Note [49] | |
L’anatomiste hollandais Jan van Horne (Iohannes Hornius), professeur de médecine et chirurgie en 1653, a ignoré la priorité de Jean Pecquet dans son livre intitulé Novus ductus chyliferus. Nunc primum delineatus, descriptus et eruditorum examini expositus… [Nouveau conduit chylifère. Pour la première fois découvert, décrit et soumis à l’examen des savants…] (Leyde, 1652, v. note Patin 5‑3/390), mais n’a jamais reconnu son usurpation. {a} Les notes Patin 6/1402 et 4/1083 résument toute cette regrettable affaire. Dans la conclusion de son livre (page D3 vo), van Horne a sombré dans la même déplorable erreur physiologique que Jean Pecquet et Thomas Bartholin : Hæc similiaque minoris momenti, minusque nobilia ac necessaria Hepatis sunt Officia, Cæterum Cordi non in sanguificationis opere, sed in omnibus aliis functionibus principatum deberi, præter summorum Virorum authoritatem, plurima confirmant argumenta, quibus recensendis nunc supersedeo. Unus sufficiet Hippocr. l. i. de Diæta. tex. 12. calidissimus et validissimus Ignis (quem in Corde reponit idem) omnibus dominatur, obien omnia secundum naturam, sine strepitu, cum visu, cum tactu. In hoc anima, mens prudentia auctio, motio, demissio, mutatio, somnus, evigilatio . Hic omnia per omnia gubernat, et hæc et illa, nunquam quiescens. Ego hîc namum de Tabula. |
Imprimer cette note |
Citer cette note
x
Jean Pecquet et la Tempête du chyle (1651-1655), édité par Loïc Capron. – Paris : Bibliothèque interuniversitaire de santé, 2018. –
Texte : Lettres de soutien adressées à Jean Pecquet : Samuel Sorbière, alias Sebastianus Alethophilus (1654), note 49. Adresse permanente : https://www.biusante.parisdescartes.fr/pecquet/?do=pg&let=0049&cln=49 (Consulté le 03/06/2024) |