Note [6] | |
Ioannis Riolani... Tractatus de Motu Sanguinis eiusque Circulatione vera ex doctrina Hippocratis [Traité de Jean ii Riolan sur le Mouvement du sang et sa véritable Circulation, conformément à la doctrine d’Hippocrate] (Paris, 1652), loc. cit., chapitre xi, Demonstratio Circulationis Sanguinis ex variis locis Hippocratis : et Admonitio ad Medicos pragmaticos [Démonstration de la Circulation du sang d’après divers passages d’Hippocrate, et Avertissement adressé aux médecins pragmatiques] : {a} Hanc doctrinam, si nostri Pragmatici, Vrbis circuitores, vel potius circulatores, attente considerarent, forsan in suis discursubus vel consultationibus Medicis mutarent sententiam, nec tam obstinate hærerent, in illo veteri errore Fernelij, et aliorum, qui constituunt focum continuæ febris in maioribus vasis quæ inter alas et inguina excurrunt : in eo spatio, quod istis terminis comprehenditur, truncum venæ Cauæ intelligunt, nescio an etiam adiungant truncum Aortæ, cum tamen Sanguis ibi non restitet, et moretur, sed calore febrili excandefactus ocyus excurrat per vniuersum corpus, atque præter venæsectionem partium superiorum, et inferiorum, sit refrigerandus Sanguis tam assumptis, quàm admotis refrigeriis, quæ vsurpabat Hippocrates, lib. 3. de morbis. Miror istos Medicos constituere duplicem focum febris assiduæ, vnum primarium in minoribus venis, credi intelligere ramos venæ Portæ cum partibus culinariis : alterum in venis maioribus, atque cum vident inde tractione sanguinis, post varias epaphæreses, nondum impurum Sanguinem eductum, alicubi latere impuritatem massæ Sanguineæ sustinent, quam vbi vident educi, existimant ad focum putredinis intra vasa maiora peruentum, et audacius ad venam secandam progrediuntur, cum tamen iste Sanguis ex vena Porta eductus fuerit magna ex parte exhausto sanguine trunci Cauæ, atque tum liberalius detrahunt Sanguinem, quando quiescendum foret ; in debilitate virium, etiam oppressionem semper accusantes, ab isto impuro sanguine. En citant le début et la fin de ce paragraphe, Hyginus Thalassius voulait montrer à quel point la négation de la circulation sanguine poussait Riolan à tenir des raisonnements tout aussi ineptes que fumeux contre les partisans de l’immense découverte de William Harvey. |
Imprimer cette note |
Citer cette note
x
Jean Pecquet et la Tempête du chyle (1651-1655), édité par Loïc Capron. – Paris : Bibliothèque interuniversitaire de santé, 2018. –
Texte : Hyginus Thalassius (1654) alias Pierre De Mercenne, Brevis Destructio de la première Responsio (1652) de Jean ii Riolan (1654) : chapitre iii, note 6. Adresse permanente : https://www.biusante.parisdescartes.fr/pecquet/?do=pg&let=0052&cln=6 (Consulté le 13/06/2024) |