Page 170, ad ioan. pecquetum doct. med. monspeliensem gratulatoriæ epistolæ.

imprudens diligentia. Numerus librorum computa-
tur ubi quæritur pondus. Vbertas illa sermonis et in-
defessa garrulitas ab scriptis medicis, non minùs, quàm
à Mathematicis et Physicis, procul eliminari debet,
et multa paucis, quantum fieri potest ; modò clarè, êr-
spicuè et enucleatè, complectenda. Næ, sui quis secus
faciat, et in scriptis didacticis tantopere luxurietur,
ut rem unam eandemque, nec magni aliquando mo-
menti, centies stylo vario enunciare gaudeat, otio ille
abutitur lectorum et suo.

Arrisit tamen stylus ille Galenicus scholarum do-
ctis moderatoribus, et visus est aptissimus demulcen-
dis auribus ægrotantium, muliercularum, et homi-
num ratiocinij solidioris expertium. Et sanè meritò
eò deventum est, ut labor unicus fuerit Medicorum
filiis eam sibi comparare disserendi facultatem, ut de
nullo non morbo vel morbi symptomate possint ex-
temporali facundiâ tandiu disserere, donec dixerit
cute perditus ô he jam satis est. Ea enim arte impor-
tunis adstantium quæstionibus rursum fatigandi non
veniunt, dum ipsi responsionis prolixæ tædio, vices
auditoribus larga manu rependunt. Et quidem me-
mini vidisse me olim in Aulâ Principis cujusdam Medi-
cum doctissimum sanè et solertissimum, qui, ut li-
beraret se ab ista maleferiatarum mulierum remedia
suggerentium importunitate, si quæ vel minimùm
hiscere auderet, parata habebat centena aliquot re-
mediorum agmina, quæ ex armamentario materiæ
medicæ depromebat et ordine alphabetico uno spi-
ritu non injucundè proferebat, et magna cum ad-
miratione clinicarum muliercularum et ægrotan-
tium ; quippe ad unicum prolatum ab ipsis morbo