Note [7] | |
V. note [31], première Responsio de Jean ii Riolan, 4e partie, pour Aristote sur la rate dans les Parties des animaux. Contrairement à ses commentateurs, il ne s’est guère préoccupé de l’« humeur mélancolique », bile noire sur laquelle Riolan n’a pas caché son scepticisme (v. note [29], 4e partie susdite) ; mais il semblait ici partager l’opinion de Gaspare Aselli sur les fonctions de la rate (De Lactibus seu Lacteis Venis, {a} chapitre xxxii, pages 74‑75) : Galeni constans sententia est, < Lien > αντιστροφον esse, id est respondere ex adverso Vesicæ fellæ, et ut illa tenuem, ac igneam, quam bilem, ita hunc crassam, et terrestrem sanguinis partem, quam melancholiam vocant, ab hepate sese rapere, eandem mitigare in alimentum sui, et quod eius edomari non potest, per constituta ei rei vasa abijcere. Huic eius sententiæ duæ ex adverso sunt. Altera, quæ de officio quidem Lienis nihil mutat, id solùm negat, ab hepate allicere succum, quem conficiat. Illud siquidem contendit, antequam ad hepar perveniat chylus, segregatam iam a venis eius, per Splenicum ramum, melancholicam eius portionem, ad Lienem perferri, qui non alia, quàm hac causa, infrà iecur locatus sit, quà in unum Mesaraicæ coeunt, ac congrediuntur. Hæc sententia recentior est, et Varolium habet auctorem. Altera, socium hepati dat ad sanguinem conficiendum, aut certè vicarium subdit, eaque re ferri ad ipsum non minùs, quàm ad hepar chylum per Mesaraicas autumat. Antiquior hæc est, sed quam multi recentiores, aut sequuntur, aut saltem damnare non audent. Putantur in ea Plato, et Aristoteles fuisse, quorum ille Lienem εκμαγειον, id est expressam hepatis imaginem, ut quidem vertit Ficinus (nam Galenus aliter :) hic αντιζυγον eius και οιον νεθον ηπαρ, id est, iecur velut adulterinum, seu spurium dixit : nec id tantùm, sed vapores etiam vagantes divertere, attrahere ex ventriculo, et concoquere, ut qui sangineus sit. Quin Hippocrates quoque, et Galenus authores laudantur, nec sine causa fortasse. Hippocrates quidem certè hepate e affecto, inquit, Lien elaborat sanguinem. Apud Galenum hæc leguntur. Lien attrahit chylum à stomacho, et intestinis, ut hepar. Taceo Alexandrum, Areteum, et alios. Utramque sententiam falsi damnant venæ nostræ veræ chyli distributrices, et Galeni stabiliunt. Nulla enim, vel minima de illis ad splenem pertinet, à qua chyli aliquam partem possit capere. |
Imprimer cette note |
Citer cette note
x
Jean Pecquet et la Tempête du chyle (1651-1655), édité par Loïc Capron. – Paris : Bibliothèque interuniversitaire de santé, 2018. –
Texte : Jean ii Riolan Première Responsio (1652) aux Experimenta nova anatomica de Jean Pecquet (1651). 5. Discours contre la nouvelle doctrine des veines lactées, note 7. Adresse permanente : https://www.biusante.parisdescartes.fr/pecquet/?do=pg&let=1004&cln=7 (Consulté le 13/06/2024) |