pueritiæ institutionem. Hæc monentibus matronis
ut me nutrici pretio quæsitæ, ut frequenter fieri amat,
committeret, indesinenter, obijciebat intolerandæ
ignaviæ reas esse matres, generare infantes quàm lacta-
re aut educare cupidiores, sicque optimam sæpè sobo-
lem degeneri nutrimento lactis alieni corrompentes.
Coniunctionem præterea cum nobilissimis Familijs ma-
tri huic optimæ et pientissimæ debeo, quam etiam illæ
hucusque profiteri meque cognatum salutare non
dubitarunt.
Dignum est relatu quod in ipso statim vitæ limine
mihi accidit, quod ij qui diuinandi artem profitentur,
lætum signum auspiciumque esse communiter asserunt.
Membrana galeæ ad instar, nascentis caput tegebat,
quasi Natura inusitatum hoc involucrum palpebris
oculorum obijecisset, ut humanæ vitæ miserias tardiùs
aspicerem ; vel ut me potius contra tot impedentes
ærumnas armaret. Hanc, ut dicam quod sentio, vltimæ
membranæ fœtum involuentis, quam αμνιον nuncupant,
reduplicaturam esse censeo, ludentis Naturæ nec aliud
vaticinantis opusculum.
Natus xxiii. Februarij, an. mdcxxxiii. Lutetiæ
Parisiorum Galliæ metropoli, priùs me studijs occupa-
tum sensi, quàm quid essent studia novissem. Tertio æta-
tis anno legere, quarto scibere, mater mea virilis animi
fæmina docuerat : Pater pro temporis modulo, cuius
solius erat auarissimus, familiari colloquio latinè
audire et fari ita instituerat, ut antequam sextum annum
attingerem, naturali quasi facilitate latinè cum litte-