Neuhaus, Centuria vii, Epistola ii (pages 150).
bis detrimento, aut gloriæ futurum. Qui si hacæstate, per gratiam Altissimi in cælo Numinis, vel
ancipiti marte pugnare possimus, spes est, brevi de
Pace gloriosissomas nos primitias habituros. A qu-
ibus votis, mi Patine, nec alienum Te puto. Qui
nosti sub Palladis ista Ægyde, non caput suum
attollere ingenuas nostras Musas. Super qua fide et
exspectatione, obiter Vates esse desiderem, pre-
corque.
Ut Pacem Ludovicus amet, Pacem inferat Orbi
Antiquam. Bellique minas Erebique furorem
Infames Martis titulos, cane pejus et angue
Oderit. Ac Batavos prisco dignatus honore,
Hunc iterum populum fido tibi jungat amore,
Borbonio de more Patrum, Regisque Britanni.
Et cessent inter gentes, et avita Potentum
Nomina, sic tote Bella exitalia Mundo.
Horrida Bella Mari, cunctis Bella horrida Terris.
Nobilissime D. Patine, quando in vivis adhuc es,
certus sum de literarum response. Audiamque ex
Te, quo fato illic fluant Res Communes. Tua-
que senectus an adhuc satis cruda et integra faxit
Omnipotens Deus, ut brevi de Pace cum Utroque
Rege, Gallo et Britanno, mutuo gratulari nobis
possimus. Vale, Europæ Decus et Delicium, Pa-
tine clarissime.
Dabam Alcmariæ cIɔ Iɔc lxxiii.
Cal. Iuniis.
