| début |
fin |
|
|
|
|
[sans numérotation] [Page de titre]
|
|
|
|
[page blanche]
|
|
|
|
[sans numérotation] Celeberrimo, & Amplissimo, Aquensis Academiae Medicorum Collegio, Ioan. Caffin, et Fr. Plaignard, Bibliopolae, S
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation] Index
|
|
|
|
[page blanche]
|
|
|
|
[sans numérotation] Index
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation] Consensus. Permissio
|
|
|
|
1 Sanctorii Sanctorii Iustinopolitani Philosophi, & Medici Veneti Commentaria in artem Medicinalem Galeni
|
|
|
|
2 Quaestio I. De inscriptione
|
|
|
|
3 Quaestio II. De intentione
|
|
|
|
4 Quaestio III. De proportione
|
|
|
|
5 Quaestio IV. De ordine
|
|
|
|
6 Quaestio V. De subiecto
|
|
|
|
7
|
|
|
|
6 Quaestio V. De subiecto
|
|
|
|
7
|
|
|
|
8
|
|
|
|
9
|
|
|
|
10 Quaestio VI. De diuisione libri
|
|
|
|
11
|
|
|
|
12 Capitis primi. Particula I. Prooemium. Textus antiquus I. Tres sunt omnes doctrinae ordini inhaerentes / Quaestio VII. Quid per doctrinas intelligat Galenus
|
|
|
|
13
|
|
|
|
14 Quaestio VIII. Quid intelligat Galenus per Doctrinas ordini inhaerentes
|
|
|
|
15
|
|
|
|
16
|
|
|
|
17 Capitis primi. Particula II. Textus II. Prima quidem ex notione finis, quae per resolutionem fit
|
|
|
|
18
|
|
|
|
19
|
|
|
|
20
|
|
|
|
21 Quaestio IX. Quid intelligant expositores per finis notionem
|
|
|
|
22
|
|
|
|
23 Primi Capitis. Particula III. Secunda ex compositione constat eorum, quae ex resolutione fuerunt inuenta
|
|
|
|
24
|
|
|
|
25
|
|
|
|
26 Primi Capitis. Particula IV. Textus III. antiquus. Tertia ex definitionis dissolutione, cui nunc incumbimus; * licet autem huiusmodi doctrinam appellare non solùm definitionis dissolutionem, sed & explicationem, et nonnulli vocarunt, vel resolutionem, vel diuisionem, vel ut nonnulli elij explanationem, vel expositionem, ut alij. / Quaestio X. An ordo, seu doctrina definitiua sit diversa à compositiua, & resolutiua
|
|
|
|
27
|
|
|
|
28
|
|
|
|
29
|
|
|
|
30 Quaestio XI. An praeter tres doctrinas detur doctrina diuisiua
|
|
|
|
31
|
|
|
|
32 Quaestio XII. Cur diuisio nihil doceat
|
|
|
|
33 Primi Capitis. Particula V. Textus V. antiquus. Conati sunt & Herophiliorum quidam talem facere doctrinam, quemadmodum Heraclides Erythraeus.
|
|
|
|
34 Quaestio XIII. De sectis Medicorum
|
|
|
|
35 Primi Capitis. Particula VI. Textus V. Hic verò faciemus definitiuam doctrinam, quae quantum ab ea, quae ex resolutione consistit, & dignitate, & ipso docendi ordine linquitur, tantùm & ad totius compendium, & ad singulorum memoriam praestare inuenietur
|
|
|
|
36
|
|
|
|
37
|
|
|
|
38
|
|
|
|
39
|
|
|
|
40 Primi Capitis. Particula VII. Textus VI antiquus. Elaborata est autem à nobis particulatim, & pluribus conscripta tractatibus totius medicinae contemplatio: quibus uti quis possit ad triplicem doctrinam
|
|
|
|
41
|
|
|
|
42
|
|
|
|
43 Secundi Capitis. Particula I. Textus VII. Medicina est scientia salubrium, & insalubrium, & neutrorum / Quaestio XIV. De definitionibus Medicinae
|
|
|
|
44
|
|
|
|
45
|
|
|
|
46 Textus VIII. Nihil verò differt, & si quis loco insalubrium aegrorum dixerit. Nomen verò scientiae communiter, & non propriè sumere oportet
|
|
|
|
47 Secundi Capitis Particula II. Textus IX. Salubre autem, insalubre, & neutrum, unumquodque tripliciter dicitur: Hoc quidem ut corpus, hoc autem ut causa, hoc verò ut signum
|
|
|
|
48
|
|
|
|
49
|
|
|
|
50 Secundi Capitis. Particula III. Textus X. Et secundùm primam quidem rationem, atque praecipuam, medicina est scientia salubrium causarum, propter eas autem, & aliarum secundo quidem loco insalubrium, & tertio neutrarum
|
|
|
|
51
|
|
|
|
52
|
|
|
|
53 Tertii Capitis. Particula I. Textus XI. Sed quoniam & effectiuum, & indicatiuum, & susceptiuum dupliciter unumquodque dicitur, hoc quidem simpliciter, hoc verò ut nunc, nosse oportet amborum esse medicinae scientiam
|
|
|
|
54
|
|
|
|
55
|
|
|
|
56 Tertii Capitis. Particula II. Textus XII. Neutra verò, & causa, & corpus, & signum, & quod simpliciter dicitur, & quod ut nunc, tripliciter unumquodque appellatur: hoc quidem, quiae neutrius contrariorum est particeps, hoc verò quia utriusque, hoc verò quia aliquando huius, aliquando lllius / Quaestio XVI. An dentur corpora neutra
|
|
|
|
57
|
|
|
|
58
|
|
|
|
59 Quaestio XVII. De numero capitum exorientium à definitione Medicinae / Tertii Capitis. Particula III. Textus 13. Est verò & in tota definitione, si verba animaduertimus, ambiguitas quaedam: quam & ipsam dissoluere oportet
|
|
|
|
60
|
|
|
|
61
|
|
|
|
62 Tertii Capitis. Particula IV. Textus 14. Primùm igitur de corporibus dicere aggrediemur, qualianam sint, & salubria, & insalubria, & neutra: post haec de signis, & causis disseremus
|
|
|
|
63 Quarti Capitis. Particula I. Textus 15. Salubre simpliciter corpus est, quod ab ipso naturae ortu bonam habet temperaturam in simplicibus, & primis particulis, atque in his quae ex illis componuntur instrumentis, est commensuratum
|
|
|
|
64
|
|
|
|
65 Quaestio XVIII. De partibus similaribus
|
|
|
|
66
|
|
|
|
67
|
|
|
|
68 Quaestio XIX. De natura temperamenti
|
|
|
|
69
|
|
|
|
70 Quaestio XX. An detur temperamentum aequale ad pondus
|
|
|
|
71
|
|
|
|
72
|
|
|
|
73
|
|
|
|
74 Quaestio XXI. De numero temperamentorum
|
|
|
|
75 Quarti Capitis. Particula II. Salubre verò nunc est corpus, quod in praesenti est sanum. Est verò & hoc eo tempore quo sanum existit, bonam habens temperaturam, & commensurationem, non tamen optimam, at sibi propriam
|
|
|
|
76
|
|
|
|
77 Quarti Capitis. Particula III. Ipsius verò salubris simpliciter corporis, tale quidem est semper, id quod est optima temperantia praeditum, ac maximè est commensuratum
|
|
|
|
78
|
|
|
|
79
|
|
|
|
80
|
|
|
|
81 Quarti Capitis. Particula IV. Ut multum autem quod à constitutione optima non valdè admodum deficit
|
|
|
|
82
|
|
|
|
83 Quinti Capitis. Particula I. Textus 16. Insalubre verò simpliciter est corpus quod ab ipso naturae ortu, vel in consimilibus partibus malam habet temperaturam, vel in organicis incommensurationem, vel utrumque vitium
|
|
|
|
84
|
|
|
|
85
|
|
|
|
86
|
|
|
|
78
|
|
|
|
88 Quinti Capitis. Particula II. Insalubre verò nunc est corpus quod eo tempore, quo tale dicitur, aegrotat, neque obscurum est, quod & hoc ipsum, eo quo dicitur tempore aegrotans, vel in consimilibus malam habet temperaturam, vel in instrumentarij incommensurationem, vel utrumque
|
|
|
|
89
|
|
|
|
90 Quaestio XXII. Quod corpus ex omnibus sit peioris conditionis
|
|
|
|
91
|
|
|
|
92
|
|
|
|
93 Quinti Capitis. Particula III. Est verò & semper insalubre, quod ex ipso naturae ortu vel pessimam habet temperaturam in simplicibus, & primis particulis omnibus, vel aliquibus, vel his quae obtinent principatum, vel instrumentarijs, incommensuratum existi
|
|
|
|
94
|
|
|
|
95
|
|
|
|
96 Quinti Capitis. Particula IV. Ut multum verò insalubre est corpus, quod ab huius quidem vitio recedit, nondum tamen mediocritatem attingit
|
|
|
|
97 Sexti Capitis. Particula I. Textus 17. Quoniam verò & neutrum corpus tripliciter dicebatur, unum quidem quod neutrum erat extremae dispositionis particeps, aliud autem quoniam utriusque, aliud quoniam aliquando huius, aliquando verò illius iuxta primum significatum neutrum est, quod exquisitiè medium est, & saluberrimi, & insaluberrimi corporis
|
|
|
|
98
|
|
|
|
99
|
|
|
|
100 Quaestio XXIII. Quid intelligat Galenus per saluberrimum & insaluberrimum
|
|
|
|
101
|
|
|
|
102 Sexti Capitis. Particula II. Textus 18. Iuxta verò secundum significatum, neutrum erit corpus quod ab ipso ortu naturae contrariarum simul est particeps dispositionum, aut scilicet in una parte, aut in duabus differentibus
|
|
|
|
103
|
|
|
|
104
|
|
|
|
105 Quaestio XXIV. An neutra conualescentiae, & decidentiae sint neutra nunc secundi significati
|
|
|
|
106
|
|
|
|
107
|
|
|
|
108 Quaestio XXV. An omnes quatuor primae qualitates sint actiuae, vel duae sint actiuae, & duae passiuae, & quomodo
|
|
|
|
109
|
|
|
|
110 Sexti Capitis. Particula III. Textus 19. Iuxta verò tertium significatum neutrum erit corpus, quod aliquando quidem salubre, aliquando verò insalubre existiti, ut nonnullis accidit, qui in pueritia salubritate corporis vigent
|
|
|
|
111
|
|
|
|
112
|
|
|
|
113 Sexti Capitis. Particula IV. Salubre igitur, & insalubre, & neutrum corpus quot modis dicatur, & quale unumquodque sit, sufficienter explicauimus. De signis verò deinceps dicendum / Quaestio XXVI. De utilitate tractatus de corporibus
|
|
|
|
114
|
|
|
|
115
|
|
|
|
116
|
|
|
|
117 Sanctorii Sanctorii Iustinopolitani Philosophi, & Medici Veneti, Commentariorum in artem medicinalem Galeni. Pars secunda. Septimi Capitis. Particula I. Textus I. Sunt autem ex his salubria quidem quaecumque praesentem indicant sanitatem, & futuram praenunciant, & praeteritam memoriae subijciunt
|
|
|
|
118
|
|
|
|
119
|
|
|
|
120
|
|
|
|
121
|
|
|
|
122
|
|
|
|
123
|
|
|
|
124
|
|
|
|
125
|
|
|
|
126 Quaestio XXVII. Ostenditur rememoratiua, & prognostica signa desumi ab affectu praesenti, & non à praeterito, vel futuro
|
|
|
|
127
|
|
|
|
128 Septimi Capitis. Particula II. Textus 2. Cum verò sunt salubria corpora, haec quidem simpliciter, haec verò, ut nunc quae & bene valentia dicuntur, salubrium simpliciter corporum duplicem diximus esse differentiam
|
|
|
|
129 Octaui Capitis. Particula I. Horum autem dignotiones sumendae sunt ab his, quae secundum essentiae rationem ipsis insunt, & ab his quae ex necessitate consequuntur operationibus, casibùsque, qui propriè accidentia dicuntur
|
|
|
|
130
|
|
|
|
131
|
|
|
|
132
|
|
|
|
133
|
|
|
|
134
|
|
|
|
135 Octaui Capitis. Particula II. Textus 3. Ab essentia quidem ipsa eorum quae optimam habent constitutionem, commoderatione consimilum quidem, in caliditate, frigiditate, humiditate, & siccitate
|
|
|
|
136
|
|
|
|
137
|
|
|
|
138
|
|
|
|
139
|
|
|
|
140 Octaui Capitis. Particula III. Textus 4. Eorum autem quae ab ipsa deficiunt, & adhuc tamen salubria existunt, nonnulla quidem inconsimilium temperatura vitium aliquod paruum habent, nonnulla verò in instrumentariorum commoderatione, & hoc quoque perexiguum
|
|
|
|
141
|
|
|
|
142
|
|
|
|
143
|
|
|
|
144
|
|
|
|
145 Octaui Capitis. Particula IV. Textus 5. In his autem ipsis generibus sunt corporum insalubrium vitia, secundùm utrumque insalubritatis significatum. Terminus autem qui utrumque distinguit, est operationum laesio sensibilis
|
|
|
|
146
|
|
|
|
147 Octaui Capitis. Particula V. Textus 6. Quae verò ab optima corporum constitutione breue aliquid deficiunt, re vera quidem & ipsa in aliquo sunt offensa, non tamen id sensu comprehenditur
|
|
|
|
148 Quaestio XXVIII. An corpus saluberrimum magis resistat causis morbificis, quam corpora intemperata contraria
|
|
|
|
149
|
|
|
|
150
|
|
|
|
151 Octaui Capitis. Particula VI. Textus 7. Quo fit ut tota sanitatis latitudo in tres partes, quarum singulae latitudinem habent non paruam, diuidatur
|
|
|
|
152
|
|
|
|
153 Octaui Capitis. Particula VII. Textus 8. Quae igitur dolore infestantur, & quorum motus sunt vitiosi, aut omninò interierunt, manifestas habent determinationes
|
|
|
|
154
|
|
|
|
155
|
|
|
|
156
|
|
|
|
157 Octaui Capitis. Particula VIII. Textus 9. Et quidem signa sanorum corporum sed quae insalubria, salubriaque, & neutra existunt quantitate distantiae different duobus inuicem contrarijs terminis à nobis statutis, optima videlicet constitutione corporis, & nuper facta aegritudine, ac deinceps considerantibus utri eorum vicinoria sunt ea, quae ad examen corpora veniunt
|
|
|
|
158
|
|
|
|
159
|
|
|
|
160 Octaui Capitis. Particula IX. Textus 11. Cum autem in tres latitudines diuisa sint, corporis insalubris simpliciter indicia trademus : ex his enim & reliquae duae latitudines innotescent
|
|
|
|
161 Quaestio XXIX. De latitudinibus
|
|
|
|
162 Quaestio XXX. An salubre nunc sit à generatione tale
|
|
|
|
163
|
|
|
|
164
|
|
|
|
165 Nonum Caput. De quatuor differentijs partium nostri corporis. Textus 12. Sunt verò earum quatuor uniuersae differentiae: quoniam nonnullae earum principia existunt, aliquae verò ab ipsis originem gabent, aliquae nec aliarum gubernationi praesunt, necque aliunde gubernantur, quum insitas habeant à natura potentias, & quibus reguntur
|
|
|
|
166
|
|
|
|
167
|
|
|
|
168
|
|
|
|
169
|
|
|
|
170
|
|
|
|
171
|
|
|
|
172
|
|
|
|
173 Quaestio XXXI. De pilorum natura
|
|
|
|
174 Quaestio XXXII. De unguibus
|
|
|
|
175 Quaestio XXXIII. An pertineat ad medicum considerare ubi sit anima
|
|
|
|
176 Quaestio XXXIV. An quatuor sint corpori animati principia, ut dicit Galenus, vel sit unum, ut dicit Aristoteles
|
|
|
|
177
|
|
|
|
178 Quaestio XXXV. An facultas influat per spiritus, vel per radios
|
|
|
|
179
|
|
|
|
180 Quaestio XXXVI. An detur spiritus naturalis praeter animalem, & vitalem
|
|
|
|
181
|
|
|
|
182 Decimum Caput. De signis cerebri. Textus 13. Indicia autem singularum temperatura sumpto à cerebro initio, deinceps dicemus. Sunt verò quinque insita genera, quae ipsius naturam totius capitis dispositio
|
|
|
|
183
|
|
|
|
184
|
|
|
|
185 Quaestio XXXVII. An motus cerebri fiat ab arterijs, vel à substantia cerebri, vel ab alijs causis
|
|
|
|
186
|
|
|
|
187 Quaestio XXXVIII. A quae parte cerebri sensus & motus proueniant
|
|
|
|
188 Undecim Capitis. De paruo & magno capite. Paruum igitur caput vitiosae constitutionis cerebri proprium est indicium. Magnum verò non necessario indicat bonam cerebri composituram
|
|
|
|
189
|
|
|
|
190
|
|
|
|
191 Quaestio XXXIX. An facultates principes cerebri prodeant à substantia similari, vel dissimilari
|
|
|
|
192 Undecimi Capitis. Particula II. Textus 15. Quòd ea quae secundum occiput eminentia minatur, simul intueri oportet neruos, atque ceruicem una cum ossibus alijs
|
|
|
|
193
|
|
|
|
194
|
|
|
|
195 Undecimi Capitis. Particula III. Est verò huiusmodi pars spinalis medulae principium, & eius ratione neruorum omnium qui actionibus obseruiunt
|
|
|
|
196
|
|
|
|
197 Quaestio XL. An neruus actiuus possit amittere sensum & non motum
|
|
|
|
198 Undecimi Capitis. Particula IV. Textus 19. Eadem quoque distinctiones adhibendae sunt ad partes capitis anteriores ad frontem attinentes, quae etiam ad posteriores, earumdémque, & paruitatem, & magnitudinem inspicere oportet, atque itidem figuram, & sensus ibi collocatos, visum, gustum atque odoratum
|
|
|
|
199
|
|
|
|
200 Quaestio XLI. Cur surdi à natiuitate sint muti
|
|
|
|
201 Quaestio XLII. An sensus percipiant suam sensationem
|
|
|
|
202 Capitis XII. Particula I. De operationibus principatum obtinentibus. Textus 17. Earum autem operationum quae obtinent principatum, virtus, ac vitium, sunt ipsius principij seorsum tantum modo indicia
|
|
|
|
203
|
|
|
|
204
|
|
|
|
205 Capitis XII. Particula II. Discendi verò facilitas, formarum facilè susceptiuam; memoria autem, stabilem ac formam: sicuti & discendi difficultas, formarum non facilè susceptiuam, & obliuio, fluidam
|
|
|
|
206
|
|
|
|
207
|
|
|
|
208 Quaestio XLIII. De numero actionum cerebri habentium principatum
|
|
|
|
209
|
|
|
|
210 Quaestio XLIV. Ubi sit sensus communis
|
|
|
|
211 Quaestio XLV. An operationes principes in cerebro sint loco distinctae
|
|
|
|
212
|
|
|
|
213
|
|
|
|
214 Quaestio XLVI. An operationes principes pendeant à cerebri conformatione
|
|
|
|
215 Capitis XII. Particula III. Textus 18. Adhuc autem duo indiciorum genera mihi videor praetermisisse, de quibus sum ab initio me dicturum polliticus, quorum alterum ad operationes attinet naturales, alterum verò ad ea quae extrinsecus occursant. Erit autem in utrisque sermo communis
|
|
|
|
216 Capitis XIII. Particula I. De signis bonae temperaturae cerebri. Si quidem cerebram sortiatur bonam quatuor primarum qualitatum temperaturam, omnia quae diximus habebit moderata, & excrementa quae vel per palatum, vel aures, vel nares, vel oculos expurgantur, haec quoque modicè se habebunt, atque ab his quae extrinsecus occursant minimè laedetur, quae scilicet vel calefaciunt, vel frigefaciunt, vel humectant, vel exiccant
|
|
|
|
217
|
|
|
|
218
|
|
|
|
219
|
|
|
|
220 Quaestio XLVII. De aurium sordibus
|
|
|
|
221 Capitis XIII. Particula II. Talibus igitur capilli capitis: cum adhuc sunt infantes subrufi, cum verò pueri, substaui, cùm iam adoleuerint flaui fiunt, mediique sunt inter eos qui omninò sunt crispi, & simplices
|
|
|
|
222 Quaestio XLVIII. De generatione coloris
|
|
|
|
223
|
|
|
|
224
|
|
|
|
225
|
|
|
|
226 Quaestio XLIX. De natura & differentijs colorum
|
|
|
|
227
|
|
|
|
228
|
|
|
|
229 Quaestio L. De canitie
|
|
|
|
230 Quaestio LI. De crispitudine
|
|
|
|
231 Quaestio LII. De caluitio
|
|
|
|
232
|
|
|
|
233 Capitis XIII. Particula III. Quae verò dicitur ac posterius dicenda indicia sunt, accipere oportet, ut in nonam habentibus temperiem habitationibus
|
|
|
|
234 Quaestio LIII. Quid intelligat Galenus per habitationem habentem bonam temperiem
|
|
|
|
235 Capitis XIII. Particula IV. Quae autem ad capillos attinent, non ad locorum tantum, sed ad humorum quoque temperaturam, qui cerebri temperaturae proportione respondent, sunt referenda
|
|
|
|
236 Quaestio LIV. Quid intelligat Galenus per humores proportione respondentes temperaturae cerebri
|
|
|
|
237 Quaestio LV. Quòd clima sit temperatius
|
|
|
|
238
|
|
|
|
239 Capitis XIII. Particula V. Textus 20. Si verò calidius sit, quam oporteat, in altera verò oppositione bonam habeat temperaturam, si quidem in caliditate excesserit, omnia quae dicentur, validiora erunt indicia, sed si paruus fuerit excessus imbecillia
|
|
|
|
240 Capitis XIV. Particula I. De signis caliditatis, praeter ea quae nuper diximus, sunt, quòd ea quae circa caput omnia rubicunda, & calida magis, & quae in oculis venae sensui patent
|
|
|
|
241
|
|
|
|
242
|
|
|
|
243 Capitis XIV. Particula II. Capilli quoque, in his statim in lucem editis habent in capite ortu: & quum plurimum in caliditate à mediocri temperatura recesserint, nigri, & robusti, & crispi fiunt
|
|
|
|
244 Capitis XIV. Particula III. Excrementa verò quae per palatum & nares, & oculos, & aures, pauca, & concocta ipsis existunt, quum integram habuerint sanitatem
|
|
|
|
245 Capitis XIV. Particula IV. Cum verò eis caput repletur, continuo enim actum praesertim, cum nullam victus, seruauerint rationem, tale quid eis accidit, plura quidem in ipsis ecrementa, sed non incocta generantur, implentùrque: atque aggrauantur eorum capita à calidis cibis, potibus, & odoribus
|
|
|
|
246 Quaestio LVI. An odores calefaciant & grauent cerebrum
|
|
|
|
247
|
|
|
|
248 Quaestio LVII. An processus mamillares sint praecipua pars organi odoratus
|
|
|
|
249 Capitis XIV. Particula V. Atque hisce omnibus, quae extrinsecus occursant, in quorum numero est, & qui nobis circunfunditur aër, sed praeterea magis, si non solum natura calida, sed etiam humida talia extiterint
|
|
|
|
250
|
|
|
|
251 Capitis XIV. Particula VI. Breuibus autem somnis huiusmodi temperaturae contentae sunt, neque admodum profundis
|
|
|
|
252
|
|
|
|
253 Capitis XV. De signis cerebri frigidioris. Textus 22. Frigidioris verò, quam oporteat, cerebri indicia sunt plura in propriis meatibus excrementa, & capilli recti, & rufi, & stabiles, & qui longo post natiuitatem tempore nascuntur tenues, atque ab initio malè nutriti, & facilè à causis frigidis offenduntur
|
|
|
|
254
|
|
|
|
255
|
|
|
|
256 Capitis XVI. De signis siccioris cerebri. Textus 23. Siccioris autem cerebri indicia sunt paucae superfluitates effluentes, & sensuum perspicacitas
|
|
|
|
257
|
|
|
|
258
|
|
|
|
259 Capitis XVII. De signis cerebri humidioris. Textus 24. Humidioris verò cerebri indicia, capilli plani, nequamquam calui fiunt: sensus autem turbulenti, & excrementorum multitudo: somni multi, atque profundi. Et haec quidem simplices sunt intemperaturae
|
|
|
|
260
|
|
|
|
261 Capitis XVIII. De signis calidioris & siccioris cerebri. Textus 25. Compositae autem, primum calida, & sicca, secundum quam, & superfluitatibus carent, & sensibus vigent, & plurimum vigilant, & cito calui fiunt, & prima quidem capillorum generatio celerrima est, ac plurimo abundans alimento
|
|
|
|
262
|
|
|
|
263
|
|
|
|
264
|
|
|
|
265 Capitis XIX. Particula I. De signis calidioris & humidioris cerebri. Textus 26. Si verò humiditas adiungatur caliditati, parum utriusque qualitatibus superantibus mediocritatem, color bonus, & quae circa oculos calidiora, venae magnae, & plura excrementa, & mediocriter cocta, & capilli recti, subflaui, & non facilè calui fiunt
|
|
|
|
266
|
|
|
|
267 Capitis XIX. Particula II. Etsi plurimum caliditas, atque humiditas creuerit, his caput est aegritudinibus obnoxium, atque excrementis abundans, & quod facilè à calefacientibus, atque humectantibus offendatur
|
|
|
|
268
|
|
|
|
269
|
|
|
|
270
|
|
|
|
271 Capitis XIX. Particula III. Quòd plurimum in caliditate cerebrum à mediocritate recesserit, paululum autem humidius extiterit, calidae, temperaturae indicia quidem superabunt, cum quibus leuia, quaedam humiditatis signa coniungentur
|
|
|
|
272 Capitis XX. De signis frigidioris & siccioris cerebri. Textus 27. Frigidae verò, & siccae cerebri intemperaturae, frigidum & minimè coloratum sui ratione caput reddunt
|
|
|
|
273 Capitis XXI. De sensibus. Sensus autem eorum in iuuentute quidem omnes vigent, atque omni vitio carent, sed progrediente aetate cito marcescunt
|
|
|
|
274
|
|
|
|
275
|
|
|
|
276 Capitis XXII. Particula I. De signis cerebri frigidioris, & humidioris. Textus 28. Humidae verò, & frigidae cerebri temperaturae faciunt homines graui somno tentari, & ad somnum facilè conuerti, sensibus quoque minimè vigentes, atque excrementis rendundantes
|
|
|
|
277
|
|
|
|
278 Capitis XXII. Particula II. Textus 29. Haec igitur indicia sunt cerebri temperaturae, à quibus si progrediaris ad unumquòdque sensorium dignotiones transferre licebit / Capitis XXIII. Particula I. De temperaturis oculorum. Textus 30. Sed sufficiet de oculis duntaxat facere mentionem
|
|
|
|
279 Capitis XXIII. Particula II. Frigidi verò, his contrarij. Et humidi quidem molles simul, & multa humiditate pleni
|
|
|
|
280
|
|
|
|
281 Capitis XXIV. De magnitudine oculorum. Textus 31. Magnitudo oculorum quidem ubi concinnitas, & operationem virtus, multitudinem benè temperate substantiae ostendit, ex qua sunt conformati: quae si desint multam quidem substantiam, non tamen benè temperatam ostendunt
|
|
|
|
282 Capitis XXV. De paruitate oculorum. Paruitas verò oculorum, adiuncta quidem concinnitate, ac virtutum oiperatione paucam quidem, sed benè temperatam substantiam ostendit
|
|
|
|
283 Capitis XXVI. De coloribus oculorum. Textus 32. Quae verò ad colores attinent, ita distinguere oportet, glauci quidem oculi, qui pura humiditate, ac non multa praefulgent, tales fiunt ob splendidi luminis abundantiam / Quaestio LVIII. An oculi nigri, & albi indicent temperaturas
|
|
|
|
284
|
|
|
|
285
|
|
|
|
286 Capitis XXVII. Particula I. De glaucedine & nigredine oculorum. Glaucus igitur oculus fit, vel propter magnitudinem, vel propter splendorem humoris, qui à Graecis crystalloïdes nominatur
|
|
|
|
287
|
|
|
|
288
|
|
|
|
289 Capitis XXVII. Particula II. Textus 33. Tenuis igitur humor, quo magis ad aquae naturam accedit, & superabundat, humidiorem oculum ostendit: quemadmodum si crassior, ac minor fiat sicciorem
|
|
|
|
290 Capitis XXVIII. De cordis temperaturis. Textus 34. De cordis autem temperaturis deinceps dicendum est
|
|
|
|
291
|
|
|
|
292 Quaestio LIX. De temperatura cordis facta collatione ad cutim
|
|
|
|
293 Capitis XIX. Particula I. De signis cordis calidioris. Textus 35. Calidioris igitur cordis, ut admodum qui ei proprius est, atque conueniens, indicia quaedam sunt inseparibilia, & propria, magnitudino respirationis, & pulsus velocitas, & frequentia, & audacia, & ad actiones natura prompta
|
|
|
|
294
|
|
|
|
295
|
|
|
|
296
|
|
|
|
297 Quaestio LX. A qua causa immediata fiat arteriarum pulsatio
|
|
|
|
298
|
|
|
|
299 Capitis XXIX. Particula II. Textus 36. Quod si multum in caliditate excesserit, tunc furibunda quaedam iracundia, & temeritas adsunt
|
|
|
|
300 Capitis XXIX. Particula III. Magna verò ex parte calidi cordis temperatura uniuersum corpus reddit calidum, nisi hepar vehementius obstiterit
|
|
|
|
301
|
|
|
|
302 Capitis XXIX. Particula IV. Quoniam ei magna spinalis medulla respondet, tantae verò erunt magnitudine vertebrae, quanta & spinalis medulla, quare & spina uniuersa / Capitis XXIX. Particula V. Cum verò cordis caliditas superans perflauerit, ac dilatauerit, in primo sui ortu thoracem
|
|
|
|
303 Capitis XXX. De signis cordis frigidiores. Textus 37. In frigidiore verò corde pulsus minores existunt, quem modo naturae conueniat: non tamen necessario tardiores, vel rariores
|
|
|
|
304
|
|
|
|
305
|
|
|
|
306
|
|
|
|
307 Capitis XXXI. De signis cordis siccioris. Textus 38. Cor autem siccius pulsus efficit duriores, & iram non promptam quidem, sed feram, & quae non facilè sedari queat: magnaque ex parte uniuersum corpus siccius existit, nisi hepar obstiterit
|
|
|
|
308
|
|
|
|
309 Capitis XXXII. De signis cordis humidioris. Textus 39. 40. Cordis verò humidioris signa, pulsus molles, & mores ad iram quidem procliues, sed talem, quae facilè sedari possit: & uniuersum corpus humidius existit, nisi hepar obstiteri / Capitis XXXIII. De signis cordis calidioris & siccioris. Calidi, & sicci cordis, pulsus duri sunt, & magni, & veloces, & frequentes, & respirationes magnae
|
|
|
|
310
|
|
|
|
311
|
|
|
|
312
|
|
|
|
313 Capitis XXXIV. De signis cordis calidioris & humidioris. Textus 41. Si verò caliditas una cum humiditate dominatur, minus quidem his quos antea diximus, hi sunt hirsuti, ad actiones verò nihilominus prompti, non tamen ferus est animus, sed ad iram procliuis tantummodo: [...]
|
|
|
|
314
|
|
|
|
315 Capitis XXV. De signis cordis humidioris & frigidioris. Textus 24. Humidioris verò, & frigidioris cordis, pulsus quidem molles, moribus autem nequamquam audaces, sed timidi, & segnes existunt Tales etiam glabrum pectus habent, minimeque iram retinent, sicuti, & ad iram non admodum sunt prompti. [...]
|
|
|
|
316
|
|
|
|
317
|
|
|
|
318
|
|
|
|
319 Capitis XXXVI. De signis cordis frigidioris & siccioris. Textus 43. Frigidius verò cor, & siccius, pulsus quidem duriores reddit, & paruos: respirationem autem, si quidem thorax paruitatem cordis frigiditati proportionalem habuerit, moderatam, si verò maior extiterit, raram ac tardam
|
|
|
|
320
|
|
|
|
321
|
|
|
|
322
|
|
|
|
323 Quaestio LXI. An respiratio sit motus voluntarius, id est, animalis vel naturalis
|
|
|
|
324 Capitis XXXVII. De signis hepatis calidioris. Textus 44. Hepatis calidioris indicia, venarum latitudo ruffa bilis abundantior, in consistenti verò aetate etiam atra: calidior ipsis sanguis
|
|
|
|
325
|
|
|
|
326
|
|
|
|
327
|
|
|
|
328
|
|
|
|
329
|
|
|
|
330 Capitis XXXVIII. De signis hepatis frigidioris. Textus 45. Frigidioris verò, angustia venarum, pituita abundantior, sanguis frigidior, & totius corporis habitus, nisi à corde calefiat, venter illis glaber est, atque hypocondria
|
|
|
|
331
|
|
|
|
332 Capitis XXXIX. De signis hepatis siccioris. Textus 46. Siccioris autem, sanguis quidem crassior, & minus abundans, venae duriores, & totius habitus corporis siccior
|
|
|
|
333
|
|
|
|
334 Capitis L. De signis hepatis humidiores. Textus 47. Humidioris autem, sanguis quidem abundantior, atque humidior, venae autem molliores, ita verò & uniuersum corpus, nisi partes ad cor attinentes obstiterint
|
|
|
|
335 Capitis XLI. De signis hepatis calidioris & siccioris. Textus 48. Calidioris verò simul, ac siccioris hepatis indicia, hypocondria plurimum hispida, sanguis simul, ac siccior, flaua bilis plurima est
|
|
|
|
336
|
|
|
|
337
|
|
|
|
338
|
|
|
|
339 Capitis XLI. Particula II. Nam quae ex corde caliditas originem habet, potest obtundere eam, quae ab hepate nascitur frigiditatem; sicuti & frigiditas caliditatem
|
|
|
|
340
|
|
|
|
341 Capitis XLII. De signis hepatis calidioris & humidioris. Textus 49. Humidius autem & simul calidius hepar minus quidem quam calidius, & siccius hypocondria reddit hispida
|
|
|
|
342
|
|
|
|
343 Capitis XLIII. De signis hepatis frigidi & humidi. Textus 50. Humidius autem & frigidius hepar habet hypocondria glabra, sanguinem verò ad pituitae naturam accedentem generat, cum venarum angustia, sic & reliquum afficit corpus, nisi à corde ad contrariam naturam transferatur / Capitis XLIV. De signis hepatis frigidi & sicci. Textus 51. Frigidius autem, & siccius hepar cum pauco sanguine efficit corpus, & venarum angustia, atque totum frigidius, & hypocondria glabra, nisi & hic cor dominetur
|
|
|
|
344
|
|
|
|
345 Quaestio LXII. An latitudo venarum vel angustia per se indicent iecoris temperaturam
|
|
|
|
346 Quaestio LXIII. De indicis humorum quantitate, seu qualitate peccantium
|
|
|
|
347
|
|
|
|
348
|
|
|
|
349
|
|
|
|
350 Quaestio LXIV. An urina & pulsus sint propria indicia omnium praedominantium humorum
|
|
|
|
351 Quaestio LXV. De syndrome locorum indicantium dominium peccantium humorum
|
|
|
|
352 Quaestio LXVI. De locorum syndrome indicante bilis abundantiam
|
|
|
|
353
|
|
|
|
354 Quaestio LXVII. De locorum syndrome ex qua colligimus pituitae dominium
|
|
|
|
355
|
|
|
|
356 Quaestio LXVIII. De locorum syndrome indicant dominium melancholiae
|
|
|
|
357
|
|
|
|
358
|
|
|
|
359 Quaestio LXIX. De syndrome indicante polyaemiam
|
|
|
|
360
|
|
|
|
361
|
|
|
|
362 Capitis XLV. De signis temperaturae calidae testiculorum. Textus 52. Temperatura verò testiculorum calida quidem ad venerem procliuis
|
|
|
|
363
|
|
|
|
364 Capitis XLV. Particula II. Frigidior verò contraria efficit. Et humida quidem multo, & humido semine abundant. Sicca pauucum, & modicè crassum generat semen
|
|
|
|
365 Quaestio LXX. De masculorum generatione
|
|
|
|
366 Capitis XLVI. De signis calidae & siccae temperaturae testium. Textus 53. Calidior verò, ac siccior crassum semen habet, & foecundissima est, quae celeriter ab initio protinus ad coïtum excitat animal
|
|
|
|
367
|
|
|
|
368
|
|
|
|
369 Capitis XLVIII. De signis calidae & humidae temperaturae testium. Textus 54. Su autem caliditas humiditati coniungatur, hirsuti quidem tales minus, plus verò semine abundunt
|
|
|
|
370 Capitis XLVIII. De signis frigidae & humidae temperaturae testium. Textus 55. Si verò frigidiorem, & humidiorem temperaturam testiculi habuerint, partes circumpositae glabrae sunt, & tardè rem veneream exercere incipiunt
|
|
|
|
371
|
|
|
|
372 Capitis XLIX. De signis frigidae & siccae temperaturae testiculorum. Textus 56. Frigidior verò, & siccior temperatura similis quidem in reliquis est antedictae: crassius verò semen in ipsa existit, atque omninò paucum / Quaestio LXXI. An mulier sit calidior mare
|
|
|
|
373
|
|
|
|
374 Quaestio LXXII. A qua parte semen decidat
|
|
|
|
375
|
|
|
|
376
|
|
|
|
377
|
|
|
|
378
|
|
|
|
379 Quaestio LXXIII. An semen simul sit efficiens, & materia primi conceptus
|
|
|
|
380
|
|
|
|
381
|
|
|
|
382
|
|
|
|
383 Quaestio LXXIV. De virtute formatrice
|
|
|
|
384
|
|
|
|
385
|
|
|
|
386
|
|
|
|
387 Quaestio LXXV. De similitudine filiorum
|
|
|
|
388
|
|
|
|
389 Capitis L. Particula I. De habitu totius corporis. Textus 57. Totius autem corporis habitus diximus, & superius quomodo & hepatis, & cordis naturam sequantur, ei autem magis assimilantur, quod unam aliquam ex primis qualitatibus potentiorem habuit, quas & effectiuas appellant
|
|
|
|
390
|
|
|
|
391
|
|
|
|
392 Capitis L. Particula II. Textus 58. Dicentur igitur, & horum temperaturae indicia, in benè temperata habitatione
|
|
|
|
393 Capitis LI. Particula I. De signis moderatae temperaturae. Textus 59. Moderatae temperaturae indicia secundùm totum animalis habitum
|
|
|
|
394
|
|
|
|
395 Capitis LI. Particula II. Medium est enim exquisitè huiusmodi corpus inter omnes excessus, ut qui ad ipsum dicantur, & cognoscantur
|
|
|
|
396 Capitis LII. De signis calidae temperaturae habitus corporis. Textus 60. Quaecumque autem in caliditate à medio recedunt, non tamen in humiditate, & siccitate
|
|
|
|
397
|
|
|
|
398 Quaestio LXXVI. De pinguedine
|
|
|
|
399
|
|
|
|
400
|
|
|
|
401
|
|
|
|
402 Capitis LIII. De signis frigidae temperaturae totius habitus corporis. Textus 61. Frigidioris autem temperaturae indicia sunt pilorum carentia, pinguedo, & frigiditas, quae tangentibus obuiat
|
|
|
|
403 Capitis LIV. De signis siccae temperaturae. Textus 62. Siccior autem temperaturea tanto gracilior est, & durior bona temperatura, quanto maior est siccitas. In reliquis autem eodem modo se habet
|
|
|
|
404
|
|
|
|
405 Capitis LV. De signis humidae temperaturae. Textus 63. Et humidior etiam in reliquis quidem eodem modo se habet: melius autem carnosa, & mollior, & quidem secundum coniugationem qualitatum primarum, factae intemperaturae compositam habent indiciorum formam
|
|
|
|
406 Capitis LVI. De signis calidae & siccae temperaturae. Calidior simul, ac siccior est hirsuta magis; ac calida, & dura existit, & pinguedine caret: tenuisque est, & capillos nigros habet
|
|
|
|
407 Capitis LVII. De signis calidae & humidae temperaturae. Textus 64. Calidior autem, & humidior temperatura mollior, & calidior, & carnosior tanto est bona temperatura, quantum & utrisque qualitatibus aucta fuerit, quod si plurimum augeatur, cito à putridis corripitur morbis; quoniam & humorum vitio promptè laborat
|
|
|
|
408
|
|
|
|
409 Capitis LVIII. De signis frigidae & humidae temperaturae. Textus 65. Frigidior autem & humidior temperatura, si parum quidem utraque augeatur pilis nuda est, & alba, & mollis, & crassa, & pinguis
|
|
|
|
410
|
|
|
|
411 Capitis LIX. Particula I. De signis frigidae & siccae temperaturae. Textus 66. Si autem frigiditas unà cum siccitate aequinliter augeatur, natura durum ac tenue, ac glabrum corpus habent, & tangentibus frigidum; pinguedo tamen ipsis (et graciles sint) per carnes dispersa
|
|
|
|
412
|
|
|
|
413
|
|
|
|
414
|
|
|
|
415 Capitis LIX. Particula II. Textus 67. Ubi verò calida, & sicca temperatura in tempore decrementi, & in frigidum, & siccum
|
|
|
|
416 Capitis LIX. Particula III. Textus 68. In omnibus verò de quibus supra diximus, & postea dicemus, commune est temperaturae indicium, si membrum facilè frigesit, vel frigiditatis, vel raritatis
|
|
|
|
417
|
|
|
|
418 Quaestio LXXVII. Cur aqua calefacta citius congeletur / Capitis LIX. Particula IV. Textus 69. Inspicere autem oportet si eandem omnes musculi seruant temperaturam, vel minimè eandem, atque in omnibus animaduertere subiectorum ossium quantitatem
|
|
|
|
419
|
|
|
|
420
|
|
|
|
421
|
|
|
|
422 Quaestio LXXVIII. An moderata temperatura semper edat operationem perfectiorem aliis temperaturis, & magis resistat
|
|
|
|
423
|
|
|
|
424 Quaestio LXXIX. An temperamentum aequale sit longioris vitae, quam aliae temperaturae
|
|
|
|
425
|
|
|
|
426 Quaestio LXXX. De secundis humiditatibus
|
|
|
|
427 Capitis LX. De signis ventriculi sicci. Textus 70. Ventriculi indicia eius quidem, qui natura siccior existit si celeriter sitibundi fiant & paucus ei sufficiat potus à plurimo autem aggrauentur
|
|
|
|
428
|
|
|
|
429 Quaestio LXXXI. An similia similibus conseruentur
|
|
|
|
430
|
|
|
|
431
|
|
|
|
432 Capitis LXI. De signis humidi ventriculi. Humidioris autem, si neque sitibundi fiant, & superabundans humidum facilè tollerent, & cibis gaudeant humidioribus
|
|
|
|
433
|
|
|
|
434 Capitis LXII. De signis calidi ventriculi. Textus 71. Calidior verò à natura ventriculus melius quidem concoquit, quam appetat, & multo magis quaecunque dura sunt, & non facilè alterationem suscipiunt, nam quae facilè alterantur in ipso corrumpuntur, gaudetque calidis potibus, ac cibis: neque à frigidis ullam percipit noxam, si modice ipsis utatur
|
|
|
|
435
|
|
|
|
436
|
|
|
|
437 Quaestio LXXXII. De causa appetitus
|
|
|
|
438
|
|
|
|
439 Quaestio LXXXIII. Per quas vias aciditas feratur à liene ad stomachum
|
|
|
|
440 Capitis LXIII. De signis frigidi ventriculi. Frigidus verò natura ventriculus, ad appetendum quidem plurimum viget, ad concoquendum aut minimè, tales praesertim cibos qui frigidi sunt, & non facilè alterationem suscipiunt
|
|
|
|
441
|
|
|
|
442 Quaestio LXXXIV. De aceto
|
|
|
|
443
|
|
|
|
444 Quaestio LXXXV. Aciditas cui per se conueniat
|
|
|
|
445
|
|
|
|
446
|
|
|
|
447 Capitis LXIII. Particula II. Textus 72. Malae verò temperaturae morbi ratione ventriculum occupant, hoc differunt ab his, quae naturales existunt, quoniam contraria, non autem similia appetunt, quemadmodum naturales
|
|
|
|
448 Capitis LXIV. Particula I. De compositis temperaturis ventriculi. Malae autem temperaturae in ventriculo coniugatae, ex compositione simplicium cognoscuntur
|
|
|
|
449 Quaestio LXXXVI. An ventriculus nutriatur chylo
|
|
|
|
450
|
|
|
|
451 Quaestio LXXXVII. An chylus magis à ventriculo, quam à visceribus illum circumstantibus fiat
|
|
|
|
452 Capitis LXIV. Particula II. Textus 73. Oportet autem eas quae iam sunt dictae diligenter aduertere, easdem ab his quae dicentur, distinguentes
|
|
|
|
453
|
|
|
|
454 Capitis LXV. De signis calidioris pulmonis. Sed qui ob horum sitiunt caliditatem plus inspirant, & longius expirant, atque aestum in thorace sentiunt, non sicuti qui ventriculi ratione in ilijs caliditatem patiuntur
|
|
|
|
455
|
|
|
|
456 Capitis LXVI. De signis frigidis pulmonis. Ita & hi qui contrario modo se habent à frigida inspiratione sensibilem sentiunt affectum
|
|
|
|
457
|
|
|
|
458 Capitis LXVII. Particula I. De signis pulmonis sicci. Textus 74. Pulmonis autem siccitates excrementis vacant, & pituita, & vocem claram efficiunt / Capitis LXVII. Particula II. Quemadmodum humiditates obscuram reddunt, ac raucam: & cum vehementius aut acutis loqui studuerint, tunc intercidunt excrementa
|
|
|
|
459 Quaestio LXXXVIII. An pulmo sit calidus & humidus
|
|
|
|
460
|
|
|
|
461 Quaestio LXXXIX. De motu pulmonis
|
|
|
|
462 Capitis LXVIII. De voce. Textus 77. Non tamen ipsa vocis magnitudo à caliditate, sicuti neque paruitas à frigiditate inest, sed altera quidem asperae arteriae latitudinem sequitur, & vehementiorem efflatum, paruitas verò à contrariis aduenit causis
|
|
|
|
463
|
|
|
|
464 Capitis LXVIII. Particula II. Nam & lenis vox, arteriae lenitatem consequitur, sicuti & asperitatem: lenitas igitur arteriae moderatam sequitur temperaturam
|
|
|
|
465
|
|
|
|
466
|
|
|
|
467
|
|
|
|
468 Capitis LXIX. Cur de temperaturis aliarum partium corporis nil dicat. Textus 76. Reliquae verò partes animalis interiores exilia habent temperaturae indicia: tentandum tamen ea ex iuuantibus, & nocentibus agnoscere: ac praeterea naturalium potentiarum operationes
|
|
|
|
469
|
|
|
|
470 Capitis LXX. De signis malae compositionis sanorum. Textus 77. Circa magnitudinem verò, vel formationem, vel numerum, vel situm quaecunque quidem sensibus subijciuntur errata, cognitu facillima sunt
|
|
|
|
471 Capitis LXXI. De ventriculo paruo & rotundo. Quae autem intra corpus sunt, non omnia possunt cognosci
|
|
|
|
472 Capitis LXXII. De vesica pauca & prominente. Sic & cuiusdam vesicam contigit intueri, ita expositam, ac paruam, ut si quando urinam tardius excerneret, tumor quidam circumscriptus manifestè cerneretur
|
|
|
|
473 Capitis LXXII. Particula II. Tentare autem oportet quam maximè fieri potest virtutem, ac vitium ipsorum, & si non certissima scientia, artificiosa saltem coniectura comprehendere: veluti exempli gratia in hepate
|
|
|
|
474 Capitis LXXIII. De hepate paruo. Vidi enim aliquos, & quidem quam plures quibus venae erant angustae, & totum corpus colore priuatum, quod si plusculum cibi assumpsissent, qui praesertim flatibus excitandis aptus esset, & crassus, &c tenax
|
|
|
|
475 Capitis LXXIV. Alterum vidi cuius totus habitus pituitam prae se ferebat, quotidie tamen bilem ruffam euomebat
|
|
|
|
476
|
|
|
|
477 Capitis LXXV. Tractatus de signis corporum aegrotantium. Textus 78. et 79. Quaecunque verò et nunc insalubria sunt, hoc est, quae iam aegritudinem patiuntur, dignoscere & haec ipsa oportet
|
|
|
|
478
|
|
|
|
479
|
|
|
|
480 Quaestio XC. An dolor sit operatio laesa
|
|
|
|
481
|
|
|
|
482
|
|
|
|
483 Capitis LXXVI. De signi cerebri patientis. Textus 80. Particulatim autem quae quidem sunt in cerebro aegrae dispositiones, aut dementiae speciebus, aut sensuum, vel imaginationum laesionibus, aut actuum qui secundum electionem fiunt
|
|
|
|
484
|
|
|
|
485
|
|
|
|
486 Capitis LXXVII. De signis cordis patientis. Textus 81. Quae verò in corde sunt ex difficilis anhelitus speciebus: & tremulis motibus qui ipsi contingunt
|
|
|
|
487
|
|
|
|
488
|
|
|
|
489 Capitis LXXVIII. De signis hepatis patientis. Textus 82. Quae autem in hepate, ex defectu humorum, atque abundantia, & ad id quod praeter naturam euersione, & colore malo, ac praeterea ex permutatione naturae, in his quae ad alimenti deductionem, aut superfluitatum attinent excretionem
|
|
|
|
490
|
|
|
|
491
|
|
|
|
492
|
|
|
|
493 Capitis LXXIX. De signis aegri ventriculi. Textus 83. Sic & ventriculi affectus cognoscitur, ubi in concoctione delinquitur: & appetitu humidi, vel sicci aliment
|
|
|
|
494
|
|
|
|
495
|
|
|
|
496
|
|
|
|
497
|
|
|
|
498
|
|
|
|
499
|
|
|
|
500
|
|
|
|
501 Capitis LXXX. Particula I. De signis patientis thoracis. Textus 84. 85. Ita & thoracis agnoscuntur affectus expirandi difficultatibus, tussibus, & doloribus, qui in ipso fiunt, & ex eorum quae expuuntur differentia
|
|
|
|
502
|
|
|
|
503
|
|
|
|
504 Capitis LXXX. Particula II. Textus 86. 87. Secundum verò eandem proportionem, & in alijs omnibus accidit partibus: nam ex tumore, dolore, & operationum laesione, & excrementorum differentia, sumentur indicia
|
|
|
|
505 Capitis LXXX. Particula III. Textus 88. Dolor autem quemcunque obsederit locum, aut continuitatis solutionem, aut subitam alterationem ostendit, soluitur autem continuitas incisione, exesione, fractione, & tentione
|
|
|
|
506
|
|
|
|
507
|
|
|
|
508 Quaestio XCI. De causa prima, & immediata doloris
|
|
|
|
509
|
|
|
|
510
|
|
|
|
511
|
|
|
|
512
|
|
|
|
513
|
|
|
|
514 Quaestio XCII. An dolor sentiatur ab aliquo sensu
|
|
|
|
515
|
|
|
|
516 Capitis LXXX. Particula IV. Textus 89. Laeditur autem operatio tripliciter; aut quia debiliter; aut quia vitiosè; aut quia nullo modo fit
|
|
|
|
517 Capitis LXXXI. Textus 90. 91. Quaecunque autem excernuntur nonnulla quidem sunt veluti partes patientium locorum: nonnulla verò tamquam excrementa
|
|
|
|
518
|
|
|
|
519 Sexaginta. Sympathiae, & idiopathiae humani corporis ex Gal. & anatomiae arcanis desumptae. Digressio XCIII
|
|
|
|
520
|
|
|
|
521
|
|
|
|
522
|
|
|
|
523
|
|
|
|
524
|
|
|
|
525
|
|
|
|
526
|
|
|
|
527
|
|
|
|
528
|
|
|
|
529
|
|
|
|
530
|
|
|
|
531
|
|
|
|
532
|
|
|
|
533
|
|
|
|
534
|
|
|
|
535 Capitis LXXXII. Particula prima. De signis neutrorum decidentiae, & conualescentiae. Textus 92. Eorum igitur indicia quibus aegritudinis periculum imminet, mediam formam habent inter ea, quae sanis, & quae aegrotantibus eueniunt: siquidem sanis omnia secundum naturam insunt, praeter naturam verò aegrotantibus quatenus aegrotant
|
|
|
|
536
|
|
|
|
537
|
|
|
|
538 Capitis LXXXII. Particula II. Textus 93. Eadem verò ratione, & quaecunque aegrotantibus signa salutaria apparent, dicentur quidem salubria, quia futuram sanitatem ostendunt / Capitis LXXXII. Particula III. Textus 94. Secundum verò alterum significatum, quaecunque his qui à morbo referuntur insunt, signa neutra appellamus, neque in alio significato accipiunt ea quae senibus insunt, haec quidem omnia pluribus, & conceptibus, & rationibus subijciuntur
|
|
|
|
539
|
|
|
|
540 Capitis LXXXII. Particula IV. De signis decidentiae. Textus 95. Nunc quae futuram praemonstrant aegritudinem, prius exequamur
|
|
|
|
541
|
|
|
|
542
|
|
|
|
543
|
|
|
|
544
|
|
|
|
545
|
|
|
|
546
|
|
|
|
547 Capitis LXXXII. Particula V. Textus 99. Morsus quoque ventris, vel in ore ventriculi, vel in aliquo intestinorum, aut cum aluus subducitur, aut cum vomitus excitatur, aut cum mingitur, siue aliquis alius dolor moderatus ex genere quidem existit eorum, quae praeter naturam
|
|
|
|
548 Capitis LXXXII. Particula VI. Textus 97. Sic & quaecunque in sensibus: non in eo, quod magis, aut minus inuicem differunt, sed eo quod toto genere sunt praeter naturam
|
|
|
|
549
|
|
|
|
550
|
|
|
|
551 Quaestio XCIIII. De organo tactus
|
|
|
|
552
|
|
|
|
553 Capitis LXXXIII. Particula I. Textus 98. Atque iam in aegrotantibus signa videntur, ex quibus nonnulla salutem, nonnulla mortem portendunt
|
|
|
|
554 Capitis LXXXIII. Particula II. Textus 99. Sumuntur autem, ut uniuersaliter dicamus, ex operationum virtute, ac vitijs: secundum partem verò ex particularium operationibus, quarum genera ante diximus
|
|
|
|
555
|
|
|
|
556
|
|
|
|
557
|
|
|
|
558
|
|
|
|
559
|
|
|
|
560 Capitis LXXXIII. Particula III. Textus 100. Quare fieri non potest quin omninò significent, aut naturam materici, aut materiam naturae, aut neutrum neutro dominari. [...]
|
|
|
|
561
|
|
|
|
562 Quaestio XCV. An motus symptomatici sint omninò inutiles
|
|
|
|
563
|
|
|
|
564
|
|
|
|
565 Sanctorii Sanctorii Iustinopolitani in Patavino Gymnasio Medicinae Theoricam ordinariam primo loco profitentis, Commentaria In artem Medicinalem Galeni. Pars tertia / Capitis LXXXIV. De causis salubribus, insalubribus, & neutris. Textus 1. 2. Quoniam verò & harum hae quidem salubres, hae autem insalubres, hae verò neutrae, primum de causis salubribus erit sermo
|
|
|
|
566
|
|
|
|
567
|
|
|
|
568
|
|
|
|
569
|
|
|
|
570
|
|
|
|
571
|
|
|
|
572 Quaestio XCVI. Quomodo natura rei insinuet inuentionem causarum salubrium
|
|
|
|
573 Capitis LXXXV. Particula I. Textus 3. Secundum quot igitur alteratur modos, tot auxiliorum, hoc est causarum sonseruatricum genera habebit, quas ex his, quae dicta sunt liquet esse excorrectiuarum genere
|
|
|
|
574
|
|
|
|
575 Quaestio XCVII. Ostenditur unum indicare solum unum
|
|
|
|
576 Capitis LXXXV. Particula II. Textus 4. Alteratur igitur corpus à nonnullis quidem necessariò, à quibusdam verò non necessariò
|
|
|
|
577
|
|
|
|
578
|
|
|
|
579 Capitis LXXXV. Particula III. Textus 5. Quot igitur numero sint ea, que ex necessitate corpus alterant distinguentes, proprium in singulis eirum causarum salubrium genus inueniemus
|
|
|
|
580
|
|
|
|
581
|
|
|
|
582 Capitis LXXXV. Particula IV. Ab aëre quidem ambiente, quia aut calefit, aut frigi fit, aut exiccatur, aut humectatur, vel secundum horum patitur coniugationem, aut in tota substantia alteratur
|
|
|
|
583
|
|
|
|
584
|
|
|
|
585 Quaestio XCVIII. De qualitatibus occultis, quae agunt tota substantia
|
|
|
|
586
|
|
|
|
587
|
|
|
|
588
|
|
|
|
589
|
|
|
|
590
|
|
|
|
591
|
|
|
|
592 Capitis LXXXV. Particula V. Ex motu verò, & quiete cum utraque modum excesserint, aut calefactum, aut refrigeratum, aut humectarum, aut exiccatum, vel aliquid secundum horum patiens coniugationem.
|
|
|
|
593
|
|
|
|
594
|
|
|
|
595
|
|
|
|
596
|
|
|
|
597
|
|
|
|
598
|
|
|
|
599 Quaestio XCIX. De numero coctionum, & de illorum excrementis
|
|
|
|
600
|
|
|
|
601 Capitis LXXXV. Particula VI. Textus 6 & 7. Omnia igitur nunc dicta genera materiae, quaedam sunt salubrium causarum.
|
|
|
|
602
|
|
|
|
603 Capitis LXXXV. Particula VII. Neque enim st rationi consentaneum etiam temporis occasionem, quae in his, quae dicta sunt continetur, veluti tertium aliquod ab eisdem diuersum introducere. ... Textus 8. Si quidem temporis inde ortum habet, quoniam fluxibile, ac facilè mutabile est mortale corpus, ac pro transmutationis modo aliis alio tempore eget auxiliis.
|
|
|
|
604
|
|
|
|
605
|
|
|
|
606 Capitis LXXXV. Particula VIII. Textus 9. Quoniam verò in his ipsis intentionibus, & aliae causae salubres, & id quod propositum est genus continentur, rursus easdem repetamus causas
|
|
|
|
607 Capitis LXXXV. Particula IX. Textus 10. Optimae igitur corporis constitutioni, cum circunfusus aer fuerit in temperie positus, & earum rerum de quibus nuper diximus, quietis scilicet & motus, somni, vigiliae,
|
|
|
|
608
|
|
|
|
609
|
|
|
|
610 Capitis LXXXV. Particula X. Textus 11. Hi verò sunt mediocritatis termini, in aëre quidem ambiente, ut neque horreat propter frigus, neque sudet propter aestum
|
|
|
|
611
|
|
|
|
612 Capitis LXXXIII. Particula XI. Textus 12. In exercitijs autem, cum primum lassari caeperit corpus, confestim quiescere
|
|
|
|
613
|
|
|
|
614
|
|
|
|
615
|
|
|
|
616
|
|
|
|
617 Capitis LXXXV. Particula XII. Textus 13. In cibis autem coctionis perfectio, & excrementorum modus in quali, quantoque conueniens (aequalis verò quodammodo in his coctioni appetitus).
|
|
|
|
618
|
|
|
|
619
|
|
|
|
620 Brevis digressio De urinis. Quaestio C
|
|
|
|
621
|
|
|
|
622 Quaestio CI. An Coena sit prandio liberalior
|
|
|
|
623
|
|
|
|
624
|
|
|
|
625 Capitis LXXXV. Particula 13. Textus 14. Sic & somno modum ipsa natura praefinit, his qui optimam corporis constitutionem sunt sortiti, & tunc à somno excitantur, cum corpus ampliori quiete non egeat
|
|
|
|
626
|
|
|
|
627
|
|
|
|
628 Capitis LXXXV. Particula XIV. Textus 15. Cùmque talem victus rationem adhibuerint, nullum est in eorem excrementis delictum, quae vel per ventrem, vel urinae meatus,
|
|
|
|
629
|
|
|
|
630
|
|
|
|
631 Capitis LXXXV. Parrticula XV. Textus 16. Liquet autem ab ipsis caueri oportere omnes animi immodicos affectus, videlicet, irae, tristitiae, furoris, timoris, inuidiae: haec enim alterant, atque à naturali statu corpus auertunt
|
|
|
|
632
|
|
|
|
633 Capitis LXXXVI. Particula I. Textus 17. Venereorum verò iuxta Epicuri sententiam, nullus est usus salubris:
|
|
|
|
634
|
|
|
|
635 Quaestio CII. Dubitationes, an coïtus conserat
|
|
|
|
636
|
|
|
|
637
|
|
|
|
638 Capitis LXXXVI. Particula II. Textus 18. Tempus verò ad utendum opportunum cum omnium in rerum circumstantium exquisita mediocritate corpus fuerit constitutum:
|
|
|
|
639
|
|
|
|
640 Quaestio CIII. De tempore opportuno coëundi
|
|
|
|
641
|
|
|
|
642 Capitis LXXXVI. Particula III. Textus 19. Horum autem singulorum quae dicta sunt, qualitas in optima corporis constitutione est eligenda;
|
|
|
|
643
|
|
|
|
644
|
|
|
|
645 Capitis LXXXVI. Particula IV. Textus 20. At si quod ab optima constitutione defecerit coprus, non autem vehementer, & hae quae ipsius sanitatem causae conseruant, proportione mutabuntur.
|
|
|
|
646
|
|
|
|
647
|
|
|
|
648
|
|
|
|
649 Capitis LXXXVI. Particula V. Textus 21. Rectè quidem causarum utetur materia, qui naturales earum potentias agnouerit, veluti quod motus, defectus alimenti, vigiliae, excretio, & omnes animi affectus corpus exiccant,
|
|
|
|
650
|
|
|
|
651 Capitis LXXXVI. Particula VI. Textus 22. Quod si permutare, atque ad melius traducere statuerit, alterum est hic salubrium causarum genus, his quidem quas nuper diximus contrarium:
|
|
|
|
652
|
|
|
|
653 Capitis LXXXVI. Particula VII. Textus 23. Nam tale causarum genus naturales corrigit intemperantias, alterum verò de quo suprà diximus temperaturam conseruat.
|
|
|
|
654
|
|
|
|
655 Capitis LXXXVI. Particula VIII. Textus 24. Quo pacto igitur, & hoc ipsum primum causarum genus conseruatiuum appellamus nam forte magis alteratiuum, & curatiuum, & naturalium defectuum correctiuum vocare conueniat.
|
|
|
|
656 Capitis LXXXVI. Particula IX. Textus 25. Quaecunque igitur similem habent in omnibus corporis partibus intemperiem, eadem egent pro curatione, quae verò dissimilem, dissimili.
|
|
|
|
657
|
|
|
|
658 Capitis LXXXVII. Particula I. De causis salubribus partium organicarum. Textus 26. Instrumentariarum autem partium causae salubres, quemadmodum & hic ab optima constitutione delinquitur, ita & inuicem distabunt / Capitis LXXXVII. Particula II. Textus 26. In formatione igitur plures contingunt errores:
|
|
|
|
659
|
|
|
|
660
|
|
|
|
661 Capitis LXXXVII. Particula III. Textus 28. Quaecunque igitur partes in figurae delinquunt, veluti quae valaesae, varae, & obliquae appellantur:
|
|
|
|
662
|
|
|
|
663
|
|
|
|
664 Capitis LXXXVII. Particula V. Textus 29. Et quidem, quae naturalem magnitudinem partes exuperant, quiete, ac commoda alligatione minores redduntur, augentur autem & naturali motu, & frictione moderata, & quibuscunque alijs plus sanguinis attrahere natura aptis
|
|
|
|
665
|
|
|
|
666
|
|
|
|
667
|
|
|
|
668 Quaestio CIIII. Ad quod morbi genus reducatur lapis in vesica
|
|
|
|
669
|
|
|
|
670
|
|
|
|
671 Capitis LXXXVII. Particula V. Textus 30. Neque in obscuro est, quod duo saepius, aut tria vitia eandem partem possunt occupare, sicuti in eo qui ventriculum paruum simul, atque rotundum, atque aduersus septum habuit incubentem.
|
|
|
|
672 Capitis LXXXVII. Particula VI. Alteri verò, cui obstructio in hepate ob vasorum angustiam saepius contingebat, extenuans victus pro remedio inuentus est
|
|
|
|
673
|
|
|
|
674 Capitis LXXXVIII. Particula I. De solutione continuitatis. Textus 31. Reliquum igitur id morbi genus est, quod & similaribus, & instrumentarijs partibus commune existit:
|
|
|
|
675 Capitis LXXXVIII. Particula II. Textus 32. Salubres verò causas, ut his quos nemo dubitat, aegrotare, deinceps percurramus, à mala temperatura exordium facientes.
|
|
|
|
676
|
|
|
|
677
|
|
|
|
678
|
|
|
|
679
|
|
|
|
680
|
|
|
|
681 Capitis LXXXVIII. Particula III. Textus 33. Huius itaque postremae, hae quidem in praeseruatiua artis parte continentur, hae verò in salubri.
|
|
|
|
682
|
|
|
|
683
|
|
|
|
684 Capitis LXXXVIII. Particula IV. Textus 34. Prohibebitur autem sublata ea dispositione, quam sequi natura apta est.
|
|
|
|
685
|
|
|
|
686
|
|
|
|
687
|
|
|
|
688
|
|
|
|
689 Capitis LXXXIX. Particula I. De communissima intentione curatiua. Textus 35. Curatio verò unam praecipuam, ac communissimam habet intentionem, ad is, quod est dispositioni auferendae contrarium.
|
|
|
|
690
|
|
|
|
691
|
|
|
|
692
|
|
|
|
693
|
|
|
|
694 Capitis LXXXIX. Particula II. Textus 36. At manifestum est, quod secundum potentiam, non autem imaginationem, & calefaciens, & refrigerans, & quaecunque alia huiuscemodi oportet assumere.
|
|
|
|
695
|
|
|
|
696 Capitis LXXXIX. Particula III. Textus 37. Ad inuentionem autem salubrium causarum, quaecunque quidem, ut ad eam, quae iam facta est, aegritudinem, causae salubres existunt,
|
|
|
|
697 Capitis LXXXIX. Particula IV. Textus 38. Esto enim si ita contigerit in humoribus putrescentibus accendi febrem.
|
|
|
|
698
|
|
|
|
699
|
|
|
|
700 Quaestio CV. Digressio de putredine
|
|
|
|
701
|
|
|
|
702 Capitis LXXXIX. Particula V. Textus 39. Sed dicta quidem alterationis species concoctio existit, quam ubi inuenerimus à quibusnam causis fieri contingat, tunc utique eorum, quae hoc pacto salubria sunt scientiam tenebimus
|
|
|
|
703
|
|
|
|
704
|
|
|
|
705
|
|
|
|
706
|
|
|
|
707
|
|
|
|
708 Quaestio CVI. Quid sit concoctio
|
|
|
|
709
|
|
|
|
710 Capitis LXXXIX. Particula VI. Textus 40. Euacuationes autem fiunt, & per sanguinis missionem, & clysteris usum, & per urinae vias, atque eam, quae per cutem fit transpirationem, ac praeterea per eam, quae fit ad partes oppositas attractionem, atque ad alias propinquas deriuationem.
|
|
|
|
711
|
|
|
|
712
|
|
|
|
713
|
|
|
|
714 Quaestio CVII. An auersio per distantissima sit conditio, quae conueniat per se reuulsioni
|
|
|
|
715
|
|
|
|
716 Quaestio CVIII. Quid per rectitudinem seruandam in reuulsione intelligit debeat
|
|
|
|
717 Quaestio CIX. Quid intelligendum sit, dum dicimus reuulsionem fieri per vasa communia
|
|
|
|
718 Quaestio CX. An auersio humorum ad originem sit conditio, quae conueniat per se reuulsioni
|
|
|
|
719 Quaestio CXI. In quibus conueniant, & in quibus differant reuulsio, & deriuatio / Quaestio CXII. An reuulsio conueniat non solum fluentibus, verum etiam fluxis & fluxuris humoribus
|
|
|
|
720 Quaestio CXIII. A quo indicetur missio sanguinis
|
|
|
|
721
|
|
|
|
722
|
|
|
|
723
|
|
|
|
724
|
|
|
|
725
|
|
|
|
726
|
|
|
|
727 Capitis LXXXIX. Particula VII. Textus 41. Eadem ratione in aliis tribus intemperaturis, si unum commune praeceptum obseruabimus, ut unamquamque prius,
|
|
|
|
728
|
|
|
|
729
|
|
|
|
730 Quaestio CXIV. De ordine, & potestate indicantium
|
|
|
|
731
|
|
|
|
732 Capitis LXXXIX. Particula VIII. Textus 42. Secundum verò compositas intemperaturas ex simplicibus compositio commonstrabit salubria praecepta, cum hic quoque studuerimus pro magnitudine intemperaturae eidem conueniens inuenire remedium:
|
|
|
|
733
|
|
|
|
734
|
|
|
|
735 Capitis LXXXIX. Particula IX. Textus 43. Si igitur ipsi particulae patienti admoueatur tale remedium: tanto erit frigidus, atque humidius, quantum exigit partis affectae indicatio. ... / Textus 44. A situ quidem loci, ut nuper diximus, inuenit indicatio salubre remedium
|
|
|
|
736
|
|
|
|
737
|
|
|
|
738 Capitis LXXXIX. Particula X. A formatione autem, & situ simul, quando effluxus sensibiles, atque ad alium locum foraminibus patentes habuerint, aut his omninò caruerint.
|
|
|
|
739 Capitis LXXXIX. Particula XI. Textus 45. Illud verò manifestum, quod earum, quae intemperaturam efficiunt causarum, curatio fit per euacuationem; nam ipsae intemperaturae sola alteratione curantur
|
|
|
|
740 Capitis XC. Particula I. Textus 46. Continuatis autem solutionis curatio, intentionem quidem habet unionem, quae in partibus quidem instrumentariis impossibilis est: in similibus verò non semper possibilis.
|
|
|
|
741
|
|
|
|
742 Quaestio CXV. Disputatio contra Falopium, Trincauellium, & Argenterium. De solutione continui
|
|
|
|
743
|
|
|
|
744
|
|
|
|
745
|
|
|
|
746
|
|
|
|
747
|
|
|
|
748 Capitis XC. Particula II. Textus 47. Ipsam verò antecedit, quando vulnus maius existerit, partium applicatis distantium, quae ex formationis genere existit.
|
|
|
|
749
|
|
|
|
750 Capitis XC. Particula III. Textus 48. Coalescere autem facit ea, quae inuicem distant, ac pristinam restituit unitatem ipsa natura.
|
|
|
|
751 Capitis XC. Particula IV. Textus 49. Sed quo pacto, & primum, & secundum impleamus officium, dictum est.
|
|
|
|
752 Quaestio CXVI. De hyporrysi, siue de subfluxione
|
|
|
|
753
|
|
|
|
754
|
|
|
|
755
|
|
|
|
756
|
|
|
|
757
|
|
|
|
758 Capitis XC. Particula V. Textus 50. Haec quidem est solutae continuitatis curatio, cum ipsa sola seorsum in carnosa oarte constiterit. ... / Capitis XCI. Particula I. Textus 51. Fractio igitur est continuitatis in osse solutio:
|
|
|
|
759
|
|
|
|
760
|
|
|
|
761 Capitis XCI. Particula II. Textus 52. Sed perraro fit talis affectus, quin cum altero societur.
|
|
|
|
762 Capitis XCI. Particula III. Textus 53. Quoniam enim harum sanitas callositate procuratur, ut callus generetur, proprij ossis alimenti superfluitatem naturae suggerere oportet.
|
|
|
|
763
|
|
|
|
764 Capitis XCII. Particula I. Textus 54. Nerui, & tendonis punctura propter sensus vehementiam, & quoniam haec pars principio continuatur, prompta est ad neruorum conuulsionem excitandam: ... / Text. 55. In simplicibus quidem huius generis affectibus, salubrium causarum forma talis existit
|
|
|
|
765
|
|
|
|
766
|
|
|
|
767
|
|
|
|
768 Capitis XCII. Particula II. Textus 56. In compositis verò, complicatur ulceribus prima quidem cauitas, quam non alterum affectum, sed ulceris differentiam esse arbitrantur.
|
|
|
|
769 Capitis XCII. Particula III. Textus 57. Quod autem primum quidem hunc affectum oporteat sanare, demum unitatemrestituere tentare, ipsa rerum natura commonstrat.
|
|
|
|
770
|
|
|
|
771
|
|
|
|
772 Capitis XCII. Particula IV. Textus 58. Ita & si sordities aliqua fuerit adnata, intentio quidem erit absergendi, & erit medicamen salubre abstersiuum.
|
|
|
|
773
|
|
|
|
774
|
|
|
|
775
|
|
|
|
776
|
|
|
|
777
|
|
|
|
778
|
|
|
|
779 Capitis XCIII. De speciebus morborum in conformatione. Textus 59. Nunc verò transeundum est ad formationis genus, quod in plures secatur differentias.
|
|
|
|
780
|
|
|
|
781 Quaestio CXVII. De generatione morbi
|
|
|
|
782 Capitis XCIIII. Particula I. Textus 60. Est verò & obstructio ex eodem genere aegritudinum, quae quidem ex lentis, & crassis humoribus fit unam & ipsa habens intentionem morbo contrariam: dico autem apertionem. Causa ver`salubres sunt abstergentia, atque incidentia medicamina
|
|
|
|
783
|
|
|
|
784 Capitis XCIV. Particula II. Quae verò fit à stercore duro, quod intersepit intestinum, primum quidem habebit duritiei remedium ex humidis, pinguibùsque clysteribus, demum ex acribus euacuationem exposcet
|
|
|
|
785 Capitis XCIV. Particula III. Quae autem à lapide fit in vesica, in praesenti quidem transpositionem requirit: integrè ver`sanitatis causa incisionem, & extractionem
|
|
|
|
786
|
|
|
|
787
|
|
|
|
788 Capitis XCIV. Particula IV. Humiditatis autem quae praeter naturam continetur sanatio im omnimoda euacuatione consistit quemadmodum etiam in suppuratis.
|
|
|
|
789
|
|
|
|
790 Quaestio CXVIII. Per quas vias pus empyicorum expurgetur per urinam, aut per aluum
|
|
|
|
791
|
|
|
|
792 Capitis XCIV. Particula V. Sic, & quibuscunque, vel in ventriculo, vel intestinis, vel aspera arteria, vel pulmone, pus aut sanguis continetur, integra euacuatio est necessaria:
|
|
|
|
793 Capitis XCIV. Particula VI. Quaecunque igitur in pulmone, aut pectore continentur, cum tussi educuntur, aut à medicamentis extenuantibus
|
|
|
|
794
|
|
|
|
795
|
|
|
|
796 Capitis XCIV. Particula VII. Quaecunque verò in hepate, vel venis, vel arteriis, vel renibus, aut per urinam, aut per ventrem:
|
|
|
|
797
|
|
|
|
798 Quaestio CXIX. Digressio de virtute attractrice per substantiae similitudinem
|
|
|
|
799
|
|
|
|
800 Quaestio CXX. Quid intelligat Galenus per anastomatica
|
|
|
|
801 Capitis XCIV. Particula VIII. Quaecunque verò in superiori ventre comprehenduntur, per vomitum; quae verò in inferiori, per subductionem
|
|
|
|
802 Capitis XCIV. Particula IX. Sed quaecunque sub cute per sectionem vel ignem, aut per medicamina adurentia.
|
|
|
|
803
|
|
|
|
804 Capitis XCIIII. Particula X. Textus 61. Et ut summatim dicam, quicquid praeter naturam in aliquibus partibus continetur, sanationis intentio est ablatio:
|
|
|
|
805
|
|
|
|
806 Capitis XCV. Particula I. De asperitate, et lenitate. Textus 62. Quaecunque partes verò ob id, quod exasperate naturalem amiserint habitum, his lenitas naturalis est restituenda, ossa quidem laeuigando, arteriam autem, & linguam leniendo, humidis quae nihil mordeant, & lentorem habeant
|
|
|
|
807
|
|
|
|
808
|
|
|
|
809 Capitis XCV. Particula II. Textus 63. Quae verò, vel obstructiones, vel angustiae meatuum alias sequuntur aegritudines, ab illarum curatione prius est incipiendum.
|
|
|
|
810
|
|
|
|
811 Capitis XCV. Particula III. Quod si nonnulla ex proximè dictis inuicem complicentur, varias habebunt indicationes: ... Texte 64. Supponatur cuipiam particulae multitudinem sanguinis influi, adeo ut intendantur in ea venae, ... Textus 65. Huius quidem affectus sanatio intentionem habebit euacuationem, aut, ut manifestiori vocabulo utamur,
|
|
|
|
812
|
|
|
|
813
|
|
|
|
814
|
|
|
|
815 Capitis XCV. Particula IV. Textus 66. Necessarium igitur est, ut aut superfluitas retrocedens euacuetur, aut per ipsam patientem particulam.
|
|
|
|
816
|
|
|
|
817
|
|
|
|
818
|
|
|
|
819
|
|
|
|
820 Capitis XCV. Particula V. Ut haec igitur ambo fieri possint, totum corpus euacuere oportet; vel omnino ad contraria loca retrahere, quod patienti particulae influit:
|
|
|
|
821
|
|
|
|
822
|
|
|
|
823 Capitis XCV. Particula VI. Textus 67. A patiente verò loco adstringendo, ac refrigerando, repellemus: sed exinanita loca attrahunt ad se ipsa quaecunque repercutiuntur.
|
|
|
|
824
|
|
|
|
825 Capitis XCV. Particula VII. Textus 68. Si igitur hac via superfluum omne retrocesserit, bene se res habet.
|
|
|
|
826
|
|
|
|
827
|
|
|
|
828 Capitis XCV. Particula VIII. Textus 69. Sed quoniam discatientia vires calidas habent, eiusdem verò temperaturae affectus est mordere, quando caliditatis modum excesserint, cauenda ex eis sunt vehementissimè calida, ac tum praesertim, cum patiens locus in superficie fuerit.
|
|
|
|
829
|
|
|
|
830 Capitis XCV. Particula IX. Textus 70. Quod si summae quidem partes omni noxa caruerint, id verò, quod euacuari oporteat in penitioribus partibus fuerit intendendus, atque augendus dispergrntis medicaminis calor, cum dubitandum sit,
|
|
|
|
831
|
|
|
|
832 Capitis XCV. Particula X. Textus 71. Deinceps verò, si quid ad sanitatem deficiat consideremus, neque enim paruum aliquid deesse videtur.
|
|
|
|
833 Capitis XCV. Particula XI. Textus 72. Alia verò à formatione simul, ac situ.
|
|
|
|
834
|
|
|
|
835
|
|
|
|
836
|
|
|
|
837 Capitis XCV. Particula XII. Textus 73. Sed praeter supradictas alia est indicatio ab hepate ipso, veluti à venarum principio:
|
|
|
|
838
|
|
|
|
839
|
|
|
|
840 Capitis XCV. Particula XIII. Textus 74. Et quidem euacuetur, quod praeter naturam in membrum confluit. Seruet autem humorum modum naturae conuenientem.
|
|
|
|
841
|
|
|
|
842
|
|
|
|
843 Capitis XCVI. De remediis morborum in numero. Textus 75. Sed quoniam de his satis diximus, transire iam tempus est ad ea, in quibus numerus non est secundum naturam.
|
|
|
|
844
|
|
|
|
845
|
|
|
|
846
|
|
|
|
847 Capitis XCVII. De remediis morborum in magnitudine. Textus 76. Communicat autem hoc genus totum cum eo, quod ad magnitudinem pertinet.
|
|
|
|
848
|
|
|
|
849 Capitis XCVIII. De remediis morborum in situ. Textus 77. Sed iam veniendum est ad reliquum salubrium causarum genus, quod ea corpora emendat, quae in situ sunt vitiata: veluti luxationes, & intestinum in scroto. Fit autem hoc ex violenta tentione, atque impulsu.
|
|
|
|
850
|
|
|
|
851 Capitis XCIX. Particula I. De remediis praeseruatiuis. Textus 78. Consequens est, ut ea omnia exequamur, quaecunque in superiori sermone dicere distalimus. Vocant autem eadem praeseruatiua.
|
|
|
|
852
|
|
|
|
853
|
|
|
|
854 Capitis XCIX. Particula II. Textus 79. Hoc autem universum genus circa humorem praecipuè negotiatur, quos neque lentos esse oportet, neque crassos, neque aquosos, neque plurimos, neque vehementer calidos, aut frigidos, neque mordaces, neque putredini obnoxios, neque veneni naturae affines
|
|
|
|
855
|
|
|
|
856
|
|
|
|
857
|
|
|
|
858
|
|
|
|
859 Capitis XCIX. Particula III. Textus 80. Intentio verò, & horum sanationis duplex existit alteratio, atque euacuatio.
|
|
|
|
860
|
|
|
|
861
|
|
|
|
862 Capitis XCIX. Particula IV. Textus 81. Euacuantur autem satis calidis medicaminibus, & purgationibus, & clysteribus, & sudoribus, & vomitibus.
|
|
|
|
863
|
|
|
|
864
|
|
|
|
865 Capitis XCIX. Particula V. Attrahendi ex omni loco ad oppositas partes communis indicatio est, ad quam maximè distantia: deriuatio verò ad vicina
|
|
|
|
866 Capitis XCIX. Particula VII. Textus 82. Quaecunque verò huiusmodi curant dispositionem, causas salubres appellamus: sicuti insalubres eas, que adaugent: & neutras, que neque obsunt, neque iuuant.
|
|
|
|
867 Capitis C. Particula I. De remediis reficientibus conualescentes, & senes. Textus 83. Quae autem reficit, atque restaurat, in conualescentibus, ac senibus locum habet.
|
|
|
|
868
|
|
|
|
869 Capitis C. Particula II. Textus 84. Dispositio quidem igitur talis est, optimus quidem, sed exiguus est sanguis, atque una cum ipso spiritus animalis, atque vitalis.
|
|
|
|
870
|
|
|
|
871 Capitis C. Particula III. Textus 85. Causae verò salubres, quae hanc emendant dispositionem, ut uno comprehendam capite, sunt quaecunque praesentaneum, atque securum exhibent alimentum.
|
|
|
|
872 Capitis C. Particula IV. Textus 86. Sunt verò motus materiae, vehicula, ambulationes, frictiones, & balneae: & ubi non parum se ex his processisse senserint, paulatim se ad consueta opera transferant.
|
|
|
|
873
|
|
|
|
874
|
|
|
|
875 Capitis C. Particula IV. Textus 87. Ut autem proximè diximus, de hisce omnibus in libris de arte curandi conscriptis, plenius disseruimus.
|
|
|
|
876 De ordine Librorum Galeni
|
|
|
|
877
|
|
|
|
878
|
|
|
|
[sans numérotation] Index
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
