Page 102, Ioan. Pecqueti Diepæi Doct. Med. Monspeliensis Nova de thoracicis lacteis Dissertatio.

legitimâ electione senectuti Socrates anancæum po-
culum prætulerit.

Si mihi tam velox ad repercutiendum animus,
quàm proclivis ad sæviendum Riolano indoles, proh
juvenilis ardoris ignes, uberem dicteriis materiam !
At stulta est alienæ procacitatis æmulatio et probro-
sam in æternum abominamur facundiam. Index ve-
ritatis à naturâ concessus et societatis vinculum ser-
mo est, non utriusque dispendium : et Spartiatas ju-
venculosque laudavimus erubescere solitos canum
rugosæ frontis umbraculum. Atqui frigida laus est,
quam imitatio non sequitur : et imitabimur certè,
nec imbelles emeriti furoris conatus toto, quem
strinxit, gladio Neoptolemus ulciscetur.

De veritate mihi cum Riolano certamen est, utrius
nostrûm illa sit, neutrius est ferre judicium. Nimi-
rum in individuam delectantis rei possessionem ama-
tor homo commodi alienæ ditionis jura facilè non
sustinet ; nec inter pugnantium affectuum tumultus
placido rationis susurro pendulam aurem solet con-
cedere. Hinc compescendis litigiorum æstibus po-
scitur arbiter, qui cognoscat et pro meritis proferat
æquitatem. Hunc ego quidem eligo, non sanè, qui
me amet, sed quilibet veritatem quærit, qualem ex-
pono nudam oculis volentium.

Neque mihi propositum (quod Riolano perpetuum
est) eloquio uti adusque titubantis causæ suspicio-
nem odium excitante ; sed verbis simplicibus impe-
titam immeritò protegere veritatem. Solâ Experi-
mentorum aliquot evidentiâ asperas Riolanicæ logices
argutias refutabo. Hunc mihi suffectum ire clypeum
existimo adversus eum, cujus oculis immedicabilem