| début |
fin |
|
|
|
|
[sans numérotation] [Page de titre]
|
|
|
|
[page blanche]
|
|
|
|
[sans numérotation] Ad magnificum D. Abrahamum Sbonsium, Equitem Polonum, virum excellenti virtute, & egregiae cognitione Philosophiae praestantissimum, Prooemium
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
1 Ioachimi Curei Freistadiensis, De sensibus & sensuum obiectis, Liber primus. Caput primum. Quale sit huius scripti argumentum, & qua ratione partes Philosphiae ex opinione veterum, constituantur
|
|
|
|
2
|
|
|
|
3
|
|
|
|
4
|
|
|
|
5
|
|
|
|
6 Cap. II. Quinque nec plures in homine, & animalibus perfectis reperiri sensus
|
|
|
|
7
|
|
|
|
8
|
|
|
|
9 Cap. III. Quid sit sentire, & quae primae, atque generales sint huius affectionis causae
|
|
|
|
10
|
|
|
|
11
|
|
|
|
12 Cap. IV. Qua ratione sensus inter sese differant
|
|
|
|
13
|
|
|
|
14
|
|
|
|
15 Cap. V. De speciebus sensibilibus, quales illae sint, ratiocinatio
|
|
|
|
16
|
|
|
|
17
|
|
|
|
18 Cap. VI. In qua parte corporis, animam sensitiuam, quae sensuum exteriorum fons est, praecipue sedem suam habere existimare par sit
|
|
|
|
19
|
|
|
|
20
|
|
|
|
21
|
|
|
|
22
|
|
|
|
23 Cap. VII. De animae sensitiuae operationibus interioribus historia
|
|
|
|
24
|
|
|
|
25
|
|
|
|
26
|
|
|
|
27
|
|
|
|
28
|
|
|
|
29 Cap. VIII. Breuis assertio specierum intelligibilium, quales illae sint, quomodo generentur
|
|
|
|
30
|
|
|
|
31 Cap. IX. Recitatur modus intellectionis, & applicatio animae rationalis, ad corpus
|
|
|
|
32
|
|
|
|
33
|
|
|
|
34
|
|
|
|
35
|
|
|
|
36
|
|
|
|
37
|
|
|
|
38 Cap. X. Quae sensuum in homine utilitas, & quae fuerit opinio veterum, de notitiis natura nobis insitis
|
|
|
|
39
|
|
|
|
40
|
|
|
|
41
|
|
|
|
42
|
|
|
|
43 Cap. XI. De obiectis sensuum, secundum rationem communem
|
|
|
|
44 Cap. XII. Obiectum visionis colorem nuncupati, & quid Philosophi Aristotele antiquiores, de causis & ortu colorum docuerint
|
|
|
|
45
|
|
|
|
46
|
|
|
|
47 Cap. XIII. Euertitur effluxus atomorum argumentis Peripateticis
|
|
|
|
48 Cap. XIIII. Alia etiam opinio antiquorum, ut parum probabilis, reiicitur, & praeterea, qualia nam de coloribus magnus ille Plato scriperit, commemoratur
|
|
|
|
49
|
|
|
|
50 Cap. XV. Tria esse coloris principia, & confutatio illorum, qui lumen corpus esse sunt arbitrati
|
|
|
|
51
|
|
|
|
52
|
|
|
|
53 Cap. XVI. Natura & origo, tum perspicuitatis, tum luminis in corpore coelesti, inquiritur
|
|
|
|
54
|
|
|
|
55
|
|
|
|
56 Cap. XVII. Perspicua, & lumen producentia, in orbe inferiori, quae & qualia sint
|
|
|
|
57
|
|
|
|
58
|
|
|
|
59 Cap. XVIII. Verae definitiones luminis perspicui, & opacitatis
|
|
|
|
60
|
|
|
|
61
|
|
|
|
62 Cap. XIX. Traduntur definitiones coloris, primum quidem Aristotelicae, deinde etiam noua, & magis perspicua
|
|
|
|
63 Cap. XX. De finitionis traditae expositio
|
|
|
|
64
|
|
|
|
65
|
|
|
|
66 Cap. XXI. Quomodo species coloris recipiatur in aere, qua ratione etiam visionis obiectum
|
|
|
|
67 Cap. XXII. Inter colorum differentias, primo loco albi coloris natura inquiritur, & declaratur
|
|
|
|
68
|
|
|
|
69 Cap. XXIII. Coloris nigri natura, per se, & in exemplis proponitur
|
|
|
|
70
|
|
|
|
71
|
|
|
|
72 Cap. XXIIII. Reliquae coloris differentiae excutiuntur
|
|
|
|
73
|
|
|
|
74
|
|
|
|
75 Cap. XXV. Philosophi prisci, & cum illis Plato, visum arbitrati sunt esse igneum, hos ut redarguat Aristoteles, docetur
|
|
|
|
76
|
|
|
|
77 Cap. XXVI. Quid Aristoteles senserit, & quid ex rei veritate, accipiendum sit, exponitur
|
|
|
|
78
|
|
|
|
79 Cap. XXVII. Dogma Platonis, de modo visionis, ex primis Philosophiae Academicae fundamentis, recitatur
|
|
|
|
80
|
|
|
|
81 Cap. XXVIII. Galenus Platonem, aduersus Aristotelem, tueri conatus est
|
|
|
|
82
|
|
|
|
83
|
|
|
|
84
|
|
|
|
85 Cap. XXIX. Quibus rationibus Peripatetici moti sunt, ut Platoni assentiri noluerint
|
|
|
|
86
|
|
|
|
87 Cap. XXX. Galenum in hoc argumento, non tam ab Aristotele, quam a vero defecisse videri posse
|
|
|
|
88
|
|
|
|
89
|
|
|
|
90 Cap. XXXI. Aliorum Philosophorum placita breuiter recitantur, & confutantur
|
|
|
|
91
|
|
|
|
92
|
|
|
|
93 Cap. XXXII. Quid sit visio, & quae rerum visibilium sint differentiae
|
|
|
|
94
|
|
|
|
95 Cap. XXXIII. De medio visionis, & quomodo species in medio eo recipiantur
|
|
|
|
96
|
|
|
|
97 Cap. XXXIIII. De obiectis communibus, & visionis fine, ex diuini Platonis doctrina
|
|
|
|
98
|
|
|
|
99
|
|
|
|
100 Cap. XXXV. Ratio redditur quorundam symptomatum, quae visioni, vel ex organi, vel ex facultatis vitio, accidere solent
|
|
|
|
101
|
|
|
|
102
|
|
|
|
103 Cap. XXXVI. De quadam visus deceptione, quae a Philosophis somnium vigilantis appellatur
|
|
|
|
104
|
|
|
|
105 Cap. XXXVII. Quomodo ex organi culpa, unica res appareat gemina
|
|
|
|
106
|
|
|
|
107 Cap. XXXVIII. Quid sit sonus, quae ipsius sint principia, & primae causae
|
|
|
|
108
|
|
|
|
109
|
|
|
|
110 Cap. XXXIX. Quale sit soni medium, quae soni differentiae, qualesque diuersorum sonorum sint causae
|
|
|
|
111
|
|
|
|
112
|
|
|
|
113 Cap. XL. De voce & sermone
|
|
|
|
114
|
|
|
|
115
|
|
|
|
116 Cap. XLI. Quid sit echo, & qua ratione fiat
|
|
|
|
117
|
|
|
|
118
|
|
|
|
119 Cap. XLII. Qua ratione fiat auditio
|
|
|
|
120 Cap. XLIII. Modus auditionis declaratur, recitatur finis, ex Platone, & quaedam huius sensus exponuntur symptomata
|
|
|
|
121
|
|
|
|
122
|
|
|
|
123 Ioachimi Curei Freistadiensis, De sensibus & sensuum obiectis, Liber secundus. Caput primum. Constituitur vera odoris definitio, ex principiis rei deducta
|
|
|
|
124
|
|
|
|
125
|
|
|
|
126
|
|
|
|
127 Cap. II. Species & differentiae odorum, ut numerentur
|
|
|
|
128 Cap. III. Cuiusmodi sit medium odoris
|
|
|
|
129 Cap. IIII. Recitantur argumenta, quibus Peripateticos ostendere voluisse Medici aiunt, odores per medium deferri per speciem
|
|
|
|
130
|
|
|
|
131 Cap. V. Argumenta Medicorum, quibus ostendunt, odores esse vapores corporeos & responsiones eorundem, ad rationes adductas pro Aristotele
|
|
|
|
132
|
|
|
|
133
|
|
|
|
134 Cap. VI. Utrum odores nutriant, disceptatio Peripateticorum, & Medicorum
|
|
|
|
135
|
|
|
|
136 Cap. VII. Exponitur, quid nobis in hac controuersia, videatur esse probabile, & quomodo nos mentem Aristotelis accipiendam putemus
|
|
|
|
137
|
|
|
|
138
|
|
|
|
139
|
|
|
|
140
|
|
|
|
141 Cap. VIII. Quomodo odores nutrire concedendum sit
|
|
|
|
142 Cap. IX. Qua ratione odores accipiant animalia
|
|
|
|
143
|
|
|
|
144 Cap. X. Disputatur, quale sit olfactus organum in homine
|
|
|
|
145
|
|
|
|
146 Cap. XI. Quae sit doctrinae de superioribus utilitas, & Priscorum de saporum causis fuerint opiniones
|
|
|
|
147
|
|
|
|
148 Cap. XII. Priscorum dogmata, ut parum probabilia, redarguit Aristoteles
|
|
|
|
149
|
|
|
|
150 Cap. XIII. Quae sit saporum vera origo & natura, secundum Aristotelis & Galeni traditionem
|
|
|
|
151
|
|
|
|
152 Cap. XIIII. Ut species saporum numerentur, & quae sit natura saporis salsi
|
|
|
|
153
|
|
|
|
154 Cap. XV. Quae nam verae sint salsedinis in mari causae
|
|
|
|
155
|
|
|
|
156
|
|
|
|
157
|
|
|
|
158 Cap. XVI. Quomodo in corpore humano generetur pituita salsa
|
|
|
|
159
|
|
|
|
160 Cap. XVII. De sapore amaro
|
|
|
|
161
|
|
|
|
162
|
|
|
|
163
|
|
|
|
164
|
|
|
|
165 Cap. XVIII. Acerbus & acris quales sint
|
|
|
|
166
|
|
|
|
167 Cap. XIX. Sapor acidus
|
|
|
|
168
|
|
|
|
169 Cap. XX. Dulcis saporis natura
|
|
|
|
170
|
|
|
|
171 Cap. XXI. De austeris & insipidis
|
|
|
|
172 Cap. XXII. De organo gustus, & modo comprehendi sapores
|
|
|
|
173 Sensus tactus. Cap. XXIII. Quae sint differentiae qualitatum tangibilium
|
|
|
|
174 Cap. XXIIII. Quanam occasione elementa, quibus qualitates tangibiles insunt, in orbe hoc inferiori, generentur & conseruentur
|
|
|
|
175
|
|
|
|
176
|
|
|
|
177
|
|
|
|
178 Cap. XXV. Utrum qualitates primae sint formae substantiales elementorum, an vero earundem substantiarum arma: disceptatio Graecorum & Arabum
|
|
|
|
179
|
|
|
|
180 Cap. XXVI. Inter caloris species, primo loco docetur, de natura caloris ignei
|
|
|
|
181
|
|
|
|
182
|
|
|
|
183 Cap. XXVII. De calore, qui reperitur in mixtis inanimatis, & de calore ex putredine
|
|
|
|
184 Cap. XXVIII. Species caloris in viuentibus
|
|
|
|
185 Cap. XXIX. Ioannis Fernelii sententia, de natura calidi innati, examinatur
|
|
|
|
186
|
|
|
|
187
|
|
|
|
188
|
|
|
|
189 Cap. XXX. Qualis & unde sit stirpium calor
|
|
|
|
190
|
|
|
|
191 Cap. XXXI. De natura calidi innati in animalibus, & homine
|
|
|
|
192
|
|
|
|
193
|
|
|
|
194
|
|
|
|
195 Cap. XXXII. Quales cuiuscunque calidi in sua specie sint effectus, & quibus ex causis exstinguatur calor igneus
|
|
|
|
196
|
|
|
|
197 Cap. XXXIII. Calor noster naturalis quibus ex causis exstinguatur
|
|
|
|
198
|
|
|
|
199 Cap. XXXIIII. De natura frigidi
|
|
|
|
200
|
|
|
|
201 Cap. XXXV. De natura humidi, & humorum in humano corpore
|
|
|
|
202
|
|
|
|
203
|
|
|
|
204
|
|
|
|
205 Cap. XXXVI. Quae sit natura sicci
|
|
|
|
206 Cap. XXXVII. Quae sit natura grauitatis & leuitatis
|
|
|
|
207
|
|
|
|
208
|
|
|
|
209 Cap. XXXVIII. Disputatur, quae causa sit, quod corpus graue in fine semper moueatur velocius
|
|
|
|
210
|
|
|
|
211
|
|
|
|
212 Cap. XXXIX. Breuis commonefactio de reliquis qualitatibus secundis
|
|
|
|
213 Cap. XL. Qualis sit facultas tangens
|
|
|
|
214
|
|
|
|
215 Cap. XLI. De vero organo tactus discrepatio veterum
|
|
|
|
216
|
|
|
|
217
|
|
|
|
218 Cap. XLII. Quid significent vocabula, dolor & voluptas
|
|
|
|
219
|
|
|
|
220 Cap. XLIII. Quales doloris, & voluptatis sint causae ex opinione Hippocratis, Platonis, Galeni & Auicennae
|
|
|
|
221 Cap. XLIIII. Quomodo Galenum & Auicennam redarguat Auerrhoes
|
|
|
|
222 Caput XLV. De veris voluptatis, & doloris causis theoria
|
|
|
|
223
|
|
|
|
224
|
|
|
|
225
|
|
|
|
226
|
|
|
|
227 Caput XLVI. Responsio ad argumenta Auerrhois
|
|
|
|
228
|
|
|
|
[sans numérotation] Index
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
|
[sans numérotation]
|
