Page 112, Ioan. Pecqueti Diepæi Doct. Med. Monspeliensis
Nova de thoracicis lacteis Dissertatio.

Audio reclamantes extemplò, qui nostra legerint
de cito ex porta sanguinis in jecur motu. Quónam
miraculo fit (inquis) ut pigrum appelles sanguinem,
quem affatim asseris et impetuosè in jecinoris anfra-
ctus irrumpere ? num tantundem effluit per dispersas
in jecur radiculas, quantum in portæ truncum ex ra-
mis infusum est ? Sed ipse memineris à fæculentioris
morâ fluenti dum in angustum pellitur hauriendam
sapientiam. Flumen eâdem mole devolvit undas, ve-
rumtamen non eodem impetu ciet, etiamsi continuo :
Alvei angustia aquam attollens recedentem fluorem
incitat et unà commixtas fæces protrudit, acceden-
tem verò reprimit, et in profunditatem graviora sor-
dium corpora subtus cogit usque ad emissariorum
nonnunquam obstructionem sidere. Habes ita propa-
lam quotidianâ exempli naturalis evidentiâ obstru-
ctorium pariter in certissima mora fæculenti sangui-
nis negotium : et eo pacto fit interdum ejusmodi
emissariorum sanguinis ex radicibus obturatio, ut
nihil in jecur penetret se sanguinis, nisi serosa quæ-
dam humoris sanguinei rubeo liquore exilitas, jecori
sanè detrimento potiùs futura, quàm alimento ;
Hinc hujusce visceris calor extinguitur contrahun-
tur aqueo frigore quoquot cavæ gibbo hepatis er-
rant canales eóque restrictu meatus illi per quos sese
jecur exonerat obducuntur, et ob aqueam plenitu-
dinem relaxata parenchymatis hepatici tunica con-
tentum serum resudat, ad usque asciten hydropisin, in
abdominis capacitatem ; nisi fortè aliorum viscerum
atque adeò inferioris alvi fervida constantia jecoris
defectui suppetias ferat, resolutâ in vapores earum
aquarum copiâ, qui tenso abdomine faciunt tympa-