectum, aut ad auditum referuntur, qualia sunt corpora: ut molarum attritu dentes obstupescunt; ...

90 XXVI. Timores, verecundia, tristitia, metus, moeror, voluptas, ira et caetera eiusmodi. Quae pars cuique corporis actioni est consecrata, his morem gerunt, inde sudores, cordis palpitatio, et quae sunt eiusmodi facultatum symptomata

92 XXVII. Quae extrinsecus admouentur et accidunt, aut bonis, aut malis nos augent; perunctio, perfusio, litus, cataplasmatum usus, lanarum ligatura, et rerum eiusmodi. ...

94 XXVIII. Mammae, genitura, uterus; signa sunt et argumenta, tum in aetatum mutatione, et in suffocationibus uterinis, in tussibus, abscessus in testiculos oborti

95 XXIX. It in arboribus terra, sic in animalibus aluus succum alibilem suppeditat, et calefacit et refrigerat; ...

96 XXX. Inter animalia, verbi gratia, testudines, et quicquid eiusmodi est natura praeditum, aetatibus, tempestatibus, annis sunt similia sui animantia, nec atteruntur mediocri rerum conuenientium usu. ...

98 Libri huius, pars tertia, in qua de morbis, et eorum causis agitur. I. Iam vero, quod ad morborum species et differentias attinet, alii sunt congeneres, et ii interrogando cognosci possunt: ...

100 II. Ut autem regiones ad tempora male sunt affectae, eiusmodi morbos pariunt; ...

101 III. Tamen existunt, a coenosis vaporibus atque palustribus et ex aquis, lithiases et splenicae affectiones: aliae vero ex ventis bonis et malis

102 IIII. In uniuersum autem temporum naturam referunt, ipsaque ex iis morborum ideis descriptio seu historia. ...

104 V. At si quae temporis mutatio fiat et a naturali statu defectio, similes aut dissimiles erunt morbi, cuiusmodi in ea inciderint. ...

105 VI. Nam caloris et frigoris mutua vicissitudo est; et si aestas biliosa fuerit, et bilis adaucta suppressa fuerit, eius suffusione fit icterus, et lienis tumores

106 VII. Quin etiam si ver ita sit constitutum; et vere etiam fiunt morbi regii: nam ille motus proxime ad illud tempus accedit, iuxta anni speciem

107 VIII. Contra si aestas vernis tempestatibus affecta, sudores in febribus copiosos expectare oportet, ac bene morati sunt morbi, nec peracuti, nec linguis peraridi / IX. Si autem ver hybernum fuerit, nouissimaque hyems viguerit, morbi incident hyemales cum tussi coniuncti et peripneumonici, aut etiam anginosi: ...

109 X. Unde fit, ut anni tempora sint male morata et sinistri iudici, et sine ordine; sic et morbi existunt, si anticipauerint, aut ante tempus excretionem moliantur, aut si quid reliquiarum supersit

110 XI. Nam tempestates morborum reciduas afferunt, et sunt earum conseruatrices, quemadmodum fuerant effectrices / XII. Quae cum ita sint; in eam curam incumbere debet Medicus, ut intelligat, qualiter affecta corpora anni septem partes, earumque septem tempestates excipiant

111 XIII. Austrina tempestas auditiui grauis, caliginosa, capitis grauitatem, toti corpori lentitudinem affert, et resolutionem; ...

112 XIIII. Si vero aquilonia tempestas ingruat, tusses, faucium inflammationes, alui adstrictiones, difficultates meiendi, horrores, dolores laterum et pectoris ipsius. ...

113 XV. Si talem habeat statum, cum squaloribus febres ardentes, ut plurimum sunt coniunctae, et imbribus quoque ipsis febres diuturnae et putres: quibus ex rebus varia qualitate affectis nimietates inciderunt, et ut affecta corpora exceperint ab alio tempore

115 XVI. Ac prout huiusmodi aut illiusmodi humoris corpus dominatu tenetur, existunt siccitates austrinae ut aquiloniae; ...

116 XVII. Mutationes omnes repentinae, vehementes, et diuturnae pariunt morbos, ac illae praesertim, quae sunt insignes. ...

118 XVIII. At hominum naturae, quod ad anni tempora, aliae ad aestatem, aliae ad hyemem bene aut male constitutae sunt; aliae ad regiones, et aetates, et ad diaetas, atque ad aliorum morborum status; ...

120 XIX. Nouissima vero pars aestatis laboriosa est, insolationes, frequens potus, sine ordine cibi, arborum baccae, ut ex anni temporibus morborum rationem quis possit colligere

121 XX. Licet etiam e morbis praesentire futuras tempestates, aquas, ventos, siccitates, ut tempestates aquilonias et austrinas: ...

123 XXI. Sed haec breuius: nam si maiori ex parte eius modi fuerit annus, ut qualem statum inire coepit, obtineat, ut plurimum morbi existent huiusmodi; et quanta erit vis earum tempestatum, tanta quoque et morborum magnitudo et frequentia, ac longissimi spatium temporis

125 XXII. Ex primis aquis, cum ex diuturno squalore futurae sunt pluuiae, licet de hydropibus multa praedicere, et quoties alia signa apparent, cum aer ventis placidus in mutatione repentina. ...

127 Libri huius pars quarta. I. Quae cum ita sunt; colores non sunt eiusmodi semper omnibus temporibus, atque tempestatibus, nec aquiloniis, nec austrinis, sic nec aetatibus iidem sunt colores: ...

128 II. Qui habent haemorrhoidas nec pleuritide, aut inflammatione pulmonis, nec ulcere depascenti, nec furunculis, nec pustulis nigris corripiuntur, forte nec etiam lepra, nec vitiliginibus nigris

129 III. Verum qui intempestiue curati sunt, frequnetibus eiusmodi malis paulo post correpti fuerunt; et quicunque fiunt abscessus, ut fistulae, aliarum affectionum sunt remedia: ...

131 IIII. Suspecti loci excepturi labore, aut dolore, aut grauitate, aut quapiam alia re liberant; nam aliis partibus communicatio affectum parit inclinatione et appulsu

132 V. Amplius si sanguis non fertur, sed secundum humoris affinitatem, eiusmodi expectorant: atque existunt, quibus opportune sanguis detrahi possit, in eiusmodi affectionibus. Sed contra existunt alii, quibus, ut et his, consentaneum non est, educere sanguinem

133 VI. Haec vero missionem prohibent in iis, qui sanguinem expuunt, anni tempus, pleuritis, bilis

134 VII. Quae ad aures oboriuntur, quibuscunque sub crisim oborta, nisi suppurauerint, cum euanuerint, recidiuus accedit morbus: ac pro eo, ut solent fieri recidiuae, cum hic inciderit, rurusum attolluntur parotides, et manent simili eademque periodo, qua febrium ipsarum recidiuae

135 VIII. Quibus spes est abscessum fore in artiuclis; si urina feratur cruda et alba, crassa, qualis Artigeni familiaris erat, sic in laboriosis febribus, quartum morbi diem agentibus, nonnunquam fertur, et vindicat ab abscessu: quod si ad illud urinae profluuium accesserit e naribus flor sanguinis largior, praeclare illud faciet

137 IX. Et cui intestinum dextra infestabatur, superueniente arthritide, erat quietior; cum vero hoc curationem recepit, laboriosior

139 [page de titre]

141 Paraphrasis

265 [page de titre]

267 Hippocratis Coi De ratione victus exquisiti in morbis acutis, siue de tecmarsi, Liber primus. Ludovico Dureto, Segusiano, interprete. Scholia

268 Notae. Argumentum

279 Commentarius. Notae

281 Scholia. Commentarius

284 Nota

287 Scholia. Notae

289 De ptissana. Scholia

293 Notae

294 Scholia. Commentarius

295 Nota. Scholia

296 Nota

297 Scholia

298 Commentarius. Notae

301 Scholia

302 Commentarius

303 Notae

305 Scholia. Commentarius

308 Notae

310 Scholia

312 Commentarius. Notae

320 Hippocratis Coi De ratione victus exquisiti in morbis acutis, siue de tecmarsi, Liber secundus. Ludovico Dureto, Segusiano, interprete. Argumentum

331 Scholia. Commentarius

347 Scholia. Commentarius

349 Scholia. Notae

350 Argumentum

353 Scholia

355 Commentarius. Notae

376 Hippocratis Coi De ratione victus exquisiti in morbis acutis, siue de Tecmarsi, Liber tertius. Interprete Ludovico Dureto, Segusiano

377 Scholia. Commentarius

378 Nota

379 Scholia

380 Commentarius. Notae

383 Scholia

384 Notae. De melicrato

388 Scholia

390 Notae. Argumentum

392 Scholia. Nota / De oxymelite

393 Scholia

394 Commentarius

395 Notae

396 Scholia. Commentarius

400 Scholia

401 Notae / De aqua

405 Scholia

406 Notae / De balneo

416 Hippocratis Magni Sectio prima Libri secundi Epidemion. Interprete et enarratore Ludovico Dureto, Segusiano. Argumentum. Scholia

427 Scholia. Nota / Scholium

435 Nota / Scholia. Nota

441 Scholia. Nota / Scholia

442 Nota. Scholia

443 Scholium. Notae

444 Scholium. Nota

[sans numérotation] Index

[sans numérotation] Errata

Nombre de réponses : 189 1-189