début |
fin |
|
|
|
[sans numérotation] [Page de titre]
|
|
|
[sans numérotation]
Image :
|
|
|
[sans numérotation] Au Lecteur
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
1 Annotation ou brief commentaire sur le premier des Aphorismes d'Hippocrates, par M. Iean Breche de Tours
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
2
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
3
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. I. Vita breuis, ars verò longa, occasio autem praeceps, experimentum periculosum, iudicium difficile. Nec solum seipsum praestare oportet opportuna facientem, sed & aegrum, & assidentes, & exteriora
|
|
|
4
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
5
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
6
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
7
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
8
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
9
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
10
|
|
|
[sans numérotation] Annotation
|
|
|
11
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
12
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. II. In perturbationibus ventris, & vomitibus spontaneis, si talia purgentur qualia purgari oportet, confert & leuiter ferunt: sin minus, contrà, sic & vasorum inanitio, si talis fiat qualis fieri debet confert, & bene tolerant: sin minus contrà. Inspicere itaque oportet & regionem & tempus, aetatem, & morbos in quibus conueniat, aut non
|
|
|
13
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
14
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
15
|
|
|
[sans numérotation] Annotation
|
|
|
16
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
17
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
18
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
19
|
|
|
[sans numérotation] Aphorisme III. Habitus exercitatorum qui ad summum bonitatis attingunt, periculosi, si extremo constiterint, neque enim possunt in eodem permanere, neque quiescere. Cum verò non quiescant, neque possint proficere in melius: reliquum est igitur ut decidant in deterius. ...
|
|
|
20 Gal.
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
21
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
22
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
23 Annot.
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
24
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. IIII. Victus tenuis, atque exquisitus, in morbis quidem longis semper, in acutis verò in quibus non conuenit, periculosus. ...
|
|
|
25 Gal.
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
26
|
|
|
[sans numérotation] Annot.
|
|
|
27
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. V. In tenui victu aegri delinquunt: quo fit ut magis laedantur. Omnis enim error qui committitur, maior fit in tenui, quàm paulò pleniore victu, propterea etiam sanis periculosus existit valdè exquisitus victus & constitutus, quoniam errores grauius ferunt. ...
|
|
|
28 Gal.
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
29 Annot.
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. VI. Extremis morbis, extrema exquisitè remedia optima sunt
|
|
|
30 Gal. Annot.
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
31 Aphor. VII. Ubi morbus peracutis est, statim extremos habet labores, & extremè tenuissimo victu utendum est. ...
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
32
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
33
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. VIII. Quando morbus in suo vigore consisterit, tunc victu tenuissimo utendum est
|
|
|
34
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
35 Aphor. IX. Coniectari autem oportet, an aeger cum victu sufficiat perdurare, donec moribus consistat: & nunquid prius ille deficiat, nec possit cum victu perdurare, vel morbus ante deficiat atque hebetescat
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
36
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. X. Quibus igitur statim morbus consistit, his statim tenuis victus adhibendus est, quibus verò posterius debet consistere his & in ipso consistendi tempore, & parum ante illud, cibus substrahendis prius verò uberius agensum, ut aeger sufficiat
|
|
|
37
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
38 Aphor. XI. In accessionibus abstinere oportet, nam & cibum dare nocuum est, & quibus per circuitum fiunt accessiones, in ipsa accessione abstinere oportet
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
39
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
40
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
41
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XII. Accessiones verò & constitutiones morbi indicabunt & anni tempora, & circuituum successiua incrementa siue quotidie, siue alternis diebus, siue per maiora interualla fiant sed ex his quae mox apparent, indicia sumuntur: quemadmodum in morbo laterali, si circa initia statim sputum appareat, morbum breuiat: si verò posteà appareat producit. ...
|
|
|
42
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
43
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
44
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
45
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
46
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
47
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
48
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
49
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
50
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
51
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
52
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
53
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
54
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
55 Aphor. XIII. Senes facillimè ieiunium ferunt: secundo loco, qui aetatem consistentem habent, minus adolescentes: omnium minimè pueri, praesertim qui inter ipso sunt viuidiores
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
56
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
57
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
58
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XIIII. Qui crescunt plurimum hbent calidi innati: plurimo igitur egent alimento, alioquin corpus absumitur. Senibus verò parum calidi innati inest, paucis propterea fomitibus egent, quia à multis extinguntur. Hanc etiam ob causam febres senibus non similiter acutae fiunt: frigidum enim eorum corpus
|
|
|
59
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
60
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
61
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
62
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
63
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
64
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
65
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
66
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XV. Ventres hyeme & vere natura calidissimi sunt, & somni longissimi: quare per ea tempora alimenta copiosiora sunt exhibenda. Etenim tunc calor innatus plurimus est, unde & pluribus egent alimentis, indicio sunt aetates, & athletae
|
|
|
67
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
68
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
69
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
70
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
71
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
72
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
73
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XVI. Victus humidus febricitantibus omnibus confert, maximè verò pueris & aliis qui tali victu uti consueuerunt
|
|
|
74
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
75
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
76
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
77 Aphor. XVII. Et quibus semel, aut bis,& quibus plurane, aut pauciora particulatim oporteat oferre, considerandum. Condonandum autem aliquid tempori, & regioni, & aetati & consuetudini
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
78
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
79
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
80
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XVIII. Aestate, & automno cibos difficillimè ferunt, hyeme, facillimè: secundum locum ver habet
|
|
|
81
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
82
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XIX. His per circuitus accessionem habent, nihil dare oportet, neque cogere: sed subtrahere adiectioni ante iudicationes
|
|
|
83
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
84
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XX. Quae iudicantur, & iudicata sunt integrè neque mouere, neque nouare aliquid, siue medicamentis, siue aliter irritando sed finere
|
|
|
85
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
86
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
87
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
88 Aphor. XXI. Quae ducere oportet, quò maximè natura vergit per loca conferentia eò ducere
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
89
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
90
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
91 Aphor. XXII. Concocta medicari, atque mouere, non cruda, nec in principiis modo non turgeant, plurima verò non turgeant
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
92
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XXIII. Deiectiones, non multitudine sunt aestimandae, sed talia deicientur qualia conueniunt, & aegri facilè tolerant. ...
|
|
|
93
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
94
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
95
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
96 Aphor. XXIIII. In acutis passionibus rarò, & in principiis medicinis purgantibus uti, & hoc cum praemeditatione faciendum
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
97
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
98
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XXV. Si qualia oportet purgati, purgentur confert & facile ferunt: si contra difficulter
|
|
|
99
|
|
|
[sans numérotation] Second liure. Aphor. I. In quo morbo somnus laborem facit, mortale: si verò iuuat, non mortale
|
|
|
100 Aphor. II. Ubi somnus delirium sedat, bonum
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. III. Somnus atque vigilia, utraque si modum excesserint, malum
|
|
|
101
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. IIII. Non satietas, non fames, neque aliud quicquam bonum est quod modum naturae excesserit / Aphor. V. Spontaneae lassitudines, morbos praenunciant
|
|
|
102 Aphor. VI. Quicumque dolentes parte aliqua corporis omnino dolorem non sentiuntur, his mens aegrotat
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. VII. Quae longo tempore extenuantur corpora, lentè reficere oportet: quae verò breui, breuiter
|
|
|
103 Aphor. VIII. Si à morbo cibum assumens quis non corroborantur, pluri alimento corpus uti significatur, quod si non asumenti cibum hoc accidat, scire oportet quod indiget euacuatione
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
104 Aphor. IX. Corpora cùm quispiam purgare voluerit, oportet fluida facere
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. X. Non puta corpora quantò plus nutries, tantò magis laedes
|
|
|
105 Aphor. XI. Facilius est impleri potu, quàm cibis
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XII. Quae reliquuntur in morbis post iudicationem, recidiuas facere consueuerunt / Aphor. XIII. Quibuscumque crisis, id est, rudicatio fit, his nox grauis ante accessionem. Quae verò subsequuntur magna ex parte leuior existit
|
|
|
106 Aphor. XIIII. In profluuiis alui, mutationes excrementorum iuuant, nisi ad mala mutatio fiat
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XV. Ubi fauces aegrotant, aut tubercula nascuntur in corpore, excretiones inspicere oportet. Nam si biliosa fuerint, corpus una aegrotat, si verò similes sanis, tutum est corpus nutrite
|
|
|
107 Aphor. XVI. Ubi fames, laborandum non est
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XVII. Ubi cibus praeter naturam plus ingestus est, hic morbum facit: ostendit autem sanatio
|
|
|
108 Aphor. XVIII. Eorum quae uniuersim & velociter nutriunt, veloces quoque fiunt excretiones
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XIX. Acutorum morborum non omnino sunt certae praenunciationes
|
|
|
109 Aphor. XX. Quibus iuuenibus adhuc aluus humecta est, his senescentibus exicatur. ...
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XXI. Famen, thorexis (id est, vini potio) soluit
|
|
|
110 Aphor. XXII. Quicumque morbi ex repletione fiunt curat euacuatio. Et quicumque ex euacuatione, repletio & aliorum contrarietas
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XXII. Acuti morbi in quatuordecim diebus iudicantur
|
|
|
111 Aphor. XXIIII. Septenorum quartus est index. Alterius septimanae octauus principium. Est autem & undecimus, contemplabilis. Ipse enim quartus est alterius septimanae. Rursus verò & decimus septimus contemplabilis: ipse siquidem quartus est à quarto decimo: septimus verò, ab undecimo
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XXV. Aestiuae quartanae, magna ex parte breues. Autumnales longae & maximè quae hyemen attinguat
|
|
|
112 Aphor. XXVII. Febrem conuulsioni superuenire melios est, quàm febri conuulsionem
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XXVII. His qui non ex ratione leuius se habent, non oportet fidere, neque multum formidare mala quae praeter rationem eueniunt. Plurima enim talia stabilia non sunt, neque multum durare, & permanere consueuère / Aphor. XXVIII. Febricitantium non omnino leuiter permanere corpus, & nihil minus, vel etiam plus quàm rtatio postulat, contabescere, malum: hoc enim morbi longitudinem, hoc verò, imbecillitatem significat
|
|
|
113 Aphor. XXIX. Quum morbi inchoant, si quid mouendum videtur, moue: quum verò consistunt, ac vigent, melius est quietem habere
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
114 Aphor. XXX. Circa initia, & fines, omnia imbecilliora: quum verò consistunt, fortiora / Aphor. XXXI. Eius qui ex aegritudine benè cibatur, nihil proficere corpus, malum
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XXXII. Omnes ferè, qui malè se habent circa initia benè cibati, neque quicquam proficientes, circa finem rursus cibum non appaetunt: ...
|
|
|
115 Aphor. XXXIII. In quouis morbo mente constare, & benè se habere ad illa quae offeruntur, bonum: contrà verò se habere malum
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XXXIIII. In morbis minus periclitantur, quorum naturae, aut aetati, aut habitui, aut tempori magis congruit morbus, quàm quibus nulli horum est familiaris
|
|
|
116 Aphor. XXXV. In quouis morbo partes ad umbilicum & imum ventrem attinentes, crassitudinem habere melius est: ... / Aphor. XXXVI. Qui salubritatem corporis habent per medicamenta euacuati citò exoluuntur, & qui prauo utuntur cibo
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XXXVII. Qui benè habent corpore, difficulter ferunt medicationes
|
|
|
117 Aphor. XXXVIII. Paulò deterior potus, aut cibus, suauior autem, melioribus quidem sed minus suauibus, est praeferendus / Aphor. XXXIX. Seniores iuuenibus plurimum aegrotant minus. ...
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XL. Raucedines, & grauedines in valde senibus coctionem non admittur
|
|
|
118 Aphor. XLI. Qui frequenter, ac fortiter absque causa manifesta exoluuntur, derepentè moriuntur / Aphor. XLII. Soluere morbum, quem apoplexiam vocant, fortem, impossibile; debilem verò, non facilè
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XLIII. Strangulati, ac dissoluti, nondum mortui, non referuntur, quibus spuma circa os fuerit
|
|
|
119 Aphor. XLIIII. Qui natura admodum crassi sunt, citius intereunt, quàm qui graciles
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XLV. Quicumque iuuenes morbo comitiali laborant, mutatione maximè aetatis & temporum, & locorum, & victuum quoque liberantur
|
|
|
120 Aphor. XLVI. Duobus doloribus simul nec eundem locum infestantibus, vehementior alterum obscurat / Aphor. XLVII. Dum pus conficitur, dolores ac febres accidunt magis, quam iam confecto
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XLVIII. In omni corporis motu ubi laborare coeperit, quies statim lassitudinem aufert
|
|
|
121 Aphor. XLIX. Qui consueti solidos labores ferre, etsi fuerint imbecilles & senes, non consuetis, fortibus atque iuuenibus facilius ferunt / Aphor. L. Quae longo tempore consueta sunts et si deteriora sunt, insuetis tamen mnus molesta esse solent
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. LI. Plurimum atque repentè euacuare ver replete, vel calefacere, vel refrigerate, siue quouis alio modo corpus mouere periculosum: quoniam omne nimis est naturae inimicorum: sed quod paulatim fit, tutum est, tum aliàs, tum quum ab altero ad alterum transitus fit
|
|
|
122 Aphor. LII. Omnia secundùm rationem facienti si non accedat secundùm rationem, non est transeundum ad aliud, stante eo quòd principio visum est
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. LIII. Quicumque aluos humidas habent, siquidem iuuenes fuerint, melius agunt his qui siccas habent. Ad senectam verò deterius degunt: nam senescentibus magna ex parte exiccantur / Aphor. LIIII. Proceritas corporis iuuentae quidem, nec incedens, neque liberalis: senecte verò inutilis, & deterior breuitate
|
|
|
123 Tiers liure des Aphorismes d'Hipocrates. Aphor. I. Mutationes temporum, potissimum pariunt morbos: & in quibusdam temporibus magnae mutationes, aut frigoris aut caloris, & alia pro ratione, eodem modo
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. II. Naturam hae quidem, ad aestatem hae verò, ad hyemem benè, malè se habent
|
|
|
124 Aphor. III. Morbi quoque alij ad alia bené, vel malè se habent, & quaedam aetates ad tempora, & loca, & victus genera
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. IIII. In temporibus, quando eodem die modo calor, modo frigus sit, autumnales morbos expectare oportet / Aphor. V. Austri auditum hebetantes, caliginosi, caput grauantes; pigri dissoluentes, quando hiuiuscemodi tempestas praeualuerit, talia in morbis patiuntur. ...
|
|
|
125 Aphor. VI. Quando aestas fit veri similis, sudores in febribus multos expectare oportet
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. VII. In siccitatibus febres acutae fiunt, & si annus magna ex parte talis fuerit, qualem fecerit constitutionem, tales plurimum morbos expectare / Aphor. VIII. In constantibus temporibus, quum tempestiuè tempestiua redduntur, morbi constantes, & boni iudicij fiunt, in inconstantibus autem inconstantes, & mali iudicij
|
|
|
126 Aphor. IX. Autumno morbi acutissimi, atque exitiales, maxima ex parte. Ver verò saluberrimum, & minimé exitiale
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. X. Autumnus tabidis malus
|
|
|
127 Aphor. De temporibus, siquidem hyems sicca, & aquilonia fuerit, ver verò pluuiosum, & australe, necesse est aestate febres acutas, & lipitudines, Graeci ophthalmias vocant, & intestinorum difficultates fieri praecipuè verò mulieribus, & vitis qui natura sunt humidiores
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XII. Si verò hyems australis, & pluuiosa, & serena fuerit, ver autem siccum aquilonium: mulieres, quibus partus ad ver inest, est quacunque occasione abortiunt: quae verò pariunt, imbecilles, & morbidos infantes pariunt: quare vel statim intereunt, vel tenues, & valetudinarij viuunt. Caeteris verò mortalibus difficultates intestinorum, lippitudines siccae fiunt. Senioribus autem distillationes, quae citò interiment
|
|
|
128
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XIIII. Si verò aestas sicca fuerit, & aquilonia, autumnus verò pluuiosus, & australis, dolores capitis ad hyemem fiunt, & tusses, raucedines, atque grauedines; quibusdam autem & tabes / Aphor. XIIII. Si verò aquilonius sit, & siccus: iis qui naturam habent humidiorem & mulieribus conferent: reliquis autem erunt lippitudines siccae, febres acutae & grauedines, nonnullis verò, & atraebiles
|
|
|
129 Aphor. XV. Ex anni autem constitutionibus, quod in totum dixerim, siccitates imbribus sunt salubriores, & minus mortiferae
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XVI. Morbi in pluuiarum multitudine, magna ex parte fiunt febres longae, alui profluuia, putredines, morbi comitiales & attoniti, quos appoplexias Graeci vocant & anginae. In siccitatibus autem, tabitudines, lippitudines, articulorum dolores, stillicidia urinae, & difficultates intestinorum
|
|
|
130 Aphor. XVII. Quotidianae autem constitutiones, aquiloniae quidem corpora densaut, contendunt, & bene mobilia, coloratoria, & melius audientia faciunt, & aluos exsiccant, oculos mordent, & si pectus dolor aliquis obsederit, dolorem augent. Austrinae dissoluuntur corpora, & humectant, auditum obtendunt, capita aggrauant, & vertigines faciunt, oculis atque corporibus difficilem motum praestant, & aluos humectant
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XVIII. Per tempora anni, vere quidem: & prima aetate pueri, & qui hos sequuntur aetate, optimè degunt, & sani sunt maximè. Aetate verò & autumno, usque ad aliquid senes. Reliquum, & hyeme, qui mediam aetatem habent
|
|
|
131 Aphor. XIX. Morbi, omnes quidem in omnibus temporibus fiunt, quidam verò magis in quibusdam ipsorum & fiunt & excitantur
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XX. Vere etenim furores, a atrae biles, & morbi comitiales, & profluuia sanguinis, & anginae & grauedines, & raucedines, & leprae, & tusses & impetigines, & utiligines, & pustulae vicerosae plurimae, & tubercula, & articulorum dolores
|
|
|
132 Aphor. XXI. Aestate autem nonnulli aurium, & febres continuae & ardentes, & tertianae febres, & quartanae, & vomitus, & alui profluuia & lippitudines, oculorum & aurium dolores, & oris ulcerationes, genitalium putredines, & sudamina / Aphor. XXII. Autumno verò, & plurimi vel aestiui morbi fiunt, & febres quartanae, & erraticae, & lienes, aquae inter cutem, & tabes, & sillicidia urinae, & difficultates intestinorum, laeuitates intestinorum & coxendicum dolores, & anginae, & anhelationes (quas Graeci asthmata vocant) ilei, morbi comitiales, furores: atrae biles
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
133
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XXIII. Hyeme verò morbi laterales & pulmonis inflammationes, grauedines, atque raucedines, tusses, dolores pectoris & laterum, atque lumborum, capitis dolores, vertigines, & apoplexiae / Aphor. XXIIII. In aetatibus autem talia contingunt, paruis & nuper natis puerulis, oris ulcera (quae aphthae vocantur) vomitus, tusses, vigiliae, pauores, umbilici inflammationes, aurium humiditates
|
|
|
134 Aphor. XXV. In progressu verò quum iam dentire incipiunt, gingiuarum prurigines, febres, conuulsiones, alui profluuia, & maximè quum caninos edunt dentes, & his praesertim pueris, qui crassissimi sunt, & aluos duras habent
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XXVI. Cum verò iam magis adoleuerint tonsillae & vertebrae quae in occipitio ad interiora, luxationes, crebris anhelitus (quos Graeci asthmata vocant) calculi, lumbrici rotondi, ascarides, verrucae, quas Graeci acrochordonas vocant, satyriae, strumae, & alia tubercula, sed praecipuè ante dicta
|
|
|
135
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XXVII. Grandioribus autem, & iam accedentibus ad pubertatem, plurima ex his, & febres diuturnae magis, & ex naribus profluuia sanguinis / Aphor. XXVIII. Plurimae autem passiones puerulis iudicantur, nonnullae quidem in quadraginta diebus, nonnullae in septem mensibus, nonnullae verò in annis septem: quaedam verò iam ad pubem accedentibus, quae verò permanserint, nec in pubertate finierint puerulis, aut foeminis cum menstrua erumpunt, consenescere consueuerunt
|
|
|
136 Aphor. XXIX. Adolescentibus autem sanguinis sputiones, tabes, febres acutae, morbus commitialis, & alij, sed praecipuè antedicti
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XXX. Ultra hanc aetatem asthma, id est, creber anhelitus, morbi laterales, pulmonis inflammationes, lethargi, phrenetides, ardores, diuturna profluuia, cholerae, difficultates intestinorum, laeuitates intestinorum, hemorrhoides / Aphor. XXXI. Senibus spirandi difficultates, distillationes cum tusse, urinae stillicidia, urinae difficultates, articulorum dolores, renum passiones, vertigines, apoplexiae, mali habitus, pruritus totius corporis, vigiliae, alui, oculorum & narinum humiditates, visus obtusus, glaucedines, auditus graues
|
|
|
137
|
|
|
[sans numérotation] Quatriesme liure des Aphorismes du Prince des Medecins, Hippocrates. Traduict de Grec en François par M. Iean Breche de Tours. Aphor. I. Utero gerentes sunt medicandae: si materia turget quarto mense, & usque ad septimum, ses has minus. Iuniora autem & seniora vereri oportet
|
|
|
138
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. II. In medicationibus talia educere à corpore, qualia & sponte prodeuntia, utilia: quae verò contrario modo prodeunt cohibere oportet
|
|
|
139 Aphor. III. Si qualia oportet purgari, purgentur, confert & leuiter ferunt. Contraria verò grauiter / Aphor. III. Medicari aestate superiores magis, hyeme verò inferiores
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. V. Sub cane & ante canem difficiles sunt medicationes
|
|
|
140 Aphor. VI. Graciles & facilè vomentes, purgare superius cauentes, hyemem / Aphor. VII. Vomentes verò difficulter, & mediocriter bene carnosos per inferiora, cauentes aestatem / Aphor. VIII. Tabidos verò, cauentes ad superiores purgationes
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. IX. Melancholicos plenius interiores eadem ratione contraria apponentes / Aphor. X. Medicari in valde acutis: si materia turget, eadem die. Tardare enim in talibus malum est
|
|
|
141 Aphor. XI. Quibus tormina, & circa umbilicum labores & lumborum dolor, qui neque à medicamento, neque aliter soluitur, in aquam intercutem siccam firmatur / Aphor. XII. Quorum alui intestinorum laeuitate laborant, hyberno tempore suprà purgari malum
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
142 Aphor. XIII. Ad helleboros, qui non facilè suprà purgantur, eorum corpora ante potionem pluri cibo, atque quiete humectanda sunt / Aphor. XIII. Quum biberit quis helleborum, ad motiones quidem corporum ducere magis, ad somnos verò, atque quietem minus. Indicat autem nauigatio, turbari motione corpus
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XV. Quum volueris magis ducere elleborum moue corpus: quum verò sistere, somnum facito, & non moueto
|
|
|
143 Aphor. XVI. Carnes sanas habentibus, helleborus periculosus. Facit enim conuulsionem / Aphor. XVII. Si quis febrem non habens, abstineat à cibo, & cordis morsum, seu vertiginem patitur, & oris amaritudinem sentit, purgatione indigere per superiora significat
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XVIII. Supra praecordia, dolores, purgatione indigere per superiora significat. Quicunque verò inferiora molestant, per inferiora
|
|
|
144 Aphor. XIX. Qui in medicamentis purgati non sitiunt, non quiescunt priusquam sitiant
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XX. Non febricantibus si tormina acciderint: & genuum, grauitas, & lumborum dolor, purgari inferius oportere significatur / Aphor. XXI. Deiectiones nigrae, qualis est sanguis niger sponte venientes siue cum febre, siue febre, pessimae: & quanto colores magis praui fuerint plures, peius: cum medicamento verò meliùs & quanto colores plures non praui
|
|
|
145 Aphor. XXII. Morbis quibuslibet incipientibus si atra bilis, vel suprà, vel infrà exierit, lethale
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XXIII. Quibuscunque ex morbis acutis, aut diuturnis, vel ex vulneribus, siue quouis alio modo extenuatis, nigra bilis siue uti sanguis niger desubter exierit, postridie moriuntur / Aphor. XXIIII. Difficultas intestinorum, si atra bilis incoeperit, lethalis est
|
|
|
146 Aphor. XXV. Sanguis quidem suprà qualiscunque fuerit, malus: infrà autem, bonus est / Aphor. XXVI. Difficultate intestinorum habito, si veluti carunculae exeant, lethale est
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XXVII. Quibus in febribus sanguinis fluxerit multitudo, quacunque ex parte quum reficiuntur, alui his humectantur / Aphor. XXVIII. Quibus biliosae deiectiones, superueniente surditate cessant: & quibus surditas superuenientibus biliosis deiectionibus cessat
|
|
|
147 Aphor. XXIX. Quibus in febribus sexto die rigores fiunt difficile iudicium sequitur / Aphor. XXX. Quibuscunque accessiones fiunt, quacunque hora febris dimiscerit, si eadem hora occupauerit, iudicium habent difficile
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XXXI. Lassitudinem habentibus in febribus in articulos & circa maxillas potissimum abscessus fiunt / Aphor. XXXII. Quibuscunque resurgentibus ex morbis si quid laborauerint, hic fiunt abscessus
|
|
|
148 Aphor. XXXII. Sed si ante morbum aliqua parte doluerit, hic morbus infirmatur / Aphor. XXXIIII. Si à febre habito tumore non existente in faucibus, strangulatio repente peruenerit, lethale est
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XXXV. Si à febre habito collum peruertitur, & vix potest deuorare, sine ullo timore, lethale est / Aphor. XXXVI. Sudores febricitantibus si incoeperint boni, & tertio die, & quinto, & septimo, & nono, undecimo, ...
|
|
|
149 Aphor. XXXVII. Frigidi sudores, cum acuta quidem febre mortem: cum mitiori autem, longitudinem morbi significant / Aphor. XXXVIII. Qua parte corporis sudor est, ibi significat morbum . Aphor. XXXIX. Et qua parte corporis calor, aut frigus, ibi morbus
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XL. Et ubi in toto corpore mutationes, & si corpus refrigeretur, vel rursus calefiat, vel color alter ex altero fiat, longitudinem, morbi significat / Aphor. XLI. Sudor multus ex somno factus absque causa manifesta, corpus uti pluri cibo significat, scire oportet, quòd euacuatione indiget
|
|
|
150 Aphor. XLII. Sudor multus calidus, vel frigidus superfluens, frigidus magis, calidus minus significat morbum / Aphor. XLIII. Febres quaecunque non intermittentes, tertia die fortiores, fiunt magis periculosae. Quocunque autem modo intermiscerint, periculum ab esse significatur
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XLIIII. Quibus febre longae, his tubercula, vel labores in artiuclis fiunt / Aphor. XLV. Quibus tubercula, vel in articulis labores fiunt: hi pluribus utuntur cibis / Aphor. XLVI. Si rigor incidat febre non deficiente, aegro iam debili, lethale est
|
|
|
151 Aphor. XLVII. Excretions in febribus non intermittentibus, liuidae, cruentae, foetidae, & biliosae, omnes malae: & si bene exeunt, siue per alui excretionem, siue per urinas, bonae: si verò non aliquid eorum quae iuuant, per haec loca excernitur malum / Aphor. XLVIII. In febribus non intermittentibus, si partes exteriores frigidae, interiores utuntur, & sitim habeat, lethale est
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XLIX. In febre non intermittente, si labrum vel oculus, vel nasus, vel supercilium peruertatur, vel non videat, vel non audiat, iam debili existente corpore, quicquid horum euenerit, mors proxima est / Aphor. L. Ubi in febre non intermittente difficultas spirandi, & delirium acciderit: lethale
|
|
|
152 Aphor. LI. In febribus, abscessus, qui ad primas iudicationes non soluunt, longitudinem morbi significant / Aphor. LII. Quicumque in febribus vel in aliis morbis sponte illachrymant, nihil absurdum: qui verò non sponte, absurdius
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. LIII. Quibus circa dentes in febribus quidem lentores nascuntur, his fortes fiunt febres / Aphor. LIIII. Quibus plurimum siccae tusses leuiter irritantes in febribus ardentibus fiunt, non multum siti infestantur
|
|
|
153 Aphor. LX. Ex inguinum rumoribus febres & omnes malae praeter diarias / Aphor. LVI. Febricitanti sudor superueniens febre non deficiente, malum. Prorogatur enim morbus, & multam significat humilitatem
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. LVII. Qui à conuulsione, aut distentione neruorum tenetur, febre superueniente liberatur
|
|
|
154 Aphor. LVII. A febre ardente habito rigore superueniente solutio / Aphor. LIX. Tertiana exquisita septenis circuitibus, quod longissimum est iudicatur / Aphor. LX. Quibus in febribus aures obsurduerunt, sanguis ex naribus fluens, aut aluus turbata soluit morbum
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. LXI. Febricitantem nisi diebus imparibus febribus reliquerit, solet recidiuare
|
|
|
155 Aphor. LXII. Quibus in febribus morbus regius ante diem septimum accidit, malum / Aphor. LXIII. Quibus in febribus quotidie rigores fiunt, quotidie febres soluuntur / Aphor. LXIIII. Quibus in febribus morbus regius septimo, vel nono, vel undecimo, vel quartodecimo superuenerit, bonum: nisi dextrum illum obduruerit, su verò non, non bonum
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. LXV. In febribus circa ventriculum & fortis aestus & cordis morsus, vel dolor, malum / Aphor. LXVI. In acutis febribus conuulsiones, & circa viscera dolores fortes, malum
|
|
|
156 Aphor. LXVII. In febribus, ex somnis timores, vel conuulsiones, malum / Aphor. LXVIII. In febribus spiritus offendens, malum, conuulsionem enim significat
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. LXIX. Quibus urinae crassae, grumosae, paucae, non sine febre multitudo veniens ex his tenuis iuuat, praecipuè verò tales veniunt quibus ab initio, vel breui sedimen inest / Aphor. LXX. Quibus urinae perturbatae quales sunt iumentorum, his dolor capitis vel adest vel aderit
|
|
|
157 Aphor. LXXI. Quibus septima iudicatur, his nubeculam habet quarta die urina rubeam, & alba ex ratione / Aphor. LXXII. Quibus urinae albae & perspicuae, malae: praesertim si in delirantibus appareat
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. LXXIII. Quibus ilia suspensa murmurant, lumborum dolore superueniente, his alui humectantur, nisi flatus erumpant, aut urinae multitudo proueniat, haec verò in febribus / Aphor. LXXIIII. Quibus speratur abscessum futurum ad articulos, liberat abscessu urina multa, crassa & alba facta, qualis in laboriosis febribus quarto die quibusdam incipit fieri. Si verò etiam ex naribus fluxerit sanguis, breui admodum solutio fit
|
|
|
158 Aphor. LXXV. Si sanguinem, aut pus mingat, aut renum, aut vesicae exulcerationem significat / Aphor. LXXXVI. Quibus in urina crassa existente, carunculae paruae, aut veluti capilli una exeunt, his à renibus excernitur
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. LXVII. Quibus in urina crassa furfurea quaedam simul exeunt, his vesica scabie laborat / Aphor. LXXVIII. Quicumque sponte sanguinem mingunt, his à renibus venulam ruptam significat
|
|
|
159 Aphor. LXXIX. Quibus in urinis arenosa subsistunt his vesica laborat calculo
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. LXXX. Si sanguinem mingant, & grumos, vel stillicidium urinae habeant, & dolor in imum incidat ventrem, & pectinem, & semen: circa vesicam labor est / Aphor. LXXXI. Si sanguinem & pus minxerit, & squamulas & grauis odor adsit, vesicae exulcerationem significat
|
|
|
160 Aphor. LXXXIII. Mictio noctu plurima facta, paruam significat deiectionem
|
|
|
[sans numérotation] Cinquiesme liure des Aphorismes d'Hippocrates, translaté du Grec en François a paraphrastiquement, par M. I. Breche de Tours. Aphor. I. Conuulsio ex helleboro, lethalis est
|
|
|
161 Aphor. II. Conuulsio ex vulnere, lethalis est
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. III. Ubi sanguis plurimis fluxerit: singultus au conuulsio superueniens malum / Aphor. IIII. Ex superflua purgatione, conuulsio aut singultus superueniens, malum
|
|
|
162 Aphor. V. Si ebrius quipiam repentè obmutuerit, conuulsus moritur, nisi febre corripiatur, aut ubi ad horam peruenerit qua soluuntur crapulae, vocem recuperet
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. VI. Quicunque à distentione corripiuntur in quatuor diebus pereunt: si verò has effugerint, sani fiunt / Aphor. VII. Quibusqunque morbi comitiales fiunt, ante pubertatem mutationem accipiunt: quibusqunque autem vigesimoquinto commoriuntur
|
|
|
163 Aphor. VIII. Quicunque morbo laterali laborantes in quatuordecim diebus non repurgantur, ubi ad suppurationem vertuntur
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. IX. Tabes fiunt maximè aetatibus, à decimo octauo usque ad trigesimum quintum
|
|
|
164 Aphor. X. Quicunque ab angina liberantur, his ad pulmonem vertitur, & in septem diebus pereunt: si verò has effugerint, suppurantur
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XI. Qui tabe molestantur, si sputum quod extussiunt graue olet iniectum carbonibus, & capilli à capite defluunt, lethale
|
|
|
165 Aphor. XII. Quibuscunque tabe laborantibus capilli à capite defluunt, hi alui profluuio superueniente moriuntur / Aphor. XIII. Quicuqnue spusmosum sanguinem expuunt, his e pulmone eductio fit
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XIIII. A tabe habito profluuium alui superueniens, lethale
|
|
|
166 Aphor. XV. Quicunque ex morbo laterali suppurantur, si in quadraginta diebus purgantur, à die à qua fit ruptio, liberantur. Si verò non, ad tabem transeunt
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XVI. Calidum ubi quis saepè eo utatur, haec mala affert, carnium efoeminationem, neruorum incontinentiam, mentis torporem, profluuia sanguinis, animi defectionem, haec ad quae mors
|
|
|
167 Aphor. XVII. Frigidum autem conuulsiones, distentiones, liuores, rigores, febriles
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XVIII. Frigidum inimicum ossibus, dentibus, neruis, cerebro, spinali medullae calidum verò utile
|
|
|
168 Aphor. XIX. Quaecumque refrigerata sunt, excalefascere oportet, exceptis vis quibus sanguis fluit aut fluxurus est / Aphor. XX. Ulceribus frigidum quibus mordax cutem obdurat, dolorem insuppurabilem facit, liuorem obducit, rigores febriles, conuulsiones, distensiones
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XXI. Est ante ubi in distinctione sine ulceratione, iuuene bene carnoso, aestate media frigidae aquae multa perfusio calorem reuocar. Calor autem haec soluit
|
|
|
169
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XXIII. In his frigido utendum unde fluit sanguis aut fluxutus est, non ad ipsa, sed circa ipsa unde influit: & quaecumque inflammationes, vel inflamina ad rubrum & superuentum sanguine recenti tendunt: nam veteribus nigredinem affert. Erysipelas etiam non ulceratum iuuat: nam exulceratum laedit
|
|
|
170 Aphor. XXIIII. Frigida qualis nix & glacies pectori inimica, tusses mouent, & sanguinem, & distillationes
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XXV. Tumores articulorum, atque dolores absque ulcere, & podagricos quoque, atque conuulsa horum plurima frigida aqua largè effusa leuat, & extenua, soluitque dolorem. Nam modicus torpor dolorem soluit / Aphor. XXVI. Aqua quae citò calet, & citò refrigeratur, leuissima est
|
|
|
171 Aphor. XXVII. Qui noctu bibere appetunt, his admodum sitientibus si superdormierint: bonum / Aphor. XXVIII. Suffitus aromatum muliebria ducit: saepius verò ad alia utilis esset, nisi capitis faceret grauitatem
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XXIX. Grauitas purgare turgente materia à quarto mense usque ad septimum, minus verò has. Recentiones autem & seniores veteri oportet / Aphor. XXX. Muilierem utero gerentem capi ab aliquo morbo acute, lethale est
|
|
|
172 Aphor. XXXI. Mulier utero gerens sanguine misso ex vena, abortit: & magis si foetus fi maior / Aphor. XXXII. Mulieri sanguinem euomenti, menstruis erumpentibus, solutio
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XXXIII. Menstruis deficientibus sanguis ex naribus fluens, bonum / Aphor. XXXIIII. Mulieri in utero gerenti si aluus plurimum profluat, periculum est, ne abortiat / Aphor. XXXV. Mulieri quae uterinis molestatur, aut difficulter parit, superueniens sternutatio bonum
|
|
|
173 Aphor. XXXVI. Mulieri menses decolores, nec per idem semper tempus venientes, purgationem indicant esse necessariam / Aphor. XXXVII. Mulieri utero gerenti, si mammae graciles repentè fiant, abortit / Aphor. XXXVIII. Mulieri utero gerenti, si altera mamma gracilis fiat, gemines habenti, alterum abortit: & si quidem mamma dextera gracilis fiat, marem: si verò sinistra, foeminam
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XXXIX. Si mulier quae neque grauida est, neque peperit, lac habet: huic menstrua defecerunt / Aphor. XL. Quibuscumque mulieribus ad mammas sanguis colligitur, furorem significat
|
|
|
174 Aphor. XLI. Si velis noscere conceperit mulier, quum dormitura est, ei aquam mulsam potandam da: & si alui tormina patietur, concepit: si minus non concepit
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XLII. Mulier si marem concepit, bene colorata est: si verò foeminam, malè colorata / Aphor. XLIIII. Si mulieris grauidae in utero sit erysipelas, lethale
|
|
|
175 Aphor. XLIIII. Quacunquue praeter naturam tenues existentes utero gerunt, abortiunt prius quàm crassescant / Aphor. XLV. Quaecunque mediocriter corpora habentes, abortiunt secundo aut tertio mense, sine occasione manifesta his acetabula uteri plena mucoris sunt: & non possunt ex pondere foetum continere, sed disrumpuntur
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XLVI. Quaecunque praeter, naturam crassae, non concipium: utero, his omentum os uteri comprimit: & prius quàm extenuentur, non concipiunt
|
|
|
176 Aphor. XLVII. Si vertus in coxam vergens suppuratur necesse est lineamentum fieri / Aphor. XLVIII. Foetus mares quidem in dextris, foeminae verò in sinistris magis
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XLIX. Ut secunda procidat, sternutatorio, apposito, & nares apprehendito, & os / Aphor. L. Mulieri si velis menstrua cohibere cucurbitulam quàm maximam ad mammas appone
|
|
|
177 Aphor. LI. Quae verò gerunt, his uteri os comprimitur / Aphor. LII. Mulieri utero gerenti, si lac multum è mammis efluat, foetum imbecillem significat: si verò mammae solidae fuerint, foetum significant saniorem / Aphor. LIII. Quae corrupturae sunt foetus, his mammae extenuantur. Si verò rursus duae fiant, dolor aut mammas aut coxas, aut oculos, aut genua infestabit, & non corrumpent
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. LIIII. Quibus os durum est, his veteri os comprimi est necessarium
|
|
|
178 Aphor. LV. Quaecumque utero gerentes à febribus corripiuntur, & fortiter calefiunt sine occasione manifesta, difficulter pariunt & cum periculo, aut auortum facientes periclitantur / Aphor. LVI. In fluxu muliebri si conuulsio, & animi defectus aduenierit, malum / Aphor. LVII. Si menstrua plura fiant, accidunt morbi: & si non fiant, ex utero morbi contingunt
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. LVIII. Recto intestino, aut utero inflammationem patiente, urinae stillicidium accidit: & renibus purulentis urinae aduenit stillicidium: hepati autem inflammationem patienti singultus aduenit / Aphor. LIX. Si mulier non concipit, scire autem velus conceptura sit, ...
|
|
|
179 Aphor. LX. Si mulieri utero gerenti purgationes eant, impossibile est foetum esse sanum / Aphor. LXI. Si mulieri cessent purgationes, neque febris, neque rigor superueniat, & fastidia incidant indicia, ipsam in utero habere
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. LXII. Quaecumque frigidos, & spissos uteros habent, non concipiunt. ...
|
|
|
180 Aphor. LXIII. Similiter autem, & in maribus: aut enim propter corporis raritatè spiritus extra fertur, ut semen non transmittatur ad os: ...
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. LXIIII. Lac date caput dolentibus malum: malum verò & febricitantibus, & quibus illa suspensa murmurant, & siticulosis: malum autem & quibus in febribus acutis biliosae sunt deiectiones, & quibus sanguinis multi deiectio facta est. ...
|
|
|
181 Aphor. LXV. Quibus tumores in ulceribus apparent, non conuelluntur maximè, neque insaniunt. Verùm his repentè euanescentibus, quibusdam à ergo conuulsiones & distensiones fiunt: quibusdam autem insania, vel dolor lateris acutus, vel suppuratio, vel difficilis intestinorum, si tumores sunt rubicundi
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. LXVI. Si in vulneribus fortibus, & prauis tumor non pareat, ingens malum / Aphor. LXVII. Molles, boni: crudi verò, mali
|
|
|
182 Aphor. LXVIII. Dolenti partem capitis posteriorem, in fronte recta vena incisa prodest / Aphor. LXIX. Rigores incipiunt mulieribus quidem ex lumbi magis, & per dorsum ad caput: ...
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. LXX. A quartanis caepti, non admodum à conuulsionibus capiuntur. Si verò prius capiantur, & quartana superuenerit, liberantur
|
|
|
183 Aphor. LXXI. Quibus cutes circuntendentur acidae & siccae sine sudore moriuntur quibus verò laxae & rarae, sudore moriuntur
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. LXXII. Qui regio morbo laborant, non multum ventosi sunt
|
|
|
184 Sixiesme liure des Aphorismes d'Hippocrates. Translatez du Grec en françois paraphrastiquement, par M. Iean Breche de Tours / Aphor. I. In longis leuitatibus intestinorum si ructus acidus fiat, qui priùs non erat, signum bonum
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. II. Quibus nares natura humidiores, & genitura humidior, minus integra sanitate fruuntur. Quibus verò contraria, salubris degunt / Aphor. III. In longis difficultatibus intestinorum inediae ex fastidio, malum, & cum febre peius
|
|
|
185 Aphor. IIII. Vulnera circum glabra, praua sunt / Aphor. V. Dolores qui sunt in lateribus & pectoribus, atque aliis partibus, simultum differant perdiscendum / Aphor. VI. Renum & vesicae vitia in senioribus difficulter sanantur
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. VII. Dolores & tumores ventris sublimes, leuiores. Qui verò non sublimes, fortiores / Aphor. VIII. Aqua inter cute laborantibus, ulcere in corpore facta difficulter sanantur / Aphor. XIX. Lactae pustulae non admodum pruriunt
|
|
|
186 Aphor. X. Caput dolenti, & circum dolent, pus, vel aqua, vel sanguis effluens per nares, aut os, aut aures, morbum soluit / Aphor. XI. Atra bile vexatis, & renum passionibus, haemorrhoides superuenientes, bonum
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XII A diuturnis sanato haemorrhoidibus si una non seruatur, periculum est aquam inter cutem, vel tabem aduenire / Aphor. XIII. A singultu habitum sternutatio superueniens liberat / Aphor. XIV. Ab aqua inter cutem habito, si aqua à venis in ventrem defluxerit, soluitur morbus
|
|
|
187 Aphor. XV. A longo alui profluuio habito, spontaneus vomitus superueniens morbum soluit / Aphor. XVI. A morbo laterali, vel peripneumonia habito, alui profluuium adueniens malum
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XVII. Lippientem alui profluuio corripi, bonum / Aphor. XVIII. Vesica discissa, aut cerebro, aut corde, aut scepto aliquo ex tenui oribus intestinis aut ventriculo, aut iecore, lethale est
|
|
|
188 Aphor. XIX. Quum discissum fuerit os, aut cartilago, vel neruus, aut genae particula tenuis, vel praeputium, neque augetur, neque coalescit / Aphor. XX. Si in ventrem sanguis praeter naturam effunditur, necesse est suppurari
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XXI. In insanientibus si varices, vel haemorrhoides superuenerint, insaniae solutio / Aphor. XXII. Quaecumque rupta ex dorso ad cubitum descendunt, venae sectio soluit
|
|
|
189 Aphor. XXIII. Si timor atque moestitia longo tempore habentes perseuerant, ex eo atrabilis significatur / Aphor. XXIIII. Si quod intestinorum gracilium discindatur, non coalescit / Aphor. XXV. Erysipelas ab exterioribus verti ad interiora non est bonum: ab interioribus autem ad exteriora, bonum
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XXVI. Qui in febribus ardentibus tremores fiunt, delirio soluuntur / Aphor. XXVII. Quicumque suppurati, aut aquam inter cutem patientes uruntur, aut secantur, si pus aut aqua uniuersum effluxerit, omnes moriuntur
|
|
|
190 Aphor. XXVIII. Eunuchi, neque podagra laborant, neque calui sunt / Aphor. XIX. Mulier podagra non laborat, nisi menstrua defecerint / Aphor. XXX. Puer podagra non laborat ante usum venerorum
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XXXI. Dolores oculorum, meri potio, aut balneum, aut venae sectio, aut medicamentum epotum soluit / Aphor. XXXII. Balbi ab alui profluuio maximè capiuntur
|
|
|
191 Aphor. XXXIII. Qui acidum eructant: non valde morbo laterali corripiuntur / Aphor. XXXIIII. Quicunque calui sunt, his magnae varices non fiunt. ...
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XXXV. Aqua inter cutem laborantibus, tussis superueniens, malum / Aphor. XXXVI. Difficultatem urinae vena secta iuuat: secare verò interiores / Aphor. XXXVII. Ab angine habito, si tumor fiat in collo bonum: foras enim morbus deducitur
|
|
|
192 Aphor. XXXVIII. Cancros ocultos omnes melius est non curare. Curati enim citò pereunt: non curati verò, longius tempus perdurant / Aphor. XXXIX. Conuulsio fit, vel ex repletione, vel inanitione, ita verò & singultus / Aphor. XL. Quibus dolor circa ilium fit absque inflammatione, his febris superueniens morbum soluit
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XLI. Quiibuscunque suppuratio in corpore existens non innotescit, his ob crassitudinis puris, aut loci, non innotescit / Aphor. XLII. Morbo regio laborantibus, si fiat hepar durum, malum
|
|
|
193 Aphor. XLIII. Quicunque lienosi à difficultate intestinorum capiuntur, his superueniente longa difficultate intestinorum, aqua inter cutem, aut leuitas intestinorum aduenit, & moriuntur / Aphor. XLIIII. Quibus ex stillicidio urinae ileos superuenerit, in septem diebus pereunt, nisi febre, superueniente, satis urina fluxerit
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XLV. Ulcera quaecunque annua sunt aut etiam diuturniora, os abscedere est necessarium & cicatrices cauas fieri
|
|
|
194 Aphor. XLVI. Qui gibbi ex asthmate, aut tussi fiunt ante pubertatem, moriuntur / Aphor. XLVII. Quibuscuqnue venae sectio, vel purgatio cum medicamneto conuenit, hoc vere purgare, vel venam incidere oportet
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. LXVIII. Lienosis difficultas intestinorum superueniens, bonum / Aphor. XLXI. Quicunque morbi podagrici fiunt, hi sedata in quadraginta diebus inflammatione finiunt
|
|
|
195 Aphor. L. Quibuscunque praeciditur cerebrum, his necesse febre, & bilis vomitum superuenire / Aphor. LI. Quicunque sani dolore capitis repentè capiuntur & statim muti fiunt & stertunt, in septem diebus pereunt, nisi febris apprehendent
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. LII. Oportet verò & considerare oculorum in dormientibus suspectiones. ... / Aphor. LIII. Desipientiae quae cum risu fiunt, securiores: quae verò cum studio periculosiores
|
|
|
196 Aphor. LIIII. In acutis passionibus, quae cum febre sunt, luctuosa suspiria malum / Aphor. LV. Dolores podagrici, vere & autumno magna ex parte mouentur
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. LVI. In morbis melancholicis ad haec periculosi de cubitus, stuporem corporis, vel conuulsionem, vel furorem, vel caecitatem significant / Aphor. LVII. Apoplexiae autem fiunt maximè à quadragesimo anno usque ad sexagesimum / Aphor. LVIII. Si omentum excidat, necessariò purescit
|
|
|
197 Aphor. LIX. Quibuscunque à coxendicum dolore molestias excidit coxa, & rursus incidit, his mucores superueniunt / Aphor. LX. Quibuscunque à coxendicum dolore molestatis diuturno excidit coxa, his crux tabescit, & claudicant si non utantur
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
198 Le septiesme et dernier liure des Aphorismes d'Hippocrates, traduict de Grec en François, par M. I. Breche de Tours / Aphor. I. In morbis acutis, frigus partium extremarum, malum / Aphor. II. In osse aegrotante caro liuida, malum est
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. III. A vomitu singultus, & oculorum rubor, malum / Aphor. IIII. A sudore horror, non bonum / Aphor. V. A furore difficultas intestinorum, vel aqua inter cutem, vel mentis alienatio, bonum
|
|
|
199 Aphor. XVI. In morbo diuturno fastidium sibi & deiectionis syncerae, malum / Aphor. VII. Ex multa potatione rigor & desipientia, malum
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. VIII. A tuberculi intus ruptione, exolutio, vomitio, aut animi defectio fit / Aphor. IX. A profluuio sanguinis, desipientia, ac conuulsio, malum / Aphor. X. Ab ileo, vomitus, singultus desipientia, vel conuulsio, malum
|
|
|
200 Aphor. XI. A morbo laterali inflammatio pulmonis, malum / Aphor. XII. A pulmonis inflammatione phrenitis, malum / Aphor. XIII. Ab aestibus fortibus conuulsio, aut distentio, malum
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XIIII. In capitis ictu ob stupescentia, & desipientia, malum / Aphor. XV. A sanguinis sputo, puris sputum, malum / Aphor. XVI. A puris sputo phtisis, & fluxum, quum verò sputum retinetur, moriuntur
|
|
|
201 Aphor. XVII. In hepatis inflammatione singultus, malum / Aphor. XVIII. In vigilia conuulsio, vel desipientia, malum
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XIX. In ossis exutione erysipelas / Aphor. XX. Ab erysipelate, putredo, aut suppuratio, malum / Aphor. XXI. A forti in ulceribus pulsu, profluuium sanguinis, malum
|
|
|
202 Aphor. XXII. A ventris dolore diuturno suppuratio / Aphor. XXIII. Ab deiectione syncera difficultas intestinorum / Aphor. XXIIII. In ossis praecisione, desipientia, si in vacuum apprehenderit
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XXV. Ex medicamenti potione conuulsio lethalis est / Aphor. XXVI. In forti dolore ventris, partium extremarum frigiditas, malum / Aphor. XXVII. Mulieri utero gerenti, si tensio superuenerit, facit abortum
|
|
|
203 Aphor. XXVIII. Quando os, aut cartilago, aut neruus abscinditur in corpore, non augetur / Aphor. XXIX. Qui alba pituita detinetur, si fortis ventris fluxus superuenerit à morbo liberatur / Aphor. XXX. Quibus in alui profluuis excrementa spumosa sunt, his ex capite pituita defluit
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XXXI. Quibuscumque febricantibus, in urinis fiunt sedimina, veluti farina crassior, longam aegritudinem fore significat / Aphor. XXXII. Quibus autem biliosa sedimina supra tenuia, acutum morbum significant / Aphor. XXXIII. Quibuscumque urinae distantes sunt, his turbatio fortis in corpore fit
|
|
|
204 Aphor. XXXIV. Quibus in urinis bullae subsistunt morbum renalem & longum significant / Aphor. XXXV. Quibus insidens pingue, ac simul totum, his renum vitium acutum significantur / Aphor. Quibus autem morbo renali laborantibus, praedicta accidunt signa, dolorèsque circa spinae masculos fiunt, si quidem circa loca exteriora fiunt, abscessus quoque exterius futuros expecta: si verò dolores magis circa loca interiora fiant, etiam abscessus expecta futuros interius
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XXXVII. Quicumque euomunt sanguinem, si sine febre, quidem salutarè: si verò cum febre, malum. Curare verò acerbis & refrigerantibus
|
|
|
205 Aphor. XXXVIII. Distillationes in ventrem superiorem suppurantur intra viginti dies / Aphor. XXXIX. Si quis sanguinem minxerit, & grumos & stillicidio urinae laboret, & dolor inciderit in femur & imum ventrem pectinémque, circa vesicam malè habere significatur / Aphor. XL. Si lingua repentè incontinens fiat, aliqua pars corporis stupore elanguit, tale est melancholicum
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XLI. Si senioribus supra modum purgatis, singultus superuenerit, non bonum / Aphor. XLII. Si febris non est bile habet multa aqua calida capiti superinfusa, solutio fit febris / Aphor. XLIII. Mulier ambidextera non fit
|
|
|
206 Aphor. XLIV. Quicumque suppurati utuntur, vel screantur, si pus purum fluxerit, & album, euadunt: si verò subscruentum & foeculentum, ac foetidum pereunt / Aphor. XLV. Quorum hepar suppuratum aduritur, si pus purum fluxerit, & album euadunt: in tunica enim his pus continetur, si verò qualis amurca fluat, pereunt
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XLVI. Dolores oculorum post meri potionem, & aquae calidae balneum, venae sectione curato / Aphor. XLVII. Aqua inter cutem laborans, si à tussi habeatur, desperatus est / Aphor. XLVIII. Urinae stillicidium, & mingendi difficultatem, vini potio & venae sectio soluit, incidere autem interiores
|
|
|
207 Aphor. XLIX. Ab angina habito, tumor: & rubor in pectore superueniens, bonum: extra enim vertitur morbus / Aphor. L. Quibus cerebrum sphacelatum, id est corruptum est, in tribus diebus pereunt: si verò hos euaserint, sani fiunt / Aphor. LI. Sternutamentum fit ex capite, calefacto cerebro, aut humectaro, eo quod est in capite vacuum. Aër enim intus contentus extra erumpit, sonat autem, quoniam perangustum ipsi exitus
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. LII. Quibuscunque hepar circundolet, his febris superueniens soluit dolorem / Aphor. LIII. Quibus à venis sanguinem mittere confert, his vere venam oportet secare
|
|
|
208 Aphor. LIIII. Quibus inter ventriculum & septum pituita resposita est, & dolorem affert non habens exitum neque ad alterum ventrem: his per venas ad vesicam pituita versa soluitur morbus / Aphor. LV. Quibus hepar aqua plenum in omentum eruperit his venter aqua repletur, & moriuntur
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. LVI. Anxietudo, oscitatio, horror, vinum aequale aequali potum, soluit aegritudinem / Aphor. LVII. Quibus in urinario meatu tubercula fiunt, his suppuratione facta, & eruptione, soluitur dolor
|
|
|
209 Aphor. LVIII. Quibus cerebrum aliqua ex causa concussum fuerit, necesse est statim mutos fieri / Aphor. LIX. Corporibus carnes habentibus humidas, famem adhibere conuenit: fames enim corpora siccat / Aphor/ LX. Si à febre habito tumore non existente faucibus, strangulatio repente superueniat, & nisi vix deuorare non posset, lethale
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. LXI. Si febricitanti collum peruertitur ut deuorare non possit, sine ullo colli tumore, exitiosum est / Aphor. LXII. Ubi in toto corpore mutationes & corpus refrigeratur, & rursus calefit, colorem alium ex alio commutat, longitudo morbi significatur / Aphor. LXIII. Sudor multus, calidus, vel frigidus semper fluens, humorem adducit robusto quidem suprà, debili verò infrà significat
|
|
|
210 Aphor. LXIIII. Febres quaecunque non intermittentes tertio die vehementiores fiunt periculosae. Quocunque autem modo intermiserint, securitaté inesse significatur / Aphor. LXV. Quibus febres longae, his vel vomicae vel in articulos dolores decumbunt
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. XLVI. Quibus vomicae diutinae aut in articulos dolores ex febre decumbunt, hi cibo pleniore utuntur / Aphor. LXVII. Si quis cibum febricitanti dederit, ut sano robur: sic laboranti morbus / Aphor. LXVIII. Quae per vesicam excernuntur, inspicere oportet, si talia qualia sanis excernuntur. Quae igitur minimè similia sunt his, haec morbosiora. Quae verò sunt sanis similia, haec minimè morbosa
|
|
|
211 Aphor. LXIX. Et quibus deiectiones, fi stare permiseris, a non moueris, veluti strigmenta subsistunt: si pauca, paucus et morbus, & si multa, multas, his confert alui purgatio: quod si aluo non purgata dederis sorbitiones, quanto plures dederis, tantò magis nocebis
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. LXX. Quibuscunque inferius cruda deiciuntur, ab atra bile sunt ut plura, plura, si pauciora / Aphor. LXXI. Excretiones in febribus non intermittentibus liuidae, sanguinae, biliosae, & foetidae, omnes malae: cùm verò benè externuntur bonum est, & per ventrem & per vesicam, & ubi aliquid secedens steterit non purgatum, malum
|
|
|
212 Aphor. LXXII. Corpora oportet ubi quis purgare voluerit, fluida facere, & si supra, sistere aluum, si verò infra, humectere / Aphor. LXXIII. Somnus, vigilia utraque modum excedentia, morbus
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. LXIIII. In febribus non intermittentibus si exteriora frigent, interiora utuntur, & febris habeat, lethale / Aphor. LXXV. In febre non intermittente si labrum aut nasus, aut oculus aut supercillium peruertitur, si non videat, si non audiat, & iam debilis fit quicquid horum fuerit, mors prope est / Aphor. LXXVI. Pituita alba, aqua inter cutem superuenit
|
|
|
213 Aphor. LXXVII. Ab alui profluuio difficultas intestinorum / Aphor. LXXVIII. A difficultate intestinorum, leuitas intestinorum superuenit / Aphor. LXXIX. A corruptione, abscessus ossis / Aphor. LXXX. A sanguinis vomitu, phtisis, & puris purgatio suprà: à tabe fluxio ex capite, à fluxione, alui profluuium: ab alui profluuio adstrictio purgationis superioris: ab adstrictione mors
|
|
|
[sans numérotation] Aphor. LXXXI. Qualia fuerint vesicae, aut alui excrementa, & ex carnibus, & sicubi alibi à natura corpus exierit, si parum, paucus est morbus: si multum, multus: si valdè multum, lethale est
|
|
|
214 Le liure des Aphorismes de Iean de Damascene souuerain Medecin entre les Arabes. Qu'est ce Aphorisme ? Aphor. I
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
215
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
216
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
217
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
218
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
219
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
220
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
221
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
222
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
223
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
224
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
225
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
226
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
227
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
228
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
229
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
230
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
231
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
232 Epitome sur les trois liures des temperamens de Galen. Par Ieremie Triueris Brachelius
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
233
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
234
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
235
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
236
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
237
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
238
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
239
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
240
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
241
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
242
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
243
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
244
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
245
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
246
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
247
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
248
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
249
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
250
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
251
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
252
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
253
|
|
|
[sans numérotation]
|
|
|
254
|