Page 169, ad ioan. pecquetum doct. med. monspeliensem gratulatoriæ epistolæ.

Admirandi Hippocratem fuisse ingenij, indefessi
laboris medicum extitisse, ingenui virum candoris,
et quàm nec fallere ne falli potuerit, testantur ejus
scripta ; in quibus scilicet diligenter annotavit, quæ-
cunque occurrerint in exercenda praxi circa morbos
vel non satis animadversa, vel de quibus nondum om-
nino liquebat, vel quæ ad incudem revocanda. Inde
conflati Aphorismorum libri, quos sedula posteritas,
indigestos quamvis et nullo ordine conscriptos, ut
planè constet Hippocratis schedulas et miniatulas ce-
ras fuisse, reverenter excepit, ut quidem par erat ; sed
pro oraculis è tripode perperam et præter mentem
scripturientis habuit. Quod ostenturum aliquando
Pratæum, subacti judicij medicum, confido ; si pro-
deant in lucem quæ meditatur, quantum per nego-
tia licet, in Aphorismos senis optimi, quos vel ratio-
cinij sui acumine explanat, vel quorum veritatem
experientiâ suâ confirmat, vel quibus superfœtatione
quadam laudanda aut instar mantissæ superstruit in-
numera, tum medicinæ utilissima, tum ad rerum na-
turalium cognitionem enucleatiorem conferentia.

Galenum quoque, alterum ab Hippocrate Medi-
cinæ illius, quæ docetur in scholis inventorem, mul-
tiscium, et ingenij elegantissimi virum extitisse tot
perhibent conscripta volumina, ut nequaquam de-
beat inter postrema literatorum ornamenta reponi.
Vel uno illo de Vsu partium libro donandus venisset
eâ immortalite quam et opera reliqua perpetêre ;
frustra nitente Argenterio sæculis confirmatam plu-
ribus gloriam eripere. Verùm liceat mihi coram te
παρρησιαζεοθαι, et de Asiatica illa quâ madet prolixi-
tate conqueri, ut cum Plinio dicam, Heu vana et