ris, et gallicè cum domesticis verba facere liceret.
Immersum artis exercitio Parentem meum soler-
tibus amicisque curis subleuavit D. Gontier, quo suo
præcipuo medico etiamnum utitur Roanna eius patria,
vrbs ad Ligerim satis celebris. Huic viro, humanio-
rum, ut vocant, litterarum non rudimenta solùm, sed
et quidquid tenellæ ætati infundi poterat, debere me
grato animo profiteor, et præcipuè historiæ tum græcæ
tum latinæ syntagmata. Ex instructissima Parentis
bibliotheca, copia librorum et raritate atque dele-
ctu, nullius unquam hominis priuati visa est inferior,
libros quidem suppeditauit, sed parciùs quàm cupidi-
tas legendi quâ ardebam requirere videbatur : Quare
calliditatem utroque innatæ autoritati adiungente,
librorum omnino non hæredem modò sed patronum
me pronuntiauit Parens, quos sine versionis auxilio
intelligerem : Fortunam nulli Regum comparandam
verbis aomplificante Præceptore, omnem operam addi-
scendæ linguæ græcæ addixi, eòque effecisse visus sum,
ut re supra votum eorum succedente, Plutarchum,
Dionem, Diod. Siculum, Dion. Halycarnassæum,
Xenophontem, Homerum etiam Poëtarum patrem
cum aliis quibusdam præcipui nomnis Sciptoribus
mihi reddiderim familiares. Italos interea Hispanosque
non neglexi, quorum elegantias et χαριτες, seu ad cul-
tum animi, seu ad seueriorum studiorum intermissionem
magna cum sollicitudine comparare gestiebam.
Undecimo ætatis anno, ne tempus eundo redeun-
doque perderem, in collegio Prælleo-Bellouaco collo-