Résultats de recherche — Medica — BIU Santé, Paris

Accueil
Histoire de la santé
Medica
Résultats de recherche

Bibliothèque numérique Medica

Présentation • Mode d’emploi • Services associés • Réutilisations

Liste des pages

Hippocrate / Perla, Francisco (éd.).

Hippocratis Coi Medicorum principis Liber de Locis in Homine commentariis illustratus a Francisco Perla Calviensi

Rome : Bernardinum Tanum, 1638.

Cote : 5858.

Exemplaire numérisé : BIU Santé (Paris)

Adresse permanente : https://www.biusante.parisdescartes.fr/histmed/medica/cote?05858

Cliquez ici pour telecharger tout ou partie de ce document au format Adobe PDF (Acrobat)

Sur Internet Archive

Nombre de réponses : 478

251-478

236 XXIV. Cum porrò per gulam fluxus in ventrem processerit, morbus infrà fit, aliquando etiam supernè.

238 XXXV. Cum autem retrò in carnes iuxtà vertebras fluxus illapsus hydropem fecerit, sic mederi oportet.

242 XXXVI. Cum coxendicum morbus à fluxione fiat, cucurbitulam medicam affligere oportet, & foràs trahere, & non scarificando pertundere, & calefactorijs medicamentis in potu exhibitis intus calefacere,

242 XXXVII. Tabes ex fluxione retrorsum. Hi hac affectus est, ei caput est purgandum debili medicamento, donec fluxux auertatur:

245 Liber tertius. Textus I. Cum splen prae febre magnus factus fuerit; fit autem cum corpus attenuatur: ex iisdem enim & splen flirescit, & corpus contabescit.

251 II. Hunc fit sanare oportet. Medicamenta in potu exhibenda sunt, quae aquam purgent, & edulia quam pituitosissima offerenda.

254 III. Cum enim morbus periculosissimus fit, in his periclitari oportet: si enim successerit, sanum facies; sin minus, quod etiam alias futurum erat, id ipsum perpetitur

255 IIII. Caeterum in puero hydropem sic curare oportet. Partes tumidae, & aqua plenae, aperiendae sunt scalpello, & frequenter & parum educendum est.

256 V. Pleuritis sicca citra fluxum fit cum pulmo valde exsiccatus fuerit prae siti necessaria:

260 VI. Hunc multis potibus curare oportet, & lauare & doloris medicamentum praebere, & alia, quae excreationem faciunt.

263 VII. Febres porrò propterea fiunt. Cum corpore super inflammatio carnes intumuerint, & pituita ac bilis conclusa quieuerint, & neque refrigeretur quicquam, neque exeat, neque moueatur, neque aliud quid subeat

266 VIII. Cum itaque lassitudo occuparit, & febris ac repletio, lauare multa aqua oportet, & oleo illinere, & quam maxime calfacere, quo caliditas aperto corpore prae sudore egrediatur.

268 IX. Medicamentum tamen, donec corpus floridum est, ne propinato: non enim vacuatur, nisi parùm, utpote corpore turgente.

270 X. Febrienti cibum ne offeras, neque sorbitionibus subtùs aluum ducas.

272 XI. Cum verò gracilem existentem febris urat, manifestum est, quod non propter corporis tumorem febris occupet.

274 XII. Nihilo autem minùs oportet etiam debiles fortia medicamenta potare, sed similiter; aut solùm sic, ut fortibus quidem forte, debilibus verò debile exhibeas

277 XIIII. Ardores verò potionibus & sorbitionibus, quemadmodum febrem frigefactorio medicamento, exoluere oportet, cammaro videlicet, aut alio quopiam huiusmodi:

280 XIV. Icterum, siue regium morbum, sic curare oportet.

286 XV. Ulcus ferinum in corpore propterea venit.

287 XVI. Hunc medicamentis humectantibus ipsum ulcus illinere oportet, ut ex humectato ulcere fluxus foràs effluat,

288 XVII. Quam Latini anginam ab angendo, Graeci cynanchen & synanchen à canibus, & suibus appellant:

294 XXVIII. Morbos à principio curare oportet, & siguidem à fluxionibus fiunt, primùm fluxiones sedare;

297 XIX. Capitis fracturae. Siguidem os fractum fuerit, ac contritum, periculo vacat, & curare oportet hunc humectantibus medicamentis.

304 XX. Febricitanti caput ne purgato, ut ne furiosus fiat: calfaciunt enim caput pharmaca purgatiua; & sanè ad caliditatem febrilem accedens ea, quae in medicamento est, insaniam facit

306 XXI. Ex quacunque causa male affligente quis atram bilem euomuerit, moritur, qui vulnus habet

308 XXII. Et qui ab euacuatione detinetur, & debilis est; & tenuis existens, derepentè siccus subsidit, moritur

309 XXIII. Cum à caliditate detento ulcuscula eruperint debili existenti circùm circà liuida moritur.

312 XXIIII. Cùm quis à medicamenti potu superaegrotarit, & inferne, & superne ab ipso secesserit, vinum sorbeat, primùm quidem dilutum, deinde meracum frequenter, & sanabitur, medicamentum autem neque euacuatiuum, neque vomitorium sumat

313 XXV. Hypercatharsi, de qua modo egit, choleram iam comparat:

315 XXVI. Cùm susceperis vinosum, & vomentem, vomitum ne sedato: vomitus enim euacuationem sedat: facilius autem vomitus posteà sedabitur.

317 XXVII. Sanguis cum morbum facit, dolorem exhibet; pituita grauitatem ut plurimum

319 XXVIII. Morbum si quis non cognoscat, medicamentum bibendum praebeat non forte; si itaque leuior inde fiat; demonstrata via est, quod gracilitatem inducendo curandus est.

320 XXIX. Si quis in morbis quid permutaturus est, forti quidem aegroto, debili autem morbo;

321 XXX. Ars exercitandi corpora, ac Medicina contraria sunt: ars enim exercendi corpora, Gymnastice Graecis appellata, non opus habet permutatione, sed Medicina: sano enim non auxiliatur transmutatio ex praesenti statu, verùm aegroto

323 XXXI. Morbi quicunque ulcera sunt, & super reliquum corpus eminent, eos simul cum medicamentis, etiam fame curare oportet

324 XXXII. Fluxione ex capite fluente, vomitus conducit

333 XXX. Antiqui morbi difficilius curantur, quàm recentes. Verùm morbos antiquos primùm recentes facere oportet

335 XXXIV. Ulcus callosum factum, eiecta primùm duritie per putrefactorium medicamentum, constringere deinde oportet.

338 XXXV. Tristes, anxios, & aegretos, ac se strangulare volentes, Mandragorae radice mane in potu data minore pondere, quàm quod insanire facit, curabis

339 XXXVI. Conuulsioni sic mederi oportet.

341 XXXVII. A conuulsione si febris inuadat, sedatur eadem die, aut sequenti, aut omninò tertia

344 XXXVIII. A ruptura febris non corripit amplius, quam tres, aut quatuor dies; si verò corripiat, & quis putat se à ruptura habere; ab alia sanè quapiam causa corripitur; & non oportet ipsam velut à ruptura curare

345 XXXIX. Cùm homo manibus & pedibus distenctus, ac tortus fuerit, insaniam sibi ipsi facit

346 XL. Venam porrò sic urere conuenit commodam ad morbum, ex quocunque tandem quis aegrotarit, si ustus fuerit homo, & fluxerit sanguis, ita ut hoc non periculosum sit ipsi;

350 XLI. Doloris in capite gratia, sanguinem de venis detrahito: si vero non sedetur, & diuturnus sit; perure venas, & sanus euadet. Si vero caput purgaueris magis affliges

351 XLII. Medicinam cito discere non est possibile; propterea quod impossibile est statam, ac certam doctrinam in ipsa fieri, velut, verbi gratia.

360 XLIII. Eodem modo res se habet circà rubicundos & pallidos: nam & pituitosa & tumefacienta & pallidos faciunt, & boni coloris; itemque attenuantia: utriusque autem medicamentum sunt contraria contrario. Verbi causa.

361 XLIV. Insuper verò etiam dolor & propter friggiditatem fit, & propter caliditatem, & propter valde esuperans, & propter imminutum.

369 XLV. Alius porrò modus hic est. Per similia morbus fit, & per similia adhibita ex morbo sanatur.

372 XLVI. Huius autem rei caua corporis debilitas existit; corpus enim à cibis aequalibus, aequaliter nutritur, à corpore verò cibi superantur.

376 LXII. At verò Medicina breuem occasionem habet: & qui hoc nouit, illa stata, & certa habet, & scit, quae consueta sint, & quae non consueta;

377 XLVIII. Occasio autem haec est, ut cibos offeramus ea copia, quam corpus, cui offerentur, superare valeat: nam si quis sic fecerit, omnino necesse est cibum aluum subducentem oblatum, subducentem esse, & pituitosum pituitosum.

380 XLIX. Medicamenta sunt omnia, quae praesentem statum transmouent: omnia autem fortiora transmouent: licet autem, si velis, medicamento transmouere; & rursus, si velis, alimento & cibo.

384 L. Medicamenta fortia à natura in debilibus morbis dare non oportet; neque paucitate medicamenti debilitas ipsius facienda est, sed fortibus natura fortibus pharmacis utendum est;

386 LI. Caeterùm morbi ea parte, qua proximi sunt, educendi sunt, & qua parte singulis exitus proximus est, extrahendi / LII. Aluum autem subducentia talia sunt, quaecunque lubrica, & incisiua sunt, & quaecunque in calidis attenuantur;

391 LIII. Medicina itaque mihi iam tota inuenta esse videtur, quae sic habet, & quae docet singulas & consuetudines & occasiones:

396 LIV. Deinde verò quid opus of Medicinae fortuna, si enim morborum medicamenta clara sunt & manifesta, velut equidem arbitror, non expectat sane fortunam ad sanandos morbos, siquidem sunt medicamenta.

397 LV. Quicumque verò fortunam ex Medicina, aut ex alia quapiam arte expellit, dicitque eos, qui probe rem aliquam sciunt, fortuna non uti; is contrarium mihi iudicare videtur.

398 LVI. Morbi muliebres. Uteri omnium morborum causae sunt:

406 LVII. Haec itaque sic curanda sunt.

411 LVIII. Si autem sursum ascenderit, & non auersa fuerit, medicamentis suppositijs benè olentibus, & quae simul calfaciunt, utere, velut sunt Myrrha, aut unguentum, aut aliud quoddam odoratum, simulque calefactorium.

416 LIX. Caeterum subdititias glandulas sic facere oportet, si fortes facere velis.

417 LX. Sed & si humore pleni uteri osculum tumidum habuerint, & non fluxerint, fluxionem facere oportet, & subdititiis pharmacis sanare, itemque fomentis, velut scriptum est, ita faciendo, ut in superiore fluxione supressa

418 LXI. Quin & si in anteriorem partem procedens uterus, auersus fuerit, fluxionem facere oportet, velut in superiore fluxione suppressa

419 LXII. Cum verò fluxus nimius fuerit, neque calida aqua, neque alio quopiam calefacere oportet, neque urinam cientibus uti, neque cibis aluum subducentibus:

422 LXIII. Fluxiones porrò, cum confestim venerit purgatio, statim subcruentae fiunt: cum verò tardius prodierit, purulentae

423 LXIV. Et iunioribus subcruenta magis prodeunt; seniores verò magis mucosa menstrua habent

[sans numérotation] Index

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation] [Errata]

[sans numérotation] Registrum. [Priuilege]

Nombre de réponses : 478

251-478