Page 4, Ioannis Riolani Responsiones duæ.

num morsu et rabiosa lingua labefactare
conantur. Rabiei certissimum est signum,
ubi canes, notos æquè ac ignotos mor-
su petunt. Riolanus istis canibus non
est ignotus. Norunt eius famam, eruditionem
et ætatem senilem, quam venerari debe-
rent, et tamen ipsum tanquam balatro-
nem, Zoilum, et Aristarchum insanum,
venenatâ linguâ impetunt et discerpunt.
Sed alysso herba munitus, me præserua-
bo. Deprehendi apud Plinium, rabiosi ca-
nis venenum latere sub lingua, nempe
vermiculum, quo detracto rabies cessat,
et si ante rabiem euellatur, non amplius
rabie infestantur canes ; lytram sive lyssam
hunc vermem vocarunt. Idem in tribus
illis canibus Riolanum allatrantibus ten-
tabo, vt ipsos à rabie liberem præcisâ lin-
guâ, relinquam solum vermem conscien-
tiæ, vt synderesis in corde hæreat, si ve-
re Christiani sint, vt eos pœnitat, den-
tibus venenatis momordisse, et linguâ
virulentissimâ infecisse et infamasse Rio-
lanum, Antiquiorem Scholæ Magistrum,
ab omnibus nationibus laudatum, nec
ab vllo vnquam reprehensum, aut vitu-
peratum. Scio quid scripserit Plautus de insanientibus.