Page 58, Ioannis Riolani Responsiones duæ (1655).
3. Ad Pecquetianos.
errore, et defensionis communis arma suppedi-
tauit. Ambo animos addidere Pecqueto, et in
commune laborarunt ad jugulandum Riolanum :
qui tamen, singulari Dei beneficio, viuit et va-
let, quotidie meditans et scribens aliquid in rei
Medicæ commodum.Imprimis vituperant in Riolano, id quod lau-
datione dignum erat ; Animaduersiones scripsit
in omnes Anatomicos mortuos et viuentes, quos
sigillatim nominarunt, vt alienæ obtrectatione
scientiæ famam aucuparetur. Vix serò faciles ha-
bet mores, ac domi quiescere potest, qui tota die in
via iurgia miscuit, antiquum enim istud est et fa-
miliare Riolano, velut Quinquertio natus esset,
omnes omnium gentium de Anatome scriptores, in
certamen vocare, omnes datâ operâ insectari. Me
depingit tanquam insanum et furiosum, cui oc-
cursare in via periculosum. Cornu ferit ille, ca-
ueto. Sic modestè agit cum Riolano. Qui leget
Anthropographiæ Præfationem, et pag. 435. et
686. et Præfationem Encheridij, agnoscet, quan-
tum sit alienus Riolanus ab ista ostentatione et
iactantia, quam illi malitiosè exprobant.Recenset {a} Authores, quos iniustè reprehen-
dit Riolanus, ac primum producunt, Andream
Laurentium. Ecquis Medicorum et Anatomi-
corum ante Riolanum, famam et reuditionem
Laurentij tuitus est aduersus iniquos operum
Anatomicorum sugillatores, vel potiùs Zoilos ?
eos intelligo qui plagij crimen obiiciunt Lau-
rentio, quod suam Anatomem ex Mercati Hispa-
ni Physiologia transcripserit. Imposturam de-
texi, ex relatione Doctoris et Medici præstan-
- Sic pour : recensent.
