PrésentationMode d’emploiServices associésRéutilisations

Génération de PDF

 
Cote : BIU Santé Pharmacie RES 11429.
Ex-dono "Magistri Gillet 1765" au contre-plat supérieur (i.e. Jean-Daniel Gillet).
Exemplaire numérisé : BIU Santé (Paris)
Nombre de pages : 697
Veuillez choisir ce que vous souhaitez télécharger au format PDF : L'ouvrage complet  Une sélection de pages (à préciser ci-dessous)

 [sans numérotation]  [Dos]
 [sans numérotation]  [Plat supérieur]
 [sans numérotation]  [Ex Dono Magistri Gillet 1765]
 [sans numérotation]  
 [page blanche]  
 [sans numérotation]  [Page de titre]
 [page blanche]  
 [sans numérotation]  Paschasii oenii heicrucini in operis commendationem Carmen
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  Illustrissimo potentissimoque Suecorum, gothorum, vandalorumque regi, ac livoniae. Domino, Erico, eius nominis decimoquarto, Leuinus Lemnius medicus S. P. D.
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  Ad candidum lectorem praefatio L. Lemnii medici
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 1  Levini lemnii medici zirizaei de occultis naturae miraculis, liber primus. De natura, divinitatis instrumento. Cap. I
 2  
 3  
 4  
 5  
 6  
 7  
 8  
 9  Hominis dignitas ac praestantia. Cap. II
 10  
 11  
 12  
 13  Naturalissimum procreare sibi simile, coque, reverenter uti debent homines tanquam divino munere, deióque, instituto. Cap. III
 14  
 15  
 16  De similitudine natorum cum progenitoribus. Et quaratione, quae foris incidunt, infanti communicentur, multarumque, rerum formas ex matris imaginatione concipiat. Cap. IIII
 17  
 18  
 19  
 20  
 21  
 22  
 23  
 24  
 25  
 26  De absurdo praegnantium appetitu, atque insatiabilirerum desiderio, quibus si contingat frustrari, periclitantur. Cap. V
 27  
 28  
 29  Semen conferre mulierem, totius operis esse conforme. Cap. VI.
 30  
 31  
 32  
 33  Unde species, sexusque, animalis, hoc est, utri acceptã ferre conveniat, viroque, an mulieri masculi vel foe mellae procreationem. Cap. VII
 34  
 35  
 36  
 37  De prodigiosis monstrosisque partubus, obiter quid designet proverbium quartaluna nati, alia ratione, quàm in libello nuper à me edito, tractatum. Cap. VIII
 38  
 39  
 40  
 41  
 42  
 43  Qua ratione masculum, qua foeminã procreare possit, qui eius rei sit avidus : obiter ex qua causa hermaphroditi, hoc est, utriusque sexus homines generentur. Cap. IX
 44  
 45  
 46  
 47  
 48  
 49  
 50  An excremento menstruo foetus alatur, & an adolescentulae concipere possint, priusquam menses profluxerint. Cap. X
 51  
 52  
 53  
 54  Animam non à parentibus proseminari, sed infundi divinitus, omnisque interitus, ac corruptelae esse expertem, tum quoto gestationis die inducatur. Cap. XI
 55  
 56  
 57  
 58  
 59  
 60  
 61  
 62  
 63  Anima, tametsi sit incorporea nec ex concretio ne materiae, aut elementis constet : affectibus tamen exposita est, suasque sentit perturbationes, et parthemata, quae in corpus redundant. Cap. XII
 64  
 65  
 66  
 67  
 68  
 69  
 70  
 71  
 72  
 73  Animas hominum non omni ex parte esse aequales, nec pari conditione ac dignitate, sed aliam, alia praestantiorem. Cap. XIII
 74  
 75  
 76  
 77  
 78  
 79  
 80  
 81  De animae immortalitate, atque indubitata, certaque corporis humani resurrectione : tum qua ratione ac modo id perfici continget : denique quanta ex tanto munere mentis erectio in deum, quantaque morituro fiducia consequendae salutis. Cap. XIIII
 82  
 83  
 84  
 85  
 86  
 87  
 88  
 89  
 90  
 91  
 92  
 93  
 94  
 95  
 96  
 97  
 98  An prodigiosis, monstrosisque, partubus, atque abortiuis anima rationalis indita, sintque resurrectionis futuri participes, obiter qua ex causa excitentur monstra. Cap. XV
 99  
 100  
 101  
 102  Humores atq alimenta corporis habitum mentisq statum manifestò immutare : atque hinc assectuum origo, ac conscientiae stimuli emergunt : obiter quid melancholia efficiat, & qua quisque ratione illi mederi queat. Cap. XVI
 103  
 104  
 105  
 106  
 107  
 108  
 109  
 110  
 111  
 112  
 113  
 114  
 115  Herbas mutationibus abnoxias, tum viribus, formaque destitui, nisi novos subinde cultus adhibeas. Cap. XVII
 116  
 117  
 118  
 119  
 120  
 121  
 122  
 123  
 124  
 125  
 126  
 127  
 128  
 129  
 130  
 131  
 132  
 133  
 134  Quam varia sit ac multiplex soli, terraeque naturae & conditio. Cap. XVIII
 135  
 136  
 137  Lunae radiis augescit, at non maturescit botrus. Cap. XIX
 138  Stercoratio quare hesiodo improbata. Cap. XX
 139  Quaratione curculio, aliaeque bestiolae infestae frugibus abigi, necarique possint. Cap. XXI
 140  
 141  Lumbricorum vermiumque, qui humanis corporibus innascuntur, sagacitas, & quid portendat per os naresque, erepere. Cap. XXII
 142  
 143  
 144  Levini Lemnii. Medici zirizaei occultarum rerum ac naturalium quaestionum. Liber secundus. Humores, non malos Genios, morbos inducere : spiritus tamen aereos se iis, ut tempestatibus immiscere, ac faces subdere. Cap. I
 145  
 146  
 147  
 148  
 149  
 150  
 151  
 152  Melancholicos, maniacos, phreneticos, quique ex alia causa furore perciti sunt, nonnunquam linguam alienam personare, quam non didicerint, nec tamen esse daemoniacos. Cap. II
 153  
 154  
 155  De epilepsia, quam cùm veteres, tum recentes plebeii in certos diuos referunt, violentia ac saeuitia : qua denique ratione expugnari possit. Obiter comitiali morbo, lethargo, apoplexia oppressos non confestim sepulechro inferendos. Cap. III
 156  
 157  
 158  
 159  
 160  
 161  
 162  
 163  Quifiat, ut morbi longi sint ac diuturni, nec facilè medicamentis cedant : unde febres recidivae, undeque induciae, atque intermissio. Quae scire omnium interest, ne quis facilè morbo tentetur, aut ut illum cito excutiat. Cap. IIII
 164  
 165  
 166  
 167  De iis, qui subducto lecto, somnoq oppressi ambulant, ac perreptant culmina, aediumque tabulata, multaque, persiciunt dormitantes, quae vigilantibus accessu, adituque sunt difficillima, quaeque summa cura perficere, praestareque nequeant. Cap. V
 168  
 169  
 170  
 171  Ex his qui submersi sunt, virorum cadavera supina : foeminarum verò prona fluitare, exemptoque pulmone non emeregere. Cap. VI
 172  
 173  
 174  Submersorum corpora, ubi emergunt, atq in conspectum producuntur, tum eorum, qui interempti confossiq sunt, praesentibus amicis, aut eo, qui interitus causa illis extitit, è naribus, aliáne corporis parte sanguinem profundere. Cap. VII
 175  
 176  De infantium recens natorum galeis, seu tenui mollique membrana, qua facies tanquam larva, aut personato tegmine obducta, ad primum lucis intuitum se spectandā exhibet, helm vulgò vocat. Cap. VIII
 177  
 178  
 179  Quur apud belgas in fabis versari dicantur, vacillantis parumque firmi cerebri, vulgo Inde boonen. Cap. IX
 180  
 181  Non quiuis gravis ac teter odor homini noxius : Sunt enim inter hos, qui contagia discutiant, morbisque, putridis obsistant. Obiter unde manauit proverbium, cornua inibi, eoq loco aduri, vulgo men branter hoornen. Cap. X
 182  Digiti sinistrae manus, qui insimo proximus est, praestantia, qui postremo omnium morbo articulari, aut chiragra infestatur, & siquando affici contingat, non multò pòst mors imminet : obiter quare praecaeteris auro devinciri mereatur. Cap. XI
 183  
 184  Quaedam ignem non concipiunt, flammisque inuictae sunt. Et quaratione id efficiant. Cap. XII
 185  
 186  Calor nativus hominis fouetur, augescitq animalcul rum, praecipuem autem insantium calore, si parti corporis invalidae applicentur. Non enim hoc fomentun concoctionem solum adiuuat : sed dolores quosque articulares sedat. Inter catellos autem qui id praestant efficacius. Cap. XIII
 187  
 188  Cur morbus gallicus nunc, quam olim, mitior, minusque saeviat, & in quos morbos degeneret. Cap. XIIII
 189  
 190  Qua ratione moribundi etiam constante adhuc mente raucum murmur edant, ac sonitum reciprocantem, quem belgae populari voce den rotel vocant. Cap. XV
 191  Mortem hominis, rerumque existentium interitum esse contra naturam, parumque appositem naturalem dici. Sic tameno obsirmandus animus, ut mors non sit formidanda, licet non sine ratione omnes illam exhorrescant. Cap. XVI
 192  
 193  Ebrietatis ac temulentiae incommodae. Et quae illi obsistant ac medeantur. Cap. XVII
 194  
 195  
 196  Intemperantia potus, quam cibi nocentior. Cap. XVIII
 197  
 198  
 199  Alia vi ac ratione vinum inebriat, aliterq homines afficit, quàm Sicera, vel Zythus, nobisque vecata cereuisia. Cap. XIX
 200  Procero crassoque, corpore homines aliquando minus vitales, quam graciles, minusque animosem morbis obluctari. Exiguae autem staturae homunciones plerumque vini capaciores, quàm obesi, ac serius temulentia tentari. Cap. XX
 201  
 202  Qui mane ientaculum sumunt, si id moderatem fiat, in prandio liberalius edunt, minusque vino, etiamsi largius bibant, offenduntur. Obiter an multus panis esus sit salubris. Cap. XXI
 203  
 204  
 205  Nux myristica seu moschata, & coralius lapis à viro gestata meliorescunt, deteriora verò efficiuntur à foemina. Cap. XXII
 206  
 207  Magna ex parte steriles esse, & infoecundos, quibus spontem semen profluit, seseque, polluunt, & qua ratione id fiat. Cap. XXIII
 208  
 209  
 210  
 211  
 212  In morbis excrescere corpora, atque in longitudinem produci, licet minus edant, in latitudinem verò diminui. Cap. XXIIII
 213  
 214  An ieiunis, an pransis venam incidere expediat. Et an consultum sit, statim ab incisa vena somno se dedere. Cap. XXV
 215  
 216  Physiognomonia, hoc est, naturae, morumque inspiciendorum ratio, qua ex notis signisque corporis, animorum motum ac propensionem elicimus ac diiudicamus, non improbanda. Caeterum quid ex hac potissimem obseruare conveniat, scripturae testimoniis comprobatur. Cap. XXVI
 217  
 218  
 219  
 220  An aperto hiantique ore dormire, an clauso, cohibitisque labris salubrius. Cap. XXVII
 221  Imprecationes parentum, quibus ex se genitos execrantur, ac maledictis incessunt, aliquando in eventum effectumque rapi. Bonas quoque ominationes, quibus illis foelicia ac salutaria quaeque exoptant, ad laetum exitum esse adiumento, atque ex progenitorum voto omnia consequi. Cap. XXVIII
 222  Qui siat, ut iuxta vulgare proverbium : Nemo propemodum ex morbo, aut longa peregrimatione melior evadat, vitamque emendatiorem assumat. Cap. XXIX
 223  
 224  
 225  
 226  
 227  
 228  Lapides seu gemmae terra mariq erutae, vel animam tium corporibus exemptae, qua vi ac facultate polleant, quáue ratione aliquid efficiant. Cap. XXX
 229  
 230  
 231  
 232  De somniorum eventibus, & quatenus obseruanda, iisque adhibenda fides. Cap. XXXI
 233  
 234  De anno [...], hoc est, scalari & gradario, septimo & nono, quibus annis corpora hominum manifestam mutationem sustinent : senum potissimem tertio & sexagesimo. Similiter de dierum criticorum ratione, hoc est, indiciis morborum, quibus medici indubitanter salutem vel mortem agrotis denunciant. Cap. XXXII
 235  
 236  
 237  
 238  Qua ratione speculum obiecta referat : Et quid studiosis, quique continenti intuitu oculos fatigant, nitidus speculi laeuor commodi praestet, tum qua ratione hebscentem visum restauret. Cap. XXXIII
 239  
 240  
 241  Qua vi & facultate polleat aqua vitae, seu vinum ardens & causticum, vulgò brandevuiin, & quibus id tutò exhiberi possit : obiter admirandi aliquot factitii huius liquoris effectus. Cap. XXXIIII
 242  
 243  
 244  Argenti viui prodigiosa vis & natura, quod Belgis à mobilitate quicksiluer dicitur. Cap. XXXV
 245  
 246  
 247  Qua ratione in salis inopia carnes, aliaq edulia à putredine conservari possint. Obiter salis, acetique vis mirifica. Cap. XXXVI
 248  
 249  
 250  
 251  Pallidae mulieres rubicundis, macilentae, obesis magis salaces, magisque viri desiderio pruriunt. Cap. XXXVII
 252  An affluenter atque avidè, an sensim ac parcius, nonnullisque, intervallis urgente siti, vel in mensae accubitu bibendum sit. Cap. XXXVIII
 253  
 254  
 255  Quaecunque, propere ac festinanter maturescunt, vel iustam longitudinem assequuntur, celerius intercidunt, nec diutinam atatem perferunt, quod infantes ac stirpium aliquot genera commonstrant. Cap. XXXIX
 256  
 257  Alimenta aliquando vitiari, ac venenati aliquid contrahere ex bestiolarum insessu incubituque denique humanis corporibus ex diffusis in illa sordibus simile quiddam innasci, nempe mures, sorices, glires, ranas, rubetas, eiusque rei exemplum. Cap. XL
 258  
 259  
 260  Solis lunaeque vis & natura in constituendis excitandisque tempestatibus. Quid denique aurae, aerisque mutatio in corporibus animisque hominum ac spiritibus efficiat. Obiter unde Oceani fluxus refluxusque ac reciprocatio, quae diei naturalis spatio bis conficitur. Cap. XLI
 261  
 262  
 263  
 264  
 265  
 266  
 267  
 268  De lactucae natura ac viribus, & quibus illa prosit vel officiat. Cap. XLII
 269  
 270  De hippolapatho herba, vulgo patientia. Cap. XLIII / De salivae hominis effectu. Cap. XLIIII
 271  
 272  De usu lactis, de colostro ac cremore, illud Belgae biest, hunc room, indigetant : tum quae haec coagulari in stomacho prohibent. Cap. XLV
 273  Podagrici cur salaces, atque in venerem proni, & quotquot in dorsum decumbunt, duroque cubili innituntur. Cap. XLVI
 274  
 275  An exanthemata ac pueriles variolae, quae vulgò maselen dicuntur, vino rubro exigi expugnariq, possint, denique lacte bubulo, quae à mulierculis exhiberi solent, cùm huiusmodi pustulae efflorescant. Cap. XLVII
 276  Tonitru ac fulmine vitiari vinum, eumque liquorem, quae Belgis cereuisia dicitur : & quibus id prohibeatur, eorumque vires restaurentur. Cap. XLVIII
 277  
 278  Tempestates & marinae aquae contactu praesagia, tum quid portendant hiberna tonitrua. Cap. XLIX
 279  Pueros rebus pulchris affici, ac rugosas deformesque anus exhorrescere, quocirca cum annosis foeminis in eodem lecto non collocandos, multò minus si pedibus ex adverso illis sint constituti. Cap. L
 280  Quî fiat, ut tenella aetas, praegnantes, sacrifici, quique solitariam vitam agunt, ac sedentarii sunt, primò omnium morbis popularibus ac peste corripiantur. Cap. LI
 281  
 282  Varia naturae documenta, rerumque diversarum non inconcinna congeries, quae cùm grata breuitate tractare institui, uno velut fasce complecti visum est. Cap. LII
 283  
 284  
 285  
 286  
 287  
 288  
 289  
 290  
 291  
 292  
 293  
 294  Levini Lemnii medici zirizaei de naturae dignitate et praestantia. Liber tertius. Qua ratione filii parentum probra atq ignominiam perferre cogantur, illisque progenitorum scelera atque iniquitates imputentur adeo, ut horum causa vel famae, vel rerum fortuitarum iacturam patiantur, aut aliqua in corpore animóque damna ac detrimenta concipiant. Cap. I
 295  
 296  
 297  
 298  
 299  
 300  
 301  Quare convalescentibus ac morbo defunctis primum omnium genitalia turgescant, quaeque illis natura insita sunt, nempe concumbendi desiderium perficere tentent, ac hac de re salubre consilium atque admonitio. Cap. II
 302  
 303  
 304  
 305  De aurae atq aeris effectu, tum flatuum ventorumque nominibus, natura, ac viribus in excitandis morbis, ac permouendis humoribus, qui agitati menti damna nonnunquam inferunt. Cap. III
 306  
 307  
 308  
 309  
 310  
 311  
 312  
 313  
 314  
 315  
 316  
 317  
 318  
 319  
 320  
 321  
 322  
 323  De pixide nautica, vulgò compas, quam plautus versoriam vocat, cuius obtutu atque observatione naucleris velificatio perficitur : & qua vi ac ratione continenter septentrioni obuertatur. Cap. IIII
 324  
 325  
 326  
 327  
 328  Quid canes agat in rabiem, & quo potissimùm anni tempore, & qua ratione iis mederi possis. Cap. V
 329  
 330  
 331  
 332  
 333  
 334  De auri natura ac viribus, & quo effectu polleat, si quando in sanitatis usum ac tutelam corpori humano adhibetur. Cap. VI
 335  
 336  
 337  De grandine porcorum aliisque huius animantis morbis ac vitiis, quae vulgari leprae seu lazarismo affinia sunt, vulgo ab insalubri ac morbido corporis habitu onghans appellantur. Et qua ratione hac contagio expugnari possit etiam in hominibus. Cap. VII
 338  
 339  
 340  
 341  
 342  
 343  Cur Belgae, ubi nox molestem ac tumultuosem, parunque ex animi sententia transacta sit, queritentur Ioannis Baptistae noctem sibi obtigisse
 344  
 345  
 346  
 347  De salis conficiendi ratione singulari atque inaudita, eiusque natura, effectu, viribus, usu & differentiis : obiter herbarum aliquot maritimarum, quae salsuginoso succo imlutae sunt, & ex quibus salelicitur, consideratio. Cap. IX
 348  
 349  
 350  
 351  
 352  
 353  
 354  
 355  
 356  
 357  
 358  
 359  Levini Lemnii medici zirizaei de naturae dignitate et praestantia. Liber quartus. De vi effectuque lunae, cuius motu impellitur Oceanus, & quid moribundis ac morbo deploratis obuenire soleat, ubi cum morte luctantur, atque è vita emigrare incipiunt, ex accessurecessuque Oceani ac Lunae decursu, cuius vires efficacius, quàm caeteri, percipiunt atque experiuntur maritimi. Cap. I
 360  
 361  
 362  
 363  
 364  
 365  De Zelandiae insulis, ac gentis huius natura, conditione, moribus, origine : & quantum commoditatis atque emolumenti huius regionis fundus ac soli ubertas exteris adferat, compendiosa ac dilucida descriptio, in qua obiter refricatur rerum gestarum memoria, multaeque naturales causae explicantur. Cap. II
 366  
 367  
 368  
 369  
 370  
 371  
 372  
 373  
 374  
 375  
 376  
 377  
 378  
 379  
 380  
 381  
 382  
 383  
 384  
 385  
 386  
 387  
 388  
 389  
 390  Quî fit, ut senes ac prouectioris aetatis homines, cùm minus robustos, tumtetricos plerumque liberos progenerent, vultuque tristi atque inamoeno, & qui rarius exhilarescant. Cap. III
 391  
 392  
 393  
 394  Quî frat, ut laurus, quam nonnulli Zelandiae denegatam asserunt, nulli quàm huic regioni speciosior existat, & qua ratione effeceris, ut contrage lu atque hiberni frigoris iniuriam, intacta subsistat, nec emoriatur. Cap. IIII
 395  
 396  De corpore neutro, hoc est, quod nec sanum, nec aegrotum statui possit, sed vacillanti dubiaque valetudine existat, atque inter utrumque, fluctuet. Cap. V
 397  
 398  
 399  
 400  
 401  De videndiratione atque oculorum acie, & cur nonnulli remotissima quaeque acutem cernant, cùm ad proxima caecutiant atque hallucinentur : alii propius admota exactem videant etiam minutissima, longius verò sita etiam eminentes moles agrè perspiciant. Et cur oculus dexter magna ex parte sinistro obtusior, minusque lucidus : obiter de coloribus oculorum, ac plerisque aliis, quae animi argumenta proserunt : obiter hebescenti visui remedia. Cap. VI
 402  
 403  
 404  
 405  
 406  
 407  
 408  
 409  
 410  
 411  Ratio, cur nonnulli mutilis truncisque ac decurtatis membris nascantur, alii geminis, quaeque redundant, ac superuacanea sunt, nec ulli usui inseruiunt. Cap. VII
 412  
 413  
 414  An Indusia, vulgò camisiae, tegumenta, lintea febricit antibus mutanda. Et anstatim à morbo convalescentibus barbam radere, aut capillos adimere expediat. Tumin quibus morbis pedes abluere consultum sit. Cap. VIII
 415  
 416  
 417  
 418  
 419  
 420  
 421  Quod mira naturae vi, atque incredibili efficacia singulae herbae singulis propriisque membris ac corporis partibus auxilientur, atque aliae in alias, vires suas peculiari effectu proferant. Cap. IX
 422  
 423  
 424  
 425  
 426  Sexum inesse stirpibus, atque alias aliis affici. Cap. X
 427  
 428  
 429  
 430  
 431  
 432  Murenae, quas Belgae Pricken vocant, in sumario exiccatae, taedae atque ardentis facis vicem, usumque praebent, si accendantur. Cap. XI
 433  
 434  De Ouo à Gallo edito, & qua aetate, atque annorum decursu id proferat : denique quid ex eo progeneretur, tum de lapide gallinaceo, & aetite gemma. Cap. XII
 435  
 436  
 437  
 438  
 439  
 440  
 441  De mulierum natura, conditione, moribus : & cur is sexus, ubi incanduit, acriores, quàm vir, ir as concipiat, ac rixetur enormius, multisque aliis affectibus impotentius succumbat : obiter quem sensum habeat illud sapientis hebraei, melior est iniquitas viri, quàm mulier benefaciens. Cap. XIII
 442  
 443  
 444  
 445  
 446  
 447  
 448  
 449  
 450  
 451  Cur ovum duobus extremis verticibus, quibus oblonga atque angustiore sui parte (ut polus Arcticus & Antarcticus) subnixum fulcitur, digitis aut complicatis palmis comminui frangiq nequeat, quamlibet premas. Et cur aceto acri maceratum, in tractabilem teneramque membranam mollescat : denique id ipsum aquae vitae, hoc est, vino ardenti immersum, non secus, quàm ferrum ab aquae forti, consumatur. Cap. XIIII
 452  
 453  Luna mira naturae vi singulis mensibus, secus quàm alia astra, singulas corporis partes sanas latenter & tacitem, valetudinarias manifestem, nec citra doloris sensum perreptat, illisque modò duobus, modò tribus diebus inhaeret. Obiter an in ea parte, cui sidus incumbit, tutò vena incidi possit. Cap. XV
 454  
 455  
 456  
 457  Consilium, quo iuuenibus gratificari soleo, ut maturem pubescant, venustaque lanugine mentum decoretur : obiter graminum fruticumque cum crinibus ac capillis non inscita comparatio. Cap. XVI
 458  
 459  Quatenus, aut qua ratione medicina conservatrix in peste atque aeris contagione adhiberi debeat, tum quae hac vi effectuque polleant. Cap. XVII
 460  
 461  
 462  Cui rei assignanda tanta in numerofissima hominum multitudine, formae dissimilitudo, actam multiformis diversaque in facie, vultu, oculis, species, ita ut nonnunquam ne uterini quidem partus conformes sint, ac sibi assimilentur. Cap. XVIII
 463  
 464  
 465  Multa animantium, piscium, alitum, insectorum genera absque semine progenerari, ut etiam herbas : multaque animalia atque auiculas insolita ratione ac modo absque mutua masculi opera concipere. Cap. XIX
 466  
 467  
 468  Manus vel aliae corporis partes frigore, geluque, aut pruinis obstupescentes acrigidae, ut resoluantur, ac calore rurfus imbutae reviviscant. Cap. XX
 469  
 470  
 471  Unde exoriantur, atque emergant in homine conscientiae stimuli : & an, ut affectus & animi perturbationes, humoribus asscribendi : an in animo menteque ac voluntate consistant. Cap. XXI
 472  
 473  
 474  
 475  
 476  
 477  
 478  
 479  Ad quotum mensem hominis gestatio in utero producatur, partusque tempestiuus censeri debeat. Obiter de corporis humani formatione, quóve dierum aut mersium numero foetus absoluatur, ac vitalis existat. In qua narratione omnia tractantur accuratius, quòd hinc acerbae contentiones exoriantur, non solùm in legitimo congressu, sed alia quauis geniali solutaque venere. Cap. XXII
 480  
 481  
 482  
 483  
 484  
 485  
 486  De hominis procreatione utilis & incunda narratio, in qua illustratur altera argumenti pars. Cap. XXIII
 487  
 488  
 489  
 490  
 491  
 492  
 493  
 494  
 495  
 496  
 497  Quoto aetatis anno puellis pubescentibus concubitus desiderium excitetur, & conceptui efficiantur idoneae. Rursus quando provectioribus foecunditas desinat, ac desinentibus menstruis uterus sterilescat. In qua narratione virilis quoque naturae conditio excutitur. Cap. XXIIII
 498  
 499  
 500  
 501  Qui potissimùm alii ab aliis morborum contagia concipiant, et qua ratione efficiatur, ut infantes conualescant, exhibitus nutrici medicamentis. Cap. XXV
 502  
 503  
 504  De pelle seu plumoso tegmine vulturis, quod mira vi pollet in corroborando ventriculo, atque excitanda cibi aviditate, paulò efficacius, quàm zinziber, cuius natura quoque hic exprimitur, non cuiuis observata. Cap. XXVI
 505  
 506  
 507  
 508  Levini Lemnii medici zirizaei paraenesis, sive exhortatio ad vitam optimem instituendam, summis pariter atque infimis salubris cumprimis & frugifera, sive corporis, sive animi incolumitati prospectum cupiant. In deum per christum potissimem defigendos oculos, mentemque erigendam. Cap. I
 509  Quanta homini contulit rerum opifex deus. Cap. II
 510  Deo nihil homine charius, omniaque in eius usum creata. Cap. III
 511  Quanta esse debeat hominis erga deum gratitudo. Cap. IIII
 512  Baptismus quid homini conferat, quid moneat. Cap. V / Post deum, in proximum proferenda charitas. Cap. VI
 513  Quanta esse debeat erga parentes, liberorum pietas. Cap. VII
 514  Qualem se quemque praeceptori exhibere conveniat. Cap. VIII
 515  Quibus potissimem in humana societate honor exhibendus & reverentia. Cap. IX
 516  Quid praestet homini institutio, & qualis ea esse debeat. Cap. X
 517  
 518  
 519  Unde morum integritas, atque optima vitae praeceptapetenda. Cap. XI
 520  
 521  
 522  Qui autores ad expoliendam linguam mentemque exornandam usui, & quae artes potissimum amplectendae. Cap. XII
 523  De ethnicis scriptoribus censura. Cap. XIII
 524  Poetae officium, & quid studiosae iuuentuti, atque etiam adultis conferat. Cap. XIIII
 525  De historiarum usu & utilitate. Cap. XV
 526  De comoedia. Cap. XVI
 527  De eloquendi dicendique peritia, quae nulli non, cuiuscunque sit idiomatis, usui est & necessaria. Cap. XVII
 528  Ad quas disciplinas nobis aditum patefaciant humanitatis studia. Cap. XVIII
 529  
 530  Certo fixoque disciplinae generi inhaerendum. Cap. XIX / Quae studia & occupationes operosae, ac minus frugiferae, quae noxiae & perniciosae. Cap. XX
 531  
 532  Non minus animo mentique prospiciendum, quàm corpori. Cap. XXI
 533  
 534  Qua ratione corpori subueniendum, ut inculpata valetudine subsistat. Cap. XXII
 535  
 536  
 537  Cibos ex dei liberalitate ac munificentia, magna gratitudine ac gratiarum actione sumendos. Cap. XXIII
 538  Quomodo hospitalitatis habenda ratio. Cap. XXIIII
 539  
 540  
 541  
 542  De rei familiaris ac domesticae cura, eiusque administratione. Cap. XXV
 543  
 544  
 545  Somni & vigiliae moderatio. Cap. XXVI
 546  
 547  
 548  Quid adserat commodi vel incommodi repletio & inanitio, denique aluus vel astrictior, vel relaxior. Cap. XXVII
 549  Studiosis virisque politicis saepius meatus, per quos excrementa deferuntur, expurgandos. Cap. XXVIII
 550  
 551  Praecepta salubria non minus animo, quàm corpori idonea. Cap. XXIX
 552  
 553  Existimationis ac famae habendaratio. Cap. XXX
 554  
 555  
 556  
 557  
 558  Laudabilis dissidiorum pacificatio. Cap. XXXI
 559  Nemo insolescat rebus prosperis, nec deiiciatur adversis, sed dei se providentia sulciat. Cap. XXXII
 560  Vitanda curiositas. Cap. XXXIII
 561  
 562  In vestitu moderatio. Cap. XXXIIII
 563  Nemo sortem sibi designat am despiciat. Cap. XXXV
 564  
 565  
 566  
 567  Improborum consuetudinem ac familiaritatem vitandam. Cap. XXXVI
 568  Linguam cohibendam non solùm ab obscoenis verbis, sed etiam otiosis. Cap. XXXVII
 569  
 570  In verbis omnique actione vitae, detestabilis fucus ac simulatio. Cap. XXXVIII
 571  Philautia, hoc est, caecus amor sui excutiendus, atque inanis doctrinae persuasio. Cap. XXXIX
 572  
 573  
 574  
 575  Familiarium atque amicorum habendum delectum ac discrimen. Cap. XL
 576  Ne temerem te cuiquam sponsorem offeras. Cap. XLI
 577  Assentatores, quos vulgò pluymstryckers vocant, vitandi. Cap. XLII
 578  Praecepta quaedam ad benem beateque vivendum accommoda. Cap. XLIII
 579  De exercitatione, qua defatigatae vires instaurantur, cùm animi tum corporis. Cap. XLIIII
 580  
 581  
 582  
 583  
 584  
 585  
 586  
 587  
 588  In rebus gerendis, rationem in consilium adhibendam. Cap. XLV
 589  Quae dubitas, ne feceris. Cap. XLVI
 590  Virtutis ac vitiorum praemia. Cap. XLVII / A deo sumenda omnium actionum nostrarum initia. Cap. XLVIII
 591  Diluculum auroraque matutina ad componendam mentem, atque animum in deum erigendum, aptissima. Cap. XLIX
 592  Exacto die exigenda à mente diurnarum actionum ratio. Cap. L
 593  Nemo vitiis suis blandiatur, aut malefacta extenuet. Cap. LI
 594  
 595  In deum transferendum, quidquid nobis boni obtigit. Cap. LII
 596  Delectus & consideratio habenda in eligendo vitae genere. Cap. LIII
 597  
 598  De legitima matrimonii societate. Cap. LIIII
 599  
 600  
 601  Omnis societas, quae non consistit intra coniugii limites, vitiosa, atque à legitimo matrimonio aliena. Cap. LV
 602  
 603  Qua ratione obtineri possit, ne mors homini naturapauido sit formidabilis. Cap. LVI
 604  
 605  
 606  
 607  
 608  De nominis Iesu Christi amplitudine, maiestate, potentia : qua una obsistendum magicis incantamentis, atque illusiones daemonum expugnandae, & si qua detrimenta, vel menti vel corpori inferri contingat. Cap. LVII
 609  
 610  
 611  
 612  
 613  
 614  
 615  
 616  
 617  An herbae & gemmae aliquam vim conferant in profligandis daemonibus, ac depellendis rebus aliis noxiis. Cap. LVIII
 618  
 619  
 620  De maiestate & potentia supremi Numinis : & quàm varias appellationes unica dei essentia tribus personis distincta sortiatur. Cuius rei contemplatione humanus animus tranquillitatem & solatia, summamque erga deum fiduciam concipit. Cap. LIX
 621  
 622  
 623  
 624  
 625  
 626  
 627  
 [sans numérotation]  Quae primo libro continentur, in quo prior numerus caput, alter paginam denotat
 [sans numérotation]  Quae secundo libro continentur
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  Quae tertio libro continentur
 [sans numérotation]  Quae quarto libro continentur
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  Rerum et sententiarum huius operis. Index
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  Elenchus omnium capitum quae in paraenesi continentur
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  Rerum et sententiarum in paraenesi contentarum, index
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [page blanche]  
 [page blanche]  
 [page blanche]  
 [sans numérotation]  [Plat inférieur]