PrésentationMode d’emploiServices associésRéutilisations

Génération de PDF

 
Alpino, Prospero.
Patavii : apud Franciscum Bolzettam, 1611.
Cote : 172.
Ex-libris de Guy Patin
Exemplaire numérisé : BIU Santé (Paris)
Nombre de pages : 471
Veuillez choisir ce que vous souhaitez télécharger au format PDF : L'ouvrage complet  Une sélection de pages (à préciser ci-dessous)

 [sans numérotation]  [Notes manuscrites]
 [sans numérotation]  [Ex-libris de Guy Patin]
 [page blanche]  
 [sans numérotation]  [Page de titre]
 [page blanche]  
 [sans numérotation]  Epistola
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  Avertissement
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  [Table des matières]
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  [Index]
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  
 [sans numérotation]  Errata sic corrigenda
 [sans numérotation]  
 1  Liber Primus. De varijs medicinae sectis, ac de Methodicae origine atque auctoritate. Cap. I
 2  De medicis antiquis, qui olim in secta Methodica claruerunt. Cap. II
 3  
 4  Quanto tempore secta Methodica inter medicos claruerit. Cap. III
 5  Quid sit medicina Methodica, et quibus principiis fuerit constituta. Cap. IV
 6  
 7  
 8  Quamobrem Methodici constituerint primum medicinae dogma in adstricto, et in fluido. Cap. V
 9  
 10  Demonstratur primum Methodicorum dogma etiam medicorum auctoritate, ac non minus quoque Dogmaticorum sine Rationalium vocatorum. Cap. VI
 11  
 12  
 13  
 14  
 15  Quomodo Methodici affectus communes adstrictos et laxos vocatos generales morbos esse voluerint. Cap. VII
 16  Quid adstrictum et fluidum sine laxum sit, et quot modis intelligatur. Cap. VIII
 17  
 18  
 19  Quomodo adstrictum et laxum sine fluidum cognoscatur. Caput VIIII
 20  
 21  Cur adstrictum et laxum vel fluidum Methodici species non diuiserint. Cap. X
 22  
 23  
 24  An ab adstricto atque laxo fluidoue curatio indicetur. Caput XI
 25  
 26  
 27  
 28  Quomodo Methodici voluerint, tempora quoque morborum curationem indicare. Cap. XII
 29  
 30  In quibus Methodici aliis medicinae sectis conuenerint. Caput. XIII
 31  De communitatibus, quas Methodici in medicina chyrurgica obseruarunt atque in prophylactica. Cap. XIIII
 32  De aliquibus, quae Mathodicis obijciuntur, in communitatibus chyrurgicis. Cap. XV
 33  
 34  
 35  
 36  
 37  
 38  Methodicis obijcitur, quod non exerceant medicinam ad homines particulares, sed ad hominem communem, et genericum. Cap. XVI
 39  
 40  
 41  
 42  De pàrte prophylactice, quam Methodici cognouerunt. Caput XVII
 43  
 44  Liber Secundus. In quibus Methodici à Dogmaticis dissentiant. Caput I
 45  Primas qualitates morbos non facere, ac proinde ab ipsis veram curationem ex Methodicorum dogmatis, non indicari. Cap. II
 46  
 47  
 48  
 49  
 50  Quamobrem Methodici in aliquibus morbis adstrictis aliquando frigidis medicamentis utantur. Cap. III
 51  
 52  
 53  Humores exuperantes in corporibus secundum Methodicos non esse causas morborum, quae indicant curationem. Caput. IIII
 54  
 55  
 56  
 57  Dogmaticos medicos in multis morbis curandis non differe à Methodicis. Cap. V
 58  De dogmatibus, quae à Methodicis in medendo non admittebantur, et primum, quod non sit necessaria cognitio, ad indicandam curationem laesarum partium, naturae, causarum, caeli, anni temporis, aetatis, studij atque similium. Cap. VI
 59  
 60  
 61  Quod partes affectae non indicent in morbis curationem. Caput VII
 62  
 63  
 64  
 65  Cur adstringentia medicamenta in phlegmonum, quae morbi sunt adstricti, principio conueniant. Cap. VIII
 66  
 67  An in omnibus adstrictis morbis nuda laxantia conueniant, vel adstringentibus commista esse debeant. Cap. IX
 68  
 69  De morborum generibus secundum Methodicos, et quales ad adstrictum et quales ad laxum reducantur, et in quibus morbis locum habeat adstrictum et laxum. Cap. X
 70  De morbis adstrictis, atque an omnes febres adstricti morbi sint. Cap. XI
 71  
 72  De morbis laxis, et an omnes excretiones quouismodo appareant, laxum morbum faciant, et quomodo excretiones, quae sunt morbi laxi, interstincta ab aliis dignoscantur. Cap. XII
 73  De morbis mixtis ex adstricto et laxo, et an dentur, et si dantur, quales sint. Cap. XIII
 74  
 75  Liber Tertius. De medicamentis laxantibus, adstrictos morbos tollentibus. Caput I
 76  An general cantium medicamentorum Methodici comprehenderint medicamenta incidentia, detergentia, diaphoretica atque cathartica. Cap. II
 77  
 78  De praesidiis particularibus laxatoriis, primo de ijs, quae in victus ratione obseruari debent. Cap. III
 79  De praesidiis laxatoriis, quae ex varijs exercitiorum generibus depromuntur. Cap. IV
 80  De deambulatione, cursu, saltu, venatione, ludo pilae, pugna umbratili, lucta, gestatione, vectione frictioneque praesidijs laxatorijs. Cap. V
 81  
 82  
 83  
 84  De frictionibus laxatoriis, atque de venereis. Caput VI
 85  De venarum et arteriarum sectione pro molienda sanguinis euacuatione, de crurum scarificatione, de cucurbitulis, atque de hirudinibus. Cap. VII
 86  
 87  
 88  De medicamentis laxatorijs, quae humores è corporibus educendo purgandoque variis modis id praestant. Cap. VIII
 89  
 90  
 91  
 92  De medicamentis simplicibus, quae corpora laxare apta sunt. Cap. IX
 93  
 94  
 95  De medicamentis vomitoriis. Cap. X
 96  
 97  De Errhinis, apophlegmatismis atque bechicis laxatoriis. Caput XI
 98  De medicamentis per vesicam, atque per uterum euacuantibus. Cap. XII
 99  De praesidiis, quae sudorem mouendo, laxant. Caput XIII
 100  
 101  
 102  De balneis laxatorijs ad morbos adstrictos tollendos. Caput XIV
 103  De praesidijs Metasyncriticis. Cap. XV
 104  De praesidiis in communi. Cap. XVI
 105  De medicamentis adstrictoriis in particulari. Cap. XVII
 106  De medicamentis facultatem mixtam ex adstricto atque ex laxo habentibus. Cap. XVIII
 107  Liber Quartus. Agitur ex Methodicis de medicinae parte prophylactice, et primo in quibus eam obseruarint. Cap. I
 108  An possit constitui methodus tuendae sanitatis ex Methodicorum dogmatis. Cap. II
 109  An homines praeseruari possint à venenis, atque à morsibus ictibusque ferarum venenosarum. Cap. III
 110  De ijs, quae faciunt ad praeseruationem à venenis. Caput IV
 111  
 112  De medicamentis, quae praesens venenum prodere creduntur, atque de alijs quouis modo à venenis praeseruantibus. Caput V
 113  
 114  De ijs, quae praeseruant à reptilibus, serpentibus, atque, ab aliis omnibus bestiis venenatis. Cap. VI
 115  
 116  
 117  De praeseruatione ab ijs affectibus, qui ex praua victus ratione excitantur,atque de huius artis prophylacticae utilitate. Caput VII
 118  De causis, quibus hominum sanitas tuetur. Caput VIII
 119  An causae conseruantes in corporibus meatuum symmetriam, symmetriam quoque partium similarium, atque organicarum conseruent
 120  
 121  Quod ad praeseruandam sanitatem, cognitio symmetriae naturalis meatuum sit necessaria, quantumque haec laxitatis, vel adstrictionis habeat in variis cum aetatibus, tum temperamentis, tum habitibus, non esse negligendum. Cap. X
 122  An ex omnibus causis conseruatricibus, duae tantum scilicet ciborum potuumque et aliorum continentia, atque corporum labores protuenda valetudine sufficiant. Cap. XI
 123  
 124  Quomodo ex singulis causis conseruatricibus sanitas in corporibus custodiatur, et p^rimo quomodo ex aere. Cap. XII
 125  Quomodo sanitas conseruari possit, usu eorum, quae intro assumuntur, usuque somni, veneris, atque animae passionum. Cap. XIII
 126  
 127  
 128  De sanitate conseruanda ex retentione atque excretione excrementorum. Cap. XIV
 129  
 130  
 131  
 132  De sanitate conseruanda ex corporis motu, scilicet ab exercitijs. Cap. XV
 133  De sanitate in ijs corporibus conseruanda, quae lassitudinibus laborant, et primo de methodo qua lassitudines sanari queant. Cap. XVI
 134  
 135  
 136  
 137  De particulari curatione ad lassitudines persanandas, atque de medicamentis singulis ad eam curationem accommodatis. Cap. XVII
 138  De pseudolassitudine siccatoria vocata, scilicet de siccitate, squallore, gracilit ateque corporum tollenda. Cap. XVIII
 139  De corporum obesitate corrigenda. Cap. XIX
 140  Ad rigorem, horrorem frigiditatemque atque ad caliditatem in corporibus corrigendam. Cap. XX
 141  Liber Quintus. Caput I
 142  De febris generatione. Cap. II
 143  
 144  De februm Ephemerarum seu diarrhiarum curatione. Caput III
 145  
 146  De febrium putridarum cognitione. Cap. IV
 147  De continuarum febrium cognitione. Cap. V
 148  
 149  
 150  De continuarum febrium prognostico. Cap. VI
 151  
 152  
 153  De continentium febrium curatione. Cap. VII
 154  
 155  
 156  
 157  
 158  
 159  
 160  
 161  
 162  De febrium continuarum curatione. Cap. VIII
 163  
 164  
 165  De pestilentis febris cognitione atque curatione; Caput IX
 166  
 167  
 168  
 169  
 170  
 171  
 172  
 173  
 174  
 175  Liber Sextus. De febrium intermittentium cognitione, et curatione, et primum de medicamentis ad tertianas. Caput I
 176  
 177  
 178  De Curatione febris tertianae nothae sine non exquisitae. Caput II
 179  
 180  
 181  
 182  
 183  De febris quarantanae curatione. Cap. III
 184  
 185  
 186  
 187  
 188  
 189  De quotidianae febris curatione. Cap. IV
 190  
 191  
 192  
 193  De hecticarum febrium curatione. Cap. V
 194  
 195  
 196  De symptomatibus febrium, quae in ipsis curationem expetunt, et primum de eorum curatione, quae adstrictorum morborum genere comprehenduntur atque primum de medicamentis ad dolorem capitis stomachi atque ventris. Cap. VI
 197  
 198  De medicamentis, quae faeciunt ad somnum in febribus tollendum, ad rigorem, et frigiditatem, ad tussim, ad cibi fastidium, bulimon, appetitum caninum, sitim atque linguae asperitatem. Cap. VII
 199  
 200  
 201  
 202  De medicamentis ad ictericum calorem, ad inquietudinem, ad nauseam, ad singultum, ad aluum atque ad urinam adstrictum. Cap. VIII
 203  
 204  De medicamentis, ad vigiliam, ad sincopen, atque ad haemorrhagiam sanguinis; Cap. IX
 205  
 206  De profluuio sanguinis, de sudore, de vomitu, ventrisque, fluxu atque de urina immoderatius profluente, cohibendis. Cap. X
 207  
 208  De dolore oris ventriculi, quem cardiagliam Graeci vocant, quod symptoma solet esse familiare in febribus biliosis intermittentibus, potissimumque in tertianis atque semitertianis. Cap. XI
 209  Liber Septimus. De phlegmonis internis adstrictorum morborum genere comprehensis esse agendum, et primum partes corporis, quae solent eo morbo tentari, in medium afferuntur. Cap. I
 210  Quid phlegmone sit, et quibus differentijs interstinguatur, quomodoque generetur. Cap. II
 211  De phlegmonum cognitione in communi, et primum de phlogsis internae cognoscendae signis. Cap. III
 212  
 213  
 214  De medicamentis ad phlegmonas internas, et primo de illarum, quae phlogoses seu inflamina dicuntur, curatione. Cap. IV
 215  De phrenitidis curatione. Cap. V
 216  
 217  
 218  
 219  De medicamentis ad alias phlegmonas cerebri, sed praesertim ad eam quam AEgyptij Demelmaoi appelant. Caput VI
 220  De medicamentis ad lethargicos. Cap. VII
 221  
 222  De medicamentis ad internas aurium phlegmonas. Caput VIII
 223  De vuae, et glandularum iuxta linguam positarum phlegmone curanda. Cap. IX
 224  De medicamentis ad gutturis phlegmonen, quam anginam vocant. Caput X
 225  
 226  
 227  De medicamentis ad phlegmonem membranae costas succingentis. Cap. XI
 228  
 229  
 230  De medicamentis ad pulmoniam pneumoniam vocatam phlegmonen. Cap. XII
 231  
 232  De medicamentis ad phlegmonen septi transuersi. Caput XIII
 233  
 234  De medicamentis ad phlegmonen hepatis. Cap. XIV
 235  de lienis phlegmone sananda. Cap. XV
 236  De phlegmone ventriculi sananda. Cap. XVI / De ilei intestini atque coli phlegmone tollenda. Caput XVII
 237  
 238  
 239  De omento, mesenterio, atque de pancrea phlegmone vexatis. Cap. XVIII
 240  
 241  De renum phlegmone sananda. Cap. XIX
 242  
 243  
 244  De vesicae phlegmone sananda.Cap. XX
 245  De satyriasi, idest de phlegmone vasculorum seminis. Caput XXI
 246  
 247  De uteri phlegmone sananda. Cap. XXII
 248  De tumoribus internis non phlegmonosis. Cap. XXIII
 249  
 250  
 251  De ventris tumore, quem hydropem appellant, persanando. Caput XXIIII
 252  
 253  
 254  
 255  
 256  Liber Octavus. De phlegmonum atque tumorum internorum vomicis sine abscessibus esse agendum, et primum quid per abscessum vel per vomicam intelligatur, deque ipsius causis agitur. Cap. I
 257  
 258  De partibus in quibus purulentia, seu vomica fiunt. Caput II / Quibus signis puris collectio vel vomica fieri deprehendatur. Caput III
 259  
 260  
 261  Quibus signis suppuratio sine puris collectio, quae facta est deprehenditur. Cap. IV
 262  De vomicis, quae fiunt in capitis partibus, cognoscendis. Caput V
 263  
 264  De vomicis, quae fiunt in thoracis partibus, et primo de vomica, quae fit ex pleuritide, et ex pulmonia. Caput VI
 265  De vomicis quae fiunt in ventris partibus et primum de ea quae in stomacho, in hepate, in liène, in mesenterio, pancrea, atque in omento excitatur. Cap. VII
 266  
 267  De vomicis quae fiunt in intestinis. Cap. VIII / De vomicis, quae fiunt in renibus, in vesica, atque in utero. Cap. VIIII
 268  De puris eruptione, et quibus signis in varias partes corporis pus effusum deprehendatur. Cap. X
 269  
 270  De vomicarum prognostico, et primum de salutaribus, et mox de lethalibus cognoscendis. Cap. XI
 271  
 272  De vomicarum curatione, et primò quae ipsarum chirurgia, et quae medicamentis tollantur. Cap. XII
 273  De medicamentis futurum abscessum, vomicamuè tum prohibentibus, ne fiat, tum, ut cito probeque fiat, adiuuantibus. Cap. XIII
 274  
 275  De praesidij vomicarum eruptionem adiuuantibus. Caput XIIII
 276  De puris excretione per tussim, per vomitum, per aluum, per urinam, per uterum, atque per abscessus. Cap. XV
 277  
 278  De vomicis, quae sectione tolluntur, quomodoque hoc sit moliendum. Cap. XVI
 279  
 280  De sanandis ulceribus ex vomicis in varijs corporis partibus excitatis et primo de ijs, quae in aperta arteria, in pulmonibus, atque in thorace fiunt ex quibus de phthisi etiam particulatim agitur. Cap. XVII
 281  
 282  
 283  
 284  De sanandis ulceribus, ex vomica obortis, in stomacho, in mesenterio, in iecore, atque in intestinis. Cap. XVIII
 285  De sanandis ulceribus, quae ex vomicis reliquuntur in renibus, ureteribus, vesica, atque utero. Cap. XIX
 286  
 287  
 288  Liber Nonus. De phlegmonis, et tumoribus externis esse agendum, et primo de ijs in communi agitur. Cap. I
 289  
 290  
 291  De phlegmonis, quae externas corporis partes vexant, sanandis, et primo de ophtalmia. Cap. II
 292  De parotide sananda, mammarum phlegmone, atque in inguinibus facta. Cap. III
 293  
 294  De phlegmonis articulos vexantibus praesertimque de arthritide, de coxendico dolore, atque de podagra. Cap. IIII
 295  
 296  
 297  
 298  
 299  
 300  De medicamentis ad coxendicum dolorem usurpandis. Caput V
 301  De doloribus sermonem continuari, et primum quid dolor sit, eiusquè differentiae, causae, et curatio in communi tractatur. Cap. VI
 302  
 303  
 304  De dolore capitis persanando. Cap. VII
 305  
 306  
 307  
 308  De aurium dolore. Cap. VIII
 309  De dentium dolore. Cap. IX
 310  De medicamentis ad stomachi, ventris, atque laterum dolorem. Cap. X
 311  
 312  De medicamentis ad colicum dolorem. Cap. XI
 313  
 314  De dolore renum, atque vesicae. Cap. XI
 315  De uteri dolore. Cap. XII
 316  De dolore articulari. Cap. XIII / De quodam dolore nocturno, qui pedum, aut crurum, aut coxendicum, aut alterius partis musculos repente inuadit. Caput XIV
 317  
 318  Liber Decimus. De morbis nonnullis adstrictorum morborum genere comprehensis, cur in hoc libro sit agendum, et de quibus particulatim. Caput I / De apoplexia. Caput II
 319  
 320  De paralysi curanda. Cap. III
 321  
 322  
 323  
 324  
 325  De vertigine scotomatica curanda. Cap. IIII
 326  De caro, seu subet. Caput. V
 327  De catoche et catalepsi. Cap. VI
 328  
 329  
 330  De epilepsia, seu morbo comitiali. Cap. VII
 331  
 332  
 333  
 334  De convulsione. Caput VIII
 335  
 336  De tremore. Caput IX
 337  De mania, seu furore sanando. Cap. X
 338  
 339  
 340  De Melancholia. Caput XI
 341  
 342  
 343  De tussi. Caput XII
 344  
 345  De asthmate. Caput XIII
 346  De palpitatione seu tremore cordis. Cap. XIIII
 347  
 348  De cibi fastidio, appetitu canino, atque siti. Caput XV
 349  De hepatis atque lienis obstructione, et scirrhosi. Caput XVI
 350  
 351  
 352  De morbo regio ictero appellato. Cap. XVII
 353  
 354  De renum et vesicae calculis. Cap. XVIII
 355  
 356  De priapismo. Cap.XIX
 357  
 358  De uteri strangulatu. Cap. XX
 359  
 360  
 361  
 362  Liber Undecimus. In quo agitur de euacuationibus, et purgationibus adstrictis restituendis. Cap. I
 363  De euacuatione, quae per poros cutis insensibiliter fit, intercepta, restituenda. Cap. II
 364  
 365  
 366  De sudore, qui saepius fieri sponte in aliquibus corporibus consueuerat, suppresso, restituendo. Cap. III
 367  De intercepta euacuatione capitis, quae fit per nares, de catarrho saepe proueniente suppresso, restituendo. Cap. IIII
 368  De ulceribus in quibusdam corporis partibus obortis, et antiquatis, pro tuenda valetudine, conseruandis, deque ijsdem sublatis restituendis. Cap. V
 369  De arthridite antiquata, quae postea ex toto sublata est, protuenda valetudine, renouanda. Cap. VI
 370  De consueta haemorrhagia, idest de sanguine in quibusdam per nares familiarius, saepe, salubriter que exeunte, suppresso, restituendo. Cap. VII
 371  De haemorrhoidibus suppressis restituendis. Cap. VIII / De menstruis in mulieribus suppressis reuocandis. Cap. IX
 372  
 373  
 374  
 375  De urina suppressa restituenda. Cap. X
 376  De vomitione intermissa, restituenda. Cap. XI / De aluo adstricta laxanda. Cap. XII
 377  
 378  
 379  De venere multo tempore intermissa, pro valetudinis conseruatione, restituenda. Cap. XIII
 380  
 381  
 382  Liber Duodecimus. De morbis laxis esse agendum, quotque hi sint. Cap. I / De insensibili euacuatione, quae in lethalem syncopen deducit, cohibenda. Cap. II
 383  
 384  De sudore vires exoluente cohibendo. Cap. III
 385  De profluuio sanguinis per nares supprimendo. Cap. IIII
 386  
 387  
 388  De sanguine per vomitum immoderatius profluente cohibendo. Cap. V
 389  
 390  De sanguine ex ore per screatum, et per tussim reiecto cohibendo. Cap. VI
 391  
 392  
 393  
 394  
 395  
 396  De sanguinis fluore, qui per aluum fit, supprimendo. Cap. VII
 397  
 398  
 399  De sanguinis profluuio per renes et vesicam, cohibendo. Caput VIII
 400  De haemorrhoidum profluuio sistendo. Cap. IX
 401  De menstruorum profluuio firmando. Cap. X
 402  
 403  De vomitu cohibendo. Cap. X
 404  De alui profluuio cohibendo. Cap. XII
 405  
 406  De urinae profluuio, quod Graeci Diabetem appellant, tollendo, sine cohibendo. Cap. XIII
 407  
 408  
 409  Liber Decimustertius. De morbis mixtis ex adstricto atque ex laxo esse agendum, et primùm quot sint hi affectus, qui mixtorum morborum genere comprehenduntur. Cap. I
 410  De curatione febrium synocharum, ardentiumque maximè aestuosarum. Cap. II
 411  De curatione febrium hecticarum, quae tabidae euaserunt. Cap. III
 412  De febribus, phlegmonis, et alijs morbis adstrictis, quae habent coniunctam aliquam euacuationem, sanandis. Cap. IV
 413  
 414  
 415  De sputo sanguinis. Cap. V
 416  De cholera, et cardialgia. Cap. VI
 417  De Diarrhoea. Cap. VII
 418  DE fluxu hepatico sanando. Cap. VIII
 419  De Dysenteria sananda. Cap. IX
 420  
 421  De Gonorrhaea sananda. Cap. X
 422  
 423  De profluuio muliebri sanando. Cap. XI
 424  [Mention d'imprimeur]